Vísir - 16.11.1949, Blaðsíða 5

Miðvikudagiim 1G. nóvcmber 1949
V I S I R
E
WeeJ Such:
Madirinn IVIeð Marshall Mill^ardanna.
Paul Gray Hoffman, um-
böðsmaSur Marshallhjálpar-
innar, er 57 ára bandarískur
kaupsýslumaSUr og farinn að
liærast. Ilann er vingjarnleg-
ur og virðist hlaðinn ótæm-
andi lífskrafti og fjöri.
Iloffman stjórnar skipl-
ingu eða úthlutun h. u. b.
finirii milljarða dollara virði.
En þetta fé leggja bandarísk-
ir borgarar fram til endur-
byggingar Vestur-Evrópu.
Paul Gray Hoffman er
bíáeygur og broshýr. Það er
gletlni i augum lians og er
eins og hann vænti þess, að
eitthvað ánægjulegt gerist þá
og þegar. Röddin er þægileg
cn alvarleg og hann er ætið
reiðuhúinn til þess að hlusta
á mál manna.
Um tutlugu og fimm ára
skeið seldi Hoffman bifreiðir
fyrir Studebaíver-verksmiðj-
urnar. Hæfileikar lians sem
sölumaður voru svo miklir
að undrum sætti. Hann hafði
grætt milljón dollara áður en
hann var 35 ára.
Opinber störf
á stríðsárunum.
Þegar Hoffman fyrir
skömmu flutti ræðu um al-
þjóðamálefni sagði einn af
tilheyrendunum, en það var
kaupmaður frá New York:
„Hann ætti að liætla við
stjórnmálin og fara aftur að
fást við kaupmennsku. Iiann
talar svo sannfærándi að
menn langar blátt áfram til
jiess að verzla við liann.“
Á stríðsárunum var Hoff-
man í stjórnskipaðri nefnd
sem koina átti í veg fyrir
fjárhagslega kreppu í Banda-
ríkjunum að striðinu loknu.
Voru það einkum fram-
lciðslumálin sem nefnd þessi
tók lil meðferðar.
Hinir miklu hæfileikar
Hoífmans, sem komu greini-
lega i Ijós við nefndarstörfin,
gerðu hann sjálfkjörinn í
)iað embætli er hann nú gegn-
ir. 1 i
Hoffman hefir ætíð haft á-
huga fyrir alþjóðaumbóta-
starfsemi. Fyrir strið var
hann formaður samtaka lil
hjálpar nauðstöddum Kin-
verjum. I augum margra
Evrópumanna er hann ó-
venjulegur eða einstæður
maður.
Viðast livar i Evrópu eru
embættismennirnir úr á-
kveðnum stéttum og taka
ríkisstjórnirnar hina gáfuð-
ustu í þjónustu sína. En i
Bandaríkjunum gefa margir
hinna gáfuðustu og dugleg-
ustu manna sig við verzlun
og kaupsýslu. Og er þeir hafa
spreytt sig á því sviði um
stund, sækist stjórnin cftir
jivi að fá hina duglegustu i
jijónustu sína. Þessi aðfcrð
Iiefir verið höfð frá þvi á
dögum Benjamins Franklin.
Paul Hoffman er citt dæmi
um jietta. *
Hoffman ólst upp i litlu
jiorpi eða kaupstað i Illinois-
ríki. Hann hafði dvalið eitt
ár í liáskólanuni i Chicago er
liann hætti námi og gekk i
þjónustu bifreiðafirma. í
skildu, tóku j>au telpuna er
þá var fjögurra ára. Nú er
hún tuttugu og cins ár og
liefir að mcstu lokið liáskóla-
Þetta er Paul G. Hoffman,
framkvæmastjóri Marshall-
hjálparinnar.
fvrstu var hann dyravörður
en hækkaði fljótt í tign og
varð sölumaður.
Til jiess ag geta verið sölu-
maður bifreiða þurfti hann
að eiga bil eða liafa ineð
höndum. Sölumennirnir óku
um allt og liáðu stundum
. kappakstra. Oft buðu jieir
, ungum stúlkum að aka með
sér. Það var vandasamt að
selja bílana.
Margir bændur höfðu þá
! aldrei séð bil og ekki til hug-
ar komið að kaupa sér bif-
reið.
Hóffman fór upp i sveit.
Þegar liann kom i sveitajiorp
fór hann strax til bankastjór-
ans og bauðst til að aka hon-
um heiin er matmálstími
væri kominn. Á leiðinni
spurði Hoffman bankastjór-
ann um það hverjum myndi
helzt hægt að selja bíla.
Einu sinni
gat hann
ekkert selt.
