Vísir - 27.02.1943, Síða 2

VISÍR
VISIR
DA6BLA9
Ctgefandi:
BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Sitstjórar: Rristján Guðlangsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: FélagsprentsmiðjunnL
AfgreiSsla Hverfisgötu 12
(gengið inn frá Ingólfsstræti).
Símar: 16 60 (fimm línur).
VerS kr. 4,00 á mánuSL
Lausasala 35 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Skyndimyndir.
Fyrir nokkrum dögum kom
gamall og góður emhættis-
maöur að máli við ritstjórn Vís-
is. Hann hefir dregið sig út úr
skarkala lifsins og önnum, og
er nú áhofandi að því, sem fram
fer, frekar en jrátttakandi. Ný-
lega kvaðst hann hafa gengið
til afgreiðslustofu opinberrar
stofnunar, til ,þess að inna
skyldugreiðslur af hendi. Var
honum þar vel tekið, að því er
erindi hans snerti, og greiðsl-
unni veitt góðfúslega viðtaka af
gjaldkerans hálfu. Meðan að
hann beið eftir reikningum sín-
um, varð hann jiess var, að há-
vaði mikill harst úr næsta skoti
afgreiðslusalarins. Þar sátu
nokkrar ungar meyjar að störf-
ura, en virtust hafa engu öðru
að sinna, en því, að fægja negl-
ur sinar og lita, og gjóta hýru
auga fram fyrir afgreiðsluborð-
ið, þar sem annarlegir húning-
ar blöstu við augum. Hávaðí,
samhliða tilgerð, virtist bedn-
línis til þess ætlað að athygli
vekti, — máske þeirra, sem í
hinum annarlegu búningum
voru. Virtust þeir menn þó frek-
ar undrast, en dást að því fram-
ferði, sem þarna var um að
ræða, enda hafa menn vanist
þvi, að liandsnyrting færi frek-
ar fram í svefnherberginu, en
i starfsstofynni,—- en sitt sýnist
hverjum. Hinn gamli og góði
embættismaður taldi jietta óvið-
éigandi, og því kom hann að
máli við Vísi.
Veturinn er skammur hér
sunnanlands, en nógu langur til
þess, að af honum má marka
menningu fólksins. Hin lieil-
lirigða æska leitar út úr bæjar-
rykinu og reyknum, upp til fjall-
anna, til þess að sækja sér nýj-
an þrótt, jafnvel J»ólt „ei snæ-
lega snuggi og engir liafi andra
að fala“. Á skíðum er skortur,
sem öllu öðru á þessum styrjald-
artímum.
í gær var uppboð haldið við
fáfama gölu. Þangað safnaðist
fjöldi fólks, og fjöldi unglinga.
Meðan verið var að bjóða í muni
þá, sem, seldir voru, dundi snjó-
kúluhríðin á margmenninu.
Unglingamir höfðu sér það til
gamans, að grýta l>á, er á göt-
unni stóðu og hnoss vildu
hrepjia . á . uppboðinu. Hattar
fuku af höfðum og háir smellir
heyrðust, er snjókúlurnar lentu
á vöngum manna eða húsveggj •
um, ef ekki var hæft í márk.
Annað eins getur nú viljað til!
Þama voru unghngar að verki
og leikur þeirra var tillölulega
meinlaus, ef miðað er við liitt,
sean liorft er á daglega á götum
bæjarins, án þess að við verði
gert. Er bifreiðar aka um göt-
urnar, virðist það keppikefli
bama og unglinga, að grýta bíl-
stjórana, einkum ef opnar eru
rúður við ekilssætið. Börnin
gera sér ekki grein fýrir því, að
með framferði sinu stofna þau
eigin lífi og amiara í hættu, með
þvi að vel getur svo fhrið, að ek-
illinn mfssi alla stjórn á' bif-
reið sinni og dragi það til mík-
illa slysfara. Vegfarendur, sem
um göturnar ganga, eru aldréi
óhultir fyrir aðkasti, ef snjör -er
á jörð. Af því hafa hlotizf
Fjársöfmm til aðstandenda þeirra
sem fórust með m.s. Þormóði.
