Vísir - 31.01.1950, Side 5

Þiiðjtídagiim 31. janúar 1950
VISIR
UhliJ
Skrifið
kvejmasíðimni
«m áhugamá!
yðar.
MlkiSliæf kona
vinnur að við<
©
Hollenzkir réttir.
Saltfiskur meS hrísgrjónum.
'i kg: saltfiskltr,
i’to/g-r. hrísgrión.
/4 kg. íaukur. smár.
10 stórar - ah'sjósur (e?5a
kryddsild).
300 gr. smjör, tómatpurée,
Fiskurinn er lagöur í bleyti í
24 kl.st'imdir.
Fiskurinn er ' soðinn. Hfis-
grjónin er soSin í Iíti5 sölthKú1
vatni. Laukurinn er einnig- soö-
inn í 'söltu vatni, síöan tekin
upp, látiö renna af honum • og‘
siÖan brunaöur í nægu smjörn
Ansjósurnár efu hreinsaöar,
liakkaöar og liræröar út í 200
gr. áf bræddu, smjöri.
Hrtsgrjónunum ef hellti a
sigti, þegar jxui eru mátulegá
nieir. Köldu vatni ,er . póstaö-á
jf>au og þau síöan þtírrkuö í bök-
imárofninum.
löskurinn cr' lagöúr á fat,
laúknut'n'og hrisAi'-jóimmim ráö-
áö þokkalega'í kfing.
Sinjöriö’ horiS íneö í sósti-
• skal. Tómatpurée; meö.
Ragout.
s kg. kartöflur.
6" Stórar gulrætur. *
- stilrir laukar. ' .
3 pund’nautakjöt,., (SlagiS má
notá). ■
Sylvia de líeftier héitir Ijós-
hærð og bláeyg yngismær,
sem heima á i Alsace Lorr-
aine. Hun var íyrir fjórum
áriun valin fyrir bæjarstjóra
og er yngsti bæjarstjóri í
siutiaii vegarsþolla. ..Htm
skip li })ví þessu íe milli
■kennara, lögreglii og ann-
arra nauðsyníegra starfs-
manna bæjarins. Því næst
tók Iiún til við það sem að-
Frakklandi. Hfm er vinsæl kallandi var: að búa jarðir
mjög, þyj að hún liefir afrek-
að mikið, unnið með óþreyt-
andi elju að vi'ðrcisn héraðs
síns, sem var allt í rústiuii
eftir styrjöidina. Hún er
og garðlönd undir ræktun.
ræðiun. Skömntu síðar böfðu að gera við göturnar, semi
nokkur hundmð barna feng- yöru simtliu* tættar. Hús-
ið trcskó á fæturna. : bændum er ætlað að sópa
Allmikill kultli er á vetiiml fyrii* framan hús sitt tvisvar
norðan til í AIsac-Lorfaine. i viku og eiga þeir að sópa
uði.og töluvefðui* snjór 3 eða út á miðja götu.
i mámiði. Börnin voru mörg ' Með innanbæjarskatti og
sem ekki gáhr sótt skólann* stríðsbótafé frá ríkinu vaf
af þeim sökigh. Svlvia vissi keypf stór lokuð bifreið, sens,:
af verkamanni, sem átti stóf- á áð amiast sjúkrafhitninga,
an bilskrjóð. Ilún lofaði að
ábvrgjast borgun fyrir við-
g'erð á honum, á benzín og
tryggingu, auk dálitlar fjár-
bæðar á Im rjtim mánuði. En
ínaðiirinn áíli altur á móti sem er að nóttu eða degi.
