Vísir - 08.04.1942, Blaðsíða 3
VlSIR
Aðeins 2 söludagar eftir í 2. flokki.
Happdrættið,
Ávarp til almennings:
Dvalarheimili fyrir
nppsjafa sjómenn.
Sjómannadagsráðið hefir á
aðalfundi sínum, 1. marz 1942,
íekið þá ákvörðun, að gangast
fyrir byggingu dvalarheimilis
fyrir aldraða sjómenn i ná-
grenni Reykjavíkur. Skal eign-
um Sjómannadagsins svo og
tekjum næstu ára varið til að
koma þessu málefni í fram-
lcvæmd. En með því að sýnilegt
er, að tekjur Sjómannadagsins
ná skammt í þessu efni, er hér
með skorað á alla landsmenn,
að sýna nú enn einu sinni ör-
læti sitt, og leggja skerf þessu
nauðsynjamálefni til stuðnings.
Vér efumst ekki um, að öllum
Ix>rra landsmanna er þetta kær-
komið tækifæri, til að sýna hug
sinn til sjómannanna, sem nú
heyja jafnvel enn harðari bar-
áttu fyrir velgengni þjóðarinn-
ar en nokkru sinni fyrr, í verki,
og styrkja gott málefni, er þeir
vilja koma í framkvæmd. Því
fleiri sem leggja þessu málefni
h'ð, því fyrr kemst það í fram-
kvæmd, sjómannastéttinni til
gleði, og allri þjóðinni til gagns.
„Margt smátt gerir eitt stórt“,
og vonum við, að þátttakan
verði sem almennust.
Útvarp og blöð eru vinsam-
lega beðin að leggja máli þessu
Jið, með því að birta ávarp þetta
ásamt greinum og erindum, er
fram koma um málið, svo og á
annan hátt.
Gjaldkeri dvalarheimilis-
nefndarinnar er hr. skipstjóri
Björn |Ólafs, Mýrarhúsum, Sel-
tjarnarnesi, og veitir hann mót-
töku gjöfum til dvalarheimilis -
sjóðsins. Auk þess hafa eftirtöld
hlöð í Reykjavík lofað að taka
við fégjöfum: Tíminn, Vísir, Al-
þýðublaðið, Nýtt dagblað og
Morgunblaðið.
Virðingarfyllst,
í dvalarheimilisnefnd
Sj ómannadagsins,
Sigurjón Á. Ólafsson, alþm.
Grímur Þorkelsson, stýrim.
Guðbj. Ólafsson, hafnsögum.
Bjöm Ólafs, skipstjóri.
Þorsteinn Árnason, vélstjóri.
Þórarinn Kr. Guðm., sjómaður.
Haukur Jóhannesson, loftsk.m.
ATH. í Hafnarfirði tekur við
samskotafénu Þórarinn Kr.
Guðmundsson, Reykjavíkurvegi
9. —
f sunnudagsblaði Vísis 29.
marz þ. á. birtist grein eftir
Kofoed-Hansen, fyrrv. skóg-
ræktarstjóra, um markmið
skógræktar ríkisins fyrr og nú.
Þar minnist hann á atriði, sem
mér finnst þörf að gefa skýringu
á. Kofoed-Hansen fordæmir það
mjög, er gamlar skógargirðing-
ar eru teknar upp, eða haft er á
orði að taka þær upp, svo sem
girðinguna við Skinriastað og
girðinguna við Vatnaskóg við
Saurbæ.
Skinnastaðargirðing var tek-
in upp af þeirri einföldu ástæðu,
að hún var alveg úr sér gengin,
að undanteknu því, að staurana
hefði mátt nota i nýja girðingu
þar á staðnum. Hins vegar þótti
ekki ástæða til að endurbæta
Jiana, af því að geitahald er
svo mikið á öllum jörðum þar
umhverfis og sókn þeirra á þetta
land svo mikil, að ómögulegt er
að girða fyrir þær nema með
óhóflegum kostnaði. Ennfremur
komu ekki fram neinar ein-
dregnar óskir um áframhald-
andi friðun landsins af hálfu
staðarhaldarans. Loks voru
engir samningar til um friðun
J>essa lands, og girðingin því í
raun og veru réttlaus, þar sem
liún stóð.
Þegar girðingin um Vatna-
skóg var upp sett árið 1914,
leigði skógrækt ríkisins land
það, sem undir girðinguna fór,
af þáverandi presti, fyrir kr. 309.