IIIÐ HÖRMULEGA SJÓSLYS, er m/s^ Þormóður,
fórst með allri áhöfn og 24 í’arþegum, nóttina
milli 17. og 18. febrúar, hefir að vonum vakið þ jóðar-
hluttekning og þjóðarsorg.
í tilefni þessa sorglega atburðar virðist oss undirrit-
uðum rétt að gefa Reykvíkingum og landsmönnum öll-
um tækifæri til þess að légg.ja fram nokkurt fé til handa
því fólki, er um sárast á að binda og hætta er á að lendi
í f járhagsörðugleikum á komandi tímum af völdum
þessara sviplegu slysfara.
ÖIl Jtlöðin í Reyk javík munu góðfúslega veita sam-
skotum, í þessu-skyni, viðtöku.
Reykjavík, 22. febrúar 1943.
Sigurgeir Sigurðsson,'
hiskup.
Bjarni Jónsson,
dóm ki rk j uprestur.
Jón Thorarensen,
prestur.
Sigurbjöm Einarsson,
prestur.
Jakob Jónsson,
Bjöm Þórðarson,
dr. juris.
Einar Amórsson,
dómsmálaráðherra.
Vilhjálmur Þór,
atvinnumálaráðherra.
Bjarni Benediktsson,
borgarstjóri.
Þ. Sch. Thorsteinsson,
lyfsali.
Ásgeir Sigurðsson,
skipstjóri.
Jón Árnason,
fv. prestur á Bíldudal.
Sigfús Sigurhjartarson,
Haraldur Guðmundsson,
alþm.
Friðrik Hallgrímsson,
dómprófastur.
Ámi Sigurðsson,
fríki rkj uprestur.
Sigurbjöm Á. Gíslason,
prestur.
Jón Auðuns,
prestur.
Garðar Svavarsson,
prestur.
Björn Ólafsson,
Jóhann Sæmundsson,
Magnús Sch. Thorsteinsson,
framkvæmdastjóri,
Eggert Kristjánsson,
stórkaupmaður.
Ólafur < Lárusson,
prófessor.
Sveinn Sigurðsson,
ritstjóri.
Sigurður Kristinsson,
A. Claessen.
H. Benediktsson..
Þormóðsslysid:
Fimmta líkið rekur.
í gær rak lík af einum manna
þeirra, sem fórust með vélskip-
inu Þormóði.
Þetta var lík Guðmundar
Péturssonar frá Súluvöllum í
Húnavatnssýslu. Hann tók sér
far með skipinu frá Hvamms-
íanga.
Likið fannst rekið á Skipa-
skaga og var það með hjörgun-
arbelti á sér.
Inargskonar meiðsl og vand-
kvæði, þótt ekki hafi því verið
til haga haldið: Ætti lögregla
hæjarins að ganga ríkt etftir
því, að hörn óg uiiglingar legðu
niður þennan leiða og hættúlegá
ósið.
*
Fleiri skyndimyndir úr
Reykjavíkuriífinu skulu ekki
fram dregnar að sinni, en þó
má gjarnan bregða upp lítilli
mynd af því, hvernig liugur
sumra æsingamanna starfar.
Vísir hefir varað við þeirri
hættu, sem stafar af stríðsáróðri
kommúnista og fjársöfhun til
handa Rússum. Kommarnir
hafa að vonum orðið ókvæða
við og margt illt orð út gengið
af þeirra munni, og er þó í
morgun einna verst ástandið hjá
Þjóðviljanum. Blaðið finnur
það út, að Visir hafi ráðizt á
Nordahl Grieg og fjársöfnun
rithöfundafélágsins. Slík fjár-
söfnun einstökum manni til
handa á ekkert skylt við Rúss-
landssöfnunina og hvernig Nor-
dahl Grieg ver Jiessu fé, er mál
sem íslendinga varðar ekki.
Hann á sjálfur þetta fé „privat
og ]jersónulega“ og njóti hann
lieill á hvern veg sem hann vill.
