Vísir - 23.02.1940, Blaðsíða 4
V i S I H
* airoígun.
f Seýkjavjk o st., heitast í gær
kaSflást a mðtt o st. Úrkorna í gær
uag xíatt 4.7 mm. Heitast á landinu
S'jÉwqpaá-j sJt, í Eyjum og á Fag-
THTÍfœlsmj'ri - kaldast —4 st., í Gríms-
<ry_ — Yjvriit: LægS fyrir sunnan
snðaustan ísland. -— Horfur:
Su<Ev»esiurland: Norðaustan gola.
'fVTúSzgi úrkomulaust. Faxaflói:
StErmíngskaidi á norðaustan. Úr-
lEœisafaust.
.írBÍiátíS blaðamanraa
wrtSur næstkomandi fimtudag að
’Hóíid Borg, og hefst með borðhaldi
M. 7-JO. í>átttakendur eru beðnir að
’.tílkyrma jþátttöku sína á afgreiðslu
Fáffeans eða Morgunblaðsins fyrir
M. 6 annað kvöld. Þátttaka verður
mjag lákmörkuð.
Hjúskapur..
SiKastl. 'þriðjudag voru gefin
sanKm 5 hjónaband ungfrú Nanna
MaiMórsdóttir og Runólfur Sæ-
snmBásson. Heimíti þeirra er á
3j0&asfig 24.
K malsveina- og voífcingaþjÓHa-
jFöagi Jslands
"tefir nýlega verið tcosin ný stjórn.
JstiiíisíHalldórssoti, sem var formað-
■■aar fiese :Úiðtrr, skoraðist eindregið
taanðan tendufkosningu og var Viggó
aSjgjeiisson kosínn formaður í hans
aSzBL Axél Mogensen var kjörinn
t**«ö‘ormaður og aðrir meðstjórn-
«Ba«sr: Herbert Petersen, Sigurð-
atr B. Gröndal og Ólafur Jóhanns-
3ÓJHL
&ætufhljómleikar
lílaflbjargar ■ Bjarnadóttur verða
naesík- -snrmudagskvöld kl. 11.40.
verður breytt frá því,
áður hefir verið.
SJánarlregn.
jjón Jönsson, bílstjóri, Smiðjustíg
íést úr lungnabólgu að heimili
síðastliðna nótt. Æfiatriða
OT.rður nánar getið síðar.
Póistíerðir á morgua.
Wxá. Rvik: Laugarvatn, Grims-
jkss- i.og Biskuþstungnapóstar,
Álfemespóstur, Akranes. — Til
Rvifear: Álftanespóstur, Rangár-
vaKiisýs]upóstur, Vestur-Skaftafells
sýsfapóstur, Austur-Skaftafells-
sýsSnpéstur, Akranes.
<
Til
helgarinnar
Morölenælct
(dilhakjöt
Mautakjöt
3axaö kjöt
Svið
ennfremup
tólg
jnör
hræðingur
kaupfélaqiá
Næturlæknir.
Ólafur Þ. Þorsteinsson, Mána-
götu 4, sími 2255. Næturvörður í
Lyfjabúðinni Iðunni og Reykjavik-
ur ai>óteki.
Útvarpið í kvöld.
Kl. 20.30 Kvöldvaka: a) Björn
K. Þórólfsson dr. phil.: Um Vísa-
Gísla Magnússon. Erindi. b) 21.00
Guðmundur Gunnarsson frá Tind-
um: Lausavisur. c) Einar E. Sæ-
mundsem skógfræðingur: Hesta-
vísur. Erindi. d) Kjartan Ólafs-
son kveður liestavisur.
Ný
Ýsa
Hrogn
Reyktur fiskur
Saltíiskur
Gellur
Fiskhöllin
sími 1240.
og neðantaldar útsölur
Jóns Steingxíms.
FISKBÚÐ AUSTURBÆJAR,
Hverfisgötu 40. — Sími 1974.
fiskbUðin hrönn,
Grundarstíg 11. — Sími 4907.
