Vísir - 17.02.1943, Blaðsíða 4

V 1 s { K
IH Gamla Bíó
Á hveríanda
hveii
GÖNE WITH THE WIND.
Sýnd ki. 8.
Kl. 31/2—61/2.
ÍIÓÐIR VÍNIR,
Mickey Rooraey.
WALLACE BEERY.
m
Þið, sem haíiö gam-
an af þjóðlegum
fræðum:
Eigið þéz:
Aftur í aldir
eftir Óskar öausen.
ÍÞorlákshöfn La II.
Sig. Þorsteinssoa.
Frá ystu nesjMi
CIiJs Guðmundsson.
í
fslenzkir Sagnaþættir og
ÞjóSsögnr
Guðni Jónsson.
Frá Djúpi og Ströndum
Jóhann Hjalfason.
Saga Skagstremdtmga og
Skagamanna
GÍsli Konráðsson.
Sagnaþættir úr Húna-
þingi I
TheodÓr Ambjarnai*s.
Sagnir og Þjóðhættir
Oddur Oddsson.
Bókav. ísafoldar
Revýan 1942
1 er
Sýnd annað kvöld kl. 8.
Aðgöngumiðar seldir irá kl. 4—7 i dag og eftir
kl. 2 á morgun.
2 tegundir
er koinið iíé!
Úrval, 1. hefti þessa árs, flytur 25 fróð-
legar og skemmtilegar greinar um
ýmiskouar efni og sögur.
Úrval er 128 hlaðsíður og kostar aíeius
kr. 7.00
Úrval er tvfmælalaust fróðlegasta og
skemmtilegasta tímarit sem út
hefir komið á Islandi.
j»pratoor
imiiHiiii
Anglýsíngar,
setn eiga að birtast
i blaðinu samdœg- 1
urs verða að vera
komnar fyrir kl. 11
drdegis.
iH
wmmmmmmmmmmmmmmmM
SagógrjóB
j Síui 1884. Klapparstíg 30.
Varðveitið
fatnaðinn
frá tilraunum með léleg
þvottaefni, nú, þegar
FLIK-FLAK fæst í hverri
búð. Silkisokkar, hinir fín-
ustu dúkar og undirföt eru
örugg fyrir skemmdum,
þegar þér notið FLIK-
FLAK í þvottinn.
Flik.
F/aU
PLII
ÞAÐ BORGAR SIG gg
•gg AÐ AUGLtSA
læssæææl&Bæææ
KhdsnæííX
TAEJÐ EFTIR Reglusamur
ímaSur, sem gæti lánaS nokkra
peningaupphæS gegu tryggingu
. geíur fengiS húsnæði, fæSi og
þjónustu fyrii' rnjög gott verS.
TilboS sendist afgr. Vísis fyrir
fimm tudagsk vötó„ — merkt:
„,Tækifæri“. (480
I
FLÁK
FLIK-FLAK ER BEZTA ÞVOTTAKONAN.
wmmAM
STÚLKA, sem vildi taka að
sér að gera við gömul föt, get-
ur fengið vinnu nú þegar. —
Sömuleiðis stúlka við 1. flokks
jakkasaum. Vigfús Guðbrands-
son & Co., Austurstræti 10. —
(479
KONA óskar eftir herbergi
um óákveðinn tíma. Getur veitt
hjálþ við saumaskaþ' eða liús-
verlc eftir samkomulagi. Uppl.
á Bragagötu 28 kl. 5—■(). (469
(UPÁD'fllNDIDl
BRÚNN karlmannslianzki;
hefir tapazt. Vinsamlegast gerið
aðvart í síma 3605. (473
GRÁR köttur með hvitar
lappir og bringu hefir tapazt. —
Skilist á Hverfisgötu 102. (486
GLERAUGU, í hvítu hulstri,
töpuðust siðastliðinn föstudag
frá Miðbænum upp í Höfða-
hverfi. Vinsamlega skilist á
Laugaveg 28 A, gegn fundar-
launum. (467
NOKIvRAR STjÚLKUR óskast lil fiskflökunar. Uppl. á Vinnu- miðlunarskrifstofunni. Sími 1327. (470
EINHLEYP stúlka óskast. — Eins manns heimili. —■ Tilboð sendist Vísi merkt „Prúð“. (475
GÓÐ stúlka óskast í vist. Sér- herbergji. Mikið fA Túngötu 35. (483
Félagslíf 1 ■
K. F. U. M. A.D.-FUNDÚR annað kyöld kl. 8i/2. Erindi: Jóhannes Sig- urðsson prentari um H. P. Börresen. - Hugleiðing: Sverr- ir Sverrisson stud. theol. — AU- ir karlmenn velkomnir! (487
ÆFINGAR 1 DAG: I Austurbæjarskólanum: Kl. 8—9 Fimleikar karla, 2. flokkur. Kl. 9—10 Fim- leikar karla, 1. flokkur. — I Miðbæjarskólanum: Kl. 8—9 Handbolti karla, 2. flokkur. Kl. 9—10 íslenzk glíma. Knattspymumenn! Meistaraflokkur, 1. flokkur og 2. flokkur, fundur í kvöld kl. 8% í Félagsheimili V. R. i Von- arstræti. Stjórn K. R.
