Vísir - 23.02.1942, Blaðsíða 4

VlSIR
Baráttan
gogn dýrtíðinni
er nú aðalmálið.
Hjálpumst til að vinna gegn þeim vágesti.
TIPTOP óviðjafnanlega þvottaduft er enn
með sama verði og í árslok 1939.
Ef við getum með aðstoð yðar aukið verulega
söluna hækkar verðið seinna.
TIP TOP kostar aðeins 0,75 pk. í búðum.
Aðalfnndnr
félagsins
verður lialdinn næst. sunnud. 1. marz.
Þeir, sem eiga eftir að gi’eiða gjöld sín til félagsins eru vin-
samlega beðnir að greiða þau fyrir fundinn. Gjaldkeri félagsins
veitir þeim móttöku á Laugaveg 28 C, þriðjudag miðvikudag og
fimmtudag n. k. kl. 6—8 síðd.
STJÓRNIN.
Ár§hátíð
Kvenfél. Keðjan og Vélstjórafél. Islands
- k. ■ .0-
verður haldin með sameiginlegu borðhaldi að Hótel
Borg mánudaginn 2. marz kl. 8 e. m.
Félagar! Áskriftarlistar liggja frammi hjá Fossberg
og Vélst jóraskrifstofunni til fimmtudags.
Skemmtinefndin.
Q Gamla JBíó Q
Hði M tians
(Honeymon in Bali).
Amerísk skemmtimynd.
Fred MacMiunrray og
Madeleine Carroll.
Sýnd kl, 7 og 9.
Framhaldssýníng 3 V2-6 % •
SKEMMDARY ARG ARNIR
(Wildcat Bus)
með
Fay Wray og
Charles Lang'.
Starfsstálkur
; Óskum eftir tveimur lier-
! bergjastúlkum og eldhús-
i stúlku, hreingerningarkonu
og tveimur frammistöðu-
stúlkum.
Hátt kaup. Frítt fæði og
búsnæði.
| HÓTEL JtíEKLA h.f.
Eg kynntist honum nánar á
Kaffihúsi Málaflutningsmanna.
Málaf lutningsmemi sakamála
«og blaðamenn eru. engan veginn
övinir. Þeir fyrrnefndu þurfa
á auglýsingum að balda en þeir
síðarnefndu á uppiýsingum. Við
röbbuðum samaa og féll mér
þessi vandaði uitglingur jægar
mjög vel í geð. Gáfur hans voru
svo skarpar og frumlegar! Og
heilbrigðari liugsun hefi eg
hvergi fyrir hitt.
Skömmu síðar var mér falin
ritstjórn dómsmfíladálksins við
blaðið Cri du Boulevard. Starf
mitt sem blaðamaður stuðlaði
að því að hnýta enu fastar þau
vinátlubönd, sem fægar höfðu
myndazt milli inín og Roule-
tabille. Og þegar svo Rouleta-
bille fann upp á [>ví, að setja í
lilað sitt spurningadálk um
•dómsmál, sem hann undirritaði
„Business“, þá gat eg oft veitt
Iionum lögfræðilegar upplýs-
ingar, sem hann vanhagaði um.
Þannig liðu mærfellt tvö ár,
og eftir þvi sem eg kynntist hon-
um betur, þeim mun vænna
þótti mér um hann. Því að eg
ltomst að því, að hin ólgandi
kátína hans var eklci nema á
yfirborðinu, undir niðri var
hann framúrskarandi alvöru-
gefinn eftir aldrí. Ennfremur
kom það margoft f>rir, að þótt
eg ætti því að venjast að liann
væri kátur og oft ofsaktáur, að
eg hitti liann ákaflega sorghit-
inn. Ef eg fór að spyrja hann
um ástæðuna að þessu breytta
skapi, þá fór hann að hlæja
að nýju og svaraði mér ekki.
L>ag nokkurn sjrcurði eg hann
um foreldra ha«s, sem hann
talaði aldrei um, og fór hann
þá á brott frá mér og lézt eklc-
ert hafa heyrt.