Hitt er allt annað, J>egar islenzk-
ir kommúnistar gefa fé til
styrjaldarrekstrar Rússa, sanv
timis því, sem þessi stórþjóð
boðar kúgun og undirokun
Eystrasaltsrikjanna, sem öll
berjast fyrir sjálfstæði sinu, en
eiga ekki að fá að njóta þess,
samkvæmt nýlegri yfirlýsingu
rúsvsneskra blaða. Kommamir
ættu að reyna að temja sér að
hugsa, — þótt ekki væri nema
lítið eitt, — áður en þeir tala og
láta vitleysuna á þrykk út
ganga.
102-
tu-
Jóhann Sæmundsson
ráðherra talar.
Rlaðamannafélag íslands
heldur árshátíð sína næstkom-
an4i fímmíudag að Hótel Borg
og hefst hún klukkan 7.30
stundvíslega méð borðhaldi,
Árshátiðírúií verður hagað
éilis Ög árshátíðum blaðamanna-
félaga erlendis, þar sem það ei*
hefð, að ráðlierra Iialdi ræðu
um þau mál, sem efst eru á
baugi hverjusinni.Blaðamanna-
félagið hefir fengið Jóhann
Sæmundsson, félagsmálaráð-
herra til Jiess að tala á hátið-
inni.
Auk Jiess hefir félagið tryrggt
sér það, að Lárus Pálsson leik-
ari mun lesa upp, en eitt eða tvö
alriði önnur munu verða til
skemmtunar. Þeir, sem hafa
jiantað aðgöngumiða að
skemmtuninni eiga að vitja
þeirra eftir Iielgina í afgreiðslu
Morgunblaðsins, en það mun
verða tilkynnt í blöðunum í
fyrramálið, hvaða daga afliend-
ingin fer fram.
Slökkviliðsbílar
á Akranesi.
Slökkvilið Akraness mun
framvegis hafa nokkra bíla sér
til aðstoðar Við störf sín.
Á bæjarstjórnarfundi, sem
Iialdinn var fyrir skemmstu á
Akranesi, var borin fram tillaga
frá bæjarráði staðarins um að
hærinn fengi slökkviliðinu tvo
eða þrjá bíla þvi til aðstoðar,
þegar eldsvoða ber að höndum.
Jafnframt er til þess ætlazt,
að tækjum slökkviliðsins verði
breytt í samræmi við þessa nýju
tilhögun.
Byggingarfélag verkamanna
hefir verið stofnað á Akranesi
og voru stofnendur 17.
Islenzki flugmaðiir-
iiiu í brexka flug-
hernnm.
Vísi hefir borizt í einka-
skeyti frá United Press til-
kynning um það,aðÞorsteinn
Elton Jónsson hafi verið
sæmdur heiðursmerkinu
Distinguished Flying Medal.
Hljóðar hún á þessa leið:
„Jónsson hefir tekið þátt í
mörgum hernaðarflugferð-
um. Hann hefir eyðilagt þrjár .
flugvélar fjandmannanna, ef
til vill eina að auki, en eina
hefir hann Iaskað. Hann er
áræðinn og leikinn flugmað-
ur, er vel til foringja fallinn
og grípur hvert tækifæri til
að berjast við fjandmennina.
Auk þess símar fréttaritari
United Press í Alsir-borg, að
Þorsteinn sé mjög vinsæll
meðal félaga sinna, en þar að
auki sé hann ágætur málari
og skopteiknari og sé híbýli
tlugmanna, mötuneyti og
vefnskálar skreytt með
myndum eftir hann.
ViðtuS
við
Þor§tein.
Þorsteinu var við nám í
Menntaskóla Akureyrar þegar
styrjöldin brauzt út. Hann leit-
aði þegar til hrezka aðalkonsúls-
ins í Reykjavík og óskaði að fá
að ganga í R.A.F., en fékk brátl
þau svör, að slíkt kæmi ekki
til mála, því að hrezki flugher-
inn tæki ekki við útlendingum.
En Þorsteinn var ekki af baki
dottinn. Leitaði hann nú til vina
sinna og föður síns, Snæhjarn-
ar hóksala Jónssonar, i Eng-
landi og eftir nokkra hrið tóksl
þeim að útvega honum leyfi,
aðallega með þeirri röksemd,
að móðir hans hefði verið ensic
að þjóðerni.
