Vísir - 12.08.1948, Blaðsíða 4

4
V I S I R
Fimmtudagimi 12. ágúst 1948
—
VÍSIR
DAGBLAÐ
Ctgefandl: BLAÐAtJTGÁFAN VlSIR H/F,
Bitstjðnr: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálason.
Skrifstofa: Félagsprentsmiðjunni.
AfgreiSsIs: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (fimm línur).
Félagsprentsmiðjan iuf,
Lausasala 60 aurar.
Umferðaslysin.
^JM SÍÐUSTU HELGI urðu allmörg bifreiðaslys i ná-
grenni bæjarins og virðist svo sem þau stafi öðru
fremúr af óhæfilegum hraða á vegum úti, en auk þess
aðgæzluleysi bifreiðastjóranna. Vegir eru hér á landi
ekki svo góðir, að þeir livetji beinlínis til kappaksturs.
Ofaníburður er lélegui’, vegirnir holóttir og vatm-æsi
eru sums staðar muu mjórri en vegirnir sjálfir og getur
það valdið aukinni slysaliættu, ef ógætilega er farið. Alls
þessa ættu bifi’eiðastjórar að mjnnast og víst gera þeir
það flestii*, en það þai'f ekki marga gikki i þeix'i’i veiði-
stöðinni til þess að út af bei'i. Oft eru það sömu menn-
irnir, sem slysunum valda beint eða óbeint, og tiltölu-
lega fámennur hópur bifreiðastjói’a mun drýgja flestar
vanrækslusyndirnar. Slíkum mönnum ætti að gefa auga
öðrum fremúr, þannig að löggæzlan veitti þeim aukið að-
hald, úr þvi að skynsemi þeii’ra sjálfra gei'ir það ekki.
Annai’s var það athyglisvert um síðustu lielgi, að veg-
ýta ein var að starfi á Þingvallaveginum og mun hún
hafa lagt upp frá Þingvöllum á laugai’dag úm hádegis-
hilið. Skóf hún veginix að vonum vinstra nxegin, skildi
eftir allmikla lirúgu af möl og gi’jóti á veginum miðjum
og torveldaði það mjög alla umfei’ð, sem var þó allmikiL
Sýnast slíkt fyrirhyggjulítil vinnubrögð. Annað hvort ættu
vegýturnar að fai-a tvær samliliða, eða þá að veginn ætti
ekki að jafna um helgai', heldur öllu frekar í miðjurn
vilcum og væri það vafalaust bezt. Laus möl og stói’grýti
geta leitt af sér alvarlegústu bifréiðaslys. Sem dæmi nxætti
nefna, að litlum bíl hvolfdi rétt við Hlíð, á gatnamótum
Laufásvegar og Reykjanesshrautai’. Bifreiðin ók engan-
veginn hratt, en lausamöl var á veginum og liann annars
gái'óttur. I nxölinni rann bifreiðin til, kastaðist þvinæst
nokkurunx sinnum eftir gáruxjium og stakkst á grúfu. Slys
varð ekki, en bifreiðin skemmdist lítillega.
Slíkir athxu'ðir geta skeð hvar sem er á vegum úti, enda
vei’ður of mikil varúð aldi-ei vfðhöfð og bezt er ávallt
heilum vagni heim.að aka. Þeixvménn sem valda slysum
á sjálfum sér og öðrum gera það engan veginn af ásetn-
ingi, heldur af gáleysi, sem er litlu hetra. Þessir menn
vita vel að öryggi tækja þeii’ra niá ofbjóða. Lítilfjöi’leg
bilun í stýi-i eða vél gctur leitt af sér alvai’legustu slys,
svo sem mörg dæmi eru til. Bifreiðar eru aldi'ei í of
góðu lagi og stöðugt þai-f að liafa eftirlit með þeim.
Ýmsir kvarta uudan, að þótt þeir snúi sér til hifreiða-
verkstæða, til þess að láta yfix'fara hifi’eiðarnar, smyi’ja
þær o. s. frv., þá sýnist, sem slíkt eftii’lit sé lítils virði.