Og þá kom uj>f> þetta alræmda
glæpamál, sem fcennt var við
,,gula herbergið" og varð til
fiess að skipa honum fremst í
röð allra fréttaritara, og ekki
'nóg með það, þeldur gerði það
hann að fremsta leynilögreglu-
imanni í heimi. Það er raunar
ékkert furðuefni aö finna j>enn-
an tvöfalda eiginíeíka hjá einum
og sama manni, þvi að hlaða-
mennskan var þegar tekin að
hneigjast í þá átt að gera dag-
hiöðin að glæpamálaritum, eins
og þau eru að ittiklu leyti nú á
dögurn. Bölsýnismennirnir
kvarta yfir þessu; en eg tel það
vel farið. Það verða aldrei of
mörg vopnin gegn. glæpamann-
inum, hvort heldur þau eru al-
mennings eign eða einstakra
enanna. En bölsýhisménnirnir
svara því til, að dagblöðin hvetji
óbeinlínis til giæpa með stöðug-
um frásögnum af þeim. En það
er sumt fóllc, sem aldrei tekúr
neinum rökum.......
Rouletabille kom sem sagt
lieim til mín þenna morgun,
þann 26. október 1892. Hann
var ennþá rauðari en liann átti
vanda til. Það mátti segja, að
augun ætluðu út úr höfðinu á
honum, og hann virtist i mjög
æstu skapi. Hann veifaði Matin
í óstyrkri hendi og kallaði til
mín:
„Jæja, Sainclair minn......
Eruð þér búinn að lesa? .... ?
„Um glæpinn i Glandier?“
„Já, um „gula lierbergið“!
Hvað finnst yður um það?“
„Ja, svei mér ef eg held ekki
að það sé „fjandinn“ eða „Guðs-
dýrið“, sem hefir framið glæp-
inn.“
„Verið j>ér ekki að gera að
gamni yðar.“
„Jæja, í alvöru talað get eg
sagt yður, að eg trúi ekki á
morðingja, sem flýja gegnum
lieila veggi. Mín skoðun er sú,
að Jacques gamli liafi gert
glappaskot með því að slcilja
morðvopnið eftir, og þar sem
hann býr beint uppi yfir her-
bergi ungfrú Stangerson, þá má
telja víst, að rannsóknin sem
rannsóknardómarinn ætlar að
framkvæma í húsinu í dag,
muni gefa okkur lykilinn að
gátunni, og við munum bráð-
lega ganga úr skugga um, að ná-
nnginn hefir smogið gegnum
eitthvert náttúrlegt lileraop eða
leynihnrð til þess að geta verið
kominn aftur inn í rannsóknar-
stofnna til Stangerson, án þess
að hann yrði nokkurs var. Já,
þetta er ekki annað en tilgáta!“
Rouletabile settist í hæginda-
stól, kveikti í pípu, sem liann
skildi aldrei við sig, reykti
þegjandi noklcur augnablilc,
vafalaust til að bæla niður þessa
taugaæsingu, sem liann varsýni-
lega alteknn af, og sagði síðan
með mikilli fyrirlitningn og i
hæðnis- og meðaumkunarróm,
• sem eg reyni elcki að lýsa:
„Ungi maður! Þér eruð mála-
flutningsmaður, og eg efast ekki
um hæfileika yðar til að fá sak-
borninga sýlcnaða. En ef þér
verðið einhverntíma rannsókn-
ardóiriári, hversu auðvelt mun
yður þá ekki veitast að fá sak-
lausa dæmda! .... Þér eruð
sannarlega gáfaður, ungi mað-
ur!“
Hann reykti af kappi nokkura
stund og sagði síðan:
„Það mun enginn hleri finn-
ast og leyndardómur „gula lier-
bergisins“ verður enn dular-
fyllri. Einmítt þess vegna vekur
liann áhuga minn. Rannsóknar-
dómarinn hefir á réttu að
standa. Þetta er áreiðanlega
lang einkennilegasti glæpur,
sem nokkurntíma hefir verið
framinn . . . .“
„Getið þér gert yður nokkura
hugmyiid um, livaða leið morð-
inginn hefir flúið?“ spurði eg.
„Ekki nokkura,“ svaraði
Rouletabille. „Elkki liina allra
minnstu eins og sakir standa. ..
