Vísir - 03.03.1938, Blaðsíða 4

VlSIR
ætt, Þorlákur Vigfússon Reyk-
dal, sem enn lifir hér í hárri elli.
Eg veit að eg tala fyrir munn
allra heimilismanna, lífs og lið-
inna, ef ég þakka nú ánægju-
stundirnar, sem þessir gestir
veittu.
En nú segir Teitur að komið
sé útvarp, sem geri þessa flakk-
ara óþarfa. Eg ætla nú ekki að
\geta þess til, að liöfuðkosturinn
við útvarpið liggi í því, að ekki
þarf að gefa þeim mat, sem þar
tala. Þó er ekki sá maður ólík-
legastur allra til að telja eftir
matarskamtinn, sem ekki má
sjá af andvirði lítillar bókar. En
hamingja forði Islendingum frá
því, að fá nokkru sinni útvarp
í stað bókmenta, hversu gott
sem það kann að vera með
þeim. Annars skal eg líka hrein-
skilnislega jiáta það, að eg
fell ekki í stafi af aðdáun fyrir
útvarpinu okkar. Mér finst það
yfir höfuð ákaflega fátæklegt og
oft get eg ekki varist spurning-
unni: „Hvaða erindi átti þetta í
útvarp ?“ Og ekki get eg komist
að annari niðurstöðu (hefir
ekki dr. Helgi Pjeturss komist
að lienni svipaðri?) en að móð-
urmáli okkar stafi hætta af út-
varpinu. Þar er íslenskunni
stórlega misboðið á hverjum
einasta degi. Með þessu á eg
ekki eingöngu við rangmælin,
orðskripin og erlendu sletturn-
ar, sem þaðan „herast á öldum
ljósvakans“, svo að eg bregði
fyrir mig orðum Teits þegar
hann gerist skáldlegur, heldur
einnig þann hörmulega lestur
og framburð, sem þar tíðkast
um of. Hitt er líklega afsakan-
legi'a að þar er oft nolað til er-
indaflutnings (jafnvel að stað-
aldri) fólk sem hefir svo óvið-
feldna rödd að raun er á að
hlýða, enda þótt þar heyrist
líka, sem betur fer, daglega
karlar og konur með þægileg-
um raddblæ og skýrum fram-
burði, eins og t. d. Helgi Hjör-
var og stúlka sú, sem nú um
hríð liefir verið þar þulur. Fleiri
mætti nefna. En þessi sann-
leikskorn um útvarpið eru eklvi
mér að kenna, lieldur þeim góða
Teiti, sem tilefnið gaf.
Earandbóksalar voru merki-
leg stétt, sem mikið lagði á sig
fyrir mentalíf þjóðarinnar, en
uppskar mögur laun. Ilún virð-
íst nú vera að deyja út, en eng-
an skyldi undra þótt Davíð
Stefánsson eða einhver hans
líki ætli eftir að syngja lienni |
Dömutöskup
úr leðri á 10.00 og 12.00.
Barnatöskur á 1.00 og 1.50
nýkomið.
K. Einarsson & Ejörnsson
Bankastræti 11.
Annast kanp og sttln
Veðdeildarbrófa 09
Kreppulánasj óðsbpéfa
Garðar Þopsteinson
Yonarstræti 10. Sími 4400. (Heima 3442).
þann lofsöng, sem liún hefir
til unnið.
En hver sem umræddur Teit-
ur er þá hafi liann enga þökk
fyrir búralega áleitni sína við
menn, sem gott eitt áttu skilið,
en ekki voru líklegir til að bera
hönd fyrir liöfuð sér — enda
nú fæstir í lifenda tölu.
Reykjavík, 23. febrúar 1936.
Snæbjörn Jónsson.
Næturlæknir
er í nótt Kjartan Ólafsson,
Lækjargötu 6 B. Sími 2614. Næt-
urvörður í Laugavegs apóteki og
Ingólfs apóteki.
----- ^
ABGLÍSINGAR
PR ENTMY N D AS T 0 FA N
LEIFTUR
Hatnariirœli 17, Cuppi).
býr til 1. flokks prentmyndir.
Sími 3334
Hvítkál
Rauðkál
Rauðrófur
Gulrætur
Sellerí og
Laukur
VáSlfl
Laugavegi 1.
ÍJTBÚ, Fjölnisvegi 2.
