Vísir - 28.07.1939, Qupperneq 5

Föstudaginn 28. júlí 1939
V í S IIV
'y'yœ*
í sumar eru í tísku töskur,
sem búnar eru til úr blómum og
sjást sýnishorn af slíkum tösk-
um hér á myndunum.
Konan hér á myndinni er í
svörtum kjól, en er ein af þeim,
sem valið hefir sér tösku úr
Ijlómum. — Einnig eru nú í
tísku samkvæmistöskur, sem
búnar eru til úr sama efni og
kjólarnir.
Til athugunar.
Það liggur í augum uppi að
vindlingareykingar spilla hör-
undslit kvenna. Málning þolir
illa revk.
★
Vísindin liafá' gerl næstum
alt fyrir heimilin, — að því
undanskildú, að gera þau að
heimilum.
■k
Sú kona, sem vinnur á lieim-
ilinu fyrir fimmtíu krónur á
mánuði er vinnustúlka. Sú
kona, sem vinnur endurgjalds-
laust er liúsmóðirin.
miklu tjaldbúð Skagfirðinga
(frá 1930), er fengin hafði ver-
ið að láni. Fyrra daginn liafði
skólaráð boð inni, en síðari dag-
inn var hátíð alls almennings.
Streymdi fólk að úr öllum átt-
um og var giskað á að um þús-
und manns hefði tekið þátt i há-
tiðahöldunum. Siðari daginn
fóru flest eða öll skemtiatriði
fram undir beru lofti.
Hátíðin liófst stundu af há-
degi (17. júní) á því, að for-
maður skólaráðs, Þórarinn
Jónsson, flutti stutta ræðu og
bauð gesti velkomna. Þá söng
flokkur námsmeyja nokkur lög,
undir stjórn forstöðukonunnar.
Þvi næst var einsöngur, e'n þá
farið með kvæði. — Páll V. G.
Kolka, héraðslæknir, flutti skól-
anum kvæði, er liann nefndi
„Vorljóð“, en frú Ingibjörg
Benediktsdóttir annað: „60 ára
minni Kvennaskóla Húnvetn-
inga“. — Frú Ásta Sigbvatsdótt-
ir flutti kveðjur, el* borist
liöfðu, og afhenti skólanum að
gjöf málverk af Birni Sigfús-
syni, er gert hafði Gunnlaugur
Blöndal, listmálari. Síðai* um
daginn var tilkynt, að skólanum
yrði gefið brjóstlíkan af Elínu
Briem, eftir frú Gunnfríði Jóns-
dóttur. — Undir borðum tóku
lil máls: Jónatan J. Líndal, er
mintist látinna og fjarstaddra
forstöðukvenna og kennara
skólans. Þórarinn Jónsson las
skeyti, er borist liöfðu, en mint-
ist síðan látinna og fjarstaddra
skólane'fndarmanna. — Jón
alþm. Pálmason talaði um starf
skólans o. fl., en Skúli Guð-
mundsson um skólann og hér-
aðið. — Ein af fyrverandi for-
stöðukonum skólans, frú Guð-
rún J. Briem, flutti stutta tölu
og dvaldi einkum við minning-
ar sínar um Eyjarskólann og
frú Elínu Briem.Var ræða henn-
ar svo Ijúfleg og hlý og flutt á
svo fögru máli, að unun var á
að hlýða. — Fleiri ræður kunna
að hafa verið haldnar meðan
undir borðuni var setið, þó að
mér sé nú úr minni liðið.
Daginn eftir voru ræðuhöld,
upplestur, kórsöngur, einsöng-
' ur og dans. — Þórarinn Jónsson
sagði sögu skólans í mikilli
ræðu. Guðbrandur sýslumaður
ísberg mælti fyrir minni ís-
lands, en Páll læknir Kolka fyr-
ir minni kvenna. Var sú ræða
með nokkuð öðru sniði, en
venjulegast e'r um kvennaminni,
og liið besta flutt. Jón alþm.
Pálmason mintist hins „hag-
sæla, vorglaða Húnavatnsþings“,
en Sigurður sýslum. Sigurðs-
son flutti kveðju Skagfirðinga.
— Frú Elínborg Lárusdóttir las
sögukafla. — Karlakór Bólstað-
arhlíðarhrepps skemli með
söng, og ennfremur frú L. Þór-
arinsson frá Halldórsstöðum,
frú Ilelga Jónsdóttir og Daníel
Þórhallsson. — Veður var
ósvást, norðanbál og nístings-
kuldi. Var mjög undan þvi
kvartað,að lítt lieyrðist til ræðu-
manna. - Danspallur hafði verið
reistur á skólalóðinni, en ekld
liélst fólk þar við til lengdar og
rná af því ráða, að norðangust-
urinn liafi verið i kaldasta lagi.
í sambandi við hátíðahöldin
var sýning á handavinnu náms-
meyjanna. Var hún bæði fjöl-
bre'ytt og fögur. Þarna var ein-
ungis sýnd vinna frá síðasta
vetri, en engir eldri munir, að
því er mig minnir. Þótti mér
undravert, hversu miklu stúlk-
urnar höfðu komið í verk á ein-
um vetri. Þær hafa áreiðanlega
ekki setið auðum höndum. Hitt
fanst mér þó enn þá merkilegra,
liversu fjölbreytnin var mikil og
all fagurt á að líta. Þarna var
vefnaður af margskonar gerð
og litum, prýðisfalle’gur, prjón-
les, allskonar útsaumur, fatnað-
ur, Ieðuriðnaður, Ijósahjálmar
af ýmsri gerð og lögun, og
margt, margt fleira, sem eg
kann ekki að nefna. — Virtist
mér nálega hver hlutur bel*a
handavinnu-kenslu skólans og
hagleilc stúlknanna fagurt vitni.
