Vísir - 29.08.1941, Blaðsíða 2

V 1 S I R
VÍSIR
DAGBLAÐ
Útgefandi:
BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Ritstjóri: Kristján Guðlaugsson
Skrifst.: Félagsprentsmiðjunni
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12
(Gengið inn frá Ingólfsstræti)
Símar 16 6 0 (5 línur).
Verð kr. 3,00. á mánuði.
Lausasala 15 og 25 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Hinir húsvilltn.
JJ KKI er ráð nema í tíma sé
tekið, en Ijetrá er þó seint
en aldrei. Fyrir tilmœli ríkis-
stjórnarinnar lióf húsaleigu-
nefndin i gær söfnun skýrslna
um húsnæðislaust fólk hér í
hænum. Verður nefndin til við-
tals í hæjarþingstofunni í liegn-
ingarhúsinu kl. 2—7 í dag og á
morgun, en ekki er vitað að
öðru leyli hvernig starfinu verð-
ur hagað.
Vitað er j>egar að fjöldi fólks
verður húsnæðislaust með
haustinu, og dvelur það fólk nú
hér í hænum, en þeir munu enn
fleiri, sem utanbæjar dvelja við
atvinnu sína, en flytjast, hingað
í liaust, og eiga þá ekkert víst
hvað liúsnæði snertir. Fjöldi
sjómanna liéðan úr bænum er
nú væntaníegur heim af síld-
veiðunum í lok þessa eða hyrj-
un næsta mánaðar. Fjöldi
kvenna og barna dvelur í sveit-
um, og ganga má út frá þvi sein
gefnu, að ýms slík heimili hafi
verið uppleyst yfir sumartím-
ann, en þurfi nú á húsnæði að
halda er haustar. Auk jiessa er
námsfólkið, sem skiptir vafa-
laust hundruðum, en einstök
herbergi er nú jafn erfitt að fá
og íbúðir. Þarf því að halda
upplýsingasöfnuninni áfram út
septembermánuð, bæði að því
er varðar skort á íbúðum og
einstökum herbergjum.
Hömlur þær, sem lagðar hafa
verið á húshyggingarstarfsemi
hér í bænum, hefna sín þvi til-
finnanlega nú í haust, og kemur
þá í ljós hversu fráleit regla það
er, að Ieyfa ekki innflutning á
byggingarefni, nema mjög tak-
markaðan, og miða því næst
sölu efnisins á innanlandsmai’k-
aðinum við ákveðna stærð húsa.
Þessar liömlur liafa dregið veru-
lega úr byggingum ,og annað illt
Iiafa þær af sér leitt, en það er
að bærinn þenst sífeldlega út,
en af þvi leiðir stórfelldan
kostnað fyrir bæjarfélagið, sem
vel mætti sneiða hjá að mestu,
ef unnt reyndist að hagnýta ó-
byggðar eða lítt byggðar lóðir
inni i bænum, sem stórhýsi þarf
að reisa á. Margir þeir, sem ætl-
að hafa að byggja á lóðum sín-
um, hafa neyðst til að hætta við
það, af þeim sökum, að inn-
flutningsleyfi á efni hefir ekki
fengizt til slikra bygginga. Sma-
hýsi í úthverfum bæjarins, sem
byggð eru af vanefnum vegna
stóraukins kostnaðar, spilla
stórlega útliti bæjarins, auk
þess, sem þau bæta að óveru-
legu leyti úr húsnæðiseklunni.
Stórhýsi, sem byggð eru inni í
bænum, koma að mildu meiri
notum, og verða tiltölulega ó-
dýrari en smáu húsin, sem mi
er unnið að. Vafalaust gengi
einnig greiðlegar að koma þeim
upp, með því að mannaskortur
er mjkill, og vinnuafl það, sem
fyrir er, ekki til dreifingar á
smáhýsin, enda er við þau til-
tölulega miklu meira starf en
hin. Þetta verður vafalaust tek-
ið til athugUnar, ef í byggingar
verður ráðist fyrir opinbera í-
hlutun.
