Vísir - 06.07.1949, Side 4

S I S I H
Miðvikudaginn 6. júlí 194i)
VtSIft
DAGBLAÐ
Ctgefandi: BLAÐACTGAFAN VlSIR H/F,
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálsson.
Skrifstofa: Austurstræti ?,
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Símar 1660 (finarn línur).
Lausasala 50 aurar.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Hollenzka liðið
vann K.R. 2:0,
Ajax
Hóf í hverjum hlut.
„Ajax“ frd Amsterdam léku rólcga og skynsainlega,
j vann íslandsmeistarana K:R. lausir við fum og ]>al, og
j/ gærkveldi mcð 2 mörku'm skoímehn áttu þ'e'ir ágæta.
1 gegn engu, og var vel að sigi1, Markvörðurinn var pr'ýðis-
inum kominn. Jgóður, svo og vinstri úlherji,
Hollendingar skoruðu bæði en einna hezlur virtisl mcr
mörkin i fyrri hálflcik og vinstri framvörður, van
sýndu þá mjög greinilega Stoffelen, en hann leikur í
yfirhurði, þrátt fyrir strjál jlandsliði Hollendinga. Lék
uppldaup K.R.-ingá, sem hann með gleraugu, en ekki
árus Fjcldsted hæstaréttarlögmaður reit liér í hlaðið í báru engan árangur. Á köfl- virtist það há honum.
í gær grein, er hann nefndi „liugleiðingar uin fjárhags- um sýndu Hollendingarnir K.R.-ingar mega vel við
ástandið". Var greinin rituð af mikilli hógværð og skyn- mikinn glæsihrag i leik sin- una, eins og fyrr gelur, og
scmi, ádeilulaus með öllu, hlutlaus en raunsæ. Greinar- uin, knölturinn gekk við-.trauðla trúi cg, að önnur
höfundur bendir réttilega á að ástandið í fjármálum lands- stöðulitið mann frá manni Reykjavíkurfélög hefðu slað
ins sé orðið lítt viðunandi. Rót þcssa megi rekja fyrst og og þeir virlust ekki þurfa að ið sig bctur. Hinsvegar kæmi
fremst til löggjafans sjálfs, sem margt gott hefur unnið leggja nein Maraþonhlaup niér ekki á óvart, þó úrval
og þarl'legt, cn kann ekki fótum sínum forráð. Fram- á sig til þcss að halda knett- úr Fram-Víking slæði betur
kvæmdir hafa verið miklar á undanförnum árum og inum, því að staðsetningar j HoIIcndingunum, ef veður
margar stórlega lol'sverðar, en aðrar miklu miður og jafh- voru góðar og hver hiaöur verður skaplegl. En varlega
vel lítt verjandi. jvirtist gerla vila, hvað liann skal farið í spádóma um
Þegar svo var komið að gjaldeyrissjóðir þjóðarinnar var að gera. Gátu Islending- knatlspyrnu. Þar getur allt
voru eyddir með öllu í „nýsköpunina“ — og raunar miklu ar eflaust lærl töluverl af komið fvrir. Scnnilegt þykir
meira, ef miðað er við allan þami innflutning, sem sigldi þessum hálfleik. mér einnig, að ,Ajax‘ eigi eft
í kjölfar hennar, en ekki hat'ði verið reiknað mcð, hlaut K.R.-ingar stóðu sig m.jög ii- að sýna okkur glæsilega
svo að fara, að draga yrði um skeið úr stórfelldum fram- sæmilega og þurfa engan knattspyrnu í mesta góðviðr
kvæmdum, þar til fjárhagur þjóðarinnar út á við leyfði veginn að fyrirverða sig fyr- jsteik. Rigningarsúld og
að linað yrði á höftunum. Að jiessari stel'nu var ekki larið. ir leik sinn. Þeir gérðu sandhleyta er ekki vel til
Þvert á móti var cnn hert á eyðslunni, þjóðin hvött til marga hluti vel, en ]iað voru ])ess fallin að sýna knatt-
fraintaks og framkvæmda, sem engar rætur gátu átt L ]>á l’rekar einstakir menn, spyrnu, eins og hún getur
f járhagslegum veruleika, en hlutu að reynast visnaðar sem spjöruðu sig, eins og t. hezt verið.
greinar og reiða til falls. Ctflutningur jijóðarinnar leyl'ir d. Óli B. og Rikarð (úrFram, J Haukur Óskarsson dæmdi
hæglega innflutning allra þeirra nauðsynja, sem hún þarfn- er lék nú með K.R.), svo og leikinn, var sainvizkusamur,
ast árlega, og gerir raunar miklu hetur, en takmarkað er markvörðurinn, en lieildar-J en virtist stunda óþarflega
i hve miklar verklegar framkvæmdir má ráðast, án Jiess svipurinn var allur hetri hjá mikinn sparðatining út ai
að gcngið sé of nærri þjóðinni í skorti neyzluvarnings, Hollcndingum. smáyfirsjónum, ekki sizt er
sem hlvtur að lciða til verðþenslu og dvrtíðar, auk marg-j .. ■ e K.R.-ingar áttu í hlut.
