Vísir - 26.03.1949, Qupperneq 5

- LaugardagHm 26. jnarz; 194f)
V J S T R
enn.
*
Svar til Steingríms Arnasonar
frá B.A. Bergsteinssyni.
Fyrir nokkrum dögum sið-
an sendi hr. Stemgrímur
Árnason mér bréf í ölluin
dagblöðum hér i Reykjavik
og ei' bréfið ýmist undir yfir-
skriftinni: „Nokkur orð um
freðfiskmatið“ eða „Nökkur
viðhafðar, heldur skýrt rctt
frá, en }iar seni S. A. talar um
sjálfliój úr mcr, bfcndir áftur
á móti til þess að liann við-
urkenni aðgerðir og tilgang
fiskmatsins, þvi að annars
væri þar ekki liól um neinn
orð til freðfiskmátsstjórans manu Iivernig það starfar. S.
B. Á. Bergsteinssonar‘‘.
í fyrslu má skilja að þessi
skrif lians séu orðin til vegna
greinar, er eg sendi dagblöð-
unum i Reykjavik þann 15.
marz s. 1. og var sú grein lát-
laus frásögn af starfsemi
fiskmatsins eins og hún er
nú, og um naúðsyn þess
vegna markaða okkar er-
lendis. Eg bjóst því við, að
í bx-éfi S. Á. væi'i einhverja
ixeilhrigða gagnrýni að finna
við skxáf inín, eða störf min
og fiskmatsins, en við lestur
Á, leggur fyrír mig fjórár
spui'ningai', þótt honum sé
fullkunnugt um svör við
þekn flestum, saiiit vil eg
taka spui-ningar lians fyrir
og þá í í'éttri í'öð.
undanfarið verið starl'andi i
hrúðfrystxhúsnnuni við þessi
störf. Námskeið þetta stóð i
2 vikur með lilliti til þess að
mennirnir voni æfðir og
var fyrsta námskeið i þess-
um efnum. S. Á. hefir á hendi
rekstur tveggja hraðfi'ysti-
liúsg og í þeim eru starfandi
yfirmenn, scin báðir sótlu
þetta námskeið. Þarna fá þeir
sína viðurkenningu og þakk-
ir fyrir störf sín hjá S. Á.
Fiskiðnaðaxnámskeið sjáv-
arútycgsniálaráðuneytisins,
er haldið.var á s. 1. hausti,
stóð yfir 6 vikuiy Það var op-
ið öllum, en mjög fáir'sóttu
það sem ekki höfðu áður
liafl fiskverkun að atvinnu,
en þeir sein sóltu það og ekki
1. S. Á. er að miklu leyti ,höfðu áður stundað þessa at-
kunnugt um hvaða sérfræði- vhlnl1, fíerðii ]xað eðlilega
lega ]>ekkingu eg hefi á minu
stai'fi, en eftir skrifum lians
að dæma er bezt að hann
Iiafi sinar skoðanir ál’rain í
friði um það.
2 Menn stai'fandi li.já fiski-
matinu hafa og erxi sifellt að
á grein S. Á. kom i ljós að leiðbeina mönnum um Iivað
svo er ekki, því þar sem hann j eina viðkomandi framleiðslu
virðist gera tilraun til að hraðfrystihúsanna og i þess-
gagnrýna, lceinur í ljós að
annað hvort liefir hann ekki
kynnt sér málið og hrestur
því kunnugleikú til að skrifa
um það, eða þá að hann rang-
færir móti betri vitund og er
hvoi'ugt gott, því að Stein-
grímur Ámason mátti gera
ráð f^rir því i upplxafi að ein-
hverjir sem vissu um jxessi
mál, myndu lesa það sem
Iiann skrifaði. Auðsjáanlegá
hefir S. Á. skrifað mér hréf
þetta i æstu skapi, því að þar
cr lilið annað að finna en úl-
skit og ærumeiðandi um-
mæli um mig persónulega.
En af hverju varst þú ]xá
reiður Stcingrímur Árnason,
vcizl ]xú til að þú hafir gert
nokkuð í trássi við fiskmatið
og siðan reiðst aðgei'ðum ]iess
gagnvart þér?
