Vísir - 29.04.1938, Blaðsíða 3

Vísir - 29.04.1938, Blaðsíða 3
VISIR Guðbvandur Jónsson: Gndurheimt gripa skjala og forn- frá Dönum. I skipun Ápnasafnsnefndap frá Itendi fs— lendinga felst ekki réttindaafsal né viöur- kenning á rétti Dana til aö iialda íslenskum skjölum og munum. að munu öllum vera hin mestu gleðitíðindi, að nú er komin fram tillaga á Alþingi, þar sem skorað er á ríkisstjórn- ina að ganga eftir því, að Danir skili hingað handritum þeim og forngripum, sem í skjóli hins fyrra sambands milli landanna eru í þeirra vörslur komnir. Og ekki er það síður gleðilegt, að allir stjórnmálaflokkar landsins slculi standa að tillögunni, því það sýnir, að þó margt heri á milli í ærið liarðvitugum stjórn- máladeilum vorum, þá eru þó til þau mál, þar sem öllum sýn- ist á einn veg. Það er enginn efi á þvi, að tillögumannaflokkur- inn er trú mynd af afstöðu allra landsmanna til þessa máls, enda mun naumast þurfa að efa, að tillagan verði samþykt, og ekki heldur hitt, að ríkisstjórnin muni ganga rösklega að þvi að framfylgja henni. Það er bersýnilegt, að Danir fylgjast mjög gaumgæfilega með því, sem í þessu máli gerist hér á Iandi, því tillaga þessi var naumast fyr komin á borð þing- manna hér heima í Reykjavík, en danskt blað „Politiken“ næsta dag tók málið til yfirveg- unar, að þvi er einkaskéyti til Ríkisútvarpsins hermir. Segir „PoIitiken“, að íslendingar geti engar lagalegar kröfur gert til liandritanna, en á forngripina minnist blaðið ekki. Þess er nú þó að vænta, að Danir verði ekki einir til frásagna um það hverjar lagalegar kröfur við eigum á hendur þeim, og ef ekki vill betur til verða það alténd við sjálfir. Hins vegar viður- kennir blaðið liina siðferðilegu kröfu vora til Árnasafns en telur að hún myndi ekki vera jafnþung á metaskál- unum, ef safnið hefði orðið námsmiðstöð, eins og til var ætlast, þegar liinni nýju skipun var komið á Árna Magnússon- ar safnið fyrir nokkurum árum, en að það hafi ekki orðið stafi af fjárskorti. Það er auðvilað gleðilegt, að Danir skuli nú sjá það, sem allir aðrir liafa séð lengi, að vér eigum siðferðileg- an rétt til hinna íslensku hand- rita í Ámasafni auk hins laga- lega réttar vors, og einnig að þeir sjá nú það, að um 200 ára ræktarleysi danska ríkisins við Árnasafn liefir alls ekki skapað Dönum neinn siðferðilegan rétt til safnsins. Hitt er aftur á móti furðulegt, ef þeir lialda, að þeir geti nú svift oss þessurn siðferði- lega rétti, sem þeir sjálfir við- urkenna að við eigum, með þvi að rjúka upp til handa og fóta og veita fé lil safnsins, þegar við ætlum að fara að ganga eft- ir þessum rétti okkar, því ekki verða þessi ummæli skilin á annan veg en þann, að þau séu áskorun til danslcra yfirvalda um að opna nú pyngjuna. Nokkurar krónur úr rikissjóði Dana eftir dúk og disk, geta ekki svift oss þessum rétti, enda munu íslendingar aldrei gefa upp þennan eða neinn annan rétt, sem þeir eiga til handrita i Árnasafni eða öðrum dönsk- um söfnum, og ekki lieldur til forngripa sinna. Það er ekki í fyrsta skifti, sem það heyrist, að breytingin áskip- un Árnanefndar liafi átt að gera safnið, og þar með Kaupmánna- höfn, að námsmiðstöð íslenskra fræða, en breytingjn var fólgin í því, að Árnanefnd var stækkuð og íslendingar skipaðir í hana. í fyrra harst Ríkisútvarpinu skeyti um það frá fréttaritara sínum í Kaupmannaliöfn, að liin nýja Árnanefnd ætlaði að gera safnið, og þar með Kaup- mannahöfn, . að miðstöð ís- lenskra fræða. Auðvitað dettur engum fslendingi, sem er með öllum mjalla, slíkt i hug eða myndi vilja láta það líðast, enda var því þá þegar lýst opinber- lega yfir í íslenskum blöðum af