Vísir - 14.03.1950, Blaðsíða 5

Vísir - 14.03.1950, Blaðsíða 5
Þiiðjudaginn 14. marz 1950 V 1 S I R {& Margur vandi steijar að Rússum. Eftir ESIsworth Raymond. Höíundur er sérí'ræðingur í rússneskri sögu og tungu. Á árunum 1938—1943 var hanti ráðunautur í sendiráði Bandaríkjanna i Moskva, og ráðgjafi í Rússlandsmálum hjá hermálaráðuneytí Bahdaríkjanna frá 1944—1‘46. — Hann er nu prófessor í Iiagfræði og stjómarháttum Sovétríkjanna og heflr góð sambönd við Rússiand og i'yligist með ölEu. seni þar geríst. MIKIL HREINSUN hóíst hagga snémma á árinu 1949 í hópi icðsta ‘emhætti.smanna Rúss- lands, en það gei'ðist i kyrr- þei án sýndarrétterhalda og játninga. Meðal mektar maiuia, sem misst hafa siöð- ur sínar eða horfið, er hátt- settur foríngi úr Jierfræð- ingadfiM kommúnistafloklis- þær kostuðu. Hann var æðsti urn margt sem gert var í utanríkismálum og á- hrifaríkt reyndist, og þetta hlýtur að hafa, stigið honum til höfuðs. Hann hegðaði scr eins og hann hefði allan heiminn j hendi sér, Hann hratt af stað skjótum byll- ingum utanlands, hvað sem Og endurgjaldið frá vestri fór i vöxl. Imftbrúin flutti meira magn er lestir höfðu i'lutt áður. Tito hélt lifi og Verðfækkunin | ýniislcgt, setn styður hyy- í fyrra. S gagnaiðnaðiun, svo sem elds- Þetta ér enginn (iii)úning-1 neyli, orka, hráefni og véíár. ur, én sönn írásögn uffi vörur Ekki er þar heldui’ taliún var sauðþrár. Atlantshafs- þær, sem fjamleiddar cru í falnaður hemiaima eða fæði. bandalagið varð til og jafn- ineslu iðnfyrirtækjum í En áætluuarnefnd.Rússlands vel nágranni Rússa, smáþjóð- Moskva og Lcningrad. Vör- lelur að herínn þurfi helm- m norska, þorði að ganga í ur eru þar mjög lélegar og ing ársframléiðsluunar af handalagið. Kommúnistar feikilcga dýrar. Einir skór haðmullarvöðum í einkennis- sigruðu að vísu rnestan liluta I jafngilda mánaðarlaunum búninga á ári hverju (á frið- Kína, þó að Rússar væri svo verkamanns og tvemi mán- artímum) og helming þess óhróðurlegir að hrífsa iðnað-; aðarlann þarf til að kaupa kjöts, sem úr sveitum fæst. artæki Mansjúríu. En óvíst karlhumnsföt. 'StjörnÍH læ;kk-1 Borgarar hafa nauman er hversu þægir kinverskir aði í fyrra verð á ýmsum skammt af öllu. kommúnistar verða við Stal-'óhófsvörum, en það furðu-j Nú verður og nauðsyn á að> in, þó að þeir þykist tigna legá var, að nauðsynjar, svo rifa seglin í iðnaði og her- hann. Þeir hafa sjálfir ráðið sem baðmuMrföt, skór og húnaði. Þegar Zhdanov og; yfh' stórum iandsvæðum í húsgögn, héldu sinu gamla,' fylgifiskar hans sýndu sem 22 ár. Og Kinverjar þurfajháá verði. {mestan yfirgáng, bannaði iðnaðarhjálp, semRússumerj Lífsskilyrði eru mjög á, Bandaríkjastjórn hér um bil eiíitt að láta í té. Má því telja j eftir tímánum. Právda viður-1 allan útflutíiing véla til Ráð- það vafamál, hversu mikill j kennir, að aðeins eitt áf, stjómarríkjanna. Þétta yar ntanríkisdeild mið- kommúmstaflolíks- maður i stjórnar ins — sem er ríki í ríkinu hak við tjöklin var hann upp- hafsmaður að hinni gapalegu utanríkisMölitík, sem flestir utan Rússlands kenna Molo- tov Zhdanov stóð bak við kalda stríðið, stofnaði og stjórnuði Kominí'orm, réði flutningabanninu til Beríín- ar, kominún is ta t ippreis tinn i í Grikklandi, allsherjarverk- fölhuu á Itaíiu