En eg hefi þegar gert mér
ákveðna hugmynd um skamm-
byssuna til dæmis.....Það er
elcki morðinginn, sem hefir not-
að hana......“
„Herra minn trúr, hver hefir
þá notað liana? . .. .“
„Nú, auðvitað ungfrú Stang-
erson.....“
„Ja, nú liotna eg ekki lengur
neitt í neinu,“ sagði eg, „eða
liefi réttara sagt aldrei gert
það.“
Rouletabille ypti öxlnm.
„Hafið þér ekki rekið augun
í neitt sérstakt i greininni í
Matin?“
„Nei, síður en svo. Mér finnst
það allt saman jafn kynlegt.“
„Já, einmitt það. Og aflæsta
hurðin ?“
„Það er nú það eina skiljan-
lega i frásögninni.“
„Finnst yður það? Og þá slag-
brandurinn?"
„Slagbrandurinn ?“
„Já, slagbrandurinn, sem var
dreginn fyrir að innan ? Það eru
engar smáræðis varúðarráðstaf-
anir, sem ungfrú Stangerson
hefir við haft. Að minni hyggju
vissi ungfrú Stangerson af ein-
hverjum, sem henni stóð ótti
af. Hún hafði gert sinar varúð-
arráðstafanir. Hún hafði jafn-
vel tekið skammbyssuna hans
Jacques gamla, án þess að
minnast á það við liann. Hún
hefir sjálfsagt ekki viljað haka
neinum óþarfan ótta, og sér í
lagi hefir hún ekki viljað hræða
föður sinn. Þetta sem ungfrú
Stangerson óttaðist, það lcom, og
hún snerist til varnar. í bardag-
anum hélt hún svo vel á skamm-
byssunniaðhún særði morðingj-
ann í höndina — það er skýring-
in á förunum eftir stóra og blóð-
uga karlmannshendi á veggnum
og hnrðinni, því maðurinn hefir
leitað fyrir sér fálmandi eftir
útgöngu til að flýja —, en hún
hefir ekki hleypt af nógu fljótt
til að forðast þetta ógurlega
liögg á liægra gagnaugað.“
„Það er þá eftir því ekki skot-
sár á gagnauga ungfrú Stanger-
son ?“
„Blaðið getur þess ekki, og eg
fyrir mitt leyti held að svo sé
ekki, einungis af þeirri ástæðu,
að mér virðist rökrétt ályktað,
að ungfrú Stangerson hafi not-
að skammbyssuna gegn morð-
ingjanum. En hvaða vopn hafði
þá morðinginn ? Höggið á gagn-
augað virðist bera vott um, að
morðinginn liafi ætlað að rota
ungfrú Stangerson, þegar til-
raunin til að kjTkja hana bar
ekki árangur. Morðinginn hlýtnr
að liafa vitað, að Jacques gamli
bjó uppi í þakherberginu, og það
er ein af ástæðunum til þess, að
eg hygg að hann háfi ætlað að
nota „liljóðlaust vopn“, ef til
vill kylfu eða hamar.“
„En þrátt fyrir allt er eftir að
skýra, livernig morðinginn hefir
lcomizt út úr „gula herberginu““
sagði eg.
„Það er alveg rétt,“ svaraði
Rouletabialle og stóð upp. „Og
til þess að fá skýringu á því, er
eg nú á förum til Glandier og er
hingað kominn til að sækja yður
og fá yður með.“
>»Mig.“
„Já, kæri vinur, eg þarf á yður
að lialda. Epoque hefir lagt mál
þetta algerlega í minar hendur,
og eg verð að komast til botns i
því hið allra fyrsta.“
„En hvernig get eg hjálpað
yður?“
„Robert Darzac er i Glandier-
höll.“
„Já, það er satt. Hann hlýtur
að vera ákaflega óhamingju-
samur.“
íupliil
SJÁLFBLEKUNGUR fundinn.
Vitjist á afgr. Vísis. (000
LITHÁISKT (Lithuanian)
vegabréf ásamt öðrum pappir-
um tapaðist fyrir nokkrum dög-
um. Eigandinn er sjómaður,
sem á að sigla og er í miklum
vandræðum vegna tapsins. Vin-
saml. beðið að skila þvi á lög-
reglustöðina. Vacys Jagiminæs.