Þannig eru þess dæmi, að stýrisumbúnaður bifreiðai’ hil-
aði á vegum úti, þótt hifreiðin væri nýtekin af vei’kstæði,
sem ætlað var að aðgæta þetta ásamt öðru. Stýi’isumbún-
aður bilar venjulega eingöngu vegna slits og vix'ðist þá
liggja nærri að álykta sem svo, að eftii-litið hafi ekki
verið svo senx skyldi.
Slysavai’nafélag Islands Iiefir unnið mikið starf til
þess að reyna að auka á öiyggi á végúni úti, og kemur
aðvörunum sínum á framfæi’i að staðaldi’i í útvarpi og
blöðum. En þctta er eins og að stökkva vatni á gæs. Gap-
arnir þykjast vita betur og aka eins og vitfirringar á mjó-
um og holóttum vegum. Slíkt hefnir sin. Dómstólar lands-
ins ganga ríkt eftir því í slysamálum, að sannað sé að
bifreiðastjórar hafi gætt fyllsta öiyggis, — ella sæta þeir
refsingu. Bifreiðastjórum vii’ðist, sem til þeirra séu of
rikar kröfur gerðar af dómstólunum, en þeir vex-ða aftur
að gæta hins, að starf þéirra og staða er þess eðlís, að
til þeirra verður að gera óvenju strangar kröfur unx alla
aðgæzlu, enda tekst ekki að skapa öryggi með öði’u móti.
Hin hörmulegu bifreiðaslys, senx hér vei’ða árlega og
oft á ái’i, ættu að reynast mönnum þai-fur skóli, þótt
kennsluaðferðin sé ömurleg. Þótt árangurinn fai’i ekki í
einu og öllu eftir henni, ber. þess að gæta að miklu meiri
fjöldi bifreiða fer nix um vcginn, en áður þekktist og veg-
irnir eru ekki byggðir fyrir slíka umferð, þótt þeir hafi
yerið endurbættir mjög. vérulega á síðustu áriim.
f dag
er fimnitudagur 12. ágúst, 225.
dagur ársins,
Sjávarföll.
ÁrdegisfJæSi var Id. 11.50. Síð-
dégisflasði verður kl. 0.30.
Næturvarzla.
Næturvörður er í Laugavcgs
apótéki, sími 1016. Næturlæknir i
Læknavarðstofunni, sinxi 5030.
Næturakstur i nótt annast Hrcyf-
iíl,-shni 6633.
Síra Jakob Jónsson
liefir verið i sumarlcyfi að
undanföriu!, en er nú aftur kom-
inn heim.
Víðförli,
limarit um guðfræði og kirk.ju-
mál, 2. hefti þessa árgangs, er ný-
komið út. Af efni þess má ncfna:
Lýðræði og kristin siðmenntun,
eftir Bjarne Harcide, Evangelisk
guðfi’æði, saga og samtíð, eftir
Torben Christcnscn, Hinn kristni
kærleikur, cftir Anders Nyhgren,
Karl Barth og guðfræðihans, eft-
ir sira Jóliann Hannesson, Skál-
Iiolt, eflir Signrbjörn Einarsson
dósent, bókafrcgnir og fleira. —
Bitstjóri Víðförla cr Sigurbjörn
Einarsson dósent, en Helgafell
gefur ritið út.
Veðrið.
Grunn lælgð íiiilli Islands og
■Skotlands ög önnur yfir vestan-
vqrðu Grænlandshafi.
Vcðurhorfur: Ilægviðri. Þoku-
loft fyrst, en léttir til upi eða
upp úr hádeginu.
-Mestur hiti í gær í Reykjavik
var 15,4 stig. Minnstur hiti i nótt
var 7,6 stig.
Sólskinsstundir í gær vorn
íúmlega 11.
SjÖtíu og fimm ára
verður i dag Tryggvi Á. Páls-
son, fyrrverandi bóndi á Kirkju-
bóíi við ísafjörð. Hann er nú til
lieímilis á Reykjavíkurvegi 31.