S. Á. spyr um sérfræðijéga
þekkingu. Honuin skal hent
á, að það þarf sérfræðilega
þekkingu til þess að gagnrýna
störf, sem eru sérfræðilegs
eðlis, en lil þess að skrifa
persónulega ærumeiðandi um
ánnan mann þarf ekki annað
en illt hugarfar mcðan á þvi
stendur, litla virðingu fvrir
sjálfum sér og samborgurun-
um og trú á að ekki þurfi að
•standa við liin illu unnnæli
sem skrifuð eru.
Þótt þessi grein S. Á. sé nú’
Ixcpleg svaraverð af þeim á-
stæðum að hann spyr um
hluti sem lionum er vel kunn-
ugt uin og að öðru leyti af-
vegafærir önnur ali'iði, vil cg
samt taka þessi skrif S. Á. til
meðferðar ineð örfáum orð-
um.
1 upphafi gi-einar sinnar seg-
ir Steingrímur að grcin min
hafi verið full af sjálfhóli og
blekkingu. Þetta er algerlega
rangt, vegna þess að eins og
áður er tekið fram, var þctta
aðcins stutt frásögn á þvi
Iivernig fiskniatið starf’ar og
voru þár' engár hlekkingar
ari spurningu S. Á. felst a.
m. k. litið þakklæti til þeirra
yfirmatsmanna, er stundum
hafa leiðbeint S. Á. með lians
eigin framleiðslu. „
3. S. Á. er vel kunnugt um
að freðfiskmatsstjóri sagði
fyrir um byggingu og fyrir-
komulag á færiböndum í
hraðfi'ystihúsinu Kirkju-
sandur h.f., Rvík, haustið
1945, og var smíði þeirra og
uppsetning fi'amlívæmd af
vélsmiðjunni Iléðni Rvik.
Iletta fyrirkomulag hefir
ekki reynzt vcr en það, að
siðan hefir vélsmiðjan Iléð-
inn smíðað og setl upp sams
konar færibönd fyrir fjölda-
mörg hraðfrystihús.
4. Um það, bver sé ný að-
ferð við skoðun á fiski í
frosnu ástandi er ekki liægt
að kenna S. Á. í blaðagrcin
meira en eg sagði um það í
þeirri grein, er eg skrifaði
um daginn. Vilji banil kvnn-
ast þessu nánar, er xúðlegást
fyrir liann að hafa í .sínu
ÍV
með það fvrir augum að
þjálfa sig eftir á vcrklega,
fram yfir þá verlilegu
kennslu sem kennd var á
þessu námskeiði. (Kcnnt var
i Sænsk-isl. fiystihúsinu). Eg
befi áður lýst fyrirkomulagi
þessa námskeiðs i blöðum og
mun ekki gera það nánar hér.
En eins og allir vita, er mark-
mið þeirra sem fyrir þessum
mimskeiðum standa, og við
þaxx vinna, svo sem sjávarút-
vegsmálaráðuneytið, foi-
stöðumenn og kennarar, að
gera sem flesla menn hæfa til
að slunda mats- eða umsjón-
arstörf við sjávarúlvegsiðn-
að, seni ei'okkar aðalatvinnu-
grein. Sleingrímur Árnason
hefir hér jxakkað fyrir þessa
viðleitni sem fi'amleiðandi,
en væntanlega a'ðeins fyrir
sjálfan sig, en tæplega í um-
hoði annarra.
Þá lalar S. Á. um teikn-
ingar, sem fiskmatið bafi
látið gera, talar um að aðeins
séu til teikningar fyrir frysti-
Iiús sem ekki liafi færibönd
og gert sé ráð fyrir skurðai'-
vél,'sem ekki sé til. S. Á.
spurði mig um þessar teikn-
ingar og sagði eg honum, að
þa'r teikningar sem ættu við
fíeribönd væri ekki komnar
úr pi'entun. Úm skurðarvél-
ina eí' það að segja að hún
er í sniíðum og fyrírkoinu-
bczt að hann skýri fiú þvi
sjálfur, hvernig sú samvinna
spilltist, ef liann álítur að
samvinna okkar sé slæm.