að flytja 1<3 25 börn í skól- Mikil flóð urðu þarna óvænt
ítnn daglega. Þetta varð að*árið 1948 og bjargaði þessi
sanmingum, og maÖurimt sveit mörgum möimum, cn
iékk þar að auki aúkatckjur flutti mjólk, meðöl og aðfar
áf þvi að flytja bændur og nauðsyujar til þeirra sem
iðnverkamcnu lil vinnu sinn- böfðust við á efri hæðunai
cu einnig vera tii taks ef elds-
vöða be,r að liöndum. Sjálf-
bóðaliðar sjá mn aksturinn
og eru alltaf nokkurir menn
tii tctks ef þörf er á, Iivort
Húri lét, beriim útvega sér
þý/ka stríðsfanga til þfess'áð
breinsa burí jarðsprengjurn-
:ir. Búvélar voru líll fáan-
bæjarsljóri í Monom,. þorpi, ^ vildi því stjóriíin
jrar sem 1800 manns lma og {.ldd leyfa einstakbngum að
beimila sinna. -
Sylvia vinnur kauplaust.
Ilún befir cftirlit með gatna-
\ iðgerð. bolræsum, vatns-1
veitu. skóluin og eldvarnar-
er i miðju járnnáma-lamlinu,1
rétt við ána Moselle á landa-
.mærurn Luxemburg. Sylvia
er einkadóttir jnóður sinnar,
sem er greifafrú og eiga ]>ær
böll byggða á seytjáiidii öld.
Mikið landrvmi fvígir henni,1 ’ , ,v .. ... , .
* ; *-> :sem það naði 1 og liafði þa
.. . . . , .... bka orpið aft nærast a utsteo-
ekrur að stærð og hafði , iskartílflunnm var þvi'
Sylvia baít umsjon «ícð. ckkftrt scHja . jör|ÖBa<
landarcigninni. En árið 1945 SamvimmlVtagarnir ‘ skutu
var hun kosiu bæjarstjóri í .samajj f{, ,SV{) að ^ var
lcaupa j)ter, Sylvia stofnaði
j)ví savimmfélag með helztu
jarðeigendunum í grennd,!
svo að hægt væri að kaupa
dráttarvél. En á bungursár-,
unum hafði fólk etið hvtið,
ar.
Heit skólamáltíð um há-
degið var næst á dagskrá h já
Sylviu. Börnin vom skin-
horuð og fengii mjög lítið að
borða beimíi. Eldluisábökl stöðvum, skrásetur fæðingar
yoru fcngin
Manort og endurkosin 2 árum
síðar.
að káupá 10 þúsúnd pimd
af útsa’ði og var því skipt
Þegar Þjóðverjar bófu,inn-| miSIi allra. Allir b.jálpuðust
rásiná i Frakkland árið 1940 að við jarðyrlcjiina og gaf
bver maður fengið eitihvað
tii að setja í garðinn sinn.
Móðir Svh iu var einu sinni
á gangi hjá eyðibýli og þékkti
hún þá j>ar úti fyrir þreski-
urðu }>ær inæðgur að flvja
frá beimili sínu. Svlvia var
j)á Ivitug og tnúlofuð ruannj,
sem var á liðsforingjaskóla,
en hann jtell á fyrstu viku
inurásarinnar. Fór bún þá lil, vél sein bún hafði átt, en.
Kartöfhtrnar skrældar og Bretagne og starfaði i neðan- j bana böfðu Þjóðverjar baft
sknruar í stykki. GnJræturnar jarðarlu*áyfingunni og áð- á burt með sér. Hún lét sain-
skaínar og líka skornar niíinr,' stoðaði þá ameríska flug- vinuufélagið haia þreskivél-
laitkúr skræklur <>g skorinn í Atiéun við að komast undan ina, en það leigði hana félags-
sneiöar. KjotiS skoriö j smá- 4i|: j Spánar, Síðar sænidi | mönnum við litlu gjajdi. Evr-
t.iita' og er allt þetla’sHt f þoít- Batton bersböfðihgi, liana. ir leiguna á lienni og di-áttar-
iim tneii dálitlu vatn np á þaö .beiðursinérki fyrir stö'rf j véJujtn gátu félagsmenn
'aþ '.•ins aö ná tipt' 'i\ fir. jia<5 sem . bemiitr. er nún var sam- keypt pióga og hérfi,og l)rált
1 jiottinum er. löáíivý kraitma ■ fiáúdsforingi í brezka hern-,j fök nú grasið að sþretta og-
þc.i til kartolktnicu uu mauk-jum Hcuni var fagimð seni’ eiipúg Jneiti sem sáö\tir tik
söðnar og jafna 'so«ið. 'Þa. er, hetju, er húu lcom aftur til .En nú stcðjuðu . að v
s’ta.iuviitn. saltaöur. Horíun írain Monom árið 1945.