FISKBUÐIN,
Bergstaðastræti 2. — Sími 4351
FISKBUÐIN,
Verkamannabústöðunum.
Sími 5375.
FISKBÚÐIN,
Grettisgötu 2. — Simi 3031.
FISKBÚÐ VESTURBÆJAR.
Sími 3522.
ÞVERVEG 2, SKERJAFIRÐI.
Sími 4933.
FISKBÚÐ SÓLVALLA,
Sólvallagötu 9. — Sími 3443
Saltkjöt
Kjöt & Fiskur
Símar: 3828 og 4764.
Hljómsveit Reykjavíkur.
„ranfl!
Óperetta i 3 þáttum,
eftir FRANZ LEHAR,
verður leikin í kvöld kl.
8 í Iðnó.
Aðgöngumiðar seldir í dag
eftir kl 1 í Iðnó. Sími 3191.
Venjulegt leikhúsverð
eftir kl. 3.
Síðasta sinn í febrúar.
K. F. U. M. og K.
Æskulýðssamkoma i kvöld
kl. 8%. Jóliannes Sigurðsson
talar. Efni: Verði þinn vilji.
Söngur og hljóðfærasláttur.
Allir velkomnir.
PijWKiH
VlSIS KAPFIÐ
gerir alla glaðau
Gólfmottur
Gólfdreglar
blindraiðn,
til sölu i
BANKASTRÆTI 10.
komið
iMil
er miðstöð verðhréfavið-
skiftanna. —
Nýtísku
Hárkambar
Hár§peniiur
Hárgreiðslustofan
PERLA
Bergstaðastræti 1.
Sími: 3895.
• M RAFTÆKJA
«f^| VIÐGERÐIR
VANDAÐAR-ÓDÝRAR
SÆKJUM & SENDUM
mw§msM
ÞVOTTUR þveginn vel og ó-
dýrt. Sóttur. Sendur. Þvottahús
Elli- og hjúkrunarheimilisins
Grund, sími 3187. (365
iTILKINNINfiARl
FLUTT á Bergstaðastræti 28.
Gislína Pálsdóttir. (364
VÉLRITUNARKENSLA. —
Cecihe Helgason, simi 3165. —
2 SAMLIGGJANDI herbergi
út af fyrir sig til leigu strax
eða 1. mars. A. v. á. (309
2 HERBERGI og eldhúe á
hæð óskast 14. mai í austur-
bænum. Föst atvinna. Uppl. í
sima 1832 frá 5—7. (362
FASTUR starfsmaður ríkis-
ins óskar eftir 2 herbergja ný-
tísku íbúð, lielst í suðvestur-
bænum. Þrent fullorðið i heim-
ili. Tilboð merkt „Vesturbær“
óskast fyrir 27. þ. m. (371
FORSTOFUHERBERGI ósk-
ast í austurbænum 1. mars. —
Uppl. í síma 5198 kl. 6—7 í dag.
_____________________(372
5 HERBERGI og eldhús til
leigu Mímisvegi 8. Uppl. i sima
3380. (274
MAÐUR í fastri atvinnu ósk-
ar eftir 3 herbergjum og eld-
húsi með þægindum. Uppl. i
sima 4732. (976
2 STOFUR og eldhús í nýja
húsi i austurbænum til leigu nú
þegar. Tilboð merkt „88“ send-
ist afgr. Visis. (981
Frosin Lambalifur .1
UAPADTUNDlvl KkaupskapurI
Svið Kálfakjðt FrosiS dilkakjöt Saltkjöt. ■“■-L • ■: V*. ARMBANDSUR tapaðist á Laufásvegi.Lækjargötu, Banka- stræti eða Laugavegi.. Vinsam- lega skilist á Laugaveg 44. Sig- urður Oddsson. (366
VÖRUR ALLSKONAR Fjallkonu - gljávaxlð góða. Landsins besta gólfbón. (227
Útvegum með litlum fyrir- vara: nnfisnflifii HfllHIISIiNflilllNiFfl LYKLAR töpuðust í fyrra- dag. Óskast skilað á Sólvalla- NOTAÐER MUNIR KEYPTIR
Hakkað kjöt. götu 5. (367 NOTUÐ FRÍMERKI keypt
Kindabjúgu. Miðdagspylsur. TELPUSKÓR (lakkskór) tap- aðist. Skilvís finnandi er beðinn að gera aðvart í síma 5177 gegn liæsta verði. Nýja leikfanga- gerðin, Skólavörðustig 18, simi 3749. (290
Kjötverslanir Hjalta Lýðssonar og BflIIIHIlHfl fundarlaunum. (375 TROMMU-BURSTAR óskast.
