Vísir - 19.02.1945, Side 3

Mánudaginn 19, febrúar 1945.
V I S I R
3
mm
Skrifið
kvennasíðunni
um áhugamál
yðar.
Bzé! sent kveima-
síðuimL
Um barnatima útvarpsius.
Iværa kvennasíða!
Eg hefi engan fri'ð fyrir lít-
illi dóttur minni, sem ekki er
jiema tæpra fjögra ára. ViII
hún endilega að' eg skrifi
blaðinu og fariíram á að það
biðji úlvarpið, að breyta
barnalímunum. í fyrstu vildi
hún að eg bringdi til „manns-
ins í útvarpinu/ eða skrifaði
Iionum og þegar eg revndi að
koma benni i skilning um að
það væri víst ekki hægt, fékk
hún þá ágætu hugmynd að
bezt væri víst að skrifa „hon-
um Vísi“ svo eg sé mér ekki
annað fært. Bið eg kvenna-
síðuna að birta þetla, ef hún
sér sér það fært, ef að ske
kvnni að skrifið bæri ein-
hvern árangur.
Litlu stúlkunni minni, sem
er kölluð „systir“, þykir svo
skelfing gaman að söng óg þá
náttúrlega mest gaman að
beyra það sem eg.er búin að
kenna henni. Á jólunuin beið
hún spent við útvarpstækið
löngu áður en barnalíminn
álti að hefjast, því það átli nú
ekki að missa af neinu. Þá
var nóg uin söng, en nú finnst
benni útvarpstíminn vera ó-
mark, þvi það eru bara sögur
sem hún skilur ekkert í og eru
sjálfsagt ætlaðar stálpuðum
krökkum.
Væri nú ekki hægt að ælla
smábörnunum, sem - ekki
liafa neitt gaman af því að
heyra sögulestur í barnalím-
unúm og njóta æfintýranna
aðeins ef mamma eða ]jabbi
lesa fyrir þau, svo sem !stund-
fjórðung af hverjum barna-
tima og spila þá og syngja
fyrir þau. Ilér á heimilinu er
mest hugsað um hvort nú
inuni „Geklc eg yfir sjó og
Iand“, „Tíu litlir negrástrák-
ar“ eða þessháttar koma
næst. •— Eg held líka að eldri
börnin hafi gaman að því að
Iieyra þessi og önnur barna-
lög.
Garaan væri ef einhver
,,barnatímamaður“ útvarps-
ins læsi þetta og reyndi að
greiða svolítið úr fyrir sniá--
fólkinu, sem finnst það vera
orðið nokkuð „fulIorðið“ þeg-
ar það fær að lilusta á lit-
varpið. Ung kona.
Skzeytni og ímyndtmaiaíL
HÚSMÆÐUR! Chemia-
vanillutöflur eru óviöjaínan-
legur bragiSbætir í súpur,
grauta, InrSinv'i og allskonar
kaffibrauð. Ein vanillutafla
jafngildir hálfri vanillustong.
— Fást i öllum matvöru-
verzlunum.
(523
Dagdraumar barna og
imvndunarafl eru sterkur
þáttur í sálarlífi þeirra. Dag-
draumar eru svo lifandi í
hugum ýmissa ungra barna
að þeim er erfitt um að greina
imyndun frá veruleika.
Við sem eruiri komin lil
vits og ára og getum greint á
milli þess hvað er ímyndun
og hvað er veruleiki, eigum
oft bágt með að skilja sjónar-
mið barnsins. Okkur hættir
við að sjá ósannsögli eða
skreytni þar sem ímyndunar-
aflið er um að ræða, og að
halda að barnið sé að segja
okkur ósatt, þegar því kemui
ekki slíkt i lnig.
Lítil börn eiga oft ímynd-
aða félaga, sem þau lmgsa sér
að þau sé að Ieika sér við.
Ein lítil stúlka bað móður
sína að setja mjólkurglas á
borðið lianda ímvndaðri vin-
stúlku sinni og óskaði einnig
eftir því að hinni telpunni
væri þvegið um hendurnar,
begar átti að þvo henni
sjálfri. Þótlist litla telpan oft
hafa þenna félaga með sér
þegar hún var ein úti og móð-
ir hennar tók þátt í leiknum,
því að hún skildi að þarna
var um hugmyndaflug að
ræða.
Börn bafa ofí meira gaman
af tuskubrúðu, sem þau hafa
sjálf búið til en af skr.autleg-
um brúðum, sem bafa verið
keyptar í búð. Og ímynduð
ferðalög og ímvndaðir leikir
með allskonar dót eru börn-
unum oft til mestu ánægiu.
Eitt af því sem stafar frá
imyndunarafli barna, þó að
það sé af annari tegund en
það sem að ofan getur, er
bræðsla og myrkfælni. Korn-
ung börn hafa ekki þenna
ótta í sér, þan óltast hvorki
myrkrið né birtuna í fyrstu.