ÁRMENNINGAR! — Handknattleiksflokkur karla: Áríðandi æfing í kvöld. — Mætið allir með bún- ing. Flokksstjórinn. —
mmwm RÚM til sölu á Bergþórugötu 27, kjallaranum. (466
EINSETTUR klæðskápur til sölu á Þórsgötu 20. (488
SKÍÐASLEÐIog skiði með öllu tillieyrandi til sölu. Húsgagna- vinnustofan Óðinsgötu 6. (468
Allskonar DYRANAFNSPJÖLD, GLER- og JÁRNSKILTI. SKILTAGERÐIN Aug. Hákansson, Hverfisgötu 41
SMOKINGFÖT til sölu, sem ný, á lítinn mann (frömur grannan). Vetrarfrakki á sama stað. Uppl. i Kaupfélagi Hafn- arfjarðar. (471
BARNARÚM óskast til kaups. Sími 2616. (472
RAKARASTOFUÁHÖLD 1 til sþlu. Uppl. i síma 1881. (474
FATASKÁPUR til sölu. Uppl. á Barónsstig 59, 1. hæð, eflir kl. 7 i kvöld. (476
STÓRTborð, stofuborð (eik), þrir stólar til sölu Hverfisg. 85 (steinhúsinu) eftir kl. 5. (477
NÝ smokingföt á meðalmann til sölu. Tækifærisverð. Egils- götu 12, kjallara. (478
VIL KAUPA kolavél og kola- ofna. Uppl. í síma 4433. (481
MIÐSTÖDVARELDAVÉL til sqlu. Uppl. á Laugavegi 79, kjall- ara. (482
GÓLFTEPPI til sölu á Njáls- götu 94. Uppl. i kvöld kl. 8—9. (484
TIL SÖLU ódýrt: Nokkrar
kápur á telpur og unglinga. -
Einnig nokkrir drengjafralckar.
Ljósvallagötu 16, nppi, eftir kl
4. (485
BB Tjarnarbíó
iiaMgr
(The Corsican Brolhers).
Eftir skáldsögu A. DUMAS.
Douglas Fairbanks yngri,
(í 2 hlutverkum).
Ruth Warrick.
Sýning kl. 5 — 7 — 9;
Bönnuð fyrir börn innan 16
ára. —
Nýja Bfó
JAMES HILTON:
A vígaslóð.
40
ina. Rifur voru i plönkunum og
var þar urmull veggjalúsa.
Fangarnir voru gráir af lús
flestir, og J>að var ógerlegt að
forðast slíkan ófögnuð við þau
skilyrði, sem þarna voru. Óþef-
ur var þarna mikill, svita- og
matarlykt.
Fangaverðirnir voru ekki ó-
virisamlegir og það var liægt að
múta þeim til þess að kaupa
ýmislegt smávegis, svo sem te
og tóbak, en menn máttu ekki
reykja, svo að þeir urðu að
tyggja það.
Fyrirkomulagið allt var
furðulega mótsagnakennt. Agi
var svo lítill, að næstuni var
broslegt, en það var einliver
þyngjándi vonleysisbragur á
öllu. Þó gat engum dulist, að ör-
lög þeirra voru háð dutlungiun
og geðþótta einliverrar ófreskju,
sem sjaldan heitti liarðneskju,
tíðast lét allt dankast, en liirti
ekkert um líðan neins einstakl-
ings eða livað um hann yrði.
Ekkert setti þó meiri örvænting-
arbrag á þetta líf en það livernig
sumir fanganna sættu sig við
silt hlutskipti. Það kom aldrei
fram lijá þeim, að virðingu
þeirra væri misboðið, og þeir
virtust ekki bera kvíðboga fyrir
því, sem framundan var. Þegar
fangaverðimir opnuðu dyrnar
tvisvar á dag litu þeir upp, án
þess að tillit Jieirra lýsti von eða
ótta, minnti lieldur á hálfkæfða
glóð.
Og þegar maðurinn í horninu
varð allt í einu sárþjáður var
eins og enginn vissi hvað liægt
væri fyrir hann að gera. Menn
yptu öxlum, héldu áfram að
spila á spil, eða varpa teningum.
Maðurinn var að deyja — en
það var ekkert fyrir hann liægt
að gera. Aðeins af svip hinna
yngstu varð ráðið, að þeim svall
í brjósti meira en vanalega.
Einn fanganna, sem var i
flokki hinna pólitísku fanga,
var alltaf sispyrjandi. Hann var
alltaf að leitast við að afla sér
upplýsinga um allt og alla. Hin-
ir fangarnir höfðu horn í siðu
hans. Fangi þessi hékk alltaf ut-
an í A. J. honum til sárra leið-
inda.
