Vísir - 12.01.1950, Síða 4

4
VI S I R
FímmtadagÍDn -12.
janúar 1950
¥ISXR
OAGBLAB
Utgefandi: BLAÐAOTGAFAN \TSÍB H/F.
RiUtjórar. knstján Guðiaugsson, Hersteinn Pálssoa.
Skrtfstofa: Austursrnrtl 7
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12, Símar 1660 (fimm linur)
Lausasala 50 surat
Félagspreatsmiðjan hi
Hyggindi seitt í hag koma.
Alþýðublaðið lók litilsháttar fjörkipp í gær, setn líkist
þó þvi frekar er líkið fékk sinadrátt á leiksviðinu.
Ástæðan lil þcssa var sú, að hér í blaðinu hefur þyí rctti-
lega verið haldið í'nun, að eigendur sparif járins, — sem
jíú nemur nær því GOO milljónum króna, séu tyrst og
í'rcmst knmþegar og bændur, en hinsvegar ekki atvinnu-
rekendur nema að óverulegu levti. Kkki er nokkúr til-
l'!
húri
fram á að kaupstreita og verðlagshækkun leiddi tii þéss
eins, að spariféð glataði kaupmætti sínum, og væri á góðri
MIMNINPARÖRÐ.
Jón Geirsson,
. læknir.
Skyndileg'a og óvænt bar vetur. Hann mun aldrei hafa
dauða Jóns læknis Geirsson- verið heilsuhraustur maður,
ar að höndum. Hann var þótt veikindi háðu honum
fjörutíu og þriggja ára ér ekki verulega síöari hluta
hann Iézt. Hafði hann kennt ævinnar.
. lítilsháttar lasleika tvo síð- Jón sótti læknisfræðinám
ustu dagana, en sinnti þó sitt af kappi og lauk góöu
sjúklingum sínum heima prófi. Eftir það stundaði
v-ið; Á-aðfaranótt hins þriðja hann framhaldsnám og vann . , ........
jjags elnaói honum sottin við sjukrahus a Norðurlohd- . , __ _ ___
og var hann þá lluttur á um. Er heim kom settist
sjúkrahús. Um hádegi var liann að á Akureyri og reynd
hann látinn. Ist þar nýtur í starffl, enda
Harmafregnin um lát Jóns var hann eftirsóttur læknir.
Geirssonar barst okkur vin- Taldí hann aldrei á sig iangt
um hans og sambekkingum erfiöi, ef skyldan bauð. —
með öldum útvarpsins. Fyr- Sýndi hann það ljósast er
ir fáum vikum hittu sumir hin svókallaða „Akureyrar-
syni.;sem var hömun rajpg >
kær, enda arfleiddi hann Jón
að verulegum hluta eigna
sinna. Mun- það hafa veriff
Jóni mikill styrkur að njóta
handleiöslu slíks manns,
eftir áð föreldrar hans vorú
fallin frá, og mótast einnig
af lífsviðhorfum hans er
hann þroskaðist á unglings-
árunum.
Jón læknir átti fagurt
heimili á Akurcyri. Var hann
tvíkvæntur. Fyrri kona hans
var Jórunn Norðmann og
ari kona hans er Olöf Olafs-
dóttir, sem lifir rnann sinn.
Urðu samvistir þeirra
skemmri en vera skyldi, én
dauöinn gerir ekki boð á und
an sér. Við sambekkingar og
vinir Jóns Geirssonar lýsum
harmi okkar yfir fráfaili
hans, og viljum votta eftir-
hin svokallaöa
aun gerð til þess að hrekja þessa fullyrðingu, enda heí'ur hann *v~ hér Velki“ herjaði þar í fyfra. Þá XVástSnZ samúöX
11111 við fuI1 rök að styðJast’ Jafníramt t,vl’ sem synt var syðra á skyndiferö, þá hress lagði hann svo að sér, aö sorc þrirraMinnmg
og reifur, svo sem hans var hann taldi sjálfur, að hannjJóns verSur okkur ávallt
vandi. Ekki grunaði okkur jkær, eins og vinátta hans var
okkur mikils virði.
Kristján Guðlaugsson.
leið með að verða að engu. Almenningur gerir sér vafalaust ^ aS þa£ væru síðustu jafna sig eftir áreynsluna.
grein fyrir, að hér er um staðreyndir að ræða, en annað lundlr Við. gerðum mikiu Sjálfur lézt hann úr lömun
ekki. Engiua djrlst að kaupmattur krónunnar er nú firom lrekar ráff fyrir aö Jón lækn innvortis, sem-þó er ekki á-
til tíu sinnum minni, en hann var í'yrir stríð. enda gefa jr ætti enn langan starfsdag stæða til aö setja í samband
; grunnkaupshæltkanir og vísitala nokkra bendingu um fyrjr höndum, enda var hann við Akureyrarveikina, þótt
þróunma, þamiig að í því el'ni þarf ekki vitnaxma við. ivinsæll og ve'l látinn læknir ekkert verði um slíkt fullyrt
Hér í hlaðhiu hefúr því ávailt verið haidið fram og í 'öðrum stærst'a kaupstað áf okkur leikmönnum.