í l'ikfati.
að láni hjá og dánardægiir, annast borg-
franskri líknarslöð og kona aralegar bjónavígslur og
tók að sér að elda fyrir lítið ráðgast við bæjarsíjórnina,
kaup. Rauði krossinn amer- en í henni eru 17 menn.
íski og ameríski herinn lögðu j Hún er stöðugt að bugsa
til niðursoðna mjólk, baunir, um að bæla hag og heimiiis-
brísgrjón og sykur. Bændur lif bæjarbúa og í fyrra setti
lögðu til kartöflur og nnnn- hún á stöfn búsina’ðra-
úr í héraðinu létu í té jarð- kennslu. eit luin sér nauðsyn
ávexli úr garði sínum; Hvért j>css að uiigar konur kunni að
barn borgaði LítiLsliáttar fyrir bútt til mat og að heimilin sé
máltiðina. | rekirr með- myndarskaj) og
Ma’ður kvörtuðu tnjög við xerklægni. í framtíðinni
þ;ejarstjóraim út aj". iK’in- 'úl hun koirei a leikskóla,
kröm í bövniim shiiim. Var i'áðbúsi og opinberum
rlú fengið leylj til jtess að skemmtigörðum við ánajj
íjota opinbera bvggingu sern Mosel. Frakkland verður
tiú var auð fyrir beilsuvernd- hetra jægar góður bæjarbrag-.
,ip og líknarstöð. Var stöðiu iu' ríkir í Monoin. Það • veit
kölluð „Mjólkur-dröpinn" og hún.
sérstaklega a’tluð barnsbaf-J Huu er kölluð ..fru bæjar-
:mdi konum og uugliöt'iuim, stjori" á skrifstof unni. ,En
og gátu ma’ður feiigið þárna heini!i hjá ser kalla barjar-
steðjuðu. að vánd-
rteði úr annari átt. Þær fáu
Fleltsjur.
4. égg éru lirærd meS 'saíti á
hnífsodtli. 100' gr. ai hveiti eru
látin í. smátt og smátt: og. sítSast j
}/3 líter a£ mjólk. — Bakaö á I
pfinmt i‘ siíijör 'eímthgis og eig'a
aö vera mjög þmtnar og Ijós-' örvæntingarfullt. Börnin
:,rúnar -- ÞeUa eru fýrirtaks, vW/u föl og grmdhoruð og
■•pönnukökttr. ( svo úttáuguð eftir sprengju-
['rambornar sern eftirréttur. oiásii að þau hljóðuðu eí
Faðir hemiar varð bæjar- kýr scm til voru tóku sjúk-
stjóri }>ar til 1918 er Alsacep leika nökktrm og létu kálfmi-
Lorraine sameinaðist aitur. um. Kýr sexn fengnar voru
búar hana „blessunána hana
Sylviu Iitlu“.
(Literary Digest).
Frakklandí. Tók hún nú' við frá Hollandi smituðusf líka. Þar átti að
mjóik handa börnurn sínum
eftir sérstökum forskriftum,
sem á þurffi að lialda. Gjaidið
fyrir hverja fjölskyldu var
nokkurir aurar. Ratiði kross-
iim léði flöskur og ger-
iisneyðingaráböld. Lækhnn-
íún. voru greidd lítilsbáttar
lijun af rikinu. Mjólk var ó-
keypis tir búi Sylviu.