■ Þrátt fyrir það, að Reykjavík
hefir ekki húsnæði aflögu fyrir
eigin borgara, hefir það einnig
verið tekið til afnota fyrir aðra
aðila, sem ættu sjálfir að geta
séð sér farborða. Fitt blað hér
í bænum hefir reynt að gera lít-
ið úr þessu, en heldur þar mjög
villandi á málunx. Telur blaðið
að „brezkir setuliðsmenn liafi
aðeins 20 fjölskylduíbúðir liér í
Reykjavík og auk þess 15 ein-
stakingsherbergi“. Jafnvel þótt
átt væri einvörðungu við setu-
liðsstjórnina sjálfa, liggur í aug-
um uppi, að þetta er rangt. Því
til sönnunar skal .aðeirís bent á
það, að í einu lmsi hefir setu-
liðsstjórnin til afnota þrjár
fjölskylduíbúðir, en 37 herbergi
auk herhergja, sem starfsfólki
eru ætluð og munu vei’a nokk-
ur. Það er því auðsætt, að með
þeim 15 einstaklingsherbergj-
um, sem gerð hefir verið grein
fyrir, liefir aðeins./ í einu húsi
láðst að telja með a. m. k. 40
herbergi auk íbúðanna, sem a'ð
ofan greinir. Þegar einnig er
tekið tillit til, að í hverju þess-
ara herbergja dvöldu tveir eða
fleiri menn er auðsætt, að þess-
ir menn allir þurfa að fá hús-
næði úti um hæinn, og eiga j>ess
þá ef til vill ekki kost, að fá
húsnæði með öðrum, eins og
þarna tíðkaðist. Aðeins þetta
dæmi út af fyrir sig sannar liina
auknu húsnæðisþörf hæjarbúa,
en vafalaust mætti fleiri slík
dæmi til tína, er sanna, að upp-
lýsingar hlaðs þessa eru rangar,
og hefði blaðstjórnin vissulega
mátt vita betur.
Það þýðir ekki að koma fram
með blekkingar i þessum efn-
um. Þær verða ekki til bóta.
Hér þarf að liéfjast handa og
það þarf að sjá svo um, með
einhverju móti, og verða senní-
lega margar leiðir valdar, að
horgararnir hafi þak yfir höf-
uðið er haustar að og vetrar-
kuldarnir nálgast. Ef ekki er
unnt að tryggja húsnæði með
öðru móti, verður hið opinbera
að bj^ggjajeða styrkja menn til
að byggja nú þegar, en jafn-
framt verður að tryggja, að allt
byggingarefni, hverju nafni sem
nefnist, verði hér fáanlegt. Þess
verður að vænta, að allir aðilar
skilji þessa nauðsyn, og reyni
að hæta úr henni, og vissulega
er seirit betra en aldrei.
íþróttamót
Kjósarsýslu.
Hið árlega íþróttamót Drengs
og Aftureldingar var haldið á
Bugðubökkum í Kjós sunnu-
daginn 17. ágúst s.l.
U.M.F. Drengur hélt mótið að
þessu sinni.
Helztu úrslit urðu þessi:
100 m. hlaup: Sek.
1. Janus Eiríksson (A) 11.6
2. Gísli Andrésson (D) • 12.0
41. Njáll Guðmundsson (D) 12.1
Langstökk: Mtr.
1. Axel Jónsson (D) 6.19
2. Janus Eiríksson (A) 5.99
3. Gísli Andrésson (D) 5.73
Hástökk: Mtr.
1. Janus Eiríksson (A) 1.62
2. Sigurjón Jónsson (D) 1.60
3. Axel Jónsson (D) 1.55
Kringlukast: Mtr.