hálfu liinna íslensku nefndar- manna, að slíkt hefði aldrei borið á góma við þá, og að þeir liefði ekki á slíkt fallist, og var jafnvel gefið í skyn, að blaða- maðurinn mundi ekki fara sem frómlegast með, en börn og blaðamenn verða oft höfð til blóra. Nú er þetta námsmið- stöðvarlijal aftur gosið upp og í málsmetandi dönsku blaði, og hefur blaðið þetta eftir einum hinna dönsku Ámanefndar- manna, prófessor Erik Arup, en hann hefir í þessum efnum sennilega gengið er- indi Ianda sinna meira en ís- lendingum er holt. Það er því engin ástæða til þess að rengja, að rétt sé frá sagt í hinu danska blaði. Ef svo er, er þó auðvitað engin ástæða til að rengja yfir- lýsingu hinna íslensku nefndar- manna frá í fyrra frekar en áð- ur, en hins vegar er þá ekki annað sýnna, en að hinir dönsku samnefndarmenn þeirra liafi farið á balc við þá um mikilvæg- asta tilganginn með breyting- unni á Árnanefnd, og að hér hafi beinlínis - verið reynt að hlunnfara þá, sem þó er ilt að þurfa að trúa. Þegar íslend- ingar voru skipaðir í Árna- nefnd, orkaði það mikils tvi- mælis, livort rétt væri að þeir tæki nokkurn þált í störfum þeirrar nefndar, en þó var liall- ast að því ráði. En eftir að þetta námsmiðstöðvarmál er nú gos- ið upp aftur, þá virðist, hvernig sem þvi nú annars er varið, vera kominn tími til þess, að liinir íslensku nefndarmenn dragi sig fullkomlega út úr nefndinni. Þó að þetta sé til þess ærin orsök, vegur hitt þó, að því er virðist, hvað mest, að „við liöfum þegar náð úrslita- sigri sósíalismans og séum full- komlega tryggir fyrir íhlutun og endurreisnarviðleitni kapítal- ismans“. Á því getur enginn vafi leik- ið, að félagi Urosslienko liefir í öllum atriðum rangt fyrir sér. Slik fullyrðing eins og sú sem Urosshenko hefir fram að bera getur ekki stafað af öðru en skilningsleysi á veruleikanum og vanþekkingu á sjálfsögðustu grundvallarsetningum lenin- ismans eða af grunnfærinni grobbsýki spjátrungslegs ungs embættismanns. Ef við hefðum í raun og veru „fulla tryggingu gegn íhlutun og endurreisnar- viðleitni kapitalismans“, hvað liefðum við þá að gera með öflugan rauðan her, rauðan flota, rauðan loftflota og aukn- ingu og eflingu samlanda vorra við alþjóðlegan öreigalýð? Yæri þá ekki betra að verja milljörð- unum sem varið er til eflingar rauða hernum, til einhverra annara þarfa, og takmarka rauða herinn við hið minsta sem komist verður af með eða lejrsa hann algerlega upp? Viðvíkjandi þvi atriði, félagi Ivanoff, að yður hefir, að því er séð verður „verið bægt frá út- breiðslustarfinu, og- það talið vafasamt hvort þér ættuð heima í Komsomol (félögum ungra kommúnista), þá þurfið þér engar áhyggjur að liafa út af því. Ef þeir sem sæti eiga i hér- aðsnefnd S. K. J. V. ætla að fara að taka sér Prisliibajew undir- foringja til fyrirmyndar, þá þarf ekki að efa, að það verður þeim dýrt spaug. í voru landi liafa menn engar mætur á mönnum eins og Prishibajew. Nú getið þér sjálfur dæmt um, hvort hin alkunna tilvitnun lir bókinni „Vandamál leninism- ans“ um sigur sósíalismans er úrelt. Sjálfur myndi eg óska, að svo væri, að ekki væri lengur til i heiminum svo ógeðfeldir hlut- ir sem auðvaldsríki, engin hætta á vopnaðri árás og engin hætta á tilraunum til að endurreisa auðvaldsskipulagið o. s. frv.. En því miður eru þessir ógeðfeldu hlutir enn þá til. 12. febr. 1938. J. Stalin. Sparnaður orða virðist eklci vera tekinn með í fimm ára á- ætlunina, því þá myndi Stalin vafalaust ekki liafa eytt svo miklu máli í ekki meira efni. En hvað er það annað, sem liann er að segja með öllum þessum umhúðum og endur- tekningum en þetta?: Meðan til eru í heiminum