Vísir - 14.10.1949, Blaðsíða 5

Vísir - 14.10.1949, Blaðsíða 5
Fösludaginn 14. októbor 1949 V I S I R 9> Kommúnistar og mannréttind- in í þeim löndum, sem þeir stjórna. Wáeinttr spumintjar* * sem menn tettu ad huijieiða. atf svör rid þeint. Það er hverjum manni hollt fyrir kosningar að kynn- ast sannleikanum um komm- únista og hvernig þeir gera mannréttindin að engu, þar sem þeir ná völdum. Brynjólfur Bjarnason — sá, sem Vestmannaeyingar höfðu ógeð á og þröngvaði sór þvi inn á lista flokksins hcr, þótt hann megi eiga von á miklum úistrikunum — hefir einu sinni látig svo um mælt. að í fyllingu tínlans niuni alþýðan — það er kommúnistar — taka völdin með ofbeldi. Engum kemur til hugar að ætla, að Brvnj- ólfur hafi breytzt eða lmgar- far lians sé annað nú en þá, þótt hann tali flált og látist vera mesti ættjarðarvinur gg lýðræðissinni,- sem Island h'efir alið. Iians ósk er að bvlting hrjótist úf sem fyrst en það verður ekki, ef menn gera sér ljóst, að hann er litill hlekkur í alheims- samsæri, sem biður færis um allan heim til að ná völdum og kúga mannkynið. Hér skulu settar fra.m nokkrar spurningar varðandi kommúnismann og svörin við þeim, stutt og hverjum manni auðskilin: 1. Ilvað er kommúnismi? Stjórnarstefna, sem hefir að markmiði að færa lítiili klíku heimsyfirráð. 2. Hefir nokkur þjóð vcitt koinmúnistum vöklin i frjáls- um kosningum? Nei. 9. Hvernig ná kommúnist- ar þá völdum meðal þjóða? Þeir beita hvaða ráðum sem þeir geta, ólöglegum sem löglegum. Fyrsta sigur sinn vann kommúnisminn í blóð- ugri byltingu. Ifvern sigur síðan hafa þeir unnið með vopnavaldi eða skyldu of- ráðunautum Ríkisútvarps- ins. (Vér brosum. Ritstj. Bergmáls.). Menn verða að þola sannleikann stöku sinn- um, jafnvel þótt hann sé napur. * Eg held að þér, sem rituðuð greinina í Bergmál 6. þ. m. sé- uð einn þeirra manna, sem ganga með þá grillu a'S þeir bafi vit á öllu. Það er hins veg- ar skoðun mín, að þú hafir ekk- crt vit á tónlist, enda þótt þú sért sjálfur á annarri skoðun. Ættir þú því að gjalda varlmg- ar við öllum slikum skrifum framvegis, enda ])ótt lfingunin sé fyrir hendi og sjálfstraustiö. En órökstuddu niði um okkar ágætu karíakóra er engin ástæða til að taka með þökk- um.“ Voiiandi er söngvinur ekki með sania marki brenndur, að telja sig einan haía vit á öllu, en mig grunar það. beldi. Moldvörpustarfsemi er undirstaða baráttu kommún- ista í öllum löndum, sem þeir ætla að ná vÖIdum í. Misk- unnarlaus harðstjórn er ein- kenni stjórnarfarsins í þeim löndum, sem kommúnistar hafa náð völdum í. 4. Hvað mundi gerast hér á landi, ef konnnúnisininn næði hér völduin ? Höfuðborg íslands mundi ekki framar heita Reykjavík heldur Moskva. Hver karl, kona og barn mundu verða að hlýða skipunum þaðan. ö. iilumli alþýðuinannin- um liða betur þá en nú? Nei, og þau svör, sem hér fara á eftir munu sanna þáð. (i. Gæti vcrkamaðúrinn verið í stéttarfélagi? Þar sem kommúnistar ráða stjórnar ríkisstjórnin „verkalýðshreyfingunni“ og kommúnistar segja fvrir verkum í stjórninni. Verka- lýðsfélögin mundu ekki geta knúð fram kauphækkanir, styttri vinnutíma eða betri vinnuskilyrði. Þau mundu aðeins vera verkfæri stjórn- arinnar til að kúga verka- menn og halda þeim niðri. 