Alþýðublaðið - 20.08.1928, Blaðsíða 4

ALÞÝÐUBLAÐIÐ
Koiiiir.
Biðjið nm Smára*
smjorlikið, pwí að
pað er efaisfisefra ess
alf anraað smjoriiki.
J)ess, að í l)teð>mlu hafa birst raing-
ar og óvinveittar greinar í garð
lisliands, en þær hafa ekfci verið
leiðréttar þrátt fyrir til'mæli Litt-
led. Little var hér rnjög vinsæll
nxaðtir.
ís frá Englandi. Lifi einstak-
lingsframtakið I!
íshiúsin hér í bæirum vantar mi
Kaupið Alþýðublaðið ^
ís, og verða togararnir að fá sér
ís utan Reykiavíikur. „Apríl“ fékk
þö ís nýiega í einu af íshúsum
bæjarins, en að eins m-eð því;
skilyrðí, að hann borgaði hanin’
með ís frá Englandi. Einhvern
tíma hefði það þótt lygilegt, dð
flytja þyrfti frá Englandi ís til
Islartds. En það þykir líklega
meira í munni og einstakl-iings-
framtakinu til meira lofs, að ,ís
sé flutt-ur um Atlantsh-af til ís-
lan-cls en að hann sé tekinn -at
ístenzkum verfcamörmum hérna á
tjörninni í Reyfcjavik, sem liggur
ur næstum því hlálega vel \'ið.
Pegar dömkirkjan hér var bygð.
var fluttur hingað sandur frá
Danmörku. Sandur frá Danmörku
ís frá Englandi! Lof sé sungið
trú íhaldsins á landið!! Lifi ein-
staklingsfra-mtakið!!
Sæsiminn
mil.’i Seyðisfjarðar og Færeyja
er nú bilaður. Eru skeyti öll af-
greidd loftleiðina.
o °
Frá Danmörku.
Kosningarnar
Landsþingið kaus 15. þ. m
helming þeirra fulltrúa til þingsins,
sem kjósa á á þessu ári. Kosnir
voru: 6 jafnaðarmenn, 2 „radl-
kalir“, 3 íhaldsmenn og 9 vinstri-
menn. Jafnaðarmenn bættu við 1
sæti í viðbót við fyrri atkvæða-
tölu sína. Síðast í næsta ménuði
fara svo tram almennar kosningar
um hinn helminginn.
Atvinnuleysið.
Eftir nýjustu skýrsluni eiu
15,513 verkamenn skrásettir sem
atvinnuláusir í Kaupmannaliöfn.
NETTO
8MHOUO
GEGARANDEERD ZUIVERE CACAO
WORMERWEER (hollano)

Hitt og petta.
Flugsnekkja.
Hingað til hafa menn talað' um
ilíugbáta, fiugvélar, _ loftskip o. s.
frv. Nú hafa Þjóðverjar smí-ðað
flugvéi, sem mörg blöðin kalla
„flugsnjekkju“ (flyiing yacht). Flug-
snekkjan er smiðuð í Rohrbach-
málmfiugv-éLaverfcsmiðjunni. Var
flugsnefckjan nýlega flutt sjóleiö-
is til baltiska flóans, átti að setja
hana sanxa-n þar og prófa hana.
Þrjár aðrar flugsnekkj-ur eru í
smiöum í verksmiöjunni. Flug-
snekkjan verður hæf til flugs yfiir
Atl-antshaf, að því er menn ætlia.
Hér er um afarstöia flugvél að
ræða, sem hefir 2,500 enskra
mílna flugsvið, þött eigi sé-u sett-
ir í hana auka-bensingeymar. 1
hehni eru þrír mótorar, og ætla
menn. að flugsnekkja-n ge-ti far-
ið á milli Hambor-gar og New
Yorlt á tutt-ugu og f jöru-m timum.
1 flugsnekkjunni er fimm manna
áh-öfh og rúm fyrix 12 manna á-
Mjólk fæst allan daginn í Al-
þýðubrauðger ðinni.
Sokkar—Sokfear- Sokkar
frá prjónastofunni Malin eru ís-
lenzkir, endingarbeztir, hlýjastír.
Myndlr óinnrammaðar
ódýrar. Vörnsalinn Klapp-
arstíp 27 sími 2070.
Öll smávara tsí sanmasbap-
ar frð pví smæsía til hins
stærsta, ait á saiaa stað.
Gnðm. B. Vikar, Langav. 21.
St. Bmaés Flake,
pressað reýktóbak, ér
uppáhald sjómanna.
Fæst í ölium verzlunum.
h-öfn, en hún getur auk þess teki-ð
nokkur tonn af pósti og varningi.
Flugsnekkjan er líka „sjófær^, e?
1-enda 'þaxf á sj-ónum. Eftir að
ílugsnekkjan kein-ur frá baltiska
ílóanum ráðgeiix Lufthansa að
senda hana til- Bouenous Ayxes
í Suður-Ameríku. Vængjalengd
flugsnekkjunnar er ,122 ensk fet,
en -skrokkur snekkjunnar er 75
enskxa feta fan-gur. Hæðin frá kjöl-
er næstum því 30 ensk fet. Mótor-
axnlir voxu búnir til í bæhei'msk-u:
mótoraverksmiðjunni; hafa 2,400
h-estöfl og þ-urfa til 2,500 en-skra
míl-na flugferðar 2,000 gailor.
