Vísir - 19.12.1946, Blaðsíða 4

4
V I S I R
Fimmtudaginn 19. desember 1940
DAGBLAÐ
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VlSIR H/F
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Nýsköpun.
Reufers
í sambandi við hina marg-
umræddu Reuters-frétt .um
viðskipti íslendinga og erindi
fulltrúa íslands á þing S. P.
hefir Finnur Jónssón dóms-
því, að enginn úr sendinefnd
Islands hafi átt viðtal við
fréttamann Reuters frétta-
síofunnar.
Finnúr Jónsson kvaðst
lieldur ekki víta lií að nokk-
ur úr néfndinni hefði yfirleitt
þess að att viðtöí við nokkura frétta-
slofnun eða blaðamann þaf
véstfa. Éina skiptið, s'éiii full-
trúa ísiands: hefði verfð get-
|H|jög hefur verið rætt um nýsköpunina að undanförnu
og allt á einn veg. Þjóðin er sammála um að end-
•urnýja beri framleiðslutækin, eftir því, sem við verður
komið, enda liefur það þegar verið gert og úr þessú
verður nýjum skipum siglt til landsins á mánuði liýerj-
um. Ætti þetta að vera fagnaðarefni öllum sönnum ís-
lendingum.
Hitt er aftur lakara, að ekki er jafn rík áherzla lögð
á, að fara inn á nýjar brautir i atyinnulifinu, éins og að
■endurnýja framleiðslustækin, en livorutveggja ætti áð
vera okkur keppikefli. Fyrir fáum dqgum birtíst sú fregn
1 einu dagblaðanna, að Kollafjörður væfí fullur af síld,
en jafnframt væri þar slík hyalamergð, að sjómenn,
sem þangað höfðu lagt leið sína, töldii fimmtán livali
á skammri stundu. Er haft orð á, að þetta sé óvenju- t
legt fyrirbrigði, og er það víst rétt. Én ásfæða væri jafn- niálaráðherra, skýrt ’Visí fiá
framt til, að nytja þessi gæði, meðan þau gefast.
Hér við land hafa hvalveiðar vérið stundaðar um árá-
tugi og gefizt vel. Þó var um hreina rányrkju að ræða,
þannig að gengið var á stofninn, en hprfið frá veiðuin,
er raun sannaði, að þær báru sig ekki fjárhagslega. Veið-
arnar voru þá stundaðar mcð fruinstæðum tækjum, sem
húið er að endurbæta að öllu léyti fyrir mörgum árum
Islenzkir athafnamenn hafa gert lilraunir til
Indda veiðunum uppi, og er það út af fyrir sig lofsvert.
Þessar tilraunir voru þó af vanefnum gérðar, og veið-
arnar lögðust niður með öllu í upphafi þeirrar styrj-,
aldar, scm nú er nýlcga lokið. Á styrjaldarárunum hefur annarsslaðar en i sam-
hvalastofninn fengið að tímgasl í fríði. Ælti þáð éití j^um viiVþing S; Þ. hefði véf-
að nægja til sönnunar þvi, að hvalamergð er nóg, ,ei’t Bencdiklssyni
nú síðustu mánuðina hafa hvalir gengið iiin á víkur og horgarsljóra var bo'ðið í
voga hér í nágrenninu, svo þúsundum skiptir, að því er "Méizlú' til borgarstjóra Np\v
sjónarvottar greina. Hinsvegar eru engin tök á að veiða
hvalina, með því að liér eru cngin tæki til slíks.
Hvallýsi og hvalafurðir eru þessa stundina í afarháu
verði, og er talið líklegt, að svo muni verða næstu árin.
Norðmenn, sem eru og hafa verið brautryðjendur í hval-
veiðum, hafa af þeim stórtekjur, og þær svo miklar, að
divalveiðar munu yera þriðja stærsta atvinnugreirt þeirra
að krónutali. Við íslendingar þykjumst hinsvegar háfa
ráð á, að sinna þessum veiðum ekki, cn hugsum ein-
göngu um þorskinn, sem er oft vafasöm markaðsvara. jar
Væri nú ekki ástæða til að efna til nýsköpunar einnig um
að því léyti, að gera atvinnulifið fjölþættara, en það hef-
ur verið til þessa. Hvalvciðistöð er hægt að koma upp
fyrir tvær milljónir króna, og hvalabáta er jáfnframt 'Þar
unnt að fá fyrir nokkur hundruð þúsund krónur, 0g! rétt og rangt með staðreynd-
þó eru þeir miklu fullkomnari en bátar þeir, sem notað-!u’’ 011 Úl'einin virtist þó ^eia
ir liafa verið hér við land til veiðanna fram að þessu. | sú!'if'uÖ at nokkurum kunn-
Þegar þesá er gætt, að efna má til nýrra atvinnugreina Llk’h'ilui og sénnilega aí
með sama fjármagni og verja þarf til nýbyggingar éins’.ma,nn*’ sem hciði héi
togara,* sýnist ekki ástæða til að hika við framkvæmdir. i|eLma.
