Alþýðublaðið - 15.08.1928, Síða 4

4
ALÞÝÐtJBLAÐIÐ
- Snmarkjélaefni,
| Morgnnkjólar,
■ Telpusvuntur,
| Upphlutasilki,
| Slifsi, frá 5,50, I
og margt fleira. |
■ Matthildur Bjðrnsdóttir. |
Laugavegi 23.
■1
I
wm
I
i
Kaupið Alpýðublaðið
K L Ö P P selnr
efni í morgunkjöla kr. 3,95 i kjól-
inn, efni í sængurver kr, 5,75 i
verið, stór handklæði 95 aura, kven-
buxur á kr. 1,85, góða kvenboli
á kr. 1,45. Brúnar vinnuskyrt'
ur á kr. 4,85 og m. m. fleira
Komið og kaupið par, sem 6»
dýrast er.
Klöpp, Langavegi 28.
vélstjóri í 200 kr. sekt. Stýrimað-
urinn var rekinn af skipinu.
Áfengi fanst einnig á Akureyri
í skipinu „Godheim." Alls 14 flösk-
ur. Átti pær 1. stýrimaður.
Á bifhjöli til Akureyrar.
Nýlega var farið frá Borgarnesi
til Akureyrar á mótorhjóli á 19 7?..
klukkustund. Var pó tekinn 6
stunda krókur til Sauðárkróks. Er
petta í fyrsta sinni, sem pessi leið
er farin á mótor-hjóli. (FB. eftir
ísl. og Degi).
WORMER>
Umdaginnog veginn.
Tryggvi Þórhailsson
forsætisráðherra, sem verið hef-
ir veikur, er nú orðinn heill
heilsu og getur á ný sint stjórn-
arstörfum. ' i '
Veðrið.
Hiti 9—12 stig. Hægviðri um
land alt. Lægð yfir Grænlandi.
Horfur: Suðlæg átt og skúrir ann-
ars staðar en á Norðausturlandi.
Þar austan átt og purt veður.
Áfengisbruggari fangelsaður.
Lögreglan hefir um nokkurt
skeið haft grun um, að Carl Lár-
usson, sem staóinn hefir verið að
áfeýtóuggw, feágíst ma fá .„d..
við pað starf, ef starf skyldi kalia.
Þóttist hún fara nærri um, að
hann fengist við petta í kjallara-
herbergi, er han® Seigði í húsinu
nr. 46 við Skólavöröustíg. Að-
faranótt mánudags komst hún að
pví, áð hann hafðist við í 'herbergi
pessu, og réðust lögreglupjónar
til inngöngu. Var svo sem lögregl-
una haföi grunað. Carl pessi var
pa:rna að bruggun. Var hann peg-
ar tekinn og settur í fangelsi og
bruggunartæki, bruggaður vín-
andi og efni til bruggunar höfð
á brott.
Sextíu ára
er í dag Einar Jónsson sjó-
rnaður Laugavegi 54. ' •
„íslandið“
fer í kvöld tii útlanda.
Strandarkirkja.
Áheit afhent Alpbl. frá A. J.
kr. 5,00 og frá K. K. kr.. 2,00."
Bifr eiðaskoðunin:
Bifreiðar pær og bifhjól, sem
hafa númern 401— 450, skulu
Útbreiðið Alþýðublaðið!
koma að tollstöðinni til skoðunar
á moraun kl. 10—12 og '1—6.
Bifreiðarslys.
1 fyrradag stökk drengur á bif-
reið, er kom ofan Laugaveg.
Sagði móðir hans, að hann hefði
séð frænku siína hinuni megin við
götuna ' og ætlað til irennar, en
ekki tekið efíir hifreiöinni. Kast-
aðist drengurinn á göiuna, meidd-
ist all mikið í andliti og fékk
snert af heilahristingi. Var hann
pegar fíuttur í sjúkrahús, og Jíð-
ur homum sæmilega. Sjónarvott-
ar segja, að bifreiðarstjörinn hafi
ails ekki átt minstu sök á s'lysi-
pessu.
Méistaramót I. S. í.
Fimtarprau in \ erður kl. 7Jö í
kyöld á ipröttaveil'inum. Verðlaun
mötsins verða afhent á eftir.
Asgerður.
Rjémi fæst alian daginn í Al-
pýðubrauðgerðinni.
- -
Sll smávara til saumaskap*
ar frá því srnæsta til hias
stærsta, aií á sama stað«
Giiöus. n. Wlkar, Laugav. 21,
Sobkar — Sokkar — Sokkai1
frá prjónastofunni Malin eru í»-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastir.
Bylting og thald úr „Bréfi til
Láru“.
„Húsið við Norðurá", íslenzk
leynilögreglusagu, afar-spennandí,
„Smiður er ég nefndur“, eftir
Upton Sinclair. Ragnar E. Kvaran
pýddi og skrifaði eftirmála.