Það var öruggur, vongóður
og sigri hrósandi unglingur á
18. árinu, sem sigldi háðan til
Englands í árshyrjun 1940. —
Iíann hafði fengið þá von sína
uppfyllta að verða flugmaður,
en til þess hafði hann langað
mest, frá því hann sá flugvél
í fyrsta sinni,
En hann fór ekki }>egai’ í stað
að læra flug, heldur þurfti hann
að æfa almenna hermennsku í
0 mánuði, áður en nám gæti
Iiafizt.
„Eg hélt að þessír sex mán-
uðir ætluðu aldreí að líða",
sagði Þorsteinn við mig í sum-
ar, þegar eg hitti hann í Lond-
on. „Eg hýzt við, að engum þyki
„di*illinn“ skemmtilegur, allra
sizt manni eins og mér, sem
ekkert þekkti til hermennsku
eða hernaðar og hafði þær fá-
nýtu hugmyndir, að maður gæti
farið að fljúga, eftir stuttan
undirbúning“.
„Vini átti eg enga meðal her-
mannanna, fyrst i stað. í mál-
inu var eg stirður, og við ís-
lendingar erum sjaldnast fljól-
ir að kynnast fólki. En Jægar eg
átli frí, gat eg heimsólt margt
ágætisfólk, sem eg þekkli að
lieiman, þar á meðal Stanley
Unwin forleggjara. Ilann er
móðurbróðir frú Barhöru Árna-
son, og honuni hafði ég kynnzt
á íslandi. Stanley Unwin héfir
m. a. gefið út bækur Halldórs
Laxness á ensku“.
„En loks liófst ílugnámið —
fyrst á skólabekkjum, rétt eins
og maður væri aftur kominn
i tíma hjá Sigurði skólameist-
ara, og síðan verklega námið.
Þá var nú Iíf í tuskunum, mað-
ur, og þá leið Tony litla vel. Eg
lauk flugprófi vorið 1941 —
,,fékk vængina“, eins og kallað
er, gerðist undirforingi, sergent
pilot að nafnbót og á jakkann
minn fékk eg vængjamerki flug-
hersins. Skömmu síðar lauk eg
bardagaprófi á orustuvél og var
þá samstundis settur i vinnu.
„En eg var einum of seinn.
Orustunum um England var
lokið, og eg hafði engan þátt
getað átt í hinum glæsilega sigri
brezka flughersins yfir hinum
þýzka. Nú hófst aðgerðalítill
kafli. Sveitin, sem eg var i, var
sífellt á verði og á eftirlitsferð-
um. En livað lengi sem við flug-
um og hvað víða sem við fór-
um, þá sáum við ekki svo mik-
ið sem einn einasta „húna“. Það
var ljóta lífið — en eftir á að
hyggja kom þetta sér vel fyrir
mig. Eg fékk mikla æfingu í
flugi og vélin min og eg urðum
góðr vinir. Eg segi vélin mín,
en þær hafa nú verið þrjár til
þessa. Tvær eyðilagði eg, en það
var ekki fyrr en eg fór að herj-
ast“.
— Og hvenær var það?
„Það var fyrra part vetrar
1941—42 þegar farið var að
senda okkur til árásarfeðra inn
yfir Niðurlönd og Frakkland.
Þessar ferðir eru kallaðar
„sweeps". Við fljúgum á á-
kvörðunarstað og skjótum á
herstöðvar, járnbrautarlestir,
birgðastöðvaí* og þessháttar, og
þegar við eigum ekki meira
henzin en rétt til heimferðai*-
innar, snúum við heim á leið.
Eg er nú (í júní 1942) búinn
að fara um 40 slikar ferðir,
ýmist höfum við ve^ið einir
saman, orustuflugmenn, eða við
höfum verið sendir til verndar
Boston-sprengjuflugvélum, sem
liafa næstum sama liraðá og við
t íi géta borið töluvert sprengju-
magn“.
— Og þá skemmdust flugvél-
arnar?
„Já. Ánnað skijitið liafði eg
i'engið skot úr loftvarnabyssu.