RAUÐ regnhlíf hefir tapast. A. v. á eiganda. (379 Kaupandi í Víkingsprenti í dag og á morgun. (368
frá Eskiltuna Jernmanufaktur IHHSNÆfiÍl LÍTILL rennibekkur óskast til kaups. H. f. ísaga, sími 1905. (373
Skriftarkensla. Síðasta námskeið vetrarins fer að byrja. Þeir, sem ætla að fá kenslu fyrir inntöku- Viðurkendar vörur. 2—3 STOFUR og eldhús til leigu 14. maí í vesturbænum. Uppl. í síma 1589. (361 NOTAÐIR MUNIR TIL SÖLU
BARNAVAGGA í góðu standi til sölu á Vatnsstíg 10 B. (363
Aðalumboð: MAÐUR í fastri stöðu óskar eftii- 3 herbergja íbúð með sér- inngangi og nútíma þægindum á Reynimel eða Víðimel. Tilboð auðkent „Reynimelur eða Víði- melur“ sendist Vísi. (370
eða gagnfræðapróf komi sem fyrst. Guðrún Geirsdóttir. Sími: 3680. Þórður Sveinsson & Co. h.f. Reykjavík. FERMINGARFÖT á dreng til sölu. Uppl. Garðastræti 9. (377 SKÍÐI og skór til sölu. Uppl. Hrefnugötu 10. (378
j HRÓI HÖTTUR og menn hans
482. VAGNINN.
■; í' ■
’lfGi,- ... ...
— Mér þætti gaman að vita, hva<5
hann meinti í óráðinu. Eitthva'Ö
hlýtur að liggja að baki orða hans.
— Hann hefir fengið sár sín mjög
nýlega. Fjandmenn hans eru á
næstu grösum. Við leitum þá uppi.
Þeir stíga á bak hestum sínum og
ríða í þá átt, sem særði maðurinn
kom úr.
— Nei, sjá, vagn! Það kæmi mér
ekki á óvart, þótt það væri hér, sem
ókunni maðurinn hlaut sár sín.
. r<"
A ókonnom leiflum
skáldsaga eftir
W. SOMERSET MAUGHAM.
I.
'Það var Jtvitalogn og kyrr sjór. Hvergi sást til
íiklpa á ferð og á máfunum, sem höfðu sest á
spegílsléttan sjóinn, sást engin hreyfing. Loft
««ar þrúíið og lágí til skýja, en yfir hafsbrún
3fstu heiði og fagurt þangað að líta.
MöEn í fjörunni var þakin þangi og þara, en
jþama rikti ekki þögn auðnarinnar, því að inn-
am um Ijörugróðurinn var mergð skelja, setn
iirolnuðu undir fótum vegfarandans.
Brímgarðarnir teygðu anna sína út í sjóinn,
«2íns og til þess að bægja frá öldum liafsins, sem
aáfell skullu á þeim, ef nokkuð var að veðri, og
var sem þessir hrimbrjótar liefði fengið á
ESÍg ellimörk i liinni látlausu baráttu við Ægi.
W*eir voru þaktir lagi af grænu slýi.