Fátt er svo með öllu illt að
ekki fylgi nokkuð gott, þvi
að á skrifum S. Á. hefi eg nú
lært að þekkja hann sjálfan
og þó aðallega hugarfar hans
til umbótastarfsemi fisk-
matsins, bæfileika bans og
viðsýni i að skýra fiú málefn-
um, og er gotl að vita livort
tveggja. Að svo komnu ináli
imin eg ekki eyða meiri tima
í að skrifast á við Steingrim
Árnason.
5
B. Á. Bergsteinsson.
Félag kvik-
myndahúsa-
eigenda,
Fyrir skömmu hafa eig-
endur kvikmyndahúsanna í
Reykjavík stofnað með sér
samtök, er þeir nefna: „Félag
kvikmyndahúsaeigenda í
Reykjavík.“
Tilgangur félagsins er
fyrst og fremst sá, að efla
samvinnu um þau mál, er
vai'ða rekstur kvikmynda-
Húsa. Síðari árin hefir kvik-
myndahúsum i Rejkjavik
fjölgað mjög mikið, í hlut-
falli við stærð hæjarins, og
samtök þessi því talin tima-
bær. í hinu nýstofnaða félagi
eru öll starfandi kvikmynda-
hús bæjarins.
Er það ællun félagsins að
koma fram fvrir bönd með-
lima þess, gagnvart almenn-
ingi og opinberum aðilum,
]>egar svo ber undir, vinna að
samræmingu á afstöðu hinna
einstöku kvikmyndaliúsa jttt
þeirra, sem i þjónustu þeirra
eru, sem og önnur sameigin-
leg hagsinunamál.
Mun félagið ennfr. koxna
frani gagnvart 4 erlendum
kvikmyndaframleiðerldum í
sambandi við leigukjör á
kvikmyndum til landsins,
skiptingu innbyrðis og reyna
að liafa áhrif á val mynda,
eftir því sem markaður,
framleiðsla og gjaldeyi'i leyf-
ii á hyerjum tima
Kvikmýndáhúsin eru mjög
veigamikill þáttur í skemmt-
analifi bæjarbúa, og mun fé-
lag þetta gem sér far um að
fylgjast með nýjungum og
endurbótum á sviði kvik-
myndatickninnar svo sem
föng eru á, og búa sem bezt í
haginn fyrir viðskiptavini.
Fyrstu stjórn félagsins
skipa: Bjarni Jónsson, fram-
kv.stj. Nýja B íó, formaður,
Friðfinnur Ólafsson, fram-
kv.stj. Tjarnai'bíó, ritari, og
Ilafliði I Ialldórsson, fram-
kv.stj. Gamla Bíó, gjaldkeri.
170.000 inn-
flytjendur til
Bandaríkjanna.
Rúmlega 170 þús. manns
fengu le.vfi til að setjast að í
Bandaríkjunum árið sem
lauk 30. júní s. 1.
Er }>að meiri innflytjenda-
f jöldi en selzt hefir að veslan
liafs — á einu ári —- síðan
1930. Er þá fjöldi þeirra, sMn
flutt Iiafa til Bandarikjanna
lil búsetu undanfaiin 129 ár
orðinn 39 milljónir.
Hvað viltu
frystihúsi þau tæki sem fyrír- . lag teikninganna raskast
mæli eru um og noluð erú ckki, hvort sem skurðarvél
við skoðunina, fylgjast siðán * er nötxið eða hándskörið er.
með því hvernig það ei' Þetta var S. Á. kunnugt um
franxkvæmt og reyna áðyþótt Iiann halláði þvi xlálitið
skilja hvað þar fer fram, og
umfram allt, skýra SVo xétt
frá því á eftir.