í að lamaði undir mér hjólin
(Við tölum alltaf um hjólin
undir okkur og mótorinn í okk-
ur, eins og skipstjórarnir heima
fala um mastrið á sér og vélina
í sér!) Eg gat ekki lileypt hjól-
unum niður og varð að lenda
„uppá pönnuköku“, en það er
það kallað, þegar maður fleytir
vélinni eftir flughrautinni, eins
og strákar flytja kerlingar pieð
steinvölu. Eg eyðilagði- „skipið“
en mótornum hjargaði eg og
sjálfum mér með lítilsháttar
skrámum.. Eg hélt að eg fengi
skömm í hattinn, en yfirmað-
urinn sagði, að eg hefði staðið
mig vel. Hitt skiptið bilaði stýr-
ið á mér og þá var ekkert að
gera, nema „beila út“ — kasta
sér út í fallhlíf. Eg lenti heilu
og höldnu, en vélin fór í mask.
—- En þá hafið þér loksins
komizt í kast við „húnana".
„Já, þá sá eg nóg af þeirn. En
fyrst í stað var ekki um neina
mótstöðu að ræða. Þjóðverjar
voru illa undir þessar árásit*
húnir. I>eir voru með allt sití
hezta lið að austanverðu, bæði
loftvarnalið og fluglið. En þeg-
ar á leið, fjöruðu viðureignir út
í Rússlandi og þeir gátu sent
skotlið og bardagaflugvélar til
að hamla á móti okkur. Sú
fyrsta, sem eg sá, var Messer-
slimitt 109. Við lögðum til at-
lögu, en eftir stutta hrið forðaði
„liúninn“ sér inn í skýjabólstur.
Eg fann til mikils æsings, þó að
eg reyndi að stilla mig. Hjartað
sló liraðar og það var einhver
óró yfir mér öllum. En strax og
eg hafði rennt mér fyrstu dýf-
una með allar byssur eldspú-
andi, náði eg valdi á mér aftur.
Dansskemmtun
heldur félagið fyrir meðlimi
sína og gesti Jæirra að Félags-
heimilinu í kvöld kl. 10, hús-
inu verðúr lokað kl. 11.
Dansað uppi. — Veitingar
á miðhæðinni.
ö manna hljómsveit leikur.
Félagar vitji aðgöngumiða
í kvöld kl. f>—7.
Skemmtinefndin.
Vil kaupa sem nýjan
fólksbíl
Uppl. í síina 3931.
FLORA
Símar: 2039 & 5639
Mikiö úrval af
fallegum
blómum.
Túlípanar frá
1 krónu.
FJLÓRA
Dr.lheol. JÓ\ HEUÍASON:
&****%.
Árbœkurnar skýra frá- ðllu þvi
lielzta er uerzt hefir í Revkia-
vik í 150 ár.
[il!!!IKIHI!llltiliail!llli!l!tt!!!óinni[IUI«tHRII!Bll1il!ll!llt!)IIIl|{ífili[liíli!i!lil
§
Auglýsingar,
setn eiga aó birtast
i blaðinu samdœg-
urs verða að vera
komnar fyrir kl. 11
árdegis.
Gólfdúkar
«•
Vaxdúkur
DÖMUPEYSUR OG JAKKAR
BARNASAMFESTINGAR
Baronsbúð
Hverfisgötu 98. Sími 1851.
Hvar er knötturinn?
FRAMBLAÐIÐ
Hafiö við hendina! i vidlögum
v i s I H
Síðan hef eg verið kaldur og
klár, hvað sem á hefir gengið."
P’n skutuð lx*r engan nið-
ur?
„Yður að segja, þá held eg að
mér sé óhætt að fullyrða, að eg
hafi áreiðanlega skotið niður
eina, ef ekki tvær. í bæði skiptin
sá ég þær hrapa niður, að þvi
er virtist stjórnlausax*, með kol-
svartan reykjarstróldnn aftur úr
sér. En i bæði skiptin hafði leik-
urinn horizt um 20.000 fet í loft
upp. Þegar þær hurfu ofan í
ský, nokkur þúsund fetum ofar
jörðu, vannst mér í hvorugt
skiptið tóm til að renna mér
niður og atliuga, hvort þær féllu
til jarðar, þvi að eg liafði í nóg
önnur liorn að líta.