* v ‘ , v.’ , I Siðari halfleikur var jafn- 0
vislegrar spillmgar, sem vart verður við raðið og dænnn . ,,, .... • , • ins.
. , r -n ••■V r i i ■ • , 'an og attu K.R.-ingar þa
sanna i dag. Eu ollu oðru lrekar kretjast hmar opinberu .. , . ,
, ... . , .. , ,... *, , . morg tækifæri, en allt kom
og halfopmberu íramkvæmdir íjarmagns, sem ekki er .' inoar fem>u
fvrir hendi, en afla verður með auknum tolíum og skött-! ,, '
um og reynast obænlegir launastettunum, sem krehast ,. , , .. , ■ •
jiaraíleiðandi hækkaðs kaups, eítir þvi scm hagur þeirra . .
þrengist. Kauphækkun er bein atleiðing at hækkandi verð ’
uppreist og létu höfundinn
ekki hafa stundlegan frið'
fyrr en hann vakti söguhetju
sína frá dauðum og.lét liaiia
taka til starfa að nýju. Segir
þetta bindi frá ehdurkomii
hans og ýmsum spennandi
ævintýrum i sambandi við
uppljóstranir og leynilög-
reglumál.
I bindinu eru um 13 sögur
og cru sumar þeirra taldar
með því bezta og skenunti-
legasta, scm A. Conan Doyle
hefir skrifað á þessu sviði.
Bindið er samtals á 5. hundr
að hls. og mun vera stærsta
bindið, sein enn hefir komið
út i þessum í'Jokki.
Bók þessi er tilvalin lil
skemmlilesturs, ekki síst fyr
ir fólk, sem nú er að fara i
sumarleyfi.
lagi, sem Iciðir að nokkru af hækkandi tollum, sköttum,
fiutningsgjöldum o. fl.
En hvað er nú til ráða, Jiegar svo langt er komið á
jhvort hann liefði gert það
.viljandi, af kurtcisi við gest-
'ina, en varla mim það hafa
,verið, að ]>vi cr fróðir knatt-
óheillahrautinni? Greinarhöfundur skorast ckki undan .••,
sjiyrnumenn toldu.
þeirri skyldu að henda á lausnina, en liun felst að hans, kigning var og kalsaveður,
dómi í sparnaði fyrst og fremst. Enginn hóndi gctur lifað völlurinn blautur og knötl-
um eíni fram, án þess að stofna sér og sínum í voða. I irinn há,I. Háði þetta leik-
Engin þjóð getur heldur gert það, án þess að söm verði
jmönnum mjög mikið og
hennar örlög. Þetta eru einföld sannindi, sem hver ein-J inti ]eiknlim; SCI)1 annars
staklingur hefur sjálfur rfeynt einhverntíma á lífsleið- hefðj mátl teljast ágætur.
Heildarniðurstaða af leikn
Hék fll skeBnmti-
lesturs.
Skemmiirilaútgáfan hefir
fyrir skemmstu sent d mark-
aðinn nýtt bindi af hinum
heimsþekktu Sherlock Iiol-
mes- leynilögreglusögum eft
ir A. Conan Doyle.
Þetta er 5. bindið i röðinni
og heittir „Endurkoma Sher-
lock Holmes“. En þannig er
hókarheitið lil komið, að i
4. hindinu lætur höfundur-
inn Sherlock Holmes deyja
um virtist verá þcssi: Ilol-'og ællaði liann ])ar með að
♦ BERGMAL >
inni, eða svo mun vera um llesta. Þetta eru ])ó sannindi,
sem flestum gleymast nú, en þó ekki sízt löggjafarvaldinu,
sem engan skilning virðist hafa á þýðingu sparnaðar í fen'dinfíar sýndu, að þeir hætta leynilögreglusögum
burekstri J.jóðarinnar, en gengur á undan með illu for- kunna‘áfíæla vel á knöttinn, sínum. En ícsendurnir gerðu
dæmi í óhófseyðslu og íjársóun, sem ríkissjóður stenzt „. _
á enga lund án aukinna tekna. Jafnvel nú á síðasta þingi
gætti lítillar viðleitni í þessa ált, en þær raddir voru niður
kveðnar, sem nokkurrar hófsemi vildu gæta, cnda virð-
ast kosningar framundan.
Gæti þjóðin hófs í framkvæmdum um skcið getur hún
lifað góðu lífi og mcð rósemi. Vegna aukinnar tækni og
nýrra framleiðslutækja getur hún fljótlega ráðist í hóf-
legar framkvæmdir, sem byggðar eru á traustum grunni.
