Vísir - 08.11.1948, Blaðsíða 5

Mánudagiim 8. nóvember 1948
V I S I R
fl
þáijti friðarins.
í þessari fyrstu grein
sinni af fjórum, sem fjalla
um sólarhringsdvöl á
Keflavíkurflugvelli, segir
Mr. Quick frá ýmsu því, er
fyrir augu og evru bar, en
tælíi, ótal ibúðarhús fyrir áfengi, bandarisk blöð frá
liina mörgu bandarísku og ís- sama degi og nýjustu banda-
lenzku vérkamenn, sem rísk vikublöð og tímarit.
vinná við flugvöllinn. Meira i Margt er gert til afþrey-
að segja liafa sumir Banda- ingar hinum mörgu hundr-
ríkjamennirnir konur sínar uðum starfsmanna á vellin-
af nógu er að taka, eins og og börn á flugstöðinni. Þarna um í frítíma þeirra. Þrisvar,'
sagt mun verða frá í næstu er nýtízku sjúkrahús, kirkja, fjóriím sinnum á viku eru
leikhús, kvikmyndahús, kvikmyndasýningar og þá j
stórir matskálar, verzlun, jafnan sýndar nýjustu amer-'
veitingahús, pósthús, sínia- ískar kvikmyndir. Þær eru
greinum.
Keflavík, í nóvember.
Þegar manni þykir gaman
að fljúga er það skemmtilegt
viðfangsefni að lýsa lifinu
eins og það gengur einn sól-
arhring í einni af stærstu
unum á veturna til þess að
umferðin tefjist ekki.
Klukkan er orðin 6. Hvað
eftir annað lenda og fara
stórar millilandaflugvélar.
jDvnur heyrist í lofti af þess-
(uin risum liáloftanna, sem
flytja farþega milli gamla
heimsins og liins nýja, sem
jallir iiafa skamma viðdvöl i
Keflavík.
ög í sannleika: I stað þess
að vera stórkostleg her-flug-
hækistöð í II. lieimsstyrjöld-
inni er Keflavik i dag nýtizku
flugstöð i þágu friðarins.
Mr. Quick.
99
Reynt að
gleyma.
Komin er í bókaverzlanir
hér sérprentun framhal'ds-
sögunnar „Reynt að gleyma“,
sem birtist í Vísi á sínum
tíma.
Saga þessi varð með þeim
allra vinsælustu, sem birzt
hafa í blaðinu og langar vafa-
laust marga til að lesa hana
aftur. Útgefandi bókarinnar
er Afgreiðsla Rölckurs.
slöð. slökkvistöð o. m. fi.
Flugmaðurinn
lenti án þess
Jón Bjarnason.
MINNINGARDRÐ
fluttar loftleiðis og oft ber
það við, að þær eru frum-
sýndar samtímis í New York
og í flugstöðinni í Keflavík.
Þá fara oft fram ýmsar
skemmtisýningar mönnum
til dægrastyttingar.
Íþróttalíf stendur með borinn að Bergstöðum í
miklum blóina á Keflavíkur- Svartárdal i IJúnav^tnssýslu lionum nú síðasta spölinn
evrópskum flugsöðvum, sem fyrir, að flugvél geti ekki fiugvelli. Til eru sérstakir Jón Bjarnason. Jón var fædd- lilýjar endurminningar og
eg þekld. Keflavík er ekki að- lent vegna veðurs. Fyrir fimleikasalir fyrir konur og u- norður þar 11. maí 1922 og vinarþel þeirra. sem auðnað-
eins venjuleg flugstöð, held- skcmmstu var svartahyhir á lcarla og séð hefi eg linefa- lézt hér í Reykjavik 29. f. m. ist að skilja liann til hlítar og
fíugstöðvum Evrópu, Kefla- að sjá brautina.
vík. | Vegna- þess, hve vel Ivefla-
Einkum er þetta fróðlegt víkurflugvöllur er búinn
vegna þess, að þessi flugsöð ýmusm tæknilegum útbún-
er svo ólík öllum öðrum aði, kemur það sárasjaldan
Fæddur 11. maí 1922.
Dáinn 29. október 1948.