aidrei frá því hvikað, að ekki vieri það aðaiatriÖSð fyrir landsihs, — Akureyxd, — en’ Jón Geirsson átti.til góöra
laúna.stéttiruar í lándiriu, að fá sem hæsta krónutölu 'fyrír þo® haíöi hanri slitið barns- ah telja og var stórættaður
ininin stövf, heldilr mikhi frékar iiitt, að hver króna fiéfði skónum og þar undi hann maáur Hann var sonur
\sern mestan lcaupmátt. A sama máli eru allir jafnaðar- sér hið bezta. ÍGeirs vígslubiskups Sæ-
mannaflokkar .heimsins, cf íslenzki flokkurinn, sem keimii’ Við, sem urðum stúdentar mundssonar og konu hans,
sig við álþýðuna, er frá talhm. Alþýðubkiðið telur að Vísii’ vorið 1927, kynntumst Jöni sigríðar Jónsdþttur, Péturs-
huldi því fram, að „verkalýðurinn, hvort sem hann býr við Geirssvni í fjórða bekk Sonar háyfirdómara. Svo
sjó eða sveit, skuli una ]ieim lífskjörum, sem hann hefur menntaskólans. Haíði hann sem kunnugt er var Geir
í dag ög taka á sig þegjandi -og hljóðaláust byrðarnar af stundað gagnfræðanám á "biskup söngmaður ágætur
sívaxandi dýrtíð.“ Þetta er algjw misskilningur. Hínsvegar Akureyri, en átti xír því þg heimili þeirra hjónanna!
hefur þvi verið háldið fram, að stöðugt sigi á ógæí'uhlið samleið með okkur. Jón vakti hstrænt ménningarsetur, en
i efnahagsþróiiuinni yí'ixdeitt, en cf svo héldi fram enn nm strax athygli með prúðmann iengi býr aö fyrstu gerð.
stund, hlytu innistæðiu' þjóðarinnar að verða einskisvirði. legri og fágaðri framkomu. SMlýxöi þau, sem Jón Geirs-
Alþýðníilaðið inisstígur sig í rökseindunum siðar í rit- Hann var.fríöur maðux' sýn- son ólst npp við frá blautu
sljéxriiargreininni. I stað þcss að halda því fram, svo sem um og vel á sig kominn, glað- bai’nsbeini, mótuðu líf.hans
gei’t eí’ í fyria hluta greinaiáimai-, að verkalýðuiinn og vær í vinahóp e»g skemmt-, Sjöar. Hann var göfugmenni,
lamiastéttirnar eigi áð vega upp á móti vaxandi dýrtíð og mn> söngmaður. g'óður og hjálpsamur og vinfastur,
vérðþenslu með auknum kröfum og bættum kjörttm, vek- listhneigöur.Hann stundaði xnildur viö fátæka og ekki
ur blaöiö nú atliygli á, að foi-ystiunenn Alþýðuflokksins námið af alúð og lauk próf- eftirgangssamur er því var
liafi á síiHim tíma reynt að haniJa gegn mikinni verðþensht, um nieð sæmd, þótt haimjag skipta. Heimili átti hann
ei» ekki háfi árangur orðið af því. Að sjáifsögðu hefðu ráð- kenndi nokkurs lasleika á . ágætt á Akureyri. Á" skóla-
Ráðskonu
í Saiui-
Uppl. á
Ráðningarstoiu Reýkjaý
víkur.
vantár á iíiiuhál
í vetur. —
ÍK’rrar Alþýðufh>kksiiís ekki reynt áð stemmá stigii fyrir skólaárunum, enda seirik-
vaxaudi verðþenslu, nema því aðeins áð jæh- teldu, að hún uðu veikindi honum um einn
reýiidist ekki heillavænleg fyrir ei'naiiagsþróiinina og ei: ~ .......■
.lieldur fýrir verkalvðiim né lauuastéftimar. Kcnning hlaðs j
iiis uni að launþcgar eigi að fá launahækkun, iil jiess að
skerða ekki „sai'nunai-sjóðinii", fær ekki staðizl, enda vibi- [
ar það gegri sjálfu sér, er það sldrskotar til ands’tæðrar
skoðunar iiokksfoi’ystuimar. Þetta er óheppiíegur málfiuín-1
ingur, svona rétt l'yrir hæjarkosningarnar, enda l'rekar leið-
iulegi er greindir trienn snúast heilan hring i röksemda-
fær/Junui í sömu grein, — sem vcrður þá rökþrot eiti og
árunum bjó hann hjá móö-
urbróður sínum Stuflu Jóns-
Bakstur
Vauuf kveimiaðiir eða
karlmaður gctur ferigið
góða atvimm við bakstuf
fyrir veitingahús hé.r í
hamuiii. Góð vimmskilyrði.
Náuari uppi. í síma 6234.