Þá niinnist S. Á. á nám-
skeið þau, er haldin hafa
verið fyrie þá menn, sem þá
alvinnu stunda, að slarfa
sem matsmenn i hraðfiysti-
húsununi. Hann scgir að hó-
að sé saman mönnum og
haldnir yfir þeim fyrírlestr-
ar i noklua daga og ef menn
þessir hafi cngá þekkingu áð-
ur en ]>eii' komi til nám-
skeiðsins, séu þeir ekki færir
um að taka þessi stöi-f að sér.
Þetta skal nú athugað dá-
litíð nánar. Haustið 1947 var
fyrsta xxámskéið í þéssum
iðiiaði'háldið-og aðems tekn-
til, er hann sagði fráj
S. Á. talav um að nú. sé
samvinna milli Sölumið-
stöðvar hraðfiystihúsamia og
fiskmátsins þantiig, að kalla
þui'fi samá fund þcss vegna.
Samvinna mflH S. H. og fisk-
matsins héfii' alítáf'Vérið góð
dg ei- mér ekki kunnugt um
axinan ágiieining en þann, að
eins'og Ivenjulega niilli slíkra
aðilá þárft stundum að gera
úit um iiiikilvxcg atriði í jxess-
ukn Iniáílgln; sein - venjulega
kömá af lú’eyttum aðstæðum
og framþnxun málanna. Hins
vegaV getúr verið að ölindi
og blaðaskiif S. Á. til niín
stafi áf „slæmri ,samviimú‘
íiáns sem fxamleiðanda og
Hlustandi spyr: Mig' langar
til að vita, hvaða próf sá
maður hefir, sem nefnist
licensiat?
Svar: Licensiat er milli-
próf milli magislers og dokt-
ors. Þar er ótl við menn, er
lokið liafa meistarapiófi cn
lxalda áfram og stefna að því
að íita doktorsritgerð.
, Bifreiðaeigandi spyr: Hvað
veldur því, að Fei'ðaskrif-
stofan notar utanbæjarbíla í
skíðaferðir og aðrar lausa-
jferðii', meðan margir bæjar-
íxxenn hafa ágæta langferða-
j bíla, sem liggja aðgerðar-
it' þeir menn sem *]7á'höfðu'hmn'sem matsstjóra, en er þó
lausir? Hvers vegna má ekki
láta bæjarmenn sitja fyrir
slíki ni viðskiptum?
Svar: Fei'ðaslcrifstofa rík-
isins liefir í afgi'eiðslu all-
marga r 1 lópferðabif reiði r,
skrásettar i Reykjavík og
viðar, scm ýmist cru eign
sérleyfishafa cða annari'a,
scm eingöngu stunda hóp-
ferðaakstur.
Reglur fyrii' skiptingu akst-
ursins eru samþvkktar af
viðkomandi aðilum, en ]>ær
cru i því fólgnar, að akslr-
inum er skipt eftir krónutölu,
án tillits til þess hvert skrá-
setni ngárnúmer bifreiðav-
innar er. Þessi regla hefir
gilt um langt skeið.
Ferðaskrifstofa rikisins
liefir ekki skapað þessa reglu
eða hefð. Má i því sambandi
Ixenda á að ýms skiðaféjög
nola að staðaldri bifreiðir.
sem ekki eru skrásettar í
Reykjavik. , . »
Brynjólfur spyr: Þakið lek-
j ur og hefir gert um nokkur
ár eða síðan húsið var byggt
1935, og þakið er nokkuð
flatt. Einkum ber á lekanum
eftir snjókomur, þegar bleyt-
an leggst á. Eg sá í Vísi fyrir
alllöngiii grein eftir ,,Arki-
íekt, sem skýrir frá því, að
óþarfi sé að flöt þök leki, el"
ákveðnum skilyrðum sé fylgt,
þannig- að blöndun þéttiefna,
sé komið á þakið.
Svar: Þessari spurningu
verður ekki svarað lil fulls,
ueina fidvari upplýsingar
liggi fyrir um þakið og
lialla þess. Ýms bindiefni eru
til sem nola má til þess aö
stöðva lelca, t. d. Sika. Sé um
þakjárn að ræða, er vafa-
samt að duga muni að setja
stcypublöndu á þakið néma
þar seni .múrveggui' og þak-
jám kemur saman og lekihn
sé þar. ........