1 dag verður til moldar
tagi. En hann átti þá auð-
legð, sem dýrri er og fegurri,
sem er rósemi Iijartans og
sált við aðra, enda fylgja
ur lieilt þjóðfélag i smáum vellinum, er flugvél ætlaði leika, horðtennis, Ping Pong,'
stíl þó, með ölltt því, senx þar «8 lenda. Flugmaðurínn sá kciluspil, iyftingar og ýmsar
lil heyrir. ekki út úr augunum í byln- aðrar íþróttagreinar og alls
Klukkan er 12 á hádegi, er um og naut hann strax að- staðar var mikil aðsókn að
eg kem til Keflavíkurflug- stoðar sérfræðinga vallarins, sliku.
stöðvar og bvrja „vaktina“. I sem fylgdust með flugvélinni j Að sjálfsÖðgn er sérstakt
þessu risavaxa völundarhúsi j Radar-tækjum sínum og ]3rauð<Hn.ðarhiis í þessum
myndi ])að vera nær ógern- með sendlfækjum var flug- „f|UÍ)mannabæ“ þar sem
ingur að rata, ef maður þekk- manninum skýrt frá þvi jafn-
ir ekki livern krók og kima harðan, í livað átt hann ætti
á flugvellinum. Gunnar Sig- að fara og í hve mikilli hæð
urðsson, flugvallarstjóri, er hann væi'i yfir vellinum.
ckki við, er mig ber að garði. yar þetta svo nákvæmt, að
— liann er vestan hafs — en uudir lokin var unnt að
Mr. Rowc, fréttafulltrúi segja lioniun, að nú væri
hreinlætið var i lxávegum
haft og ilminn af nýbökuð-
um kökum og brauðum lagði
að vitum manns. Þarna gat
einnig að líta stórt, nýtízku
þvottahús. Mr. Rowe fór með
mig inn i stóran viðgerðar-
kynnast honum í ljósi þeirrar
aðstöðu er honum var út-
hlutað í mannlífinu. Yið
kveðjuni góðan dreng, hann
er hoi’finn í faðm Ixinna ó-
kunnu víðátta og hann er
hoi’finn í fang dalsins síns,
sem hann yfirgaf um skeið,
liaun liefir fært móðui'mold-
inni sína hinztu fórn,
Vinur.
Lockheed-félagsms, tekur að hann í 100 feta hæð, oO og skála> þar sem aragrui verka-
sér að sýna mér allt, sem mer 25 fela liæð. Varð þetta hl Jnanna vaj. að vinnu? bæði
dettur i hug og reymst hmn þe,Ss, að flugvélin lenti með Islendingar og Bandaríkja
alúðlegasti. A þennau hátt mikilli prýði á vellinum, án
fæ eg' allgott yfirlit yfir það, þess að farþegarnir hefðu
sem fram fer á vellinum. xninsta Iiugboð um, að ekki
— Eins og þér og allir aðr- væri allt með felldu.
ir komist fljótt að raun um, y
segir Mr. Rowe, er Iveflavík Skyggnzt í
elcki lengur nein herflugstöð, ævintýraheinx.
heldur flugstöð fvrir Atlants- , Mér verSur reikað inn í
flugvallarins, þar
sem þegnar þess litla þjóðfé-
menn. „Hér vei'ðunx við
I Eins og menn sjá var ævi-
skeið Jóns ekki langt og ekki
sjálfir að geta annast livei's- mikillar sögu að vænta né

liafsflug milli Bandarikjamía verzjun
og Evrópu, fyrir allar þær
flugvélar, sem fara norður-
urleiðina fram og aftur um
Atlanlshaf svo og birgða-
flugvélar setuliðsins í Þýzka-
landi, Keflavilí. er,
Engilsaxar segja „The At-
lantic Airport“. Hún er ekki j
lengur bandarísk lieldur ís-
lenzk flugstöð ,og þess vegna
blaktir íslenzki fáninn fyrir
framan afgreiðslubýgging-
una, sem býðu Atlantshafs-
farþegana velkomna til ís-
lands, enda þótt dvöl þeirra
á Sögueynni sé venjulegast
slutt.
Samfélag
fyrir sig.