Annað mál er það ef ótta er
lætt inn hjá þeiín á einhvern
veg þegar þau stækka. Það
eilt að segja við barnið: „Eg
skal koma með þér, þá þarftu
ekki að vera hrædd,“ getur
orðið til þess að vekja beyn
hjá því, þó að það bafi verið
óttalaust. — Þegar börn
hrökkva upp við skvndilegan
bávaða eða vonda drauiha
Sá sem hefir
LESIÐ VlSI
vcit hvað er að gerast —1
ALANDI
Og
Pantið blaðið í síma 1660.
getur .stundum verið erfitt að
sefa þau. En á öllu shku
verður að taka með öruggri
rósemi.
Við verðum að revna að
gera okkur grein fyrir því
livað að barninu sé, og út-
fkýra fyrir því abiðlega og
rólega að ekkert sá að í raun
og veru. Síðan getur verið
gott að kveikja ljós í ber-
berginu, lála hurðina standa
opna inn til barnsins, vera
eitthvað að dunda i’étt lijá
herberginu, ávarpa það við
og við, svo að það viti áf ein-
hverjum nálægt sér, og bjóða
gcða nóttr Eftir einn eða tvo
daga má.svo byrja á því að
byrgja liósið, halla luirðinni
meira aftur, og mun þá baru-
ið smátt og smátt verða ör-
uggara.
tiá ósiður, að hræða börn
sem þvkja baldin er óbæfi-
'egur og getur orðið barninu
tíl stórskaða. Allt sem æsir
þau og bræðir er þeim óhollt
Rétt fvrir háttatímann ælli
að forðast mikil ærsl og læli,
svo að barnið sé í rólegum
hug þegar það fer að hátta.
Ef því eru sagðar sögur á að
vel.ia þær með varúð, eins og
yfirleitt þær bækuf sem eru
valdar banda börnúm.
En börn verða að læra aS
gera greinarmun á réttu og
röngu, sönnu og ósönnu, og
i að læra þau bezt af foreldi’-
um sínum og öðru fullorð'U’
fólki sem þau umgángast. Ef
við segjum ósatt munu þau
vissúlega veita því eftirtekt,
og jxá álíta þau að þau megi
gera það líka. Það er því Ixezt
að vauda dagfar sitt, annars
megum við sjálfum okkur
um kenna, ef ekki er liægt að
treysta sannsögli barnsins.
Fordæm’ð er beztur kennari
En ef við verðum þess saint
sem áður vör að barmð segn
ósatt er bezt að fara að þvi
með góðú: „Hugsaðu þig ni
vel um ljósið milt og segði1
mér svo hvernig þetta var '
í-aun og veru.“ Og barn sem
kannast við, ef það hefii
brotið eitlbvað af sér, á ekk
að ávíta. Það er gott til þes:
að vita að barnið hafi sið-
ferðilegt þrek til að kannast
við ávii’ðinnar sínar.'Oí? að
laka hart á þeim er þau hafa
játað svndir sínar gelur orð-
ið til þess að þau verði ófús
til slíks aftur og vei’ði þá i
sannleika óáreiðanleg.
Skemmtileg laska, til ]xess
að geyma í saumatau, sokka
plögg og þessháttar. Mjög
auðveld áð litbúa. Þér getið
teiknað á hana sjálf. —
Skemmtilegust er taskan úr
strigaefni og saumað í með
mjög skærum litum.
Aprikósu og
hrísgrjónabúðingur.
3 matsk. hrísgrjón;, ósoöin.
2 bollar mjólk.
54 bollar sykur.
2 ecrp‘.
J4 bolli soSnar aprikósur,
ósætar og síaðar.
i /ú tesk. sítrónusafi.
SjóSið hrísgrjónin í 5 mínút-
r í vatni se"1 e]-'_i er nxeir?> er
rétt til þess að þekja þau. Síöan
■etjið þau svo út i mjóikina og
2 mat.sk. af sv-'ri. f)g si'vðið vfi*-
vatni i 50 mínútur. Hrærið í
þeirn viö og við. TakiS svo af
eldavélinni og hellið grjónunum
smátt og smátt saman viS eggia-
rauSurnar, sem þegar er búiS
nð hræra v°l með 2 matsk. af
strásykri. SetjiS allt í pottinn
aftur og sjóSið enn i 5 mínútur.
KæliS. Þá bætið þér aprikósun-
um og sitrónusafanum i og
hræriS öllu rnjög vel sarnan.
ÞeytiS svo eggjahvíturnar stíf-
ar — bætÍS smá saman því sem
eftir er af sykrinu i og haldif
áfranx að þeyta á meðan. IlræriS
svo hvitunum varlega saman
við hrísgrjónin. KæliS og beriS
fram meS eða án rjórna eSa
mjólkur.
Nægir handa 8 manns.
Iírísgrjonabúðingur.
54 boúi, hrá hrisgrjón.