Ferðaskrifstofa ríkisins
efnir til fjögurra ferða um
heigina. Fyrsta ferðin er þriggja
daga ferð norður Kjöl. Önnur
ferðin er Þórsmerkurferð, er tek-
ur þrjá daga, þá verðor farin fcr'ð
unr Ivaldadal og Borgarfjörð og
loks verður Gulifoss og Gcysis-
ferð.
Þeir settu svip á bæinit,
i góða veðrinu i gar, margir
erlendu skátanna, scm hér liafa
verið á mótrnu á Þiiigvöilum.* —
Milda afhygli vöktu sko/kir skát-
ar, er gengu i stuttpilsm að
skozkum sið við skátabúning
sinn. Þóttu þeir liinir reffilegtislu.
Nafnið ekki
ákveðið.
Bráðabirgðastjórn Fegrun
arfélagsins hefir beðið blaðið
að geta þess, uð stjórninni er
ekkert kappsmál, að félaginu
verði valið heitið „17. júní“.
Endanleg ákvörðun úm
nafn félagsins til fegrunar
Réykjavíkur verður tekin á
fi’amhaldsstofnfúndi félags-
ins 18. ágúst. Geta þá með-
limir félagsins látið í ljós álit
sitt á nafninu, sem bráða-
birgðastjórnin hefir mælt
með, og einnig geta þeir
stúngið upp á nýjum nöfn-
um. — Fundarmenn sjálfir
munu svo ákveða nafnið við
almenna kosningu í félaginu.
VISIR
FYRIR 3D ÁRUM
Um þetta leyti fyrir 30 ár-
uni var Gullfoss að koiiia
hingað til laiicls, glæsilegasla
skip, er Isíexidingar höfðu
eignazt til þessa. Vísir getur
um þetta á þessa leið hiim 10.
ágúst 1918:
„í gær kí. 2 náði loft-
skeytastöðin fvi'St sanibandi
við Gullfoss og var gizkað á,
að hánn væri þá í uin 250
mihía fjai’lægð héðan. Hafði
ferðin gengið vel og öllum
Ieið vel á skipinu.
Á 7. timanum harst Eim-
skipafélaginu aftur skeyti og
i þvi stóð, að meðal farþega
væru liefldsalarxiir Carl Olsen
og Garðar Gíslason, Vilhehn
Knudsen veízlunai'stjói’i, Ax-
el Ki’istjánsson frá Sauðár-
ki’óki og ungfrú Helga Guð-
nxundsdóttir.
Skipið er fullfermt. Hvass-
viði’i og regn var í hafi, þai’
sein það vai’. Bxiizt ei’ við þvj
liingað í fyi’ramálið.“
„Skúlagötubiii”, það er að
segja maður, sem búsettur er
í sambyggingunum, er bærinn
lét reie-a yið Skúlagötuna, hefir
sent mér stuttan pistil um
sleifarlag við frágang húsanna.
Er það réttntæt aðfinnsla, sem
fram kemur hjá honum.
*
Bréf Skúlagötubúa hljóðar á
jiessa lcið: „Mig langar til að
hiðja Bergmál fyrir orðscndingu
jtil réttra hlulaðeigenda. — Eg bý
ji íbúð í bæjarllúsunum við Skúja-
jgötu, sólarmegin húsanna. Á
nokkurum kafla .standa ennþá
vinnupallar og standa þeir ein-
ungis ennþá í skjóli þess, að enn
er ckki búið fulikomlega að ganga
frá húsunum að utan, cn þó að-
cins lítið eitt cftir ógert. En pall-
ár þessir loka hins vegar fyrir
alla sól í þeim herbergjum, sem
suður snúa og mega ibúðirnar
lieita sólarlausar af þeim ástæð-
xini. -
Fleiri sorpflutn-
ingabíla er þörf.
Borgarlœknir skýrði blað-
inu frú því i gær, að nú störf-
uðu 5 sorphreinsunarbilar i
bænum.