ó-kommúnist- isk ríki, hefir Stalin ekki náð takmarkinu. „Sigur „verkalýðs- ins“, að minsta kosti í nokkur- um löndum“, það er skemdar- æði og borgarastríð eins og t. d. í Þýskalandi og Ungverjalandi á það sýnist alveg fráleitt, að ís- lendingar fari að taka þátt með Dönum í að stjórna eigum, sem Islendingar eiga einir og standa i að heimta af Dönum, því að þeir gælu liæglega skilið það, eða látist skilja það, sem viður- kenningu af okkar liálfu um að Árnasafn sé á sínum stað í Kaupmannaliöfn, og eigi þar að vera. Hinn rétli staður Árnasafns er í Reykjavík, og þar á það að vera ásamt öðru því, er vér eig- um í garði Dana. Það er krafa allra íslendinga, eins og þings- ályktunartillagan, sem nú liggur fvrir, bera með sér, en það gef- ur hina bestu von um góðan árangur af þessari kröfu, að Stauning forsætisráðlierra Dana hefir lýst þvi yfir við fréttmann Útvarpsins íslenska í Kaupmannahöfn, að hann hafi ávalt verið því mjög fylgjandi, að skilað væri aftur úr dönsk- um söfnum skjölum og gripum, sem að réttu lagi eiga annars- staðar heima, og er þessi skoð- un hans rökrétt safnamanns- hugsun. Á málið ætti því að geta komist góður rekspölur nú. Aðvörun. Til ósiða verður það að telja, hve mjög fólki í þessum bæ hættir við að draga matarinn- kaup sín — sérstaklega fyrir lielgar og liátíðir —- til síðustu stundar, eða a. m. k. svo lengi að eigi er liægt að afgreiða þær pantanir fyr en eftir þann tima, sem ætlast er til að verslunar- fólk geti hætt störfum. Löng reynsla er fengin fyrir því, að þá daga er miklu minna að gera í búðímum fyrri liluta dagsins, og væri þá auðvelt að afgreiða símapantanir, sem komnar væru, en sem vitanlega verða að bíða meðan verið er að af- greiða fólk, sem sjálft sækir vörur sínar, og það er æfinlega meira á ferðinni síðari hluta dagsins. Virðast eigi sýnilegir neinir erfiðleikar á því fyrir fóllc, sem á annað horð pantar vörur sínar símleiðis, að gera það strax á laugardagsmorgn- ana og á föstudögum þann tíma sem búðum er lokað ld. 1 á laugardögum. Þá skal og bent á það, að þegar kjötbúðirnar hafa selt upp þær kjötvörur, sem þær liafa áætlað að nægðu til dagsins, en reynast of litlar vegna þessara síðdegispantana, verða búðirnar að flýja á náðir heildsalanna eftir lokunog fá þá kjötið gaddfreðið beint út úr frystihúsunum, svo lítt mögu- legt er að afgreiða það i smá- pantanir svo í lagi sé, og i sum- um tilfellum ómögulegt (stór- gripakjöt og jafnvel kotelettur) Þar sem nú stéttarfélag sendi- sveina hefir takmarkað vinnu- tíma meðlima sinna og varðar sektum ef út af er brugðið, verður eigi annað fyrir, ef bót fæst ekki á þessu, en að búð- irnar neyðist til að hætta að laka á móti símapöntunum á einhverjum tilsettum tima, sem yrði þá nánar auglýstur síðar. En vitanlega er engum kaup- manni ljúft að grípa til neinna þvingunarráðstafana við við- skiftavini sína og er þess að vænta að til þess þurfi ekki að koma. F.li. Félags kjötverslana i Rvík Skúli Ágústsson sinni tíð og síðar á Spáni og í Kína, er því talið nauðsynlegt, samkvæmt opinberri yfirlýs- ingu Stalins. Vígamóður komm- únista og blygðunarlaus íhlut- unarsemi þeirra um innri mál- efni annara ríkja kemur þannig greinilega fram í bréfinu, og þarf ekki að efa, að þetta er liin rétta „lína“ úr því Stalin sjálfur hefir orðið. Það tilkynnist liérmeð að tengdamóðir min, Sigrún Tómasdóttir, andaðist 26. apríl. F. li. aðstandenda. Hallur Hallsson. Fyrir auðsýnda samúð við andlát og jarðarför Jóhanns Teits £gilssonar, trésmiðs, vottum við öllum f jær og nær innilegt þakklæti. Aðstandendur. Ástkær konan min, Kristin Waage, andaðist á Landakotsspítala fimtudaginn 28. þ. m. Sigurður Waage. Steinhnðnn háskúla- bjffBingarlnnar. Húsmeistari rikisins bauð ný- lega út steinhúðun á háskóla- byggingunni, og voru tilboð les- in upp í fyrradag. Lægstu tilboð- in voru sem hér segir: Sigurður Jónsson 35.580. Friðrik Helgason 36.375. Þorkell Ingibergsson 36.500. ÁsmundurVilhjálmss. 