Hann var innan við tvítugt
en seldi bó fleiri bíla en þeir, |
! sem duglegastir voru í jiess-
l ari grein.
I Aðeins einu sinni lenti
Hoffman á manni, sem ó-
mögulegt var að selja bifreið.
I Þcssi maður héí Brown og
var erfiður viðfangs, En
! Hoffman geðjaðist þó að
I honum og urðu jicir góðir
vinir.
Eitt sinn kom Dorothy
dóttir Browns heim, jiá varðj
Iloffman ástfáriginn i henni. j
Þau giftu sig 1915 og eiga nú|
5 syni og eina dóttur, tværj
tengdadætur og nokkur.
barnabörn og eitt fósturbarn. j
Það er stúlka og dóttir spán- j
vei'ska málarans Julio dc
Diego. Þegar foreldrar hennar
nami.
Hoffman býr í fimni her-
bergja ibúð í Washington.
Matrciðslukona f jölskyldunn-
ar er svertingi og heitir
Marion.
Hoffman er koininn á
skrifstofuna klukkan átta á
morgnana. Margir embættis-
menn í Washingtou eyða allt
upp i tveim klukkust. til
hádegisverðar. En Hoffman
fær sér oftast lítinn árbít í
litlu veitingahúsi.
Nægir lítið.
Miðdegisverðinn býr Mar-
ion til og er hann oft ekki
annað en samtíningur af
matvæluin. En Hoffman ger-
ir sér þetla að góðu og jieir,
scm hann hefir boðið lil mið-
degisverðar. En j>að cru
einkum skrifstofumenn hans.
Frú Hoffman og flest börn-
in búa að staðaldri á lrinum
stóra búgarði sem fjölskyld-
an á i Kaliforníu.
Hoffinan tók jiált í fyrri
heimsstyrjöldinni og var þá
hann sölustjóri Studebakers-
bila i Los Angeles og árið
1925 bauð félagið honum
undirforstjórastöðu við aðal-
sölustöðvar nar.
Sludebaker, elzta bílafirma
Bandarikjanna, var ]>á í ör-
um uppgangi. En er lieims-
kreppan skall á 1933 varð
róðurinn erfiður fyrir þetta
firma eins og önnur. Þá tóku
þeir að sér stjórnina Iloff-,
man og Harold S. Vance. Var (
sá síðarnefndi formaður
stjórnarinnar. Iloffman og,
Vance voru miklir vinir.
Á þeiin tima álitu menn
það áreiðanlegt að bílafirma,
sem varð gjaldþrota, myndi
aldrei eiga sér viðreisnarvon.
Bílaframleiðendur tóku að
fást við annan iðnað, þar sem
óvænlega liorfði með útveg-
un varahluta og viðgerð á
bilum.
Hofman trúði á
Studebaker.
Hoffman fullvissaði útsölu-
mcnnina um Jiað, að Stude-
bakcrfirmað myndi rétta við.
Og jiað tókst.
Árið 1935 var Stúdebaker-
firmað búið að sigra erfið-
lcikana og liinn duglegi for-
stjóri þess var á allra vörum.
Scni formaður CED-nefnd-
arinnar cr starfaði að fjar-
hagsörýggi Bandarikjaftna
um finun ára skcið, fékk
Paul Hoffman mikla reynslu
og Jiekkingu á þjóðmegunar-
fræði og félagsfræði. En með
lionum voru í nefndinni
mestu fjármálamenn Banda-
rikjamia.
Að stríðinu loknu hafði
Hoffman meira til brunns að
, bera til Jiess að taka að sér
forstjórn Marshallhálpariim-
ar en flestir aðrir Banda-
rikjamenn.
Þegar Iloffman tók við
stjórn Jiessara mála, lá fyrir
að skipta mikilli fjárfúlgu.
Þarna var um stærri upphæð-
ir að ræða en nokkru sinni
fyrr liöfðu verið hafðar með
höndum af einum manni.
Hoffman hamaðist við að
útvega gáfaða hjálparmenn.
Er sú hæfileikaleit einsdæmi
í sögu Washington. Duglegir
menn frá skrifstofu Mars-
hallhjálparinnar voru látnir
leila að efnilegum mönnum
á stjórnarskrifstofum, í æðri
menntastofnunum og iðnað-
arfyrirtækjum. Þessi leit var
framkvæmd með mikilli
gagnrýni.
Valinn maður
í hverju rúmi.
Áður en hálft ár var liðið
hafði Hoffman safnað úrvals
mönnum og sent nefndir til
sextán af nítján Marshall-
hjálparlöndum. Hjálpar-
inenriirnir voru 3150.