Það var svipur auðnarinnar yfir þessum
stað, blær, sem vakti þunglyndi, en jafnframt
livíldi þreyttan liuga. Kyrðin var óumræðileg
og ekkert litaskraut á neinu, sem fyrir augun
bar, engin tilbreytai í litum, en mildur, hug-
svalandi blær á öllu. En hann megnaði ekki að
sefa sálarstrið konunnar sem stóð þarna ein
síns hðs. Hún hreyfði sig ekki úr sporum. Hún
starði beint fram, en það var sem hún liti ekk-
ert augum. í barmi móður náttúru býr livorki
ást né liatur. Hún brosir til hinna léttlyndu án
samúðar og þyngir hug liinna sorgbitnu.
En hin þögula kona leitaði ekki liugsvölun-
iar. Hún var stoltari en svo að liún leitaði nema
í eigin lniga að því, sem verða mátti til þess að
skapa frið í sálunni, og þegar hún gat ekki var-
ist því, að tár spruttu fram i augnakrókunum
og runnu niður kinnar hennar, hristi hún höf-
nðið af ójMilinmæði. Hún rétti úr sér, andaði
djúpt, teigaði hressandi sjávarloftið og ásetti
sér að beina liugsunum á aðrar brautir. En
þær leituðu fastar á en svo, að hún gæti hrund-
ið þeim frá sér — minningunum, sem voru svo
fjölmargar, að annað komst ekki að. Hugsanir
hennar voru sem fuglar á heimflugi og þær
leituðu annarar strandar, og hafið, sem fram-
undan blasti minti hana á æskustöðvarnar —
á Solent — sjóinn við strendur Hampshire,
þar sem hún tróð barnsskóna, en frá því hún
fyrst mundi eftir sér átti liafið liug hennar, en
kyrðin sem nú rikti umhverfis liana vakti í
huganum minningar frá æskustöðvunum og
hún sá fyrir liugskotsaugum sínum þessar fornu
slóðir, þar sem alt var lienni svo kunnugt. Og
henni fanst gjálfrið í öldunum við strendur
Hampshire láta betur i eyrum en hjal Ægis-
dætra við aðrar strendur, og víðfeðmi hafsins,
sem hún liafði alist upp við og þekti elskaði
hún, þótt það skorti mikilleik útliafsins. Og
það gaf hugsunum byr Undir vængi, svo þær
liækkuðu flugið, er hún liorfði út á sjóinn, og
henni fanst liún vera frjáls og sterk.
Stundum, þegar skyggja tók vetrardaga, var
lálika auðnarlegt um að litast við Solent, eins
og nú þarna á ströndirini i Kent. En þá hafði
hún gefið hugsunum lausan tauminn — og
hún gerði sér i hugarlund að á sjónum væri
mergð skipa á heimleið eða útleið. Hugur
liennar var bundinn við skipin. Hann fylgdi
þeim eftir. Henni þótti vænt um hafskipin
stóru, sem brunuðu fram hjá, hvort sem lygnt
var eða ilt í sjóinn, með farm sinn og farþega.
Og þegar hún sá að eins ljósrákir þeirra, þegar
dimt var orðið, lieillaði það liana, að liugsa um
farþegana — þúsundir sálna, sem fóru til ann-
ara landa, á ókunnar slóðir, og henni fanst það
dularfult um leið og það var lieillandi. Og
henni þótti líka vænt um litlu ferjurnar, más-
andi og blásandi, sem fluttu fólkið úr nágranna-
liéruðunum yfir til Southampton, til þess að
selja varning sinn og afurðir. Hún þekti vel
skipstjórana á ferjunum, myndarlega karla,
og liafði alt af gaman af hvað þeirvorudrýldnir.
Og þá þótti henni vænt um fiskibátana, sem
lögðu fná landi í misjöfnu veðri og það fangaði
liug liennar, er lystisnekkjurnar fögru svifu yf-
ir víkina. Hún elskaði barkskipin, sem svifu
liægt og hátíðlega að landi, með öll segl uppi,
til þess að hafa not af liverjum vindblæ. Þeir
voru eins og risafuglar, fanst hernii, og hún varð
altaf gripin fögnuði, er hún sá þau sigla að
landi. En þó þótti henni kannske vænst af öllu