Hvalveiðar geta orðið miklu arðmeiri atvinnuvegur, —'
að minnsta kosti fyrsta kaslið, — en fiskveiðár, óg trvgg-,JolabIað Útvarpstíðinda
«ur markaður er fyrir hvalafurðir, hvar i Iieimi, sein er. ^er„Iv01l!Jð ut' 1>dð Cl ÍJol!,it'it
Slikt tæktæri a að nota til þess, að skapa grundvoll íyrir ‘.ií--'’feiitr¥rægá þýzka kennimánn
hvalveiðum hér við land í framtíðinni. Gæti jafnframt1 pg prest■ Martin Niemöller, tvö
JVt/ telpnahók:
fJngfrú Ærslahelgur
Eltir Emmy v. Rhoden.
Bráðskemmtileg saga um ærslubelginn hana Elsu og stallsystur
hennar. -— Allar telpur um fermingaraldur þurfa að lesa Ungfrú
Ærslubelg nu um jólin.
Þýðing er eftir Ásgeir jakobsson.
H.f. Leiftur afgreiðir bókma til bóksala í Reykjavík cg nágrenni.
Mókmkúð MMMMU
Akureyri.
York borgar. Þess atburðar
hefðu blöð almennt getið, en
ón þess að þau liefðu átt við-
tal við hann eða hermt nokk-
uð eftir honum uiii islenzk
mál.
J Bjóst Finnur við því, að
umrædd Reuters-frétt liafi
'átt rót sina að rékja til vissr-
l"” blaðagreinar, sem birtist
viðskiptamál íslands í
amerísku bl.aði á meðan full-
Irúarnir dvoldu ves’tra. Var
farið jöfnum höndum
komið íil greina, að efna til hákarla- og selveiða í nórður- [ kvæði cftir Ingólf Kristjánsson
'•* .i- i bláöajnánn, Tvœr ferðir — 1910
og 1945 — éftir Jónas Þorbergs-
son' útvárpsstjóra, Maðurinn seni
liátáöi jÓlin, saga eftir Hannes
Sigfússon, Ferð um frægar slóð-
ir, férðásága eftir Hjört Hj.álm-
ársson, SpegiII, Spegill, herm þú
liyér — — niýndasería eftir Hall-
dór E. Arnórsson með þulu eftir
Rjóli, en filsvarandi cfni eftir
söfilii menn i fyrra vakti þá al-
veg Sérstaká athygii, Dauðinn,
smásága eftir Arnulf (iverland,
Haústniýrkur,' ljóð eftir Gest
GÍúðfiririSsón; Aulc þess jóladag-
skráin með myndum, mýndasain-
stæður o. fl.
-höfúm, þann t’íma árs, sem hválveiðat’ má ekki stunda,
samkvæmt alþjóða samþykktum, en að þeini verðum
við íslendingar að gerast aðiljar, til þess að fá frain-
leiðslutækin keypt.
Vitað er, að nokkrir áhugasamir nienn liafa efnt til
stofnunar hvalveiðifélags. Slíka tilraun ber að styrkja,
og verði vandað til alls undirbúnings, cr vafaláust, að
árangurinn mun reynast góður. Verði hinsvegar aílt af
vanefnum gert, getur brugðið til beggja vona úm tílraun-
ina. Er ]iá ver farið en heima sétíð, með því að ætla
jná, að íslendingar standi ekki svo Norðmönnum eða
öðrum þjóðimx að baki, að þeir geti ekki gert hvalveið-
ar að arðbærum atvinnuvegi, svo senl fiskveiðarnar. Vilj-
inn dregur liálft lilass, en að hika er sama og taþa.
varðandi umsóknir um kaup á vörum Irá ItaSín.
Þejr, sem geta keypt og hafa í byggju að kaupa
vörur frá Ítalíu gegn greiöshi í Hmm, sendi um-
sóknir um innflutnings- og gjaTdeyrisIeyfi nú þegar
ásamt nákvæmum upplýsingum um verð og gæði
varanna og afgreiðslumöguleika.
Reykjavík, 16. des. 1946
Viðskiptaráðlð*
verður haldinn á lestrarsal Þjóðskjalasafns laugar-
dag 21. des. 1946 kl. 6 síðdegis.
Venjuleg aðalíundarstörf.
Stjórnin.
Vhðskiptaráð hefir ákveðið eftirfarandi há-
marksverð á hárhðun:
1. Fullkomin hárliðun í allt hárið:
a. Kait olíupermanent........ kr. 1 10,00
b. 'Kalt permanent, almennt. — 80,00
c. Heitt permanent............. — 70,00
2. Vatnsliðun, fullkomm, með
þvotti og þurrkun, allar teg-
undir ......................... — II ,20
3. Vatnshðun, fullkomin, með
þurrkun, en án þvoftai', allar
tegundir ...................... — 8,00
í hárgreiðslustofum skal jafnan hanga verð-
skrá, þar sem getið sé verðs sérhverrar þjónustu,
sem ínnt er af hendi, og sé önnur þjónusta en
neínd er að ofan, verðlögð í samræmi við fyrr-
greint hámarksverð. Aðilar á eftirlitssvæði Reykja-
víkur skulu nú þegar fá verðskrá sína staðfesta
af verðiagsstjóra, en aðilar utan þess hjá trúnað-
armönnum hans.
Ákvæði tilkynningar þessarar ganga í gildi frá
og með 18. desember 1946.
Reykjavík, 18..desember 1946,
Verðlagsstjórínn.