„Eg hefi allt af mildnn áliuga
fyrir að auka þekkingu mína —
nota til j>ess hvert tækifæri,"
sagði hann, og svo rak hver
spurningin aðra. „Þér eruð
menntamaður, það sá eg undir
eins, segið mér — er Ilong
Kong brezk eign?“
A. J. minnti, að svo væri.
Hánn fór að rifja upp það lítið,
sem hann vissi um þessa hluti.
„.Tá, svo mun vera,“ sagði hann.
— „Óg Astralía — er hún ekki
mesta eyland heims?“ — Jú, A.
J. hugði svo vera. „Segið mér
þá, lierra minn, liver er minnsta
ey lieims?“ — Því gat A. J. ekki
svarað og liann komst aldrei
að niðurstöðu um hvort maður-
inn væri sévitringur eða fá-
bjáni. Seinna komst liann að
því, að liann hafði varpað
sprengju að yfirmanni lögreglu-
liðsins í Kúrlandi.
taveiiar
(HUDSON BAY).
PAUL MUNI
GENE TIERENEY
JOHN SIITTON.
Börn vngri en 14 ára fá ekki
aðgang.
Sýnd kl. 5 — 7 —í).
A. .1. ól stöðugt hinar mestu
áhyggjur um framtið sína. Hon-
um skildist, er hann ræddi við
liina fangana, að liann gæd ekki
gert sér neinar vonir um, að úr
rættist. Það virtist svo sem
valdi lögreglunnar væri éngin
takmörk sett — eða varla nokk-
ur. Ilún gat látið menn dúsa í
varðhaldi eins lengi og henni
þóknaðist - eða senl menn í
útlegð án dóms og' laga, til Úr-
alfjalla eða austur í Sibiríu.
í fimm vikur samfleytt gerð-
ist ekkert. Enginn fanganna var
fluttur á brott. Enginn bættist
við. En 38. daginn, sem A. J. var
i fangelsinu (hann takh dagana)
skipaði annar fangavörðurinn
A. .1. og öðrum fanga til að
koma með sér. Þeim var skipað
að taka pjönkur sinar með sér,
og hinum föngunum skildist,
að þeir mundu ekki sjá þá aft-
iir og kvöddu þá innilega.
Fangavörðurinn lét svo lítið, að
bíða rólega, þar til þetta var
um garð gengið. Hann ypti öxl-
um. Timinn var ekki mikils
virði i Gontcharnaya-fangelsi.
Svo ypti hann öxlum á nýjan
leik, hleypti föngunum tveimur
út og læsti dyrunum. Var nú A.
J. leiddur inn í sama lierbergið
og þegar liann kom i fangelsið.
Saini embættismaðurinn sat við
skrifborðið og sneri upp á efri-
vararskeggið, svo að oddamir
náðu næstum upp undir bláleitu
pokana undir augum hans.
Embættismaðurinn gaf sig
fyrst að hinum fanganum,
spurði hann livað hann héti o. s.
frv., og' sagði svo:
„Þér eruð sekur fundinn um
samsæri gegn stjóminni og er-
uð dæmdur til útlegðar. Það er
allt og sumt.“
Maðurinn ætlaði að segja
eitthvað sér til varnar, en lög-
reglumaðurinn þreif í hann og
dró liann á hrott. Báðir æptu
liver í kapp við annan, en er
af.tur var hljótt orðið í herberg-
inu, sneri embættismaðurimi
sér að A. J. og sagði:
„Þér eruð Peter Vasilevitcli
Ouranov? Þér eruð sekur fund-
inn um landráð. Þér hafið
dæmdur verið til útlegðar. —“
„Hvaða sökum er eg borinn?
Vissulega —“
„Þagnið. Farið á bi’ott með
hann.“
Lögreglumaðurinn þreif i
liann og dró hann til dyra og út
í göngin. A. J. æpti ekki og
veitti enga mótspyrnu. Það var
sem liann liefði verið lostinn
reiðarslagi. Hann furðaði sig
svo á þessu, að liann gat alls
ekki áttað sig á þvi. En svo
vaknaði skyndilega mikill ótti
í brjósti lians. Þótt liann hefði. í
rauninni talið víst vikum sam-
an, að svona mundi fara, var
það i rauninni liið mesta áfall
fyrir hann, að heyi'a slilcan
dóm kveðinn upp yfir sér, án
þess hann hefði fengið neitt
tælcifæri til þess að bera liönd
fyrir liöfuð sér.
Þegar út í göngin var komið
gerbreyttist hinn hrottalegi lög-
reglumaður og hann fór að tala
við A. J. næstum í föðurlegum
tón.
„Eg mundi ekki ala miklar á-
liyggjur, ef eg væri í yðar spor-
um,“ sagði hann. „Eg mundi
fremur kjósa útlegð heldur en
að hýrast i fangaklefa með
hverskonar lýð, glæpamönnum
og illmennum. Eg hefi alltaf