• En flugstjórnin tekur ekkerl
gilt, nema einn eða fleiri flug-
menn hafi séð niðurskotna flug-
vél hrapa til jarðar, og það alla
leið. Eg er ekki sá eini, sem veit
með vissu um flugvélar, sem
bann hefir skotið niður, en sem
aldrei koma til reiknings. En
þetta eru nú einu sinni regl-
umar.“
astur i fasi og útliti og er þvi
ágætur fulltrúi vor meðal út-
lendinga. „Eg vandist fljótt á að
hætta að geta þess, að eg væri
enskur i aðra ættina,“ sagði
hann mér að lokum. „Eg varð
nefnilega var við að þeir, sem
ekkert Ixíkktu tii íslands og
héldu að við værum Eskimóar,
þóttust hafa fengið skýringuna
á því, að eg leit út eins og ann-
að fólk, með því að eg væri næst-
um því enskur. En þó að mér
þyki vænt um Englendinga og
vilji þeim allt hið bezta, þá verð-
ur maður að standa sig, fyrst og
fremst af þvi að maður er Is-
lendingur og þarf að sýna út-
lendingum að maður er ekki
mirini Tnaður að heldur.“
B. G.
Vélskipið „Capitana“
komst til hafnar á Austfjörðum,
nokkuð laskað og með rifbeinsbrot-
inn mann, eftir 14 daga hrakninga.
Var tekið að óttast um það, því
að' venjulega tekur ferð þess aðeins
5—6 sólarhringfa.
Erindið
Síðan þetta samtal fór fram,
befir Þorsteinn fengið 3 sigra
viðurkennda, og auk þess likindi
fyrir 2 öðrum. Hann er efalaust
vel að heiðursmerki sínu kom-
inn, þvi að hann er ötull maður
og hefir lagt einstakt kapp á að
fullkomna sig í list sinni. Slílc
afrek eru ekki tilviljun. Þau eru
afleiðing af löngum undirbún-
ingi og þjúlfun, kappsemi og ó-
sérhlífni.
Þorsteinn er hár maður vexti,
þrekinn, ljóshærður og fríðut*
sýnum. Hann er manna íslenzk-
„Veikleikinn hjá Guði er mönn-
um sterkari", verður flutt, á dönsku,
sunnudagskvöld kl. 9, í fríkirkjunni,
vegna þess að samkoman á íöstu-
daginn 19. þ. m. féll niður.
Fyrirlestur
verður fluttur i Aðventkirkjunni
annað kvöld (sunnud.) kl. 8.30.
Efni: Er Antikristur þegar starf-
andi? Allir velkomnir.
Hvar er knötturinn?
FRAMBLAÐIÐ
Mýkomið:
Amerískir VINNUSAMFESTINGAR
Khaki — Nankin — Hvitir
HANDKLÆÐI
STORMBLÚSSUR
tieyisir h.l.
Fatadeildin
BRIDGE-SPILARAR!
Njállspila-Bridgre
(AUTOBRIDGE)
ásamt spila-örkum, er nýkomið.
Frú Kristín Norðmann skrifar eftirfarandi í Bridge-
grein sinni í sunnudagsbl. Vísis 21. þ. m.:
.... Kontraktbridge hefir
frá hyrjun verið ýmsum
breytingum liáð og hefir
Culbertson alltaf öðru hvoru
komið fram með mikilsverð-
ar nýungar.
. Þó mun engin slik nýung
hafa vakið eins mikla athygli
á síðari árum og sú uppfynd-
ing Jieirra hjóna, er Auto-
bridge nefnist, eða „sjólf-
spila-bridge“.
Autobridge er framúrskar-
andi snjöll uppfynding, sér-
staklega vegna Jiess, að J>að
er gert fyrir alla hridgespil-
ara, hvort sem Jæir eru á
byrjunarstigi, miðlungs-spil-
arar eða hafa náð hinni
mestu fullkomnun. Af Auto-
bridge er hægt að hafa stór-
kostlegt gagn og gaman, og
J>ar ske J>au undur, að aldrei
er rangt sagt, eða skakkt
spilað.
