Alþýðublaðið - 23.07.1928, Blaðsíða 4

4
ALI»Ý9UBLA0I®
2 Sumark|élðiefiti,
8 MojrggsfiFi&Jéláas*,
| Telfmsvaaaaísar,
■ Ufs^íilutatsilki,.....
I SHfsi, frá 5,50,
©H xtaargt ftesra.
I
■ Matthíldur Bjornsdðttir.
Laugavegi 23.
1
211!
2111
llli
í heildsölu hjá
Bækur.
Tóbaksverzlnn íslands h./f.
Kommúnista-ávarpið eftir Karl
Marx og Friedrich Engels.
Höfuðóvinurinn eftir Dan. Grif-
fiths með formála eftir J. Ram-
say MacÐonald, fyrr verandi for-
sætisráðherra í Bretlandi.
Bylting og Ihald úr „Bréfi til
Láru“.
„Húsið við Norðurá", íslenzk
leynilögreglusaga, afar-spennandi.
„Smi&ur er. ég nefndur11, eftir
Upton Sinclair. Ragnar E. Kvaran
pýddi og skrifaði éftirmála.
Byltingin t Rússlandi eftir Ste-
fán Pétursson dr. phil.
Rök japwðarstefnunnar. Otgef-
andi Jafnaðarmannafélag fslands.
Bezta bókin 1926.
Deilt um jafnaðarstefnuna eftir
Upton Sinclair og amerískan í-
haldsmann.
Fást í afgreiðslu Alþýðublaðs-
ÍD8.
járnsmiðir, verziunarmenm o. fl.
Næstkomandi sunmudag er- í ráði
að þreyta kappróður á niilli alira,
eoa sem flestra, skipshafnanna, er
hafa æft, og er ákreðið ,að fjór-
ar fyrstu skipshafnirnar keppi við
sjóiiða af „Fyilu“. Auk þ,ess yerða
veitt verðlaun.
„Alexandrína drottning44
kom kl. 12 á miðnætti frá
Kaupmahnahofin. Hún lagðist á
*ytri höfnina vegna þe'ss,-að hún
hafði benzín meðferðis og gat ,því
ekki lagst að hafnargarðinum.
Farþegár voru fiuttir í lancl á
báti.
Hltt og þetta.
Indíánahöfðingi heimsækir
Bréta.
Nýlega kom til Lundúna 106
ára gamall Indíánahöfðingi, er
lieitir Hvíti örninn. Hanm hefir
yfir að ráða hvorki meira né
minna en 500 ind iánakyn j)áttum.
Hafa blöðin birt viðtal við hann
og flutt af honum myndir. Við
tíðindamann „Daiiy •Maii" sagði
hann* meðal' annras: „Ef þig fýsir
NÍTTO
INHOUO
GE6ARAN0EERD
ZUIVERE CACAO
KEN TE
WORMERvEER (HOUAND)
Sidjfé ssm §mára«
sjuJ.orlíkié, p v l a
þad es* e£nisbeti*& en
lit annað saai|§rlikl.

j SlSpnpteatsmiðjaB, j
j toeríisgðtu 8, siœi 1294, j
| tekur að sér alls konar tækifærisprent- j
| im, svo sem erfiljóð, aðgöngumíða, bréf, i
| reiknÍKga, kvittanir o. s. frv., og ait- J
j greiðir vínnuna íijótt o.g við séttu verði. j
Hólaprentsmiðjan, HafnarstreetJ
18, prentar smekkiegast og ódýr-
ast kranzaborða, erfiijóð og alla
smáprentun, sími 2170. ,
Sokkar — Siík.lcar — Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, enciingarbeztir, hlýjastir.
Útbreiðið Alpýublaðið.
MÝJA FISKBÚ2&IN hefir sima
1127. Sigurður Gísiason
að gera eitthvað, þá gerðu það.
Drektu mikið af vatni og baðaðu
þig oft í köldu vatnl Borðaðu
ávexti og grænmeti, lifðu á-
hyggjulaus og vertu starfsamiur.
Pessum regium fylgi ég. Peim
fylgdu einnig foreldrar mínir.
Faðir minn varð 137 ára og móð-
ir min 1477. Pað eru ekki nema
sárfá' ár siðan þau dóu. Ég hefi
átt 18 börn, og það elzta er 77
ára gamalt. Barnabörn mín eru
svo mörg, að ég veit ekki skil
á nema heimingnum af þeim. Nú
ætla ég í fyrirlestraferð uin Ev-
rópu. Hvíti örninn hefir talað.“
Mjólk og brauð frá Alþýðu-
brauðgerðinni fæst á Nönnugötu
7.