36.850. Byggjngarráð liáskólans lief- ir tilboðin til athugunar og mun fljótlega verða tekin endanleg ákvörðun og byrjað á verkinu. Háskólabyggingin verður húðuð með kvartsi og tinnu, en verður mjög ljós á Iitinn. Prú Krlstín Waage, kona Sigurðar Waage, verk- smiðjueiganda, andaðist i gær. Veðrið í morgun. Mestur hiti á Akureyri, u stig, minstur á Horni 4, i Reykjavík 6. Úrkoma 10.3 mm. Yfirlit: Víðúttu- mikil lægð' yfir Grænlandi á hreyf- ingu norðaustur eftir. Önnur lægð' um 1000 km. suðvestur af Reykja- nesi á hreyfingu norður eftir. Fimtugur er í dag Richard Thors, fram- kvæmdarstjóri. Höfnin. Kolaskip er nýkomið til Kveld- úlfs og fisktökuskip. — Vegna yfir- standandi farmannaverkfalls fer Laxfoss ekki til Breiðafjarðar á morgun, eins og auglýst var hér í blaðinu. Skip Eimskipafélagsins. Brúarfoss og Goðafoss eru i Reykjavík. Gullfoss kemur til Vest- mannaeyja kl. 3 í dag. Lagarfoss var á leið til ísafjarðar frá Norður- firði í morgun. Selfoss er á útleið. Dettifoss er í Hamborg. Bát slítur upp. í dag sleit upp af Ólafsvíkurhöín bát og rak hann vestur af Rifi. Bátnum var bjargað inn í Rifsós og komst hann síðan heim. Við björgunina sökk annar bátur í Ól- afsvíkurhöfn, en von er um að hann náist upp. Hvorutveggja voru trillubátar. (F.Ú. í gær.). Af veiðum kom í gær Bragi með 100 tn. og Max Pemberton með 122 tn. í gærkvöldi. — í morgun komu Haf- steinn með 90 föt lifrar og Tryggvi gamli með 90. Afli á togara er nú aftur mjög að tregðast. Útvarpsumræður frá Alþingi fara fram annað kvöld, mánudags- og þriðjudags- kvöld. Á laugardagskvöld verður útvarpað 3. umræðu í neðri deild um vinnulöggjöfina, en eldhúsum- ræðum á mánudags- 0g þriðjudags- lcvöld. Meðal farþega á M.s. Dronning Alexandrine, sem nvi er á leið til landsins, er frú Anna Borg Reumert leikkona og Steinn Steinsen, bæjarstjóri á Akureyri. PRENTMYNDASTQFAN LtMFTU R Hafnarsfrœti 17, (uppi), býrlil 1. lloUks prenfmyndir. Sími 3334___ Kvillayabðrkur oq allt til hreingernlnga. CMatSMj 55 ára er í dag Guðnmndur Þorkelsson, hjúkrunarmaður á Nýja Kleppi. Heimdallur Skemtikvöld heldur Heimdallur0 félag ungra sjálf stæðismanna, 5 Oddfellowhúsinu annað kvöld kL 8j/2. Verðttr þar margt til skemt- unar, ræðuhöld, söngur (Gltmtar), upplestur og dans-. Aðgönguimðar verða seldir á skrifstofu Sjálfstæð- isflokksins í Mjólkurfélagshúsinu i dag kl. 4—7 og á rnorgun á sama tíma. Vissara er að tryggja sér að- göngumiða í tíma. Póstferð verður á morgun til Vestmanna— eyja og Englands. Pósti sé skilað. fyrir hádegi á morgun.. Barnavinafélagið ,,Sumargjöf“' byrjar starfsemi sína 1. júní n.k. Fólk, sem hygst að koma börnum sínum á dagheimilin í sumar, verð- ur að sækjá sem fyrst. Þó verður engttm lofað inntöku fyr en síðar, vegna þess að aðsókn er mikil og börn þau, setn bágastar eiga ástæð- ur, verða látin sitja fyrir. Næturlæknir er í nótt Kristín ólafsdóttir, Ing'- ólfsstræti 14. Sími 2161. — Nætur- vörður í Laugavegs apóteki og Ing- ólfs apóteki. Útvarpið í kvöld. 19.20 Þingfréttir. 19.50 Fréttir. 20.15 Útvarpssagan. 20.45 Einleik- ur á píanó (Emil Thoroddsen). — 21.05 Erindi (frá Akureyri) : Uire uppeldi og skólamál, II. (Snorri Sigfússon skólastj.). 21.30 Hljóm- plötur: a) Norðurlandalög; b) Harmóníkulög. aðeins Loftup«

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.