1. Njáll Guðmundss. (D) 34.59
2. Axel Jónsson (D) 31.75
3. Haukur Hannessorí(D) 28.36
Ca. 3000 metra
víðavangshlaup: Mín.
1. Guðm. Þ. Jónss. (D) 10:20.2
2. Sigurj. Jónsson (D) 10:33.2
3. Þór Þóroddsson (A) 10:46.0
Glíma: Vinn.
1. Njáll Guðmundsson (D) 3
2. Davíð Guðmundsson (D) 2
3. Grímur Norðdahl (A) 1
50 metra sund,
frjáls aðferð: Sek.
1. Gunnar Sveinsson (A) 43.5
2. Þór Þóroddsson (A) 47.6
3. Sigurjón Jónsson (D) 48.0
1 stökkunum og 100 m.hlaup-
inu var hlaupið undan mjög
Orðng:leikar á ölliim
§ímaframkræmdnm.
Sínmitaurar haia ckki flutset tii laudsins á anuað ár
i '
— — |»ar tii nu.
Viðtal við Guðm. Hlíðdal póst- og simamálastjóra.
Guðmundur Hlíðdal póst- og
norðan úr landi, úr eftirlitsferð
í morgun og spurði hann tíðinda
kvæmdir á landinu.
„Það er htið að frétta annað
eu það, að sem stendur er örð-
ugt um allar framkvæmdir“,
segir símamálastjóri. „Undan-
farið hefir efnisskortur og
varahlutaskorlur hamlað öllum
okkar framkvæmdum og jafn-
vel viðgerðum líka.
Áður fengum við alla okkar
varahluti frá Mið-Evrópu, en
það er langt síðan loku var
skotið fyrir það. Nú fáum við
lílið eitt varahluti frá Englandi,
en það, sem við getum fengið
frá Ameriku, passar alls ekki.
Varahluti sem liægt er að nota
í sjálfvirku stöðina hér getum
við alls ekki fengið.“
„HVerjar eru helztu fram-
kvæmdir i símamálununx?“
„Það litla, sem unnt hefir ver-
ið að gera, er að halda við
gömlu símlögnunum, og örlít-
ið liefir verið um nýlagningar,
en skortur hefir verið á efni í
livorutveggja. Þær litlu lagnir,
sem eru nýjar, eru notendasím-
ar út frá stöðvum, sem kornið
hefir verið upp úr gömlu efni.“
„Hafa verið mikil brögð að
hilunum á þessu ári?“
„Það er ekki hægt að segja.
En þó var það nú svo, að eitt
veður tók á þriðja hundrað
staura, og slík bilun er* mjög
tilfinnanleg, þegar þess er gætt,
að það var komið á annað ár
frá því símastaurar höfðu feng-
izt til landsins, þar til i síðustu
viku, að við fengum nokkuð af
staurum frá Ameríku. Það er
ekki hægt að fá þá frá Eng-
landi. Ilinsvegar liafa hvorki
krókar né einangranir fengizt
ennþá.“
„Hvernig hefir þá verið hátt-
að viðgerðmn 'á því, sem, bilað
hefir ?“
„Það hefir verið unnið úr
því efni, sem til var fyrir, og
svo úr þvi litla, sem fengizt
hefir.“
„Hafa ekld neinar rneiri hátt-
ar hilanir orðið á simanum síð-
ustu dagana?“
„Jú, suðurlandslínan bilaði í
gær, eftir að vöxtur hafði hlaup-
ið í Súlu. Sú bilun var mjög til-
finnanleg, þvi á þeirri línu var
hæði talsambandið milliReykja-
víkur og Austfjarða og ritshna-
sambandið við sæsímann á
Seyðisfirði. Hefir verið mjög
örðugt að afgreiða samtöl
manna vegna þessarar bilunar,
og það hefir komið fyrir, að
ekki hefir verið hægt að af-
greiða nema 50% símtals-
heiðna.“
„Búist þér við að þessi bilun
vari lengi?“
„Um það er ómögulegt að
segja neitt á meðan maður veit
elcki hve lengi hlaupið varir né
hversu stórkostlegt það er. Við
látum stöðugt athuga gang
hlaupsins og i morgun var Súla
enn í örum vexti. Venjan er sú,
að þegar ámar hlaupa, vaxa
þær fyrst jafnt og þétt noklc-
ura daga og brjótast svo fram
rkum vindi. Afrek Axels í
ígstökkinu og Njáls í kringlu-
stinu eru beztu árangrar í
im greinum á þessum mótum.