Brillantine
heldur hári yðar mjúku og
blæfallegu.
Fæst bæði í túbum
og glösum.
Heildsölubirgðir
H. Úlafsson & Bernhöfí
Notið sjóinn
og sólskiniðl
í sumar hefir verið óvenju
sólríkt, enda hafa Reykvikingar
notað frístundir sinar til sjó-
baða eftir því, sem unt hefir
verið. Þó eru það mildu færri
en skyldi, sem sjóböð stunda,
með því að sund er einhver hin
hollasta íþrótt, æfir vöðvana,
hreinsar búðina og gerir hana
sterkari, þannig að hún þolir
betur hitabreytingar. Efnaskift-
ingin örfast og öll liffæri verða
af þeim sökum færari um að
innan lilutverk sitt af hendi.
Sundið er okkur Islendingum
lirein nauðsyn, og á bverju ári
drukna menn hér i sjó, ám og
vötnum, sem sennilega hefðu
getað umflúið dauðann, ef þeir
hefðu haft sundkunnáttu til að
bera.
Ávalt fjölgar þeim, sem læra
að synda og mæðurnar geta
fyrst og fremst stuðlað að því
að æskan i landinu iðki þessa
hollu íþrótt svo sem vera ber.
Það er orðin tíska liér á landi
sem annarstaðar að liggja í sól-
böðum, og það er í rauninni
einhver ágætasta tiska sem
þekst hefir. Sólin vekur alt til
lífsins og sólböð eru án efa
mjög holl, ef rétt er í þau farið.
Óvanir menn sólböðum verða
að gæta þess í upphafi að liggja
ekki of lengi i sólskininu. Sund-
kennarar í Laugunum liafa eft-
irlit með því að börn liggi ekki
of lengi í sólböðum, og það er
gott og nauðsynlegt, en ef börn-
in fara rétt að Hður ekki á löngu
að jafnvel þau veikluðustu
verða brún og hraustleg, og
mildu heilsubetri en áður.
En það er eilt atriði, sem for-
eldrar eiga að kenna börnum
sinum, en við það hefir ekki
verið lögð nægjanleg rækt. For-
eldrarnir eiga áð kenna börnun-
um að þurka sig og nudda á
réttan liátt, sökum þess að i
fyrsta lagi örfa strokurnar
blóðrásina og efnaskiftingu lik-
amans og ef veður er svalt er
þetta einhver besla lireyfing til
þess að halda á sér hita. Ef
börn hafa vanist sjóböðum er
þeim liolt að stunda böðin þótt
ekki sé mjög hlýtt, en þó verð-
ur að hafa liönd í bagga með þvi
að þau ofbjóði sér ekki.
Notið sjóinn og sólskinið.
S.
Það er hægt að líma saman
brotið postulin með þvi að
bræða vetijulegt álún yfir hita
í skeið. Ef varkárni er gætt má
þvo slíka muni.
IITA Creme og
huðolía
veita hina öruggu vörn gegn hverskoioar
skaðlegum áhrifum lofts og vatns.
GLEÐI SUMARFRÍSINS og vellíðan vetð-
ur meiri, ef þér munið að taka NIT A-
CREME og HÚÐOLÍU með í fríið.
Ennþá gefum við mikinn afslátt af
Siiuiiirliöí í iim.
Utsalan stendur fram um mánaðarmót.
Hatíabnð Nofffíii Pálina,
Laugavegi 12. — Sími 5447.
Vesturgata 2.
Sokkar.
Sími: 4787.
Tískulitir.
Á-vitamiu
er m. a. í hvitkáli, — gulrót-
um, — maís, — baunum, —
spinati, — rófum, — tomötum,
— salati, — banönum, — mel-
ónum, — plómum, auk þess í
lýsi -— eggjarauðum, — smjöri
og í ýmsum líffærum dýra, sem
etin eru.
11-vitaifiiiifi
er m. a. i asparges, — alls-
konar baunum, — öllu káli, —
sveppum, — maís' — salali, —
spinali, — rófum, — tomötum,
— eplum, •— mjöli, — rauð-
berjum, (Tyttebær) — vinberj-
um, — plómum og geri.
C-vitaunfiiii
er m. a. í sítrónum, — appel-
sínum, — grape-fruit, — per-
um, — banönum, — salati, —
káli, — spinati, — baunum, —
tomötum og kartöflum.
D-vitamiii
er m. a. í mjólk, — rjóma,
smjöri og osti.
Sumar-
haxiskars
Ijósir og dökkir
í úrvali. Einnig saumaðír
eftir pöntunum.
Glófinn,
Kirkjustrætí 4.
Hellið aldrei soðinu af græn.1-
meti, en sjóðið græmneti í sem
minstu valni, eða gufusjóðið
það. Soðið af grænmetinu inni-r
heldur ofl dýrmætustu og nær-
ingarríkustu efnin. DrekkiíS
soðið eða hrærið eggjarauðn út
i það og neytið þess þannig.
Soðið má einnig nota í súptnr
eða sósur.
«1
Ef komið hafa för undan
heitum eða rökum ílátuni á
borðplötuna, er hægt að nát
þeim af með því að slrjúka
hana með klút, sem dýft hef-+
ir verið i linolíu og vindlaösko.
HVERNTG TÍSIvAN BREYTIST.
Hér á myndinni eru frammis töðustúlkur í búningi sínum og ber myndin glöggan vott uir*
hvernig tískan hefir breytst. Elsti búningurinn og síðasta pilsið er frá 1890 en stytsta piIsiS
•er árgangur 1939.