Vísir - 07.04.1948, Síða 2

2
V I S I R
Miðvikudaginn 7. apríl 1948
l»ar sem slysavarnastarf- komið í'yrir hjörgunartækj
semin hefir náð rótfestu um : um sintim á og þvi lítilsliátt
áraraðir margháttaðrar |ar kynnzl aðstæðum á liverj
reynslu gilda strangar reglúr
Bm störf björgunarsveitanna.
har cr ákveðin tala manna
í liverri hjörgimarsveit og
jafnmargir til vara. Björgun-
aræfingar fara eftir föslum
reglum og tiltekin þóknun
greidtl fyrir. Uppliæð Jxikn-
unarinnar fer eftir þvi, hvort
unnið er að nótlu eða degi.
Grciðsla til manna i hjörgun-
ai liðinu eftir j)ví hvaða störi
um hver og einn gegnir í
hjörgunarliðinu. í einu landi
eru hjörgunarsveitir skipaðar
fleiri mönnum en öðru.
Uvort heldur slysavarna-
starfsemin er rékin af áhuga-
félagsskap einstaklinga eða
ríkjum, gilda svipaðar reglur
f yrir h j örgunarsveitirnar.
Allsstaðar eru það talin mikil
vlrðingastörf að vera liðs-
inaður í björgunarsveit. Það
er gert ráð fyrir, að til þeirra
slarfa séu ekki valdir aðrir
en þeir, sem húnir eru sér-
stökum koslum valinná heið-
ursmanna.
um stað. Eg hefi ráðgazt um
hver væri liklegastur á hverj.
um stað til forustunnar og
komizt að samkomulagi um
val forustumannsins. Alls-
staðai- hefir verið tekið íillit
til Jiess, að viðkomandi hefði
ráð á, eða aðgang að síma.
Þcssa menn hefi eg svo nefnt
formenn hjöi’gunarsveitanna,
hvern á sínum stað og aðeius
Jial't samstarf við J)á, J)egar á
hefir Jnirft að halda.
IJjörá'unin
við Látrabjarg.
Skýrsla hjörgunarliðsins,
sem vann við björgun skip-
hrotsmannanna af enska tog-
vinna björgunarliðsins hafi
verið með mestu ágætum og
þvi varð árangurinn hinn á-
kjósanlegasti.
Þijár björgunarstöðv^"-
a Snæfellsnesi.
Á Snæfellsnesi utanverðu
eru þrjár hjörgunai stöðvar.
Ein á Sandi og er Benedikl
Benediktsson kaupmaður þar
foraður hennar. Benedikt er
gamall og reyndur vimir'
minn, sem hefir geng' stjóni-
aistörfum í slysavarnadeild-
i::ni á Sandi, frá þvi skóinmu
eftir að hún var stol'mið.t
Ilann hefir reynst þar trausl-
iir og góður liðsmaður eins
og í öðrum störfuni, sem
hann liefir liaft afskipli af
Fyrsta björg-
unarsveitin.
Eflir að Slvsavarnafél.
l
isl.
var stofnað og hafði aflað jkveðnum stftrfsreglum á slík.
sér nokkurra björgunartækja um stöðum. Eg tel þó sjáll'-
og litilsháltar reynslu, lét það sagt, að hjörgunai'sveitirnar
þýða erlendar reglur um fái. slarfsreglur frá Slysa-
starfsemi bjöigunarsveila og! vamafélagi íslaiids. er þær
hugðist nota þær hér á landi, eiga að Jiafg til hliðsjónar og
eftir því séínA’ið yrði koniið, j eftirhreytni að svo mikluj
éinkum i verstöðum hér leyti, sem við verður komið,
aranum „Dhoon'1 við Látra- og eg til þekki, Það er hann,
sem eg sný mér til, ef vanda
her að liöndum í slysavarna-
málum á Sándi og þar i ná-
grenninu. Mér hefir reynzt
gott Lil hans að leita. tíann
hefir valið sér meðstarfs-
menn, sem reynzt hafa sk jól-
ir til framkva'mda, dugua'ð-
ai’forkar liinir mestu og.frá-
bærlega lithalds góðir.
— Björgunartækjujn hefir
verið komið fyrir á Malarrifi
og Arnarstapa. Krislbjörn
Guðlaugsson á Arnarstapa er
f o rmaður I > j örgunarli ðsins
þar. Hann er ungur maður,
sem eg þekki litið, sonur góð.
kunningja mins, Guðlaugs
Halldórssonar, sem látinn er
fvrir nokkrum árum. En það
ber vitni um örðug-
ieika þá, sem við var að stríða
þár. Flestir verkfærir menn
i hreppnum unnu að björg-
unarslarfinu ásamt þrem
konuni. Langar vegalengdir
voru milli hæja, yfir fjöll og
veglevsur að fara og sitl úr
hverri áttiniii. Eleslum at-
hugulum iiúimuini nnm ljtist,
að erfitt muni vera, að koma
við björgunarsveitum, er
vinna eiga eftir fyrirfram á-
unum hafði verið valinn góð-
ur geymslustaðiir og sam-
vizkusamlega verið annast
um eftiiiilið.