(ga-Llon 414 lí-ter) af bensíni og
100 gal-lons af vélaolíu (lubri-
cant). Flugsnékkjah vegur fu.ll-
hilaðiiin 25 tonns. Flugsnekkjan ex
fyrsta loftferðatækið, sem geít
hieíir verið, sem hefir regluilegan
skipskjöl. (FB.)
Ritstjóri 0g ábyrgðarmaður
Haraldur Guðmundsson.
Alþýðuprentsmiðjau.
Upton Sinclair: Jimmie Higgins.
VI.
Þeir gengu heim aftur og fóru nú hægar.
Frambjóðandinn spurði Jimrnie um æfi hans,
og Jimmia sagði sögu af jafn,aðarmanni, —
ekki eiþs af foringjunum, „gáfumönnunuim“,
heldur eins af ,,almúgamönnunum“. Faðir
Jimmies var atvinnulaus verkamaður og
hafði yfirgefið fjölskylduna áður en Jimmie
fæddist; m-óðir Jimmie hafði dáið þrem árum
síðar, svo að hann mundi ekki 'eftir henni, og
hann gat heldur ’ekki fifjað upp fyrir sér
eitt orð af þeirri útlendu tungu, er töluð
hafði verið heima; hann vissi jafnvel ekki,
hvaða tunga það hafði verið. Borgin hafði
tekið hann til fósturs og hafði se-n-t hrmn út
í sveit til svertingjakonu, sem hafði átta
vesalinga i umsjón sin-ni. Hún ól þá á
mjölgraut og va'.ni og hafði jafnvel ekki
gjefið þeim ábreiðu yfir s-ig á veturna. Þetta
vá.r kann ske ótrúiagt —
„Ég þekki Ameríku,“ tók frambjóðandinn
fram í.
Jimmie hélt áfraim, Þegar bann var níu
ára að aldri, þá hafði hann búið h-já viðar-
sögunarmanni, sem lét hann vinna sextán
tíma á sr.larhring og Jamdi hann í þokkaböt.
En þá hafði Jimmie strokið í burtu og liföi
í tíu ár sem fl-æknigur í borgunum eða á
þjóðvegum úti. Hann bafði lært lítið eitt
um vélar við það að hjálpa til í bifreiða-
smiðju, og eitt sinn, er skortur var á vinnu-
f-ólki, þá hafði hann komist að í rjkis-véla-
smiðjunum. Hann hafði staðnæ'mst í Lees-
ville vegna þess, að hann hafði kvaeast;
hann hafði hitt kon-u ,sina í vændiskvenna-
h-úsi; hana hafði La-ngað,til þess að losna úr
þvi lííi, og þau höfðu slegið saman pjönk-
um sínum. *
„Ég segi þetta nú ekki (hverjum, sem
vera yiíl;‘‘ sagði Jimmfe. „Þeir kynnu að
misskilja þaö, eins og þér sfciljjð... En mér
er sam-a, þó'tt þér vitið það.“
„Þakka yður fyrir,“ svaraði frambjóðand-
inn og lagði h-önd sín-a á öxlina á Jimmie.
„Segið þér mér írá því, hvernig þér urðuð
jafnaðarmaður.
Honuin var sagt, að það hefði ekki verið
neitt markvert við það. Það hefði veriö
náungi' í verksmiðjunni, sem ált af var með
rekisteinu. Jimmié hafði hlegið að honivm,
—, því að líf hans hafði gert han-n tortrygg-
jnn við ali-a, og ef það var einhver stjórn-
máiasláni, þá vissi hann, að þetta var ein-.
ungis ný aðferð fyrir einhvern til þess að
geta gengið með hvita fiibba og lifað á
vinnu verkamannanna, En náunginn hafði
haldið áfram að nudda, og ein-u sinni hafði
Jimmáe verið sagí upp vimnunni1, 0g íjöl-
skyldan hafði nærri þvi soltið, og það hafði
geíið honum tíma til þess að hugsa, og þá
jafnframt tilhneigin-guna til þess. Náunginin
hafði komið heim til bans 'irneð ei-nhver
skjöl, og Jimmie hafði Jesið þa-u, og þá fékk
hann fyrst ljósan skil-ning á því, að hreyf-
ing væri komin á það meðal vin-nuféiaga
hans að reyna að losna ■'viö hörmungaU
sínar.
„Hvað er langt síðan?“ spurði frambjóð-
andinn, og Jimmie svaraði; þrjú ár. „Og
þér hafið ekki mist áhugann?" Spurning-
unni fylgdi sá ákafi, að Jimmie varð forviða.
Nei, svaraði hann; ha-nn væri ekki einn af
þeim. Hvað, sem fyiir kæmi, þá ætiaö-i hann
að halda áfram að ýta á eftir verkinu, að
leysa vinnulýðinn. Þ-að gat verið, að hann
sæi ekki hinn nýja dag, en það gat verið,
að börnin hans sæu hann; 0g það var hægt
að vinna eins og fjandinn s-jál-fur fyrir börnin
síln.
Þeir komu nú til borgarinnar, og fram-
bjóðandinin tók þéít u an urn handlegginn á
Jinimié. „Féiagi!“ sagði hann. „M% langar