Keflavík er í sannleika
cins og lílið riki í ríkinu. Hér
er allt til. Um eftirmiðdaginn
gefst mér tækifæri lil þess að
svipast um, hvar sem eg vil,
og þetta er ekkcit smáræði.
líér eru fliigstjórnarbygg-
ingar, flugskýli, umferðar-
turnar, hinn ágæt^sti ljósa-
úthúnaður, útvarp, radar-
laugs kaupa allt til daglegra
þarfa. Það er eins og að
skvggnast inn i ævintýra-
heim. Þarna getiir að Mta
Lins og pPýðijeg klæði, rúsínnr,
vii'ðgerðir1', segir. nierkilegi'ar frá sjónarhólí
,ef vélhilun keráur hins
konai
hann, „ef vélhilnn kemnr hins ókunnuga vegfaranda,
fyrri. Við erum dálítið ein-'sem ekki liefir tækifæri til
angraðir hér í Norður-Atl- ]>ess að skyggnast nndir hjúp
antshafi og það myridi taka þess daglega í lífi og baráttu
marga mánuði að fá liingað samborgarans. Við, sem lxezt
efni og varahluti frá Banda- þekktum Jón lieitin, vissum
ríkjunum. Við verðum þvi þó að hann var aðdáanlegur'
að smíða hlutina sjálfir.“ iþrekmaður til lundar og lík-.
í skála þessum eru margir ama þrátt fyrir mein það er
nýlízku snjóplógar af öllum hann tók urigur og loks varð
stærðum, og er þvi hægt að til ]>ess að lirifa hann svo
moka snjónum af flugbraut- sviplega af sviðinu. Það var
siiemma ljóst, að um sjúk-
Framh. af 4. síðu.
ekki eru fyrir liendi, en al-
mennir kvennafundit’ hyggj-
ast bæta úr þessn með þvi
að heiiiita fleiri skömmtun-
arseðla, stærri aukaskammt
fyrir harftshafandí konur og
]>á, sem stofna ný heimili.
Ekki vantar, að oi’ðið liafi
verið við þessum bænum.
Það kostar að vísu ekki
i nikið, að láta prenta meira
og meira af skömmtunar-
eðlum, en hitt virðist vera
atikaatriði, að sjá um, að
i afnan sé riægilegar vöru-
hirgðir til i landinu svo fólk
geti nótað skömmtunarseðla
sina, en svo er ráðizt að
kaupsýsumönnum og þeim
horið á hrýn, að selja vörur
sínar hakdyramcgin og jafn-
vel á svör t u m markaði.
! En aiinars værí fvóðlegt að
leika lians mundi aðeins á
einn veg fara og mun sú vissa
lengi hafa vakað með lion-
um sjálfttm. Ekki kvartaði , , „ , .,
, . ..., . , .,r .. hevra það h.iá frumu í næsta
hann þo ne let neinn bilbug a • - . . . „ „
1 þætti um dagnm og vegtnn,
hvort hún liafi fengið rioklc-
tira ullársokka og ltve ritikið
af þeim, eða hvort þessi saga
sé elcki ein af mörgum, sent
hún liefir „lieyrt“.
sér finna og var jafnan
manna glaðasttir og reifast- j
ur. Hafði hann næmt auga |
fyrir hinum hjartari hliðum |
tilverimnar og kunni vel að
njóta sóískinsblettanna. Þess
verður þó ékki dulist, að oft
mtm það hafa verið lilut-
skipti Jóns að sitja álengdar
þegar aðrir nutu ljóss og yls
í salarkynnum „Hótel Jarð-
ar“. Jón ástundaði ekki að
safna auði né mannvirðing-
tim, enda var honunt Ijósara
T ruman
FEorida.
Mr. Gribbon, yfirmaður Lockheed-félagsins á Keflavíkur-
flugvelli og Mr.
Rowe, blaðafulltrúi
Islandskort.
Trumari, forseti Bandríkj-
ann, fór i gær til Florida, en
þar mun ltann hvila sig eftir
en mörgum öðrurn live slíkir jerfiði kosningabaráttunnar.
. — ------ ----- „ . Með lionum er Barcíay,
lans, ym iama11 ^ekkerl Verðnr flxeð sóf flutt Jforsetli öldungadeildarinnar
lilutir endast skammt og I,
utt Jj
við síðustu vistaskipti af þvi'og vara-forseti