Þar eð skammt er liðið sið'-
an tvö björgunaraírek hafa
verið framkva’ind á sunnan-
verðu Snæfellsnesi, virðist
mér viðeigandi að geta þeirra
hér með nokkrum orðum.
Hið fyna var J)egar oliuskip-
ið „Mildred“ slrandaði við
svonefndan „Járnharða“ 22.
október s. 1. og Iiið siðara nú
fyrii- skömmu, er enski tog-
arinn „Epine“ fórst þar
skammt frá, eða við Djúpa-
lónssand við Dritvikurflúðir.
Xeyðarkallið frá Mildred
harst mér mn loftskéyfaslöð-
ina í Reykjavik kl. um 8 f. h.
Nokkru siðar náðisl síma-
samband við Arnarstapa og
björgunarliðið þaðan lágði af
stað skömmu síðár. Björgun-
arsveitin frá Sandi fór einnig
J)angað áleiðis litlu siðar.
Björgunarliðið frá Arnar-
stapa tók með sér linubyssu-
kassann með skotum, hyssu,
eldflugiun. skothnukassann
með skotlinumun, hjörgnn-
arstól og taliuna, sem notuð
er til þess að strenga liflín-
una, þegar lum hefir verið
fest eftir að vera dregbi út á
tildrátlartaginni. Meira varð
ekki koniist með i einni l’erð
af björgunartíekjunum, sem
tekin voru á Malarrifi.
jvar Guðlaugiu- sem t<»k á |
sunnanlands,'þar sem nægur^Reynslan nuui l'ljótlega skera nióti fluglinutækjumun. í,
niannafli cr fáanlegur á yer- úr um |>að á hverjuin staði • samráði við
aim var þeim
staður á Malarrifi.
i l'erðir uni björgun inarma af , Fyrir vclviljaða hjálpsemi
ströiuluðum skipum muni vjtavarðarins ])ar, Péturs Pét-
við þurfa á hinni skei jóttu og urssonar, fekkst geymslu-
klettóttu strönd suðvestur og | sfaður fýrir íækin í vitahygg-
tíðum. Fyrsta hjörgunarsveit-. Ollmn num Ijóst.að aðrar að-Jva]jnn
in á Islandi var stofnuð
Sandg. Þar var ráðin hjörg-
pnarsvejt, skipshöfn á björg-
unarhátiim „Þorstein“ og
heimi fengnar starfsreglur til j vesturströnd landsins, en á
eftirbreytoi. Þetta er eina söndnm Skaplafellssýslna.
hjörgunarsveitin, sem fyrstu'
árin'fékk lítilsliáttar Jjóknun Ousnaðarmenn í
fvrir æfingastcirf. Engin cinn- j Hvallátrmn.
iir björgunarsveit liefir tilj Eg hcái talið Daníel Egg-
þessa fengið greiðslu fyrir j crtsson, bónda og simasljora
störf su). hvorki æfingar né ú ‘ Hvallátrum, formann
hjörgunarstörf. I björgunarliðsins þar, enda
í • 1111 i
Þeir se.m
kunnir eru slað- óaft við hanu náið sanihand
Iláttjjni; landslagi og slrjál-
byggðinni meðfram strönd-
um landsins, eiukuni J)ó á og
við anu-nesin og úlkjálkana,
sk.ilja vel,- Jive miklum erf-
iðleikuin er hundið, að ná
saman mönnum í hjörgunar-
sveit. Hvorki við Iaitrahjaig
né á Siiæfellsnesi er mögu-
legt að mynda hjörgunar-
sveit, er starfi sapikvæmt
Jieim 'reglum, sem mn slíkar
sveitir gilda erlendis. Svijuiðu
máli gegnir mn eyðisancla
suðurstrandarmnar i Skapta-
fellssýkluiu og víðar.
Yai nianna i
hjörftunarsveilir.
Eg liefi farið með í'Iug-
hnutæki og önnur björgunai-
áhöid Slysavarnafélagsins á
um allt er að slysavarnamál-
uni lýtur á því svæði. Það var
Jiánn ásamt Þórði Jónssýni
og Hafliða Hallclórssyni og
fáiim öðrum unguni ínöiin-
inn, 'er vóru viðstaddii', er eg Goður geymslu'staður
ingunni. Pétur vitavörður
mun hafa gengið í liðssveit
Guðlaugs Halldórssonar á-
samt sommi sínum og fleiri
ágætismönmnn á bæjumnn
milli Máíariifs og Stapa,
skömmu eftir að björgiinar-
tækin koinu Jiangað. Eftir
andlát Guðhnigs muii Krist-
björn sonur lians hafa lekið
við formaunsstörfum björg-
unarliðsins á sunnanverðn
Snæfellsnesi
Á strandstað.