(346
ARMBANDS-víravirki tapað-
ist í verzlun Marteins Einars-
sonar. (356
SÁ, sem tók rykfrakka í mis-
gripum á félagsheimili verzlun-
armanna í gær er vinsamlega
beðinn að skila honum þangað
og vitja síns frakka. (357
KROSSVIÐUR, 3 plötur, tap-
aðist á laugardag af bíl úr
Reykjavik austur yfir fjall. —
Uppl. í síma 5602. (358
wrnmmi
Herbergi til leigu
HERBERGI til leigu fyrir ein-
lileypan, helzt sjómann. Tilhoð
sendist Vísi merkt „100“. (361
íbúðir óskast
ÍBÚÐ, 3—5 herbergi, óskast
strax eða 14. maí. Fyrirfram-
greiðsla getur komið til greina.
Uppl. síma 2486. (351
KARLAKÓR REYKJAVÍKUR.
• 5. samsöngur
í Gamla Bíó þríðjudaginn 24. febr. kl. 11.30 e. h.
Aðgöngumiðar í Bókaverzlun Sigfúsar Eymunds-
sonar og Bókaverzlun Isafoldar.
SfÐASTA SINN.
Nýja Btú
40 fmsifiiid
riflilfifirai*.
(Forty Thonsand Horsemen)
Áströlsk stórmynd um
hetjudáðir Ástralíulier-
manna.
Aðalhlutverkin leika:
BETTY BRYANT
GRANT TAYLOR
Börn fá ekki aðgang.
Sýnd kl. 7 og 9.
Sýning kl. 5. (Lægra verð)
BARÁTTAN
UM MILLJÓNAARFINN.
(It’s all yours).
Amerisk skemmtimyrid
leikin af
Madeleine Carroll og
Franz Lederer.
og skopleikaranum fræga
MISCHA AUER.
ÞINGSTÚKUFUNDUR annað
kvöld. Hólmfríður Árnadóttir
flytur erindi. (354
Félagslíf
SAMKOMUVIKA BETANIU.
Samkoma í kvöld kl. 8,30. —
Ræðumenn: Ólafur Ólafsson og
Gunnar Sigurjónsson. Söngur
og hljóðfærasláUur. Allir vel-
komnir. (359
15—18 ÁRA piltur getur kom-
ist að sem lærlingur á gróðrar-
stöð í nágrenni Reykjavílcur. —
Uppl. í síma 5836. (268
DUGLEGAN sjómann vantar
snður með sjó. Uppl. hjá Sig-
urði Ólafssyni, Laugavegi 24 C.
STÚLKA vön ltjólasaumi
einnig lærlingur, óskast nú þeg-
ar á saumastofu okkar. Eva og
Sigríður, Laufásvegi 57. (350
Hússtörf
STÚLKA óskar eftir ráðs-
konustöðu á fámennu heimili i
bænum. Tilboð, merkt: „34“
leggist inn á afgr. blaðsins. (345
STÚLKA óskast á Sóleyjar-
götu 5. Sérherbergi. Yms þæg-
indi. (360
iKÁVPSKmiRl
Vörur allskonar
DAMASK-sængurver, hvit,
divanteppi, kven- og barna-
svuntur. Ódýrt. Bergstaðastræti
48 A, kjallaranum. (117
MUNIÐ KJÓLASTOFUNA
Grettisgötu 42 B. (79
HjÚSDÝRAÁBURÐUR til sölu
Uppl. síma 2486. (352
VÖNDUÐ kápa á meðal kven-
mann til sölu. Tækifærisverð.
Uppl. á Óðinsgötu 3, kl. 6—10
í kvöld. (348
DÍVANAR fyrirliggjandi. —
Húsgagnavinnustofan
Mjóstræti 10. (362
Notaðir munir keyptir
KOPAR keyptur i Lands-
smiðjunni. (14
NY EÐA NOTUÐ bókbands-
áhöld óskast. Laufásveg 2 A. —
_________________________(347
GÓÐUR barnavagn óskast.
Uppl. í síma 3487. (353