HLllClSNÆf)lfl
MAÐUR í góðri atvinnu ósk-
ar eftir 2 herbergjum og eldhúsi
14. maí. Tilboð, merkt: „XX“,
sendist Vísi. (27
Af sérstökum ástæðum er eitt
herbergi og eldhús til leigu í nýju
húsi nú þegar í Austurbænum. Öll
nýjustu þægindi. Ódýr leiga. Uppl.
í síma 3228 í kvöld og á morgun.
STÓRT herbergi til leigu ná-
lægt miðbænum í rólegu húsi.
Aðgangur að baði og síma.
Uppl. í síma 3010. (21
2 HERBERGI og eldliús ósk-
ast 14. maí. Þrent i heimili.
Ábyggileg greiðsla. Tilhoð,
merkt: „Ár“, sendist Vísi. (57;
LÍTIL ÍBÚÐ til leigu slrax,
fjögra herbergja íbúð 14. maí.
— Uppl. Reykjavíkurvegi 7,
Skerjafirði. (58
FORSTOFUSTOFA til leigu.
Sími 3749. (60
GOTT forstofuherbergi til
leigu strax á Barónsstig 59.
Bjarni Grímsson. (61
GÓÐA slúlku vantar slrax
hálfan daginn. Barónsstíg 59.
Bjarni Grímsson. (62
TIL LEIGU nú þegar í Norð-
urmýri 1 stofa og eldliús, aðeins
fyrir fámenna fjölskyldu. Til-
hoð merkt: „S. S,“ sendist afgr,
þessa blaðs. (71
MAÐUR í fastri stöðu óskar
eftir 3 herbergjum og eldhúsi.
Tilboð merkt „J. G.“ sendist
Vísi fyrir 15. mars. (63
STÚLKA óskar eftir htlu
lierbergi með þægindum, 1—2
mánuði, i austurbænum. Fyrir-
fram greiðsla. Afgr. v. á. (65
LÍTIÐ herbergi til leigu
strax. Uppl. i síma 3932. (67
TVÖ liei'bergi og eldliús til
leigu á Laugaveg 70 B. Uppl. kl.
5—7 i dag. (69
TIL LEIGU frá 14. maí. Heil
liæð í liúsinu 31 við Reykjavík-
urveg. 3 stórar stofur og eldhús.
Fylgir geymsla, aðgangur að
þvottaliúsi og þurkloft. Uppl. á
sama stað, miðliæð, eftir kl. 6
e. h. (76
HVINNAlS
STÚLKA óskast frá kl. 12—7
lil húsverka á Ránargölu 10,
miðhæð. (63
STÚLKA óskast í árdegisvist.
Ólafur Pálsson, Hringbraut 74.
(74
tíwmimÉí
FILADELFIA, Hverfisgötu
44. Samkoma í kvöld kl. 8V2-
Allir velkomnir! (66
MIÐALDRA maður, með dá-
lítil efni, óskar eftir að kynnast
stúlku eða ekkju á svipuðum
aldri, má liafa barn. Uppl. með
mynd leggist inn á afgr. Vísis,
merkt: „Framtíð“, fyrir 6. mars.
(78
CuWMíil]
MERIÍTUR sjálfblekungur
fundinn. Uppl. í sima 2282. (55
> -------------------
KVEN-ARMBANDSÚR fund-
ið. Ujjpl. Bergþórugötu 59, mið-
• hæð. (72
LINDARPENNI, merktur
„Sigríður Sigurðardóttir“ hefir
tapast. Uppl. í síma 4047. (64
KKENSLAl
KENNI ensku, þýsku og
frönsku. Uppl. síma 3358, kl.
41/2,—5y2. Mi-s. Simpson. (28
KBiHI
KAUPI gull og silfur til
bræðslu, einnig gull og silfur-
peninga. — Jón Sigmundsson,
gullsmiður, Laugavegi 8. (294
KJÖTFARS OG FISKFARS,
heimatilbúið, fæst daglega ó
Fríkirkjuvegi 3. Sími 3227. —
Sent heim. (56
KAUPUM allskonar flöskur,
bóndósir, meðala- og dropaglös.
Bergstaðastræli 10 (búðin) frá
kl. 2—5. Sækjum.___(248
ÓSKAST til kaups: Notaður
hefilbekkur, sagir og lieflar. —
Uppl. í Kjötbúðinni Von. (53
HEFILBEKKUR og útvarps-
tæld til sölu á Bergþórugötu 14,
kl. 7 síðdegis. (54
LÍTIÐ notaður harnavagn til
sölu. V. Thoroddsen, Fríkirkju-
vegi 3. (56
NOTAÐUR barnavagn til
sölu á Suðurgötu 22, kl. 6—7
e. li. (59
TVÆR eldavélar til sölu
ódýrt. Brávallagötu 4, miðhæii.