IJtflutningurinn og erlendi gjaldeyririnn segir til um á ári
hverju hvað getan leyfir, og geta íslenzku þjóðarinnar eru
vissulega töluverð, ef miðað er við, að útflutningurmn í
fyrra. reyndist um 400 milljónir króna. Hlutfallslega nmn
cngin þjóð húa við mciri úti'lutning, né öllu fleiri Iífsgæði
hcima fyrir, þótt þau sé fábrcytt. Allar þjóðir hafa orðið
að spara við sig margvislega lífsgæð’i, aðrar en við Is-
Jéndingar og allar hafa þær stillt verklegum framkvæind-
um og fjárfestingu í hóf. Nýlega mun fjárhagsráð hafa
hirt skýrslu, er vék að l járfestingu hér og víða erlendis, j
og koin þá i ljós að hlutfallstalan var mörgum sinnum
hærri hér á landi, en jaliivel í stríðseyddum löndum J
Evrópu, þar sem þörfin lil verklegra framkvæmda var|
einna mest. Þetta er staðreynd, scin vcrt er að hafa í liuga.
Bæklíngnr nm
Island á ensku.
Blaðinu hefir nýlega borizt
lítill bæklingur eftir enskan
mann Alan E. Boucher, er
hann kallar „Iceland, some
impressions‘‘.
Bæklingurinn er á ensku
og fjallar um land og þjóð og
kynni þau, sem höfundur
liafði af livort tveggja. í for-
mála segir höfundur að bækl-
ingurinn sé ekki í rauninni
ætlaður sem ferðamanúabók
um Island, en aðeins sem
nokkurs konar viðbætir við
])að sem sagt er um Island i
slikum bókum. Þó er bækl-
ingur þessi ágætur pési ein-
mitt fyrir enskumælandi
ferðamenn, er liingað koma.
Hann er létt og lipurlega
skrifaður og gætir þar mik-
illar vinsemdar í garð íslend-
inga. Höfundur virðist sann-
gjarn í dómum sínum og
öfgalaus. I bæklingnum eru
auk þess margar fallegar
myndir af íslenzku landslagi
og suntar þeirra prentaðar í
litum. Bæklingurinn er snol-
ur í útliti og eigulegur. Virð-
ist hann vel til ]>ess fallinn að
útbýta rneðal ferðamauna,
sem liingað koma, því að
hann er ólíkt snvrtilegri en
aðrir bæklingar svipaðrar
tegundar.
Um þessar mundir fer
fram öflug landkynningar-
starfsemi íslendinga erlend-
is, ekki á vegum ríkisins,
heldur eru það íþrótta- og
bridgefélög, sem að þessari
landkynningu standa, og
gera það með „kurt og pí“,
eftir því, sem síðustu fregn-
ir herma Er .mjög ánægju-
legt tíl þess að vita.
Að þessu sinni virðist rhat-
aneði og loftslag .ekki liá
íþróttamiinmiin vorum erlend-
is; þeir þurfa ckki sérstaklega
mallaðan hafragraut, eitis og í
St. Moritz, sællar minningar,
og góða veörið hefir engin
áhrif á afrek þeirra, enda þaul-
vanir hitabylgjunr héðan að
heimán. Nei, nú virðast frjáls-
íþróttamenn okkar standa ná-
grannaþjóðunum fvllilega jafn-
íætis og suins staðar vel þaö.
og sannast ])aö, sem áður hefir
verið á drepið i Bergnráli, að
viö eigum aö kepjia viö Noröur-
landabúa, jafningja okkar, áö-
ur en lengra er haldið.
Ármenningar standa sig í
Karkaapee í Finnlandi, Í.R.-
ingar í Dyflinni og K.R.-
ingar sýna Norðmönnum,
hvernig á að fara að því, að
kasta kúlu og þreyta stang-
arstökk í Hænufossi og loks
gera bridge-menn okkar sér
lítið fyrir og „bursta“ enska
landsliðið, svona rétt til þess
að mýkja sig upp fyrir Evr-
ópukeppnina í París.
Maður fær talsverða æíingu
í landafræði, þegar maður fvlg-
ir þessum landkynningarmönn-
urn okkar eftir i fréttum og
sem betur íer eru fréttirnar-,
góöar. Hér skal enn á ný tekiö
undir þá skoðtin margra ágætra
íþróttafrömuða okkar, að
•drengilegir og prúðir íþrótta-
menn geta oít veriö hin liezta
landkynning sem hugsast get-
ur. Og einhver va-r að stinga
því aö mér, aö vel gæti verið,
að Norðurlandasveitin í 4X100
m. boðhlaupi, sem keppa á við
Bandaríkjamenn i sumar, veröi
skipuð Íslendingum einum
samau, Mun þá vera átt við
Í.R.-ingana Finnbjörn, llauk
og Örn Clausen og Armenning-
inn Guðniund Lárusson. —
Hver veit?