♦ BERGMAL ♦
„J. H.“ sendir mér eftír-:
farandi bréf, sem margir i
munu hafa gaman af aS j
lesa: „Þótt undarlegt megi!
virðast, þá eru menn eigí á ;
eitt sáttir með það, hvort I
öldin hafi verið háfnuð um
síðustu áramót eða verði
það fyrst um hiii næstu
Ef öldin hefði verið hálfn-, fyrr. en full.ri tölu er náð og'
uð um áramótin 1949—1950 verSa jjy-í um áramótin 20007-
liringavitleysa.
Almeimingur á nú inilii þess tvenns að velja, að gera
spariféð að engu, eða gera sitl til að auka kaupmátt jxiss
og bæta á þann veg liag sinn og ai'komusidlýrði, auk jæss
' sem það fé, sem uniúð/.pr inn í'rá degi til dags, myndi j>á
di ekar vaxa í gildi en rýrna. Nú er það svo, að mánaðar-
kaupið tapar stöðugt í gildi. ciula er
ir á. Verðjænslan segir til síij frá mánuði til mánaðar, svo
sem vísitalan gefur gleggsta hugmynd um. Væri liinsyegar. (_ )anáar árj8 , Ffá þcim
horiið að niðuria’rsluleiðinni, myndi hun stöðugt auka t]e„[ otr til
t,r’
Menn
útvarpimi híu'a. Iicvrxt radd-
sem héldu hvor sínu frain.
(skyldn þó ætla. aö hér
xað oftast greitt ef't- værí um einfáldan reikniog aiS
■ ræöa éri ekki smekksatriöi. —-
1 Tímalál vurr er laliö hefjasi:

m
kuupmátt i'engius* í'jái', Iivort sem 11111 væri að .ræða
íé. eða kaúpgjahF.ofg fjámiagnið yrði á þanri veg
drýgra iyrir aimenning, en |>aö er mi, og aí'komiiskilyrðm
ari- ao háöum: ineötölduin
des.emher.- 1549,
eru. liö“
rio'ta-rih hákvæfnigg'a ’ipg.y ár. Af
1 nítján lumdruö óg ínnmtugasta
, ... . ár.inu rnt rui'dörins liömr -to
mviiriu reynást allt onmir, vegna stoðugrar atvmnu og tlagatr;. vctur þv; varia
lækkandi vcrðlags. Þetla virðist tiltölulega ■auðskiiið, þótt orkaö tvímælis, aö oldin er
J>að vefjist fyrir vmsuin, serii. þjóðin eða cinstakir flökkar i ekki l'álfnuö fyrr en talan 50
iiafa valið lii i'orysb.1 eða svnt nokkum trúnað. Kenning er lak' ,e: 'ý°k_arsín.s 1950.
, . , . , • , ' 1‘Tvronan sknitist ekki 1 tvennt
•Aiþyðublaðsms byggist J issuJcga ekk-i a J>emi hyggmdimi,: m ^
sem í hag koma. |
49
51)-
hlýtur eitt af þreimu að hafa
skeð: 1. Á undan árinu 1
hefði komið árið 0, sem tal-
izt hef'ði til fyrstu aldarinn-
ar. 2. Ein öldin hefði aðeins
haft 99 ár. 3. Tímatal vort
hefðl byrjað með árinu 1
, f y r i r K r i s t.
*
Væir nú íróölégt að £á skýr-
ingar þeirra, sem þegar eni
farnir aiS liía á stöari helmingi
t.uttugustu aldarinnar, á því,
hvernig þeír ertv þangað komn-
Hitt er svo annað mál, aö
talan 1900. er fallegri en talan
190.1 ug því skilja.nle.gt að nie.nn.
ög jafnvet heilar jtjóöir, háíi
fagriaö fýrstu árinu, sem byrj-
aöi á töltliini 19. -Vafalaust
mun svo verða. er ári'S. gooo
gengur í garö. Það mun vei'ða
mikiö .um dýröir, þcgar ménn
hætta a'8 skrifa ry, og skriía
svo failega tölu sem áriö 2000..
iEn aldaskiptin geta aldr.ei veriS
200.1,
í Visi 7. janúar er gömlum
kaupanda veitt svar við þvi,
hvenær öldin sé hálfnuð:
. Þetta skrítna svar Visis er
raunar ástæðan til þess, að
eg hripa þessar línur.
>K ' 1
.1 svarinu e.r fyrst taliö., aö
öldin sé hátinuð árið 1950, ef
hún. hefir ..hyrjaö árið npoo,. - .-
Öldín hlý.tur að ' véra 'hálfri.uö
á einhverju vissu inarki. en
ekki -hara yíirleitt á héilu ári.
Þá álítur svar Vísis „eðlilegast.'.
áö týljá Vildina' hefjast jiegar
hörfið er frá ?yý yfir'á loo'.'cu
■loks' -er J>að afsannað i - lok
.svarsms. með .því að segja. aö
er þeíta iitíiataj hal’.i verið settj
haíi verið gert ráö . fyrir, aö'
Kristur hati vérið áeddtir il
jau. ári'ð í. Mér.þotti Vrsir gefa..
gömluín kauj>aj)ckf þárna lo'ðni
.svör.