Vísir - 21.09.1945, Blaðsíða 4

4
V I S I R
Föstudáginn 21. september 1945
VlSIR
DAGBLAÐ
Utgefandi:
BLAÐAUTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Eristján Guðlaugsson,
Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12.
Símar 16 6 0 (fimm línur).
Verð kr. 5,00 á mánuði.
Lausasala 40 aurar.
Félagsprentsmiðjan h/f.
Móti straumitum.
Fýrir nokkrum árum samþykkti Alþingi
áskorun til ríkisstjórnarinnar, þess efnis,
að hún skyldi undirbúa fyrir næsta þing lög-
gjöf, er að því bcindist að tryggja lýðl'relsi
og lýðræði í landinu, en hömlur væru jafn-
framt settar á starfsemi öfgaflokka, sem
gengju hér leynt og ljóst erinda erlendra
hagmuna. Ríldsstjórnin mun ekkert hafa gert
í þessu máli og áskorun þingsins hefur legið
eins og marklaust pappírsgagn allt til þessa.
« Er þó öllum mönnum ljóst að nauðsyn ber
til fyrir hið unga íslenzka lýðveldi að tryggja
sig í sessi, og þola ekki að öfgamenn eða öfga-
ílokkar gangi á rétt þess og grafi úndan
grundvelíi þess, þannig að við liruni liggi.
Vitað er, að því fer svo fjarri, að nokuð
hafi verið gert til þess að hefta. erlendan er-
indisrekstur hér á landi og beina áróður fyr-
ir öfgastefnum eða byltingabrölti, að allt hef-
ur þetta fengið að þróast óátalið og jafnvel
verið verðlaunað með samstarfi á Alþingi og
í ríkisstjórn.
Frá því er kommúnistar tóku sæti í ríkis-
stjórninni hefur áhrifa þeirra gætt mjög í
afgreiðslu flestra mála. Sjálfir hafa þeir lýst
yfir því að þeir veiti engu máli stuðning,
nema því aðeins að framgangur þess geti
faílið inna’n við ramma væntanlegrar þjóð-
nýtingar. Allt til þess hefur vandi kommún-
istanna verið sá einn að verja sparifé lands-
manna til margskyns kaupa á misjafnlega
heppilegum skiþum og framleiðslutækjiun,
en ekkert hefur verið hirt um að tryggja
rekstur væntanlegrar „nýslcöpunar“ og þá
um leið atvinnufyrirtækja, seni fyrir eru.
Kommúnistar hafa ckkert afrek unnið inn-
an ríkisstjórnarinnar, en sýnt megnan klaufa-
skáp hvar sem þeir hafa nálægt komið, —
jafnvel í óhappaverkum, sem þeir hafa þó
mesta æfingu í að vinna.
Nú standa sakir þannig, að allar stíflur
gegn verðþenslunni liafa sprungið eins og
'varnargarðurinn í Klifandi eða malarkamb-
urinn við Fúlaíæk. Innlendar afurðir hafa
stórhækkað í verði, og það mun hækka vísi-
töl, svo að nemur tugum stiga. Hvað ætla
kommúnistarnir nú að gera? Reynast þeir
menn til að rísa gegn verðþenslunni, eða
hverfa þeir úr ríkisstjórninni, eftir að tryggt
er að fé landsmanna „hefur vcrið varið til
fyrirtækja, sem fallið geta inn í þjóðnýting-'
una“?