Þetta er þó ekki fullnægj-
andi og þyrfti að fá fleiri
bíla til þessa starfs. Mun bæj-
arverkfræðingur liafa fullan
hug á að fá fleiri bíla til
landsins, enda eru þeir 5,
sem nú eru notaðir, farnir að
ganga úr sér. Ennþá stend-
ur þó á leyfum Viðskipta-
nefndar. Enginn soiphreins-
unarhíll hefir fengizt inn-
fluttur siðan 1942.
Á vinnupötlum þessum er —«
eins og við er að búast — allt
fullt af sandi og sementsryki,
en ef vind hreyfir, er ekki
. nokkur leið að opna gluggæ
móti suðri því að allar vistar-
verur fyllast samstundis af
3 ryki þessu.
*
Fyrir rúnium mánuði var lokið
við að kvartshúða húshliðina og
var þá ekki annað eftir en að
ganga frá niðurfallsrennum af
þakinu. Ekkert bólar á rennun-
um, þótt maður einn hafi komið
fyrh' vikú, til þess að mála renn-
urnar, sem láðzt hefir að' setja
upp. Það var ekki von, að maðúr-
inn fyndi margar rcnnur. En hver
er það, sefn á sök á þessu sleifar-
lagi? Eg veit, að eg mæli fyrir
HUinn allra ibúa íbúða þcirra,
sehi enn hafa vinnupalla til að
hyrgja fyrir sól hjá sér, er eg
segi: Ljúkið þvi, sem eftir cr að
gera og takið vinnupallana nið-
ur fyrir afmælisdag borgarinn-
ar.“ - t
* ’
Eg vil taka undir þetta, þótt
ekki væri af öðru en að aum-
ingja rennumálarinn þurfi
ekki að fara margar fýluferðir.
En hvar er nú fegrunarfélagið
17. júní? Þarna er verkefni
fyrir það —n eða finnst mönn-
um það ekki?
Líkur henda ekki lil að út-
lit maimsins hreytist mikið
næstu 500.000 ár, því öll ylri
einkenni hans þiirfa langan
tfma til þcss að hreytasl. Dr.
Harry L. Shapiro liefir reynt
að gera sér í hugarhmd,
livernig maðurinn muni lrta
út árið 501.918 og fara liér á
cftir helztu athuganir lians.
Dr. Shapiro er forstjúri
mannfi’æðideildar náttúi’U-
fræðasafnsins i ,Ne\v York.
Hánn hefir með i’ánnsóknúm
sínum i'eynt að leiða í ljós
helztu breytingar 4 mann-
skeþnunni, seni hann telur að
líklegar verði. Um höfuðið
segir hann, að það sé al.It af að
verða Imöttóttara og hárvöxt-
ur á þvi jafnframt að
niinnka. Telur liann því að
höfuð manns verði að þessum
tiina liðnum næi' hnöttótt og
að likindum alveg sköllótt.
Rannsóknir liafa leitt i Ijós,
að hárvöxtur á líkama
mannsins fari minrdvandi.
Eftir 500.000 ár verður
botnlanginn alveg horfinn og
sennilega einnig litla táin og
mun maðui'imx þá aðeins liafa
fjórar tær. Dr. Shapiro segir,
að reglan sé sú, að þurfi mað-
ur ekki á einhverjum líkams-
liluta að halda, Jiyerfi liann
smám. saman. Þannig er því
varið með botnlangann og
litla táin fer sömu leiðina.
Afkomendur okkar munu,
hafa minna andlit, en við
höfunx og fæðan mun eiga
sinn þátt í.því að breyta and-
lilinu., Mennii’nir. lifa nútá
allt annaiTÍ og anðmeltari
faqðu en frummaðurinn var
skapaður fyrir og hefir það
nokki’ar bi’eytingar í för með
sér á.andlitþiu. Endajaxlarjn-
ir eru nújBxim að hvorfa júr
munninum og líkur benda til
FrlL ú 6. síðu.