Fást í afgreiðsiu Alpýðublaðs-
ins.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður
Haraldur Guðmundsson,
Alpýðuprentsmiðjaa.
Upton Sinclair: Jimmie Hig'gins.
aði húsbóndanum, settist á stól fyrir framan
afgreiðsluborðið, bað um kaffi og náði sér í
snúða, sem voru fyliri af lofti en nokkru
öðru. Hann stakk eins miklu og hann kom
•upp í munninn á sér, en gáði að pví um
leið, hvort Tommi hefði teki’ð auglýsinga-
spjaldið í hurtu, pví að Tommi var kapólsk-
ux, og ein af ástæðunum til pess, að Jiinm'e
vandi komur sínar til hans, var sú, að h:mn
vildi fá hann ag gesti hans til pess að læða
við sig um rányrkju. tekjur, sem ekki hefðí
verið unnið fyrir, og vinnuarð.
En áður en umræðum yrði komiö af stað,
viidi svo til, að Jimmie varð iitið um stof-
!una. I afturenda stofurmar v-oru fjögur lítil
borð með olíudúki. Maöur sat við eitt af
pessurn borðum. Jimmie leit á hann og varð
svo mikið um, að við lá, að hann helti *niður
kaffinu. Óhugsandi: og samt, - •v' svei ulér
pá —; hver gat vilst á pessu andliti? And-
litið . yar ■ eins og á miðalda kirkjumaimi,
mágurt, tekið, eins ög á meinlætamanni, en
pó var blíða i svipnum, og skaSlinn efst
uppi eins og tungl yíi’r sléttu. Jimmie brá
fyrst, pví næst leit hann á myndina af fram-
bjóðandanum uppi yíir kökuhyllunnj. Hann
leit aftur á manninn, og. nú leit maðurinn
upp og horfði bein,t í augun á Jimmie, fiill
af undrun og lotningu. Ekkert ,gat verið aug-
ljósara en hvað fram fór í huga Jimmies.
Að minsta kosti var pað engin ráðgáta
frambjóðanda, sem ferðast. um laindið til
I>ess að halda ræður og Jiekkist hverja slund
af myndunum. sem komnar voru á undan
honurn. Bros kom á varir hanss og Jimmie
lagði frá sér kaffibollann með; annari
skjálfandi lundinni og snúðisnn með hinni og
reis upp úr sæti sínu.
iv. 1 ’
Jimm’Æ hefðf ekki haft hugrekki til pess
að koma nær, ef ekki héfði váldið brosið,
bros, sem var preytuiegt, en einlægnis-
'leg-t og alúðlegt. ,,Sæll vertu, félagi!" sag'ði
maðuriim. Hann rétti fram hendina, og sú
stund, 'sem Jimmie hélt í hana, var pað
næstá, sem hann hafði kömist himnaríki.
i>egar hann loks fékk vald á róni sínum,
pá var páð einuogis til pess að’ segja: „Þér
voruö ekki væntanlegur fyrr en með lest-
■inni klukkan fimm fjörutíu og tvö.“
Eins og frambjóðandinn færi ekki nær-ii
urn pað! Hann skýrði frá pví, að hann htfði
verið svefnlaus síðustu nótt, og hefði pess
vegna komið fyrir tímann til pess að geta
lagt sig fyrir sem snöggvast um daginn.
„Einmitt pað,“ sagði Jimmie; „ég pekti yður
af myndunura," bætti.hann við.,
„Já,“ svaraði hinn með polinmæði.
Jimmie leitaði af öllum mætti í heila sín-
um eífir einhverju markverðu að segja. „Þér
viljið náttúrlega hitta móttökunefndina?"
„Nei,“ svaraði maðurinn; „mig langar til
pess að ijúka við petta fyrst.“ Og hann
fékk sér sopa úr mjólkurglasinu og bita
af brauðinu og tuggði.
Jimmie var svo agndofa, að. hann sat
parna eins og dauðyfli og kom ekki upp
nokkru orði, á meðan maðurinn var að ijúka
við máltíð' sína. Þegar. henni var lokið, pá
sagði Jimmie aftur, — annað betra gat hann
ekki iátið sér detta í hug —. „Þér viijið
hitta móttökunefndina?"
„Nei,“ var svarað; „mig langar til pess að
sitja hér og, ef til vill, rabba við yður, fé-
lagi — félagi — ?“
„Higg,ins,“ sagði Jimnxie.
„Félagi Higgins, — pað er að segja, ef pér
megið vera að pví.“
„Já; sei-sei,“ sagðí Jimmie; „ég héfi meiri
en nógan tíma. — En móttökunéfnidin ?“
„Við skulum lofa móttökunefndinni að eiga-