(73
ÓDÝR dívan til sölu. Uppl. á
Laugavegi 51. (70
VIOLÍN Cello til sölu. Uppl.
í síma 2876. (75
LÍTIÐ HÚS á Seltjarnarnesi
óskast til kaups. — Uppl. í síma
4599. (77i
I> U R F A
AÐ VERA
KOMNAR
F Y R I R
KL. 10,30
E F ÞÆR
EIGA AÐ
BIRTAST
í BLAB-
INU SAM-
DÆGU
HMLST DAG-
INN ÁÐDR.
HRÓI HÖTTUR og menn hans. — Sögur í myndum fyrir börnin. — 36. 1 HÆTTU.
— Þetta er hugrakkur ungling- — ÆtlarSu a5 þverskallast, hvolp- ;— Svikari, þetta skulu verSa síö- En þegar herniahurinn ætlar a‘5
ur og vi5 ver'Sum a5 gæta þess, urinn þinn? Þú drekkur e5a .... ustu orö þín í þessu lífi. Enginn gera út af viö piltinn, skerst Hrói
að honum veröi ekkert mein — Nei, lifi Hrói höttur! sýnir fógetanum mótþróa, án þess í leikinn.
gert. aö verða hegnt fyrir.
NJÓSNARINAPOLEONS. 46
held næstum að flestir menn af yðar stétt
mundu öfunda yður af þessum auði. Yður er
að sjálfsögðu lieimilt að nota féð á hvern þann
hátt sem yður þóknast. Mér er vel ljóst, að
eignir yðar, ef seldar liæstbjóðanda, nema
helmingi meira fé, en eins og eg sagði áður
verður vöxtunum af hinum hluta eignanna
þannig varið, að markgreifafrú de Lanöy fær
þá til afnota, auk lífeyrisins, sem keisarinn
veitir henni.“
Toulon, með embættismannsbros á vörum,
rétti nú Gerard þrjú eða fjögur skjöl. Hann
benti á þau og sagði:
„Enn er eilt, sem ákvörðun liefir eklti verið
tekin um — nafn yðar, minn — má eg segja,
hepni ungi vinur. Viljið þér gera svo vel að
skrifa undir þessi skjöl — eg liefi merkt við
hvar þér eigið að skrifa undir —— það nafn, sem
þér ætlið að nota í framtiðínni. Eg mun þvi
næst ganga frá þessu við banka i einhverri
þeirri borg, sem eg nefndi — eða þeirri horg,
sem þér sjálfir tilnefnið.“
Gerard lók skjölin, sem voru stíluð til sviss-
nesk-frakkneska bankans, sem hefir útbú í
flestum borgum álfunnar. Gerard las yfir skjöl-
In og skrifaði því næst- undir þau og rétli
þau Toulon.
M. Toulon leit á undirskriftirnar.
„Paul Gerard,“ sagði liann.
Gerard kinkaði kolli.
Toulon kipraði saman varirnar og var ekki
usem ánægjulegastur á svip.
„Það er nokkuð svipað hinu fyrra nafni yðar
— Gerard Paul de Lanoy.“
Ilann þagði studarkorn, ypti svo öxlum og
sagði:
„Það skiftir engu, Paul Gerard er nafnið, sem
þér liafið valið yður og Paul Gerard eruð þér
héðan i frá.“
Hann stakk skjölunum í skúffu eina i skrif-
borði sínu. Því næst afhenti liann Gerard afrit
af skjölunum, skrifaði á þau upphæðir, dag-
setningu o. s. frv ,og afhenti þau Gerard.
Gerard stóð á fælur og beið þess, að Toulon
léti nokkur orð falla af vörum, svo sem í kveðju
skyni, og það stóð lieldur ekki á því.
„Og nú á eg að eins eitt ógert, vinur minn,“
sagði Toulon, „og það er að leggja ríkt á við
yður að muna það, er Gerard de Lanoy er dauð-
ur. Komi Paul Gerard nokkuru sinni framar á
frakkneska grund, eða komist nokkur á snoðir
um það, að hann sé innan landamæra Frakk-
lands, verður hans leitað þar til hann finst —
og þá verður líflátsdómurinn yfir Gerard de
Lanoy framkvæmdur tafarlaust.“
Gerard liafði eklci mælt orð af vörum frá
því liann kom inn í skrifstofu Toulons. Og hann
sagði ekkert nú.