Urslit mótsins urðu þau, að
engur vann með 27 stigum
»n 15, sem Afturelding féklc.
símamálastjóri er nýkominn
Vísir hafði tal af Guðmundi
um símamál og tSímafram-
I alll í einu í mildum hamförum
| með gauragangi og íshurði
í fram yfir sandana. Þó eru til á
I þessu undantekningar, eins og
t. d. síðast þegar Skeiðará liljóp.
í morgun var Sida byrjuð að
brjóta ís og bera fram á sand-
inn, en þó svo tiltölulega lítið,
að tæplega er um að ræða að-
alhlaup.
Annars er það athyglisvert,
að Súla og Skeiðará virðast
hafa samhand sín á rnilli undir
jöklinum. Það er venjan, að
þegar önnur vex minnkar vatns-
magn hinnar, og svo er enn, þvi
að í þessu lilaupi hefir Slceiðará
minnkað til muna.
I»egrar ,Café de Paris4
í London varð fyrir
§prengjn.
Eitt af stórfenglegustu veitingahúsunum í London heitir
Café de Paris, — eða öllu heldur hét, því það hefir nú verið
lagt í rústir eða svo til. Það varð skotspónn einnar sprengjunn-
ar, sem Þjóðverjar senda Londou í loftárásum sínum.
Þessi atburður var mikið
ræddur í enskum blöðum, og
þóltu þetta, eins og að vonum
lætur, stórtíðindi. Eitthvað mun
hafa hirzt um atburð þennan í
íslenzkum blöðum, en það mun
hafa verið nxjög litilsháttar.
Ilefir Vísir því aflað sér nán-
ari upplýsinga um þetta og fer
hér á eftir frásögn sjónarvotta,
sem viðstaddir voru, þegar lík-
in voru tekin úr rústunum.
— Á skrifstofunx okkar í
London var yfirleilt mikið að
starfa, en þetta eftirminnilega
kvöld var venju fremur litið að
gera.
— Við löbbuðum nokkra
stund úti og litunx á það mark-
verðasta, senx skeð hafði i loft-
árásunum síðustu dagana. •
Um ellefu-leytið komum við
svo aftur lieim. Við unnum eitt-
livað fram, eftir lcvöldi og fór-
um síðan í háttinn.
Nóttin leið eins og svo marg-
ar aðrar nætur í London. Við
fengum heimsókn þýzkra flug-
véla og þær vörpuðu niður
sprengjum sínum yfir þögla
horgina.
Daginn eftir spurðist sú fregn
að eitt stærsta og merkasta veit-
ingahús horgarinnar hefði orðið
fyrir sprengju þá seint unx
kvöldið, og eyðilagst.
Eg fór á staðinn til þess að
sjá, hvernig umhorfs væri eftir
skemmdarstai’fið. Blasti við
mér lieldur leiðinleg sjón, því
þetta glæsilega hús var sundur-
tætt um miðbikið. Hafði
sprengjan komið niður á mitt
dansgólfið og sprungið þar.
Danssalur þessi var hring-
myndaður, voru svalir allt í
kring um hann og mikill íhurð-
ur hvár sem htið var. Hljóm-
sveitin, sem lék danslögin
þarna, liafði aðsetur sitt nálægt
miðju gólfi: Þessi hljómsveit
var talin ein sú bezta og þekkt-
asla i London. Maður sá, sem
stjórnaði henni, hét Ken John-
son (Snakehip) og var kyn-
blendingur. Var hann áhtinn
einliver bezti swing-spilari, sem,
uppi var ujh þessar slóðir.