Afgjaldallrar jarðarinnar,semer
kirkjujörðj var nokkuru lægra,
og virðist það liarla einkenni-
legt, að hið opinbera skuli leigja
heila jörð ódýrar heldur en sá
þriðjungur var, er hið opinbera
leigði aftur af presti. Nokkuru
eftir að leigumáli þessi var gerð-
ur, var að visu höggvið mikið
í Vatnaskógi, og mætti kannske
réttlæta þennan einkennilega
leigumála. Frá síðustu striðslok-
um voru litlar og loks engar
tekjur af skógarhöggi í Vatna-
skógi, en friðuninni haldið við
eftir föngum.Hins vegar var ætl-
azt til, að við prestaskipti i Saur-
bæ félli leiga þessi algerlega nið-
ur, en afgjald jarðarinnar lækk-
aði eitthvað. Enda má sjá i fast-
eignamatsbók frá árinu 1932, að
Vatnaskógur er metinn sérstak-
lega, en eklci með Saurbæjar-
landi.
Litlu siðar urðu þar presta-
skipti, en ósagt skal látið, hvort
Jjáverandi kirkjumálaráðherra,
Þorsteini Briem, hafi verið
kunnugt um þessa ætlun, en
raunin varð sú, að núverandi
presti var byggð jörðin með
svipuðum eða jafnvel betri skil-
málum en fráfarandi presti. Af-
gjald jarðarinnar var þá kr.
270,00, en leigan eftir Vatna-
skóg kr. 309,00. Þannig stóðu
sakir er eg tók við skógræktar-
málunum árið 1935.
Fannst mér strax i mesta
máta einkennilegt, að prestur
fengi kr. 39,00 umfram afgjald
jarðarinnar á ári liverju fyrir að
leigja liinu opinbera hluta af
landi því, er það leigði honum.
Sagði eg þvi þessum leigumála
upp eftir fyrsta árið, en til mála-
miðlunar bauð eg presti 50 eða
100 lcróna ársleigu fyrir landið,
af J)ví svona slysalega hefði tek-
izt, að gleymzt hafði að fella
J)essa kvöð af skógræktinni ivið
prestaskiptin. Við þetta var ekki
komandi og hefir Vatnaskógur
síðan verið ófriðaður og nytjað-
ur af presti sem hvert annað
land Saurbæjar.
Nú er því þannig varið, að
fjöldi skógareiganda á þá ósk
heitastapað friða skóglendi sín,
og flestir þeirra vilja leggja fé
fram til J>ess að koma upp frið-
unargirðingum. Hvaða vit er þá
í J>ví, að gjalda leigu eftir friðuð
skóglendi, og J>að á jörð, sem er
i eigu liins opinbera?
Með bréfi til Dóms- og kirkju-
málaráðuneytisins dags. 20. okt.
1941 fór eg þess á leit, að það
athugaði, hvort ekki mundi
hægt að lækka ofurlítið afgjald
jarðarinnar, svo að skógræktin
gæti haldið áfram friðun Vatna-
skógar sér að kostnaðarminnstu.
Veltur nú á þvi, hvemig til
tekst, þvi að öðrum kosti við-
istlieilbrigð skynsemi mæla með
TflkyiiBiiiig:
frá loffvarnanefnd Hafnarfjarðar
Þegar loftárásarmerki var gefið síðast, voru nokkur
brögð að Javí, að fólk, sem var á ferli um götur bæjarins,
leitaði ekki skvlis í loftvarnabyrgjum og húsum, heldur
liélt áfram leiðar sinnar, eins og ekkert væri um að vera,
þrátt fyrir fyrirmæli lögreglunnar um að leita skýlis.
Með Jiví að hér er um mjög’ varhugavert athæfi að
ræða, tilkynnist héý með, að framvegis verða allir þeir
sektaðir, sem þrjózkast við að fara eftir fyrirmælum
lögreglunnar, þegar yfir stendur loftvarnaæfing eða
gefið hefir verið merki um, að hætta sé á loftárás. —
i \
8krif§tofHatvinna
Opinbera stofnun vantar stúlku til skrifstofu- og afgreiðslu-
starfa. Verzlunarskólapróf æskilegt. Umsóknir ásamt meðmæl-
um, sendist afgr. blaðsins nú þegar, merktar: „Ski’ifstofu-
atvinna“. -
Fiskflökun.
Stúlkur og karlar, sem eru vön fiskflökun
geta fengið góða atvinnu strax.
ÓSKAR HALLDÓRSSON.
mikió úrval
Llnoleum
allar þykktir
jvpHBÍNN"
Frá Sumardvalanefnd
Nefndinni er kunnugt um, að eitthvað af fólki, sem hefir hug
á að koma börnum sínum úr bænum og óskar að njóta til þess
aðstoðar nefndarinnar, lét undir höfuð leggjast að fá þau skrá-
sett þegar aðalskráning fór fram um 20. marz s. I.
