Vísir - 01.10.1940, Blaðsíða 3

V ISIR
K. R, vann
Walterskepnina.
AUmargt manna var á vell-
inum. Var sunnan kaldi og
nokkuð hráslagalegt. Valur lék
undan vindi í fyrri hálfleik. Var
leikurinn nokkuð jafn og fengu
hœði liðin auðveld færi, en þau
voru öll misnotuð. Leikurinn
var fjörugur framan af og var
þessi hálfleikur skemtilegur og
eins fyrstu mmúturnar af seinni
hálfleik. K.R.-liðið er komið í
allgóða æfingu og er langt sið-
an sést hefir jafnmikið votta
fyrir samleik hjá þeim, en ein-
staklings-ftæknin liefir setið á
hakanum (öfugt við Viking,
þar sem alt annað hefir setið á
hakanum fyrir tækninni). Er
leikni margra K.R.-inga með
knöttinn þétt við sig mjög hág-
horin og hjá engum er leiknin
góð nema Björgvin Schram, t.
d. er áberandi Iivað þeim er ó-
sýnt um að „skalla“ af viti. Sú
mikla breyting liefir verið gerð
á K.R.-liðinu, að Björgvin leik-
ur nú innframlierja, og er það
mjög til bóta fyrir liðið. Birgir
Guðjónsson leikur i stað Björg-
vins og er hann þar mikið betri
en í framlinu. Vinningsmarkið
skoraði Björgvin úr vítaspyrnu,
snemma i seinni hálfleik, sem
tekin var fyrir hrindingu. Var
það strangur dómur, en þó rétt-
ur. Eftir .að K.R. slcoraði fóru
þeir innherjar K.R., Björgvin og
Óli B., alt of mikið í vörn og
eyðilagði það leik liðsins alger-
lega og fengu Valsmenn greini-
lega yfirhöndina og varð Ant-
on oft að verja, mjög fallega,
til að sú sókn bæri ekki árang-
ur. Valsliðið var ekki upp á sitl
besla, tækni leikmánna var sem
fyrr góð, en samleikur var með
ónákvæmara móti, en liann er
lífsskilyrði fyrir Val, sem ekki
notar hinar löngu spyrnur og
spre.ttupplilaup K. R.
Valsliðið var nokkuð jafnt,
enginn verulega upplagður,
nema ef til vill Magnús Berg-
steinsson. Valsmenn fengu fleiri
færi en K.R., en lið, sem ekki
skorar, á erfitt með að kvarta,
jafnvel þó það tapi á vita-
spyrnu. D.
Tciliiiiskóliiíii.
Næstu daga tekur Teikniskól-
inn til starfa, og er það sjöunda
árið, sem hann rekur starfsemi
sína hér í bænum. Er hann
stofnaður af Marteini Guð-
mundssyni myndhöggvara og
Birni heitnum Björnssyni, en
Marteinn rekur nú skólann
einn.
Ken t verður að þessu sinni,
svo sem að undanförnu, almenn
fríhendisteikning og auk þess
hraðteikning eftir lifandi fyrir-
myndum (croques). Er hið síð-
arnefnda nýbreytni, sein tekin
var upp í fyrra og einnig verð-
ur haldið áfram i vetur, en í
öllum menningarbæjum er
slíkum slcólum haldið uppi og
þeir fjölsóttir. — 1 fyrra sótti
þessa deild skólans fjöldi
manns, þ. á m. margir af þelct-
ustu listamönnum okkar, enda
er hún sérstaklega til þess ætl-
uð að halda við og auka á
tækni listamanna og annara, er
liafa lagt fyrir sig teikningu. —
Leikfélaglð til Akraness
S.ÍÐASTLIÐINN sunnudag
fór Leikfélagið í heimsókn
upp á Akranes, til þess að sýna
þar gamanleikinn „Stundum og
stundum ekki“.
Var ætlunin að lialda tvær
sýningar um daginn og ná svo
Fagranesinu heim að loknum
sýningum. Af þessu gat þó ekki
orðið, þvi að aðsóknin varð svo
mikil, að ekki varð hjá því
komist að lialda þriðju sýning-
una.
Mistu leikendurnir því af
Fágranesinu og urðu að taka
einkabíl til bæjarins. Var kom-
ið hingað ld. 6 í gærmorgun.
Minkur drepinn.
Magnús Guðjónsson bifvéla-
virki náði í mink sl. föstudag.
Skrapp Magnús lil Grindavikur
á fimtudaginn og gisti þar um
nóttina hjá Guðjóni Einarssyni
í Hliði.
Árla föstud.morguninn, eða kl.
að ganga 5, lieyrði Magnús mik-
ið vein í liænsnunum fyrir utan.