.... Þau spii, sem Auto-
bridgehorðinu fylgja, hafa
verið spiluð af beztu spila-
mönnum heimsins, og má
með sanni segja, að J>að sé
mikilsvert að kynnast þeiin.
.... Við Autobridgespila-
borð getið þér spilað við
heimsmeislarana í Kontrakt-
bridge alveg eins og J>ér sæt-
uð við sama spilaborðið, Jxítt
J>ér i raun og veru séuð í
þúsund mílna fjarlægð.
Eg trúi þvi fastlega, að
Autobridge hjálpi hinum
mörgu miðlungsspilurum til
að verða að góðum spila-
möniium og góðum spila-
mönnum til að verða að
meisturum.
Ingólfshvoli. — Sími 2354
og útibúið Laugavégi 68. — Sími: 3736.
Tilkynning.
Með tilvísun til 7. p*. laga nr. 3,13. febrúar 1943 um
verðlag, sbr. 1. gr. sömu laga, vill Viðskiptaráðið vekja
athygli á því, að bannað er að selja nokkura vöru, sem
ákvæði um hámarksálagningu gilda ekki um, hærra
verði en hún var seld við gildistöku nefndra laga, hinn
13. þ. m., nema með Ieyfi Viðskiptaráðsins. Bann þetta
tekur þó ekki til vörutegunda, sem verðlagðar eru sam-
kvæmt sérstökum lögum, né til vöru, sem seld er úr
landi. Hinsvegar nær það til gjalda fyrir flutning á
landi, sjó og í Iofti, ennfremur til greiðslu til verkstæða
og annarra verktaka fyrir allskonar verk, svo sem pípu-
og raflagningar, smíðar, málningu og veggfóðrun,
saumaskap, prentun og því um líks, svo og til greiðslu
fyrir greiðasölu, veitingar fæði, snyrtingu, fatapress-
un, aðgang að skemmtunum og annað slíkt. Bannið
tekur hinsvegar ekki til launa fyrir verk, sem ákveðin
hafa verið með samningum stéttarfélaga.
Þegar verzlun fær vörutegundir, sem hún áður hefir
ekki verzlað með og sem verðlagsákvæði gilda ekki um,
skal leita samþykkis Viðskiptaráðsins á söluverði henn-
ar. Þó telst ekki um að ræða nýjar vörutegundir í þessu
tilliti, ef vara er frábrugðin annari, sem áður hefir ver-
ið, eða samtímis er verzlað með, einungis hvað snertir
gerð eða gæði, en er notuð til þess að fullnægja sams-
konar þörfum. Er þá óleyfilegt að ákveða hærri álagn-
ingu en samtímis eða næst á. undan hefir verið á hlið-
stæðum vörum í sömu heild- eða smásöluverzlun.
Er vafi leikur á því, hvernig skilja beri fyrirmæli til-
kynningar þessarar, skulu hlutaðeigendur leita upplýs-
inga á skrifstofu verðlagsstjóra áður en verðið er á-
kveðið.
Samkvæmt fyrirmælum 1. gr. nefndra laga um verð-
lag verða á næstunni sett verðlagsákvæði um f jölmarg-
ar vörur, sem engin ákvæði gilda nú um. Verður unnið
að þvi að verðlagseftirlitið geti svo fljótt sem unnt er
tekið til alls þess, sem Viðskiptaráðinu er falið eftirlit
með.
Reykjavík, 26. febrúar 1943.
í umboði Viðskiptaráðs
VERÐLAGSSTJÓRINN.
-----------------------j
Peysiir^ pílm I
og lblú§§iir j
míJkiö úrval
________- ......... Bankastræti 7
Sjötugur i dag:
Þorgrímur í
Þorgrímur í Laugamesi er
sjötugur í dag, Jxitt i eugU
megi það á honum greina. Enn
er hann létlur á fæti og vaskleg-
ur svo sem var hann fyrr,
stundar vinnu sína af kappi og
elju og leikur á als oddi. Skapið
er jafn gott og likaminn er enn
traustuiyog munu fár uppfylla
betur hið forna orðtak Róm-
verja að eiga heilbrigða sál í
liaustum líkama.