Almenningur hefur átt erfitt nieð að skilja
nauðsyn þess að spornað verið gegn hruni
og auklnni verðþenslu. Nú mun hinsvegar
óhætt að fullyrða að öllum blöskri, en telji
jafnframt að teflt hafi verið á tæpasta vað.
hjóðin í heild verður að hefjast handa og
styðja hverja þá viðleitni, sem miðar að hætt-
um hag og rénandi verðbólgu. Ekkert er þó
diklcgra en að er til átakanna kemur, skerist
kommúnistar úr leik og reyni að efna til and-
stöðu og óhæfuverka, en þá er þjóðarinnar
að sýna að „þrællinn liggi á sínumi gerning-
um“. Þjóðhollir menn hafa leitast við að
standa gegn straumnum og tryggja fjárhags-
og atvinnulíf í landinu. Þjóðin hefur séð sig
um hönd, en þá eru kommúnistar manna
hklegastir til að reyna að beina þeim straum,
«em til öi-yggis miðar, í óheillaátt.
AIA/r A SAMÆ STAÐ.
Höfiun fyrirliggjandi snjókeðjur og þverhlekki, allar
stærðiri — Einnig hinn óviðjafnanlega „PRESTONE“
frostlög.
H.f. Egill Vilhjálmsson,
Laugaveg 118. — Símar 1716, 1717, 1718, 1719.
vy, omnar jrá JJncj íandi
LEIRVÖRUR
DISKAR, diúpir og grunnir.
BOLLAPÖR,
KÖKUDISKAR,
SKÁLAR o. fl.
JLti' e rp a a /
verður haldinn í Hveragerði Iaugar-
daginn 22. sept. kl. 10 síðdegis.
Urvals hljómsveit.
\Ja itlncj a L úó i().
Gt&rur - Garnir
Húðir, kálfskinn, selskinn og hrosshár
kaupir hæsta verði
ÍÁuorzLun J^óroddi JJónááonar
Hafnarstræti 15. — Sími 1747.
Húsgögn til sölu
Húsgögn þau, er húsgagnavinnustofan Innbú
átti fyrirliggjandi, er við undirritaðir hættum rekstri
hennar í sumar, verða seld næstu daga á Skóla-
vörðustíg 6B og á Laugavegi 39 (teiknistofunm).
Húsgögnin eru:
DAGSTOFUSKÁPAR,
BÓKAHILLUR,
SKÁPAR í herraherbergi,
BORÐSTOFUST ÓLAR,
ELDHÚSSTÓLAR,
ARMSTÓLAGRINDUR,
SÓFABORÐ,
GRINDUR í albólstraða sófa og stóla.
Davíð Ó. Grímsson. Helgi Hallgrímsson.
Söngfélagið
I.O.G.T:
heldur fund í Goodtemplarahúsinu í
kvöld kl. 8,30. —
Áríðandi mál á dagskrá.
STJÓRNIN.
Vonbrigði liftirfarandi bréfkafli er frá ein-
Esjufarþega. uni Esjufarþeganna. Dvaldi bréf-
ritarinn í Kaupmannahöfn á
stríðsárunum. Hann segir m. a.: „Er eg var ut-
anlands frétti eg oftast mjög litið afiheiman, en
hafði þó nasasjón af því, að þar væri gullöld
mikil — eða gull mundi vera mikið 1 landinu,
en allt verðlag komið upp úr öllu valdi. Eg bjóst
þó við því, að. ekki mundu vera eins mikil
brögð að þessu og menn viidu vera láta, þetta
yrði allt miklu meira í fjarlægðinni. En þegar
eg kom heim varð eg fyrir talsverðum vonbrigð-
uni.
*
Slyppir og Eg bjóst ekki við því, að lilutirnir
snauðir. væru komnir út í þá vitleysu, sem
eg hefi nú kynnzt af eigin raun hér
heima. Alll snýst um líðandi stund, um að græða
sem mesta peninga, en ekki hirt um það, þótt
þetta hugsunarleysi fyrir framtiðinni geti á
| augabragði gert þjóðina alla að öreigum. Það vár
köld aðkoma fyrir marga af okkur Esjufarþeg-
um, sem áttum ekki annað en það, sem við
stóðum í, þegar við stigum á land á fyrirheitna
landinu. Þessi hugsunarháttur var okkur fram-
andi, þvi að þegar við fórum.að heiman, reyndi
þjóðin cftir I)ezlu getu að lita fram á veginn og.
tryggja framtíð sina.