Sprengjan, sem eyðilagði
húsið, kom niður, svo sem fyrr
segir, á iniðju gólfi, rétt lijá
hljómsveitinni. Ekki sást neitt
eflir af hljómsveitarmönnunum
— nema sundurtætt lík —■ eftir
að sprengingin varð, utan einn,
sem komst af, og var sagt að
liann liefði misst annan fótinn.
Máður sá, sem átti þetta veit-
ingahús, hét Marius Poulsen og
var danskur. Ilann fórst i
sprengingunni. Var sagt, að
hann hefði verið að fylgja gest-
um að borðum sínum, er slysið
vildi til.
Þessi Poulsen kom fyrir
mörgum árunx sem fátækur
sendill til London. Vann hann
sig svo upp með tímanum, að
hann var álitirin eiga meiri
hluta flestra stærstu veitinga-
staða í London.
Um 30—40 manns létu þarna
lífið, og voru það allt heldri
borgarar. Þessi staður er svo
fínn, að þangað koma ekki
menn af lægri stéttunx.
Þennan dag' var hafið björg-
unarstarfið. Var livert líkið af
öðru tekið úr rústunum. Þótti
það óhugnarleg sjón, að sjá það
sem fram fór, því flest líkin
voru mikið sködduð og sum
lítt þekkjanleg.
Seinna um daginn sírnaði
einn vinur nxinn til mín og
sagði mér frá því, að hann hefði
hringt til mín nxörgum sinnum
kvöldið áður, en enginn hefði
svarað. Kvaðst hann hafa ætlað
að hjóða mér með sér á Café
de Paris kvöldið áður, en vegna
þess, að liann liafði ekki náð í
mig, hafði liann liætt við að
fara.
Þannig fór í það skiptið, að
eg slapp, eins og svo nxörg önn-
ur, því ólíklegt er að við hefð-
um komizt lífs af úr þessum
hildarleik, ef við hefðum verið
á staðnum.
Haustmót II. flokks
hefst á sunnudagínn.
Annars flokks knattspymu-
mótið (haustmótið) hefst á
sunnudaginn kemur.
Verður þátttaka góð í mótinu
og keppa auk Reykjavíkurfélag-
anna bæði Vestmaimaeyingar
og Ilafnfirðingar. Gera menn
sér nxiklar vóriir um Vest-
nxannaeyingana eftir frammi-
stöðu þeirrá hér í fyrra, þvi þá
kepptu þeir hér þrjá kappleiki
og fóru ósigraðir heim.
Unnu þeir einn leikinn og
gerðu tvö jafntefli. Koma jxess-
ár piltai’ aftur núna, að undan-
teknum þremur eða fjórum,
senx gengnir eru upp i I. flokk.
Hafa þeir æft mjög dyggilega í
sumar og nxá vænta af þeim
góðrar frammistöðu.
Á sunnudaginn keppa öll fé-
lögin- sex, senx þátt taka i mót-
inu. Fyrsti leikurinn hefst kl.
10.30 og keppa þá Haukar og
Víkingur, kl. 2 e. h. keppa Fram
og Iv. R. og kl. 3'keppa Valur og
Vestmannaeyingar.
Hjónaefni.
í gær opinberuðu trúlofun sína
ungfrú Hulda ólafsdóttir, Skóla-
vörðustíg ió, og Pétur Pétursson,
bifreiðarstjóri, Bergþórugötu 6i.
r=£ 3*(, .., (

Myndin sem hér hiríist er af slöldcvistarfi lijálparsveitanna í London. Menn gela gert sér í
hugarlund hve mikla örðugleika menn eiga við að búa í þessu starfi. -----------