Skólast.jórinn í Monom var
mjög áhugasamur í íþrótta-
málum o’g. varm að því að
láta gera nýjan íþróttavöli. skinnamarkað og voru það
Minnkandi skiima-
framleiðsla.
. ‘ "
Á árinu sem leið sendi
Skinnasala L. R. 1. 1100—
1200 skinn á erlendan.
vera
Veluriim 1945 til 1946 fædd-
ust því nær engir kálfar.
Engin mjólk fékkst nenta frá
með ljósrt síró.pi eöa strásykri
0.4 sttrómtsáfá'.
HÉILLARÁÐ.
Fitublelti á veggfóðri má
hreinsa sem liér segir: Píþú-
leir ei* brærður út* i vatni svo
áð úr verði þykkur grautur.
Þessu er sinurt á véggfóðrið.
-tékki má mulda, én grautur;
in*it er látinn Íiggja á yfir
nóllina. Burstað af með
mjúkiim bursta.
sanla starfi við svipaðttr
kringumstrt’ður.
j Ástandið var ömurlegf. -
Fólkið var allslaust, liungrað Raliða krossinum amerískci
og bafði hann þó í nógn
mörg horn að Hfa. Dýra-
lteknir ráðlagði sæðingu
kúima, en sú frjóvgunarað-
ferð baiúi ekki áður verið
notuð þá® í landi. Var s;eð-
ing reyuií og jilágan bvaif.
Þegar snjóa fók í nóvehi-
líkaiusæfingai*
hurð var skellt. AHsstaðar
voru sprengjur faldar i jarð-
veginum, og þvi ómögulegt
tið vinna að jarðyrkju eða
eingöngu sillTirrefáskinn.
. Fóru þau öll lil megin-
landsins, aðaliega eða ein-
göngu lil Tricst, en endanlegt
uppgjör enn ekki komið fyr-
voru aðeins í ir þau. Rúizt er samt við lá'gu
sjö húsunví Monom. En verði þvi eftirspurn cflir
Sylvia kom upp opinberum skinnavöru er og befir verið
fosslaugum í drehgjaskóla, btil á árimi sern lelð, og verð
rétt bjá skrifstofu sinni. Geta á skinliáuppboðum i Eng-
nú börnin fengið þar ókeypis landi og Ameríku injög lágt.
fösslaug á bverjum föstu-
pallur 1‘yrir
og leikvöllur
lyrii* telpur, einnig rólur og
inargvísleg tæki fyrii* sam-
eiginlega leiki barna.
Kerlaugar
dagsmorgni. Tvisvar í viku
sá. Bændur og verkamcnn ber voru ílest böru í Monom eru þessi böð opin ölluin og
er því tekið með fögnuði í
Monom.
, Bæjarstjórinn og bæjarbú-
voru í fangabúðmn. Fénað-
iinim bafði vcrið stolið eða
homun slátrað.
Þegar Sylvia tók til starfn,
berfætf, en engihn gat fengið
meira en eina skó yfir .árið.
Sylvia mihntisl j)á tré-
skónna. sem noíaðir vöru í
Eftir þeim upplýsingum,
sem Vísir hefir fengið er
loðdýraræktin nú mjög að
þverra i landiuu og skinna-
frandeiðslan minnkár ár
frá ári.
sá hún að bærinn gat ekld Bretaque og bað vini sína
haft nema 3400 dali í tekjur.þar að senda sér trésko sem
á næstu níu mánuðum, ogjþeir notuðu ekki lengur, til
nægði það ekld til að gera þess að ba>ta úr sárustu vand-
ar vinna af alúð að þvi að
endurbæta bæiun sinn og
gera bann notalegan. Frá
stálgerðunum eru flutt heil
bálhlÖss af
úrgangi til
þess í
KAUPHÖLLIN
er iniðstöð verðbréfavið-
skiptanna. — Sími 1710,