7. Mætti verkamaðurinn útvega sér aðra vinnu en hann liefði? Nei, hann yrði að vinna, þar sem hann væri kominn, yrði að taka við þeim laun- um, sem stjórnin ákvæði að honum nægði3„og þar við sæti. 8. Gæti faðir ráðið í hvaða skóla barn hans gengi? Hann mætti aðeins senda börnin í þá skóla, sem komm- únistar Iegðu blessun sína vfir og ekki aðra. Þau — og aðrir í þjóðfélaginu — fengju aðeins að lesa það. sém pass- aði í kramið hjá stjórnar- völdunum, aðeins að hevra það, sem þeirn þætti við eiga, ef hún gæti fylgzt svo með þeim. 9. Mætlu menn ráða þvi, í hvaða félög ]>eir gengu? Nei. Ivommúnistafélög ein fengju að starfa í Iandinu og aðeins i ndir ströngu eftirliti tr.vggra kommúnista. sem mundu gæta þess, að Tito- ismi eða slíkar villur kæmu ekki upp. Flokkar allir og fé- lög yrðu afnumin og senni- Jega yrðu forvígismenn margra núverandi félaga gerðir höfðinu styttri. 10. Gætu menn gcrzt sjálfs- cignarbændur cða reisl ný- býli að vild? Nei, undir stjórn kommún- ista er land allt eign ríkisins og ríkimi stjórna kommún- istar. Menn mættu aðeins rækta landið samkvæmt skip- un yfirvaldanna og þeir mættu ekki ráða því, hvar eða hverjum þeir seldu upp- skeruna, 11. Gætu menn eignazt það yfir liöfuðið ? Nei, undir stjórn kommún- ista eru allar fasteignir eign ríkisins, sem kommúnistar stjórna. Mönnum væri út- hlutað íbúð og þeir yrðu að greiða þá leigu, sem upp yrði sett. Allar fasteig-nir yrðu í upphafi valdatímabils komm- únista gérðar upptækar, hvort sem þær væru i eign verkamanna eða „braskara“. 12. Gælu nicnn arfleitt börn sin að eigouni sinuin? Nei, því að þær mundu engar vera til. 13. Gætu menn farið í ferðalög að geðþótla sinum? Nei, þeir mundu verða að leita til Iögreglunnar og biðja um fararleyfi, en vitanlega væri undir hælinn lagt, hvort það fengist. 14. Mæltu menn vera i kirkjufélagi? 1 þrjátíu ár hafa kommún- istar í Rússlandi reynt að uppræta trúarbrögðin og hið sama reyna þeir nú víðar um lönd. Þetta hefir allt mistek- izt, en þá reyna þeir í staðinn að spilla og eyðileggja kirkj- una innan frá og sama yrði upp á teningnum hér á landi. 15. Gætu íhenn stofhað fyrirtæki og tckið aðra i vinnu? Sá, sem það gerði, mundi verða sekur um glæp gegn þjóðfélagi kommúnista og yrði dæmdur til þungrar refs- ing-ar. 10. GícIu háskólakennarar kcnnt stúdentum með ,,aka- demisku frelsi“ ? Þeir mundu ekki nema einu sinni dirfast að kenna annað en það, sem kommún- istastjórnin skipaði þeim. Þeir mundu eiga fangavist eða líflát á hættu. 17. Gætu menn unnið að vísindaiðkunum án íhlutunar ríkisvaldsins? Lögregla og spæjarar hennar mundu fylgjast mcð öllum gerðum slíkra manna. Þeir mundu verða setlir í fangelsi, ef á þá félli minnsti grunur um að þeir gerðu ann- að en það, sem þeim væri skipað. 18. Gætu menn ‘valið sér vini, eins og þeir gera nú? Nei, því að spæjarakerfi kommúnistaríkjanna veldur því, að enginn þorir að eiga vin, þar sem þeir geta reynzt njósnarar í dularklæðum. 19. Gætu mena ferðázt lil Haraldur Arnason, ha upmaðav. Fáa menn liefi eg þckkt, sem ferðuðust jafnmikið og Haraldur Árnason. llann var stöðugt á ferð og flugi. Nú hefir Iiann lagt i siðuslu ferð sína með skyndilegri liætti en nokkur hefði búizt við, sem sá hann fyrir nokkuruin vikum glaðan og reifan, cins og hann varjafnan. Hann hafði tæplega þrjá um sextugt þegar hann lézt. Hann var fæddur á Akureyri 4. nóvembcr 188(5. En hann var Reykvíkingur þrátt fyrir það og hér hjó hann og slarf- aði alla æfi. Hann var eng- iim meðalmaður í því starfi, sem hann gerði að æfislarfi sinu. Höfuðborgin hcfir borið , svip af starfsemi hans um áratugi. Hann var jafnan i fararbroddi