og Frakkíandi og öðrum ruddalegum tií- ! fækjum Rússa ufan Rúss- Iands.' ■ - . . ins, borgarstjórinn j Lenin- grad, forsætisráðh. Rauða- Rússlands, einn af fimm riíurmn komrnúnistailokks- ins, cinn úr hóþi hiimar al- völdu miðstjómar — og ef til vill fleiri. Svo viðtæk hreinsun hefir eklci í'arið fram frá þvi á árununi milii 1930 og 1940, en flestir munu kanmist við hinn ilh’áimdii réttarhöld og aftökur, sem þá fóru fram. Það er eins og Ráðstjórnin fyrírverði sig fyrir þessa til- breytingn, þar sem nokkúrs- konar l'ríður heíir um' hrið ríkt í KremUn, og cm því þággaðár níðúr fregnir ttm ao höfuðin sé látin í'juka. En þrátt fyrír ríískoðun síast ýmisicgt inn í dagblöðin og má af því ráða, hvað gerst hefii’. Slílmlu’einsun cr érfitt að;kas{ið úr úllum áttum< _■ leyna, og enn citiðara er að. Komnu’mistinn Tito, óská- leyna víðtækmn aflciðingum j:jJam Kremls, gerði hastarléga henhár. I maí 1949, ei tir að úþprásn gegn því að vera margir foiTslumenn . ráð- peð ’Moskvu. At.d-kommúh- stjót nariunar höíðú •verið. jgtar .unitu kosningar á fteJíu. svittir völdum, áflétti íóð- jjjóhuriúnistar vom þiú'rkaðlr stjómin flutningabanninu til út úr stjón)um Veslui- fengur sigttr kommúnista í Kína verði fyrir Ráðstjómin. Snemma á árinu 1949 þótti stjórnendum Russa nóg kom- ið af mótgángi utanlands. — Þar við bættist að heilsu Stalins hrakai’ og hafa blöðin jafnvel innt að því að hann hlífi sér nokkuð, — en sam- starfsmennirnir hitast um völdin. Ófarirnar hafa nú loks vaklið því, 'að hægfara meim háfa órðið ofan á í stjórninni, .en fylgismenn Zhdanovs hverfa af sjónar- sviðinu. . , hverjum fimm sámyrííjubú- um ltafi nokkurt rafmagn, rafmagn vantar á járnbraut- arstöðvum, jafhvel við aðal- brautir. I mörgum borgum vantar stóra horgahluta neð- anjarðar vainsleiðslur og skólpræsi og eru götur illar þungt högg. Ráðstjómin reyndi að fá vélar annars- staðar, en það er erfitt urn vik. Hjá Þjóðverjum er véla- smíði í rústum og Vestur- Evrópa má ekki sjá af því sem hún hefir. Enn er eitt, sem valdið yfirferðar. Slórborghi Kazan.hefir truflun í framkvæmd Tito gerist óhlýðinn. f fyrstu, eftir síríðið, virl- ust þessar k figunaraðferðir lakast. En í fvrfa höfst aftui- AlLskoirar skortutö''’ En orsiik hreinsunarinnar, Ráðstjórnin •átii séf iléiri ræiirr eii utan- rílds ósigm.' • Eylgismenn Zhdanovs voni jafn harð- hendir við heimaíolk sitt og útlenda kapítalista. Því var í engu sinnt þó að fólk skorti margt. — Skortur var og er á skófatnaði, og það sem i'æst er lélegt, falaskorlur er og húsmeðis. maimí'lu liiinga- vagna vaiitar, vathsleiðslur van tar og skólpleiðslur og er fræg fyrir óþefinn, sem ])aðan leggur, lækur, sem rennur í gegnum borgina er látinn talca við skólpi og ó- þverra. Ferðabókum frá síð- ustu öld varð tíðrætt um ó- þeí'inn í Kazan, og enn hefir ekki verið I)ót á liomtm ráðin. Berlínar og byrjaði að lina kalda stríðinu. Það er engin tílviljun, að þær ráðstafanir Evrópu og nokkur Suður Aineríkuríki bönnuðu starf- . semi kommúnista. Loí'tbrú voru gerðar í þetta muud. -Breta og Bandaríkjamanna Straumhvörf eru í stjórnmál- j sigraði 4 Outhingahanninu. mn Rússa og þau em annaðj Þetta og amiað; sem mis_ og meira en aðems átök uin - ntanrmÍR1„áilltT1 o ára áætlunarinnar frá 