Þetta fólk er beðið að gefa sig fram i skrifstofu nefndarinnar
í Miðbæjarbarnaskólanum (stofa Nr. 1, inngangur um norður-
dyr), dagana 9.-—18. J>. m., að báðum dögum meðtöldum, kl.
2—6 e. m. ———
Þeir, sem ekki gefa sig fram J>á eða hafa gert það nú þegar
mega búast við að erfiðleikar verði á að sinna beiðnum þeirra.
SUMARDVALANEFND.
Tveir karlmenn eða karlmaður
og stúlka
vön við að hirða og mjalta kýr, geta fengið atvinnu við
Vífilsstaðabúið um lengri tíma.
Upplýsingar hjá ráðsmanninum og skrifstofu ríkis-
spítalanna.
J>vi, að girðingin verði tekin upp
og notuð annars staðar til frið-
unar og verndunar skógarleif-
um, en ekki sem beitargirðing í
Saurbæ.
Sé eg elcki ástæðu til að fara
fleiri orðum um grein Kofoed-
Hansens, en rétt er að taka fram,
að skógræktin er enn rekin með
sama markmiði og i upphafi: að
friða sem flest skóg- og kjarr-
lendi og rækta skóga, jafnframt
því, sem leitast er við af fremsta
megni að auka gróður landsins,
með því að flytja hingað trjáteg-
undir frá stöðum, sem hafa svip-
að veðurfar og hér er, i þeirri
trú, að þær geti lifað hér og náð
þroska.
30. marz 1942.
Hákon Bjarnason.
Hjónaefni.
Á páskadag opinberuðu trúlofun
sína ungfrú Ragnheiður Eide, Hans
Eide kaupmanns, og Ágúst Bjarna-
son Jónssonar vígslubiskups.
Næturlæknir.
Kristbjörn Tryggvason, Skóla-
vörðustig 33, sími 2581. Næturvörð-
ur í Reykjavíkur apóteki.
Hjúskapur.
SiÖast. laugardag voru gefin sam-
an af sira Bjarna Jónssyni og J.
Kruse, ungfrú Helga Ström og
maskinkvm. Leif Schjetne frá
Trömsö.
Verzlun Jóns Mathiesen
í Hafnarfirði á 20 ára starfsaf-
mæli í dag. Jón er einn af vinsæl-
ustu borgurum Hafnarfjarðar og
hefir verzlun hans farið vaxandi1 ár
frá ári, síSan hún var stofnuð.
SIGLOCÍAR
milli Bretlands og Islands halda áfram,
eins og að undanfömu. Höfum 3—4
skip í förum. Tilkynningar um vöru-
sendingar sendist
Culliford ét Clark Ltd.
BRADLEYS CHAMBERS,
LONDON STREET, FLEETWOOD.
Nkrif§tof umaðnr
eða skrifstofustúlka óskast nú strax. Nánari uppí. er komið er
á skrifstofu Skipasmíðastöðvar Reykjavikar, Mýrargötu 7. —
iii 11 Ss
Sðkum vönttmaff á inn-
heimtumönnum sfá k^la-
verzlanipnap í Reykjavík
sér ekki fært aö selja kol
ööruvísi en gegn staö-
gpeidsln.
Kolamagn nndir 250 kg.
verður ekki keypt lieim
til kaupeiida, nema
gpeidsla liafi farið fram
áður.
Kaupendur að kolum
yfir 250 kg. eru vinsam—
lega beönip að liafa
greiðslnfé bandbært, svo
tafir keyrslumanna verdi
sem minstar.
Kolaverzlanirnar í Reykjavík
Hérmeð tilkynnist að okkar kæra móðir og tengdamóðir,
Jóhanna Jónasardóttir
andaðist á heimili okkar, Hávaltagötu 23, 7. april.
Hólmfríður Jóhannsdóttir. Jón J. Jéhannsson.
Jónas Guðmundsson.
Jarðarför mannsins míns og föður okkar
Bergs Einarssonar, sútai>a
fer fram frá dómkirkjunni föstudaginn 10. þ m. og hefst
með húskveðju að heimili hins látna, Vatnsstíg 7, kl. iy2.
Anna Einarsspn og dætur.
Konan min,
Jóhanna Halldórsdóttiir
verður jarðsungin frá dómkirkjunni fimmtudaginn 9. april.
Atliöfnin hefst kl. 1 e. hád. með húskveðju heima á Lindar-
götu 38. — Athöfninni i kirkju verður útvarpað.
Arni Vilberg Guðmundsson.