Alþýðublaðið - 18.05.1920, Blaðsíða 2

2
ALÞYÐUBLAÐIÐ
Alþýdublaðið
er ódýrasta, fjölbreyttasta og
bezta dagblað landsins.
Eanpið það og lesið, þá
getið þið aldrei án þess verið.
Söngfélagið Bragi, sem skipað
er 40 mönnum úr Dagsbrún,
skemti mönnum að lokum með
söng. Var gerður góður rómur
að, einkum er hann hafði sungið
söng íslenzkra socialista: »Sjá, hin
ungborna tíðc. Pétur Lárusson
organisti er söngstjóri, og á hann
heiður skilið fyrir dugnað sinn
og áhuga. +
Yerkakyennafélagið »Eining«
á Akureyri hefir nýskeð samþykt
kauptaxta, sem gekk í gildi 1.
maí. Eftir honum verður dagkaup
/élagskvenna 1 kr. á kl.st., en 1
kr. og 50 au. um kl.st. í nætur-
og helgidagavinnu. Við fiskþvott
skal kaupið vera 1 kr. fyrir hver
50 kg, en sé fiskur talinn, þá 2
krónur fyrir hverja 100 fiska. Lág-
markskaup við síldarsöltun sé kr.
1,50 fyrir hverja kverkaða og
saltaða síldartunnu, með venju-
legum hlunnindum, en án hlunn-
inda 2 krónur. Þvottar í húsum
og á fatnaði skulu borgaðir með 1
krónu um klukkustund.
Yerkamannafélag Aknreyrar
hefir, eins og undanfarin ár,
ákveðið að taka upp mó og selja
hann við - sannvirði til félags-
manna.
Stórt bál af litlum neisía.
í blaðinu „Helvetische Typo-
graphia" stendur eftirfarandi frá-
sögn:
Warsjárblaðið „Kurjer Wars-
zawski" kom ekki út um nokkurn
tíma, vegna setjaraverkfalls. Orsök
verkfallsins var prentvilla. Hafði
setjarinn sett „Ösla' (asni) í stað
„OrIa“ (örn) í nýjársblaðið. Á
þennan hát: varð pólski hvíti örn-
inn (skjaldarmerki pólverja), f blað-
inu, að pólska hvíta asnanuml
Ritstjórinn þóttist sjá, að setjar-
inn hefði gert þetta í móðgunar-
skyni við þjóðmerkið og rak hann
burtu. En hinir setjararnir lýstu
yfir því, að þeir bæru sameiginlega
ábyrgð með félaga sínum og yfir-
gáfu líka prentsmiðjuna.
Sjálfsagt hefir ritstjórinn orðið
að biðja „fyrirgefningar" áður en
lauk.
M skalt eigi stela!
Þótt þú sért aðfram kominn af
sulti, hafir enga peninga, engan
mat, engin klæði, en konu og
börn og örvasa foreldra, þá mátt
þú eigi stela. Heldur hungra í
hel með öllum þínum, viljir þú
eigi Ieita á náðir ríkisins, sem
sveitarómagi, réttlitill, brennimerkt-
ur og fyrirlitinn. Þú mátt ekki
snerta eyrisvirði af eignum ná-
granna þfns, sem lifir í sukki og
svalii og óhófi, eyðandi tíma,
peningum og heilsu, til verra en
einskis, þir leyfist ekki svo mikið,
sem að hirða mola af borðinu.
Stórbóhdinn á mörg hundruð
fjár og stórar landeignir. Þú átt
engan sauð og ekki þumlungs-
stóran blett af jörðinni. Þannig
hefir drottinn skift, og þau skifti
vernda lögin. Þessi kaupmaður
þarna á miljónir króna. En færir
þú í búðina hans og tækir mjöl-
hneía, kol eða flík, til að vernda
börnin þín gegn hungri eða kulda,
þá yrðir þú tímanlega og eilfflega
brotlegur, hataður og fyrirlitinn af
guði og mönnum, því >þú skalt
eigi stela*. Þannig er skipun vors
réttvfsa drottins, viðtekinn vani
hjá oss mönnunum.
Myrkur, kuldi, mygla og saggi
eru heimagestir þínir. Og þó
verður þú að borga leigu til
miljónamæringsins og húseigand-
ans, til að fá að hýrast þar.
Standir þú ekki í skilum með
leiguna, þá burt — burt sem
fljótast, því engan eyri skalt þú
ranglega af öðrum hafa, en þó
sízt af stoðum og styttum þjóð-
félagsins og verndurum guðsrfkis
á jörðunni. Heldur skalt þú með
illu eða góðu út á götuna, í hríð-
ina og frostið, með skjálfandi
börnin, veika konuná, örvasa föður
og blinda móður. Það er vilji
guðs, það er réttur mannanna.
Þú átt að vinna, vinna daga og
Afgreiðsla
blaðsins er í Alþýðuhúsinu við
Ingólfsstræti og Hverfisgötu.
Sími Q88.
Auglýsingum sé skilað þangað
eða í Gutenberg í síðasta lagi kl.
10, þann dag, sem þær eiga að
koma f blaðið.
nætur. Þú mátt ekkert, nema
vinna. Guð skapaði þig til þess.
Það er þitt hlutverk. Fyrir vinn-
una færðu peninga, skamtaða af
þeim, sem þú vinnur fyrir. Og
þakkaðu góðum guði á himnum,
að þú færð færi til að innvinna
þér aura, og þakkaðu atvinnu-
rekendunum náðina, en ekki þé
með handabandi, því hendur þfn-
ar eru óhreinar og snarpar.
Af vinnulaunum þínum verður
þú að lifa. Með þeim verður þú
að fæða og klæða þig og þfna,
og þú verður að spara, um fram
alt að spara. Engu mátt þú eyða
í óþarfa. Eins og þú þurfir svo
sem holt og gott fæði, notalega
íbúð, hlý og hrein föt. Eg vil
varla nefna annað eins og bækur.
Mentun hefir þú ekkert að gera
með og getur ekki tekið á móti>
henni, — til þess eru aðrir menn
ætlaðir. Eða skemtanir, — ekki
nema það þó, — minna má það
kosta. Þakkaðu guði, meðan þú
hefir þó vatn og rúgbrauð til að
Iifa af, og kjaliaraholu að hýrast
í. Hvað gerir til, þó að konan
þín verði föl og kinnfiskasogin af
erfiði og slæmri aðbúð; hún er
hvort sem er ekki nein gersemi.
Eða börnin? Þessir óhreinu, vol-
andi grfslingar, sem þú og kerl-
ing þín hafa skotið í heiminn, án
þess að vita hvernig þið gætuð
séð fyrir þeim sómasamlega.
Heldur þú, að slíkir ormar þurfi
hlý föt, gott loft, sólskin og gott
fæði? Nei, þeim er fyrir beztu að
venjast hörðu í æskunni, það
stælir þau að eins. Eða þau þurfi
að leika sér og »mentast« 11 Þarna
hittir þú naglann á höfuðið. Slíkt
og því líkt fádæmi! Nei, þau eiga
að læra að vinna, um leið og
þau fara að geta staðið, vera guði
auðsveip og hlýðin, og biðja bæn-
irnar sínar kvöld og morgna, veg-
samandi gæzku guðs. Öllu fremur
verða þau að metá, virða og breyta
eftir reglum þjóðfélagsins, og þá