- Dugleg. verklagin|og geðprúð
kaupakona getur fengið surnarvist
á góðu heimili nærlendis. Kaup
um vikuna 30 krónur. Uppl. i Al-
þýðubraiíðgerðinni.
Mjólk fæst alJan daginn í Ai-
þýðubrauðgerðinni.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Haraldur. Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjan.
William le Queux: Njósnarinn mikli.
kring um höllina, eins og þér ætti sjáifum
að vera kunnugt um, því að þar hefir þú
setíð kvöldveizlu — um það veit ég þótt
þú hafir e:nga hugmynd um, að eg viti það.
Feldu þág vinstra megín við höllina undir
fSmta glugga, talið að framan. Þar er afdrep,
sem þú getur dulist í, enda muln'fátt á
ferli þeim megin hallarinnar. Bíð þú þar,
þangað til ég kem. Sjáðu um, að enginn -geti
orðið þín var, og vertu vopnaður; — ef
eitthvað kynni í að skerast, er stórum -betra
að vera við öllu búinn. Aldrei er of varlega
farið, og aldrei er of mikil framsýni, þegar
um áhættu er að ræða, — þegar alt er að
vinna eða, ef illa fer, öllu að tapa. Hér er um
Btórræði að ræða, sem ekki má mistakast.
Ef ég verð ekki komin til þín áður dagur
rennur, þá þýðir það, að méf-hefir hlekst á,
og lengur er áranguTslaust með öllu að
'vænta mín framar, því að þá verður ósig-
urinn skráður.“
Þetta eink-enniiega bréf gaf þaö til kynna
að eítthvað var í - aðsigi, sem hlaut að
ver ait annað en spaug. Það hiaut að vera
æsandi æfintýrr, enda reyndist það svo.
Ég ók í leiguvagni í námunda við V'ilia
Fiore-höllina, ög eftir nokkrar árangurslaus-
ar átrennúr tókst mér að klifra yfir hinn
háa, steinsteypta múr. 'Nóttin var því miður
fyrir tilgang minn als ekld dimm. Ég varð
að skriða með mikilli vafúð og gætni, únz
ég n'áði til felustaðar míns, sem var einmitt
baic við myndastyttu úr marmara af Per-
seus. .
Ég var þarna í öruggu fyigsni að því,
er mér- var bezt ijóst, og fullur æsingar
og brennandi eftirvæntingar beið ég þess,
hvað rás viðburðanna á þessari nóttu bæri
í skauti sinu.
Annars var ait þetta injög einkeniniilegt.
Hvað átti ég að gera hérna? Hvað átti. ait
þetta að þýða?
Ég hafði alls enga hugmynd um, að Glare
Stanway þektí madömu Dumant og hina
fögru frænku hennar mjög vel.
1 herbergi uppi yfir þeim stað, er ég var
á og hlustaði og hlustaði, heyrðist manna-
mál og þó mest kvenmjannaraddir. En með
því að glugginn var fokaður og hleri fyrir
honum, gat ég ekki greint, hverir þeir voru,
er saman ræddu þar. En vlst var um jcað,
að samræðan fór fram af rniklu kappi af
háifu þeirra, sem tóku þátt í .henni. Ég
einblíndi út i myrkrið og fékk verk í aug-
úruiujo So rgjnq utuAg •nisuÁOJB tuiocl jn un
eins vel opin og mér var fækast unt. En
ekki kom ég auga á né heyrði -i'ödd ást-
meyjar minnar. Það leið að miðmunda næt-
ur. Túnglskinið breytti skuggum aldintrjánina,
og geislastraumur þess fær|ist óðfluga ó-
þægilega nálægt mér. í Ijóma þess vildi ég
nú ekki vera, því að það dilaut að gerá
mig alt of áberandl. Enn leið nokkur tímí.
Klukkan var orðin tvö um nóttina, þegar
ég alt í einu heyrði glamra ií spora og
heyrði líka sverðslíður dragast eftir .jörð-
unni mjög nálægt þeim stað, þar cgem ég
ýmist hálf-lá útaf eða skreið um sarna fer-
stikublettinn. Ég gægðist út úr fylgsni rníniu,
og ég sá einmitt það, sem ég gat bezt af
öllu búist við. Lorenzo liðsforingi nálgaðist
höllina. Hann gekk hröðum skrefum og var
svo móður, að hann gat varla náð andamum,
beint að hliðardyrum hallariiranar, sem opn-
uðust með töfrakrafti án þess, að nokkur
mannleg vera ópinaði þær að því, er virtist,
og hvarf svo inin í þeinnian dularfulla undra-
bústað.
Mér gat ekki betur heyrst en að hann
væri í hrókaræðum í herberginu fyriir of-
an mig. Það herbergi var — samkvæmt upp-
ixkþqxoqujaAS ‘jbqis qqaj 2$ ‘uingúisý[