Enn leit liann sem snöggvast í andlit Tou-
lons — og það var einurð og dirfska i tilliti
lians. Toulon átti ekki von á, að sjá þennan
svip á andliti hans, einglyrnið datt niður, og
hann fór að fitla við skjöl á borðinu og ræskti
sig í ákafa. Það var eitthvað, sem honum mis-
líkaði — eittlivað, sem gerði liann órólegan —
í svip Pauls Gerards.
Loks sagði Gerard:
„Get eg farið nú?“
„Eftir aúgnablik,“ sagði Toulon og var sem
lionum hefði létt að mun.
„Eftir augnablik. Leyfið mér fyrst að af-
henda yður þetta seðlaveski, sem í eru nokkur
þúsund frankar, til bráðustu þarfa, þar til þér
getið tekið út fé yðar erlendis. Þér skuluð ekki
liika við að taka við þessu — þetta fé er ekki
frá mér.“
Þegar Gerard loks liafði tekið við seðlavesk-
inu og stungið því í vasann, hélt Toulon áfram
þurrlega:
„Járnbrautarlest leggur af stað til Belfort kl.
7.12 í fyrramálið — og liraðlestin til Briissel
fer kl. 7.40. Báðar lestirnar fara frá Gare du
Nord. Með hvorri þeirra kjósið þér að fara?“
„Eg fer til Briissel“, sagði Paul jafn þurrlega
og Toulon liafði mælt.
„Þá,“ liélt Toulon áfram, „ber yður að lil-
kynna komu yðar í Feignies, við landamæri
Frakklands og Belgíu, undir eins við lcomu
yðar þangað. Yér höfum þar lögreglustofu og
yður ber að ganga fyrir yfirmann hennar og
sýna lionum skilríki fyrir því, liver þér séuð
— nefnilega Paul Gerard. Allir geta visað yður
ó skrifstofuna. Sjálfs yðar vegna ráðlegg eg
yður, að vanrækja eldci þetta formsatriði.“
Toulon mælti seinustu orðin með áherslu.
„Er svo nokkuð annað?“ bætti hann við, „sem
þér óskið eftir — eða viljið spyrja um?“
„Hvar verð eg í nótt?“
„Þér getið verið í klefa þeim, sem þér voruð
í hér. —“ Ósjálfrátt fór eins og lirollur um
Gerard.
„Og svo er, að sjálfsögðu, hiðstofan í Gare
du Nord.“
„Eg kýs heldur biðstofuna.“
„Eg ljjóst við því,“ sagði Toulon og brosti
vingjarnlega. „Eg hefi Ivo menn hér, sem munu
fylgja yður á stöðina — og að lestinni í fyrra-
málið. Er það nokkuð frelcara, sem —?“
„Nci, þakka yður fyrir.“
„Þá óska eg yður góðrar ferðar,“ sagði Tou-
lon þurlega. Hann setti aftur á sig einglyrnið
og seltist niður. Hann hringdi bjöllu sinxii.
Tveir fangaverðir komu og Gerard fór með
þeim úl úr herberginu. Þegar liann var að ganga
út um dyrnar lieyrði liann Toulon segja, smjað-
urselga að vanda:
„Gleymið ekki þvi, sem yður ber að gera í
Feignies.“
Viðræðum þeirra M. Toulons og Gerards var
loks lokið. — Hið nýja lif byrjaði.
XX. KAPlTULI.
Stöðvarklukkan sló ellefu, þegar lokaði vagn-
inn, sem Gerard var ekið í að stöðinni, nam
staðar. Á þessum tíma nætur var hálfdimt á
stöðinni og ekki nokkur sál, sem beið þar. Sá
tími, er farið var að nota Pullman-vagna
(svefnvagna) og lestir voru að koma og fara
allan sólarhringinn eins og tiðkast nú á dögum,
var enn ekki kominn. Seinustu lestii-nar til
Calais og Belfort eða Le Havre voru löngu
fai'nar. Leynilögreglumennirnir, sem vitanlega
voru ekki éinkennisbúnir, fylgdu houm inn i
biðstofu fyrsta farrýmis farþega. Það var búið
að loka biðstofunni, en annar levnilögreglu-
mannanna fór að leita að stöðvarstjóranum,