Hoffman er nú heims-
kunnur fyrir ágæla stjórn á
Marshallhjálparstarfsem-
inni. En J>essi miklu manna-
forráð og tiltrú sem honuni
hefir vcrið synd, hefir ekki
stigið honrim til liöfuðs.
Framkoma hans er hin sama
og var þegar liann seldi bíla.
Hoffman leggur mikið á sig
við l>að að viða að sér ýmis-
konar upplýsingum í sam-
bandi við Marshallhjálpina.
Ilann er hreinn og beinn og
vingjarnlegur.
Hoffman hefir nú eins
mikinn áhuga fyrir Jivi að
bæta samvinnu Jijóðanna og
hjálpa J>eim út úr efnahags-
legu öngþveiti og hann hafði
á sínum tíma fvrir Jiví að
selja Bandarikjamönnum
bíla. Hvort tveggja hefir hon-
um farist með afbrigðum vel
úr hendi.
Paul Hoffman er mikill og
góður maður.
------ (Úr Life).----------
„Fjalla-Eyvind-
nT og Jón Leiís.
Tilkynning frá
Landsútgáfunni.
Vegna frétla um kvik-
myndunarréttinn að „Fjalla-
Eyvindi“ Jiykir rétt að gcla
þess, að ekki Jón Leifs, lield-
ur hlutafélagið Landsútgáfan
hefir öðlast réttindi Jólianns
Sigurjónssonar. Jón Leifs
hefir að visu starfað að Jiví
að útvega J)essi réttindi, en
framselt J>au óskert í hendur
Landsútgáfunni, sem vinnur
að útbreiðslu íslenzkra lista
og að álitsauka íslands er-
lendis.
Fyrir milligöngu íslenzka
sendifulltrúans í París féllst
Landsútgáfan að visu á að
láta i lé kvikmyndunarupp-
tökuréttinn með vissum list-
rænum forsendum, en er á
reyndi kom í ljós, að hvorki
þær voru fyrir liendi né held-
ur neitt ákveðið franskt kvik-
myndafélag, sem vildi eða
gæti tekið tilboði um kvik-
myndunarréttinn. Þar með
var sú hlið málsins úr sög-
unni, og er J)ví rétturinn eftir
sem áður allur eign Lánds-
útgáfunnar.
Skilyrði þau, sem nefnd
eru (rangfærð) i blaðafregn-
um liér nú. eru árangur af
nýjum viðræðum milli
frarisks kvikmyndunarféla gs
og Jón I.eifs f.h. Lándsút-
gáfunnar og eru jietta samn-
ingsdrög, sem báðir aðilar
komu sér saman um. Rík-
isstofnun kvikmvndunarfé-
Iaganna i Paris hefir hins-
vegar talið að ekki væru að
svo stöddu skilyrði fyrir
hendi til upptöku „Fjalla-
Eyvindar“, og þvi neitað um
framkvæmdaleyfi og aðstoð.
Það mun verða lilutverk
Landsútgáfunnar að skapa
jiau skilyrði að kvikmyndin
verði tekin fyrr eða síðar
með aðstoð Jicirra aðila, inn-
lendra og útlendra, sem færir
teljast til Jiess.
Aðalfundur ,Öðins‘.
Aðalfundur Málfundafé-
lagsins „Óðinn“ var lialdinn
13. þ. m. Fundurinn var boð-
aður í Baðstofu iðnaðar-
nianna, en vegna mikillar
fundarsóknar varð að fá ann-
að stærra húsnæði. Á fund- -
inuin ríkti mikill og eindreg-
inn áhugi fyrir málefnum
iSjálfstæðisflokksins og hags-
murium verkamanna. Á fund- ■
inuni gerigu inn 32 nýir fé- -
lagar.
Fráfarandi stjórn var þalck- -
að með lófataki starfið á
liðnu starfsári.
Fjárhagur félagsins er góð-
ur.
t Núverandi stjórn „Óðins**
er þannig skipuð:
Sveinbjörn Hannesson, for-
maður, Sveinn Sveinsson,
varaformaður, F riðleifur
Friðriksson, ritari, Stefán
Gunnlaugsson, gjaldkeri.
Böðvar Steínþórsson, vara-
ritari, Bergur H.. Ólafsson,
vaiagjaldkeri. Ólafur G.
GuðbjÖrnsson, fjármálaritari.
Varastjórn:
Lúther Hróbjartsson,
ValdimaY Ketilsson, Agnar
Guðmundsson, Þorkell Þor-
kclsson, Angantýr Guðjóns-
son.
Endurskoðendur:
Snæbjörn Evjólfsson, Há-
kon Þorkelsson, Guðmundur
Iíristmundsson.