*
Verð- Eg ætla ekki að minnast á verðlagið hér.
lagið. Okkur rák í rogastanz, er við komum.
heim og frétfum um það. Síðustu frétt-
irnar um stórlega hækkun i viðbót gerir það að
verkum, að eg fyrir mitt leyti vildi jafnvel
heldur hafa setið áfram úti i Danmörku við þau
kjör, scm eg átti við að búa þar, en koma liing-
að til þessa lands, þar sem erigin fyrirhyggja.
virðist vera á neinu sviði. Á þessari braut má
ekki halda lengúr áfram og eg geri ráð fyrir
því, að einhverjir fleiri Esjufarþega mundu
vilja taka undir það með mér, að heimkoman
hefir verið okkur vonbrigði að niörgu leyti. ls-
land elskum við og hér viljum við vera og því
er sárt að koma heim undir slíkum kringum-
■ stæðum sem nú.“
I *
' Laugar- Á morgun breytist aftur útkomu-
dagurinn. tími Vísis á laugardögum. Um sið-
ustu helgi var útrunninn sá timi
árs, sem prentarar eiga frí frá hádegi á laugar-
dögum. I sumar varð blaðið því að vera snemma
á ferðinni á laugardögum, en nú breylist þetta
aflur og i vetur kemur blaðið út á sama tíma.
alla daga vikunnar.
*
Póstmál. „S. J.“ skrifar mér eftirfarandi um>
pósthúsið og lokunartíma þess: „Eg.
ællaði að vera búinn að skrifa „Bergmáli“ um
lokunartíma pósthússins fyrir löngu, en ekki
orðið af því fyrr en nú. Raunverulega var það
hin óvænta lokun opinberra stofnana, þegar
friður komst á, sem varð til þess, að eg fór að
hyggja á skriftir um þessi mál. Eins og menn
muna var einkafyrirtækjum lokað einn dag í
ágúst, og það var tilkynnt fyrirfram, en dagirin
áður liafði opinberum stofnunum verið lokað
alveg fyrirvaralaust, svo að enginn vissi unt
það, fyrr en hann kom að lokuðum dyrum.
>»>
Á að vera Pósthúsið. var lokað, eins og aðrar
' opið. stofnanir og kom það sér illa fyrir
| ýmsa. Eg get vel skilið það, að póst-
menn vilji fá frí eins óg aðrir menn. Þeir eru
illa launaðir, eins og inargir opinberir starfs-
menn, en póstþjónustan er líka svo mikilvæg,
að liún verður að st.arfa lengri tima á dag, en
hún gerir og pósthúsinu má ekki loka fyrirvara-
laust. Það getur verið mjög bagaípgt. En. vafa-
lausl má bæla það upp með frium, sem póststof-
1 an yrði höfð oþin umfram aðrar stofnaiiir, enda
sjálfsagt. Þefta ættu viðkomandi embættismenn
að atþuga með góðvilja. Þarna þarf að laglæra
■hlútina lítilsháttar og er liægt, ef viljinn er fyr-
ir hendi.“
*
Opinber Eg held, að þyí miður sé óhætt að
þjónusta. segja, að ppinberri þjónustu sé ábóta-
vanl að mörgu leyti hjá okkur. Menn
' gera sér oft ekki Ijóst, hver trúnaður þeim cr
j sýndur með því að láta þá v’era fulltrúa rikis-
I ins' gagnvart þegnunum. Ef lil vill er það af
I þyí, að öll opinbei’ þjónusta er svo , ný með
þjóðinni, en það á vafalaust líka sinn þátt i'
þessu, að þeir, sem ejga að gefa fordæmi, gera
það ekki á þann hátt, sem æskilegast væri. En
með yaxandi þroska á þessu sviði, ætti opinber
þjónusta hjá okkur að geta orðið eins góð og
þar sem hún þykir bezt.