Fór hann þá ofan að athuga
hvað væri á seyði. Þá sá liann
að eitthvert kvikindi var komið
i hænsnin, sem var að gera þeim
ónæði. Fór hann út, og sá
hann þá þegar, að þetta hlaut að
vera minkur.
Fór hann þegar að hjarga
hænsnunum, en áfergjan var
svo mikil í núnknum, að hann
hætti ekki að elta hænsnin, þrátt
fyrir að maðurinn væri þar rétt
hjá, og grimdin var jafnvel svo
mikil, að hann reyndi að glefsa
i fælur Magnúsar, sem var ber-
fættur.
Þegar Magnús var búinn að
koma hænsunum inn í stíu,
náði hann í gólfslcrúbbu, sem
stóð upp við íbúðarliúsið og
hugðist að leggja til atlögu við
minkinn.
Var minkurinn kominn á
meðan inn í stiuna og var þar
að drepa eina hænuna. Ivom
Magnús þá á hann höggi og gat
rotað hann.
Var minkurinn búinn að
drepa eina hænuna, en reita
aðrar, án þess að þær hafi sak-
að. —
Er þetta í fyrsta sinn, sem
vart verður við mink í Grinda-
vík.
NÝKOMNAR MARGAR TEGUNDIR AF
Lj óiakróu uni
lt or ðlömp u na
Ntantllöuaiiuin
Porgramciitisikeriiiuin
ásamt öðru fleira.
Rai'lamimg'crðin
■Suðurgötu 3.
Reykjðirík - ílknreyri
Hraðferðir alla daga.
Bifreiðastöð Akureyrar. Bifreiðastöð Steindórs.
Eg vildi geta skrifað fáein
orð um Ásdisi Jónsdótlur, þótl
eg finni, að það verði af van-
efnum gert. Kynning okkar
varð ekki fyr en á síðari árum,
og fundum okkar bar heldur
ekki oft saman. Eg kom á heim-
ili Ásdísar og sá hana nokkr-
um sinnum annarsstaðar. Við
fyrstu sýn varð Ásdís mér minn-
isstæð. Hún var óvenjulega
glæsileg kona og sköruleg í
allri framkomu. Eg lield, að
ekkert sé ofmælt, þótt fullyrt
sé, að í hvað fjölmennum liópi
sem verið hefði samankóminn,
myndi Ásdís liafa vakið athygli.
Fóreldrar liennar voru Jón
Halldórsson, ættaður úr Laug-
ardalnum, og Guðrún Nikulás-
dóttir, ættuð úr Grímsnesi.
Kann eg ekki að rekja þær ætt-
ir, en það munu vera góðar ætt-
ir í báða liðu. Foreldrar henn-
ar hjuggu i Sjávargötu fyrir
vestan bæ allan sinn húskap.
Gerði Jón úl á gamla vísu. Ilann
hafði marga báta 9g þótti liepp-
inn formaður.
Ásdís var fædd hér og ól hér
allan sinn aldur. Hún sá Reykja-
vík vaxa — sá gömlu torfbæ-
ina jafnaða við jöx-ðu, er víðast
livar voru í úthverfum bæjár-
ins. IJún sá nýjar byggingar
rísa upp af rústunum, Reykja-
vík vaxa úr smábæ í stórborg á
okkar mælikvarða. Ilún fylgdist
vel nxeð öllu, sem gerðist. Alt
gladdi liana, sem miðaði lil
fi'amfara og hóta lxinni ungu,
uppvaxandi kynslóð. Hún unni
æskustöðvunum, Reykjavik, og
hún horfði lengx-a og hæi'ra en
á húsin og göturnar. Hér söng
aldan við ströndina sína undur-
samlegu söngva. Fjallahringur
víður og fagur blasli við í
fjarska — og sólai’lagið liér var
alveg óviðjafnanlega fagurt og
heillandi. Alt hreif þetta hina
ungu sjómannsdóttur. Þótt bæi'-
inn stækkaði og breyttist, þá
var þetta háð því lögmáli, að
vara og vera óumbreytanlega
eins, og öll þessi fegui'ð var
henni svo hugþekk, að liún
liefði vist livergi unað hag sín-
um, annarsstaðar til langframa.
Ásdís giftist 9. júlí 1897 Jóni
Gíslasyni verslunarmanni. Hann
er Skagfii'ðingur. Áttu þau hjón
fjögur böi'n, þau er úr bai'næsku
komust. Þar af eru þrjú á hfi,
Olga Dagmar, gift Gústaf
Sveinssyni lögfræðing, Óskar
Thoi'berg bakarmeistari og
Viggó Haraldur, gjaldkeri hjá
ísafoldarprentsmiðju. Þau urðu
fyrir þeim harmi, að sjá á bak
15 ára gömlum dreng, er var
hið mesta mannsefni. Trcgaði
Ásdís hann mjög.