54 tesk. salt.
] j4 sjóSandi vatn.
2 matsk. smjör eða smjörhki.
_•/ bolli púðursykur.
\/> bolli mjólk.
SióðiS grjónin meS saltinu i
vatninu í 30 mínútur. A meSan
þau eru að sjóSa, skulið þév
setja smjöriS, og púSursykur-
inn í pott og bræöa við vægar:
eld. llélIiS svo öllu saman og
bætiS mjólkinni viS og sjóSiS
ca. 30 mín.-eöa þangaS til hrís
grjónin eru meir. Kælið og
borSi.S meS eSa án nxjólkur.
Nægir handa 6 nxanns.
Hrísgrjónabúðingur.
með sýropi.
6 matsk. ósoðin hrísgrjón.
bolli mjólk.
3 egg.
j4 tesk. salt.
54 bolli dökkt sýrop.
/>'. í esk. kanel.
54 bolli sykur.
SjóSiS hrísgrjónin í mjctlk-
inni í tvöföldum potti í 1
klukkustund og hræriS viö og
við í. Hræriö eggjarauðurnar
bætið salti, .kanel og syrópi í.
HelliS grjonagrautnum smáti
og smátt sairian við og hrærit.
vel. SetjiS allt í pottinn og sjóð
iS í 2 minútur. KæliS. ÞeytiS
cggjahvíturuar vel og bætið
svo sykrmum smátt og smátt i
og þeytiö á nxeðan. tíætið Svo
hvítununx í búðingiun Kaslið
vel.
Nægir handa 6 manns.
_____!_________ v_____________
ieklaS hámet.
(„Glugganet").
Þessi net eru nú mikiS notuð.
Er gaman aS geta heklaö þau
sjálfuf, þá ráSum viS litnum og
þurfum ekki aS taka þann lit
setn bvSst, ef okkur geðjast
ekki að honurn.
Ullargarn má hafa í þetta
net, en einnig bómullargarn ef
vill.
Skammstafanir: 1. lykkja.;
st. stuSull.
HÁRNETIÐ:
Fitin er hekluS eins og hér
segir: * 2 1. 1 tvöfaldur st. i
fyrstu lykkjuna, 1 tvöfaldur st.
í vinstri lið tveggja fyrstu
lykkjanna, endurtak frá * þang-
að til fitin er 35 cm. á lengd.
HaldiS svo áfram cins og á
eftir fer:
1. urnferS : 6 lykkjur, hlaupið
yfir 2 1. ] þrefaldur st. í þriSju
1. uppistöSunnar * 3 1. hlaupið
yfir .2 lykkjur, einn þref. st. í
næstu lykkju, endurtak frá * og
aS lokum 6. I. Snú viS.
2. umferS: * 1 þref. st. um
lykkjubogann í síSustu umferð,
3 1., endurtak frá * aS lokum
6 1. Snú viS.
Endurták 2. umíerS þangaS
til netið er 33 cm. i ferhyrning.
Endinn er falinn og’netið press-
aS vel, svo að þaö verSi áíerSar-
fallegt.
Þá er heklaöur strengur um-
hverfis netiö og er hann sem
hér segir:
Fitja upp 6 1. snú viS, hlaupið
yfir 3 lykkjur 1 tvöfaídur st. í
næstfi 3 lykkjur 2 1. Snú við.
* 2. mnferS : 1 tvöfaldur st. í
hverja 1. 4 I. Snú við.
3. nmferð : HlatipiS yfir 2 1.
1 tvöfaldur st. í síSustu 1. 2 1.
Snú viS.
4. umíerö: 3 tvöfaldir st. í
lykkjuna á síSustu röð 2 1. Snú
viö *
Endurtak frá * til, * þangaö
til strengurinn er 68 cm. Streng-
urinn festur saman í hring og
endinn faljnn.
Hárnetið sett upp.
Nú er efri hornum netsins brett
inn á viö svo aö 10 cm. brettist
inn á við frá hvoru horni. Horn-
in eru því næst saumuS vei
niSur nálægt brúninni. Þá er
band dregiö í gegnum yztu
niöskva netsins til þess aö draga
þaS saman, svo aö það hæfi
strengnum. Efri hluti netsins og
þar sem hornunum hefir verið
snúiS inn, á aö liggja slétt á
höföinu en rykkingarnar eiga
aðallega að vera neöan til. ÞaS
slétta er !ofan á kollinum cn
víddin dregin saman aS rieðán
undir hárinu. Nú er strengur-
inn saumaSur við, varpaöur við
meS smáum, þéttum sporúin..
Því -næst er klippt burtu það
sem óþarft er af hormmum.
SilkiBand er dregið i gegnnm
götin á strengnum og bundið í
lykkjur uppi á höfðinu.
Ef teskeiö af sykri er látin
ofan á ávaxtahlaup (í glösuii')
kemur þaS í veg fyrir myglu.