i sinni grein, liugkvæmur, fxamg,jarn og stórhuga. Hin persónulega snyrlimennska lians setti svip á allt Iians stai’f og all- ar franikvænidir lians. Þegar eitthvað þurfti vel, að gera þá var leitað til Ilar- ( alds. Hann var einn ]>eirra | störfum lilöðnu maima, sem jafnan vírðast hafa tima til alls. Það var }>vi engin lil- viljun að til Iians var leitað I um mörg trúnaðarstörf, þvi enguni var hetur treystándi að leysa þaú vel af hendi. Er konungur Islands lieimsólti landið fyrir mörgum árum, var Haraldi falinn undirhún- ingur þeirrar heimsóknar. Hann var í nefnd islenzku sýningarinnar i New Yotfk og vann þar mikið og gott starf. Hann átti lengi sæti í Yérzlun arráði tslands. Fyrir Rauða Krossinn slarfaði hann i niörg ár af sínuni alkunna dugnaði; einkum átti hann mikinn ]>ált í því mannúðar- starfi að koma upp sumai— heimilum í sveit fyrir fátæk hörn i Reykjavík. Eitt al' því sem prýddi Harald ekki hvað sízt, var það að hann var góður hús- bóndi. Tel eg engan lastað- an þótt sagt sé að hann liafi verið öðrum til fyrirmyndar í því hvernig hann fór með> starfsfóík sitt og kom manns- lund hans ög höfðingsskapur éinna hezt fram í þeim efn- um enda var hann vinsæll lijá þeim fjölmenna hóp, sem hjá honum vann. Það er mikið skarð liöggvið; í stélt kaupsýslunianna bæj- arins við fráfall Haraldar. Hann var cinn af fremstui mönnum stéttarinnar, víð- sýnn, frjálslyiidur, hyggiim; og duglegur. llann var stétt sinni til sæmdar hvar sem- hami fór, utan lands og inn- an. Það, sem einkénndi hann mest var fáguð framkoma,. góðvild og snyrtiniennska. Hann var einn þeirra manna,. annara landa eða lclcið sér maka af annari þjóð? Nei, ekki nema með leyfi og undir eftirliti trýggra kommúnista. 20. Mættu menn skrifast á við vini og kunningja i öðr- um löndum? Slíkar bréfaskriftir yrðu til lítillar skemmtunar, því að lögx-eglan mundi lesa hvert bréf á undan viðtakanda. I 21. Ý;cri hægt að koma kommúnislum frá völduni í kosningum? Nei, og því til sönnunar þarf ekki að benda á annað | en kosningarfvrirkomulagið I í löndurn þeim, scm komm- únistar ráða. 22. Heita kommúnistar ekki hinum lægst launuðu i bétri lífskjörum? Jú, það gera þeir, en ein- ungis í þeim lilgangi að þyiia ryki í augu þeirra, unz þeir finna að hið rétta augna- blik er komið lil að grípa völdin. Það er gamalt bragð að heita meira en hægt er að efna. Berið saman loforð kommúnista hér og efndirn- ar í öðrum löndum, þegar fréttir síast þaðan. 23. Hver er muiiurinn á þessum loforðuni og efndum kommúnista? Hvarvetna þar sem komm- únistar eru í stjórnarand- stöðu, heita þeir mönnum meira kaupi fyrir minni vinnu. Hvarvetna þar sem þeir eru í stjórn verða menn að vinna meira fvrir minna kaup. | 24, Heita ekki kommúnist- ar trúarbragðafrelsi, nái þeir völdum ? I Jú, en þeir hafa samt mvrt milljónir manna einungis fyrir trúarskoðanir þeirra, auk þeirra, sem misst hafa lífið af þeirra völdum vegna stjórnmálaskoðana sinna. I 25. Ætti eg að gei’ast kommúnisti? i Þú veizt, hvernig lífsskil- yrðin eru á íslandi í dag. Vilj- ir þú, að þau verði slæm í alla staði, þá skaltu kjósa komm- únista. En athugaðu eitt — þú GETUR EKKI REYNT KOMMÚNISMANN í þeirri trú, að þú getir losnað við hann aftur á sama hátt og þú veitir honum brautargengi. Nái kommúnistar völdum, færðu ekki að ganga aftur til kosninga á sama hátt og hér verður gert þ. 23. október.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.