Það má fullyrða það, að Ás-
dis var prýði sinnar stéttar. Hún
var fyrii'myndar húsfreyja, um-
hyggjusöm móðir, heimilisræk-
in og heimiliselsk. Það var un-
un að koma á heimili hennar.
Þar nutu allir umhyggju hús-
freyjunnai', sem með stjórn og
skörungsskap hafði mótað
heimilið og sett sinn frjálsa,
hlýja hlæ á alt. Henni var út-
hlutað óvenju ríkulega — góð-
ar gáfur, glæsimcnska, hátt-
prýði i fi-amgöngu, sem ekki var
lærð né tamin, heldur meðfædd |
og í fylsta samræmi við lyndis-
einkunn liennar og hið góða,
ljúfa hjartalag, sem ekki mátti
aumt sjó, svo að hugur og hönd
væi'i ekki samstundis útrétt til
lijálpar. Er það áx-eiðanlegt, að
allii', sem hryggir kopiu til
hennar, fóru glaðari aftur á
braut.
Það má öllum vera eftirsjá að
slíkum konum sem henni. Er
þó sáx-ast liöggið gegn eigin-
manni og börnum, þeim, sem
næstir hemii stóðu og þektu
hana best. Býst eg við, að nú sé
tómlegt heima í stofunum, þar
sem Ásdís gekk um glöð og
hress fyrir fáum dögum.
Hjónaband þeirra var mjög
ástúðlegt. Hún lætur eftir sig ó-
gleymanlegar minningar i
huga þeirra, sem stóðu lienni
næst.
Dauðinn kom mjög s'nögg-
lega og öllum, að óvörum. En
Ásdís var áreiðanlega ferðbúin.
Ilún var alt sitt líf, í öllu sínu
dagfari að búa sig undir þessa
miklu ferð. Hún var trúuð lcona,
og vissan um framlialdslífið
mun hafa varpað þeim ljóma
yfir líf hennar, sem gerði liana
sterka i allri raun — og vissan
um það, að sá, sem sáir í kær-
leika, uppsker í kærleika.
Elínborg Lárusdóttir.
öirdinulau
fiOurhelt lénit
Danash
VERSVIJVIV
Klapparstíg 37.
VlSIS KAFFIÐ
gerir alla glaða.
Útibú Sjúkrasamlagsins
i Bergitaða§træti 3
hefir verið lagt niður frá og með deginum i dag.
Afgreiðsla samlagsins verður því hér eftir eingöngu
i aðalskrifstofunum, Austurstræti 10.
SJÚKRASAMLAG REYKJAVÍKUR.
Frá og meö deginum í
dag lækka fopvextif
vorip um ll2°lo p. a«, úf
7% í Gll2°/o p. a.
Reykjavík 1. okfóber 1940
Utvegsbanki íslands h.f.
Teikniskólinn
hcfst næslu daga. Ivent verður í tveim deildum: Almenn frí-
Iiendisteikning og liraðteikning (croques), lifandi model. Upplýs-
ingar í síma 4505, kl. 12—1 og kl. 7—8 daglega.'
MARTEINN GUDMUNDSSON.
Tilkynning
Kaup Dagsbrúnarverkamanna verður i'rá og með 1.
okt. á klukkustund sem hér segir:
Dagkaup kr„ 1.84
Eftirvinnukaup — 2.73
Helgidagakaup — 3.43
Næturvinna, sé hún leyfð — 3.43
* STJÓRNIN.
Það tilkynnist hérmeð
að gjaldeyris- og irinflutningsnefnd hefrr nú numið úr
gildi þær hömlur er settar hafa verið á sölu sements og
timburs. Er nú sala á þessum vörum frjáls til hvaða
notkunar sem vera skal.
Félag Byggingarefnakaupmanna
Tilkynning
frá Alþýðubrauðgerðinni
Frá og'með sunnudeginum 29. f. m. lækkaði verð
okkar á rúgbrauðum sein hér segir:
Seydd rúgbrauð úr 0.95 í 0.90 stk.
Óseydd — úr 0.90 í 0.85 stk.
Normalbrauð úr 0.90 í 0.85- stk.
HmlýsiiD frá ríkisstjarniiai:
Myrkurtíminn í sambandi við umi'erðartakmarkan-
ir á áður auglýstum svæðum, vegna hernaðaraðgerða
Breta hér á landi, verður í október sem hér segir:
1) Reykjavík og nágrenni frá kl. 6.05 siðd. til kl. 6.20
árd.
2) Hrútafjörður frá kl. 6.00 síðd. til kl. 6.15 árd.
3) Akureyri og nágrenni frá kl. 5.45 siðd. til kl. 6.00
árd.
4) Seyðisfjörður og nágrenni frá kl. 5.30 síðd. til kl.
5.45 árd.