Þegar á strandstáðinn
kom, var öll vfirbygging
skipsius brotin. skipsháturjiui
og spilnarusl i kleUinnim, ö
skipbrotsmenn á imiflotnu
skcri og engin lífsvon nema
með aðstoð frá landi. Aðfall
var og nauðsyn skjótra fram-
kvæmda. Skipið liafði strancL
að á skeri framundan 10—;*»(> i
metra háum hamravegg. í
hamraheltinii var snarhrött
skriða seín l'ara mátti niður
með björgunartækin en ekki
upp.
Nú var lir vöndii að ráða.
Nokkúð af nauðsyillegustu
áliöldunum vantaði. Þ, á m.
tildrátlartaugina. í stað Jiess
að gefast upp í ráðaleysi
voru franikvæmdir hafnar.
Bjöi'guiiarliðið fór uiður
skriðuna inecð Jiau áhöld sem
'fyrir voru, skutu línu til
skipbj'otsmanna. er J)eir náðu
í. höl'ðu talíuhlauparann l'yrir
liflínu, festu björgunarslciL
inn á og höfðu skotlinu fyrir
tildi'áltarlaug. .V skömmum
tíma tókst að ná skipbrots-
mönnunum ómeiddum á
J)Ui rl land.
Undir kletiaheltinu . eru
flatar klappirog urð sem sjor
gengur vfir uni flóðið, þegar
hrim er mikið. Þessa leið
voru svo skipbrotsmenn
léiddir. eðan þessu fór fram
lvQiii björgunarsveitin frá
Sandi og hjálpuðust nú báðar
bjöigunarliðsdeildirnar a ð
koma skiphrotsmönnum að
bilunum er koniu frá Sandi
og var J)að rúmlega klukku-
stundar ferð yfir liinar verstu
vegleysur, fyi'st meðfram
klettabeltinu, svo skálialt um
hrauiigrýtisurð með djúpum
mosa fyllt urii smádældu m
milli hraunhcilaniia. Þegar
koinið var að bíluuum,
skildu leiðir. Slapaineini fóru
gangancli heim á leið, en
Sandarar á híluiu að Sandí.
„Epine“-strandið.
Þegai' togariun ;,Epine“
strandaði við Djúpalónssand,
barsf iiiii J)að tilkynning
laust fyrir miðnættí.
Skömmu síðar var ])etta lil-
Frh. á 7. siðu.
kom i fyrsta sinn að Hvallátr.
um og sýndi þar meðferð
fluglínutíekjarma. Þeir voru
þáí5 einnig i ahnað sinri ér e.g
kom og reyndi tækin. Daniel
ér uriíinvikoMámaðui' hitm
mesti, skyhsainur Vel, hæg-
lálur og hlédrægur. Þórður
og HafJiði eru vnestu hraust-
nienni að burðum, skynsam-
ir vel og inestu fullhugar.
Hver verkaskjptmg j hjórgun-
arliðsiiLS var þegar skipbrnts-
mönnunuiu af „Dhoon“ var
bjargað, veit eg cklci, en það
skiplir ekki milvJu fnáli. ÁUt
alla þá sí^||i|t.i||>iriýþá^’\JJ'eí'ii;.b^.(ícþr |þ! þess, að öll sam
íækjanna.
Kristbjörn hefii’ reyust
mér öj'uggirr hjálparmaður,!
skýr og greinagc'jður j öllum
málum sem eg liefi átt við-
skipti við hanii mn. Hann var
viðstaddur Jx'gar eg kom i
fyrsta siun að Arnarstapa og
sýndi ineðferð fhiglínuUekj-
anna þar. í desembermán.
19lo kom eg að Malarrifi,
. •
skoðaði lakiii og geyiúshi-
stað Jjeirra, skaut riúni eld-
flugu, er þá var 10 ára gömul.
Var hún óskeinmd me'ð öllu
og hafði fullan styrkleilca. Er
það full sðnmin }>ess, að tækj-
Sniðnámskeið
Byrja námskeið í kápum, dröklum og sportfötum
12. apríl (42 stundir).
Hef próf 1947 frá Stockholms Tillskárar Akademi.
l’ppl. á Grettisgölu (i (3 ha-ð) Id. ö 6,30 alla virka
daga.
Sigrún Á. Sigurðardóttir. ;
AIKt á sama stað
Nýkomið svart opalgler, eimnig vcnjulegt
húsagler 3ja., 5 og 6 nvni.
Birgðir mjög takmarkaðar.
Enníremur öryggisgler í allar tegundir bíla.
5 Sendunv gegu póslkröfu bvert á land sem, er.
ÍIX %ill Vilhjálm^oii
Laugaveg 118. Sími 1717.