Þorgrímur hefir verið um
áratugi þjóðkunnur maður fyr-
ir vaskleik sinn, enda var hann
glímin með afhrigðum. Gekk
hann með sigur af liólmi í
ýmsum kappglimum, þar sem
saman voru komnir margir
liinna vöskustu manna. Haf-a
kunnugir á orði að Þorgrimur
hafi jafnframt glimt svo fagur-
lega, að unun hafi verið á að
horfa.
Þorgrímur er fæddur i Skip-
holti i Ytrihrepp, sonur Jóns
Sigmundssonar frá Efstadal i
Laugardal, en að honum standa
traustai* og góðar ættir. Nam
hann ungur söðlasmíði hjá
frænda sinum Jakobi i Galta-
felli, og stundaði þá iðn um
nokkurt skeið hér í bænum.
Lagði hann annars gjörva hönd skertum kröftum Um langt
á margt, aðallega þó smiðar, en skeið.
á síðari árum stundar hann M.
veggfóðrun ög dúklagnir, — "m'
Laugarnesi.
i
auk þess, sem hann býr búi
sínu að Laugarnesi.
Þorgríinur kvæntist 1898
Ingibjörgu Kristjánsdóttur
Kúld og hefir hjónaband Jxiirra
verið hið fársælasta. Meðal
harna þeirra er Ólafur Þor-
grímsson hæstaréttarlögmaður
og Pétur forstjóri Strætisvagna,
■ sem látinn er fyrir nokkurum
árum. „
Þorgrímur getur litið glaður
yfir langt lif og farsælt. Árna
j vinir hans honum allra heilla i
dag sem aðra daga, og vona að
hans megi enn njóta með ó-
Karlmannaföt
EINNIG NOKKUR SETr
DRENGJAFÖT á 9—16 á ra.
TEKIN UPP I DAG.
ÁGÆTAR TEGUNDIR
Geysir li.F,
FATADEILDIN.
SundhOllin
veröur opnuð alfur á morgun. sunnudag
kl. 8 f. h.
TilkyRning:.
Viðskiptaráðið vill hér með vekja sérstaka athygli á því,
að þeir sem brjóta í bága viðákvæði um hámarksverðeða
hámarksálagningu, eða hlíta eigi fyrirmselúm um baim
gegn því að hækka verð á vörum og öðiru, sem engin
verðlagsákvæði gilda nú um, án leyfis' Viðskiptaráðs-
ins, sbr. tilkynningu þess dags. 26. febráar 1943, verða
tafarlaust látnir sæta ábyrgð, hvort sem um er að neða
fyrsta brot eða ítrekun.
Reykjavík, 26. febrúar 1943.
í umboði Viðskiptaráðs.
VERÐLAGSSTJÓRINN.
Tilkynning
frá ríkivMióriiiuiai.
Brezka flotastjórnin hefir tilkynnt íslenzku ríkís-
stjórninni að nauðsynlegt sé að öll ísiemzk skip, 10 átil
750 smál. að stærð, fái endurnýjuð eíns fljótt og hægt
er eftir 1. marz 1943, ferðaskírteini þam, sem um ræðir
í tilkynningu ríkisstjórnarinnar, dags. 7. marz 1941.
Skírteini þessi verða afgreidd sem hér segír:
í Reykjavík hjá brezka aðalkonsúlmwunni, á Akureyri
hjá brezka vice-konsúlnum, á Seyðisfírðj hjá brezku
flotastjórninni og í Véstmannaeyjúm h|á forezka vice-
konsúlnum.
Atviftnu- og samgöngumálaráðuneytid.
26. febrúax 1943. í
TflkyRRÍRg:
Ég undirritaður opna í dag RAK-
ARASTOFU á Laugavegi 81 (horn-
liúsið, Barónsstíg og Laugaveg|.
Skúli Eggertsson, rakarii
ðinnleystar vttrnr
sem komið hafa hingað með e.s. „EDDU11 frá
Italíu, verða seldar fyrir kostnaði, séu þær ekki
innleystar fyrir 7. næsta mánaðar.
Gunnar Oudj ónsson
skipamiðlari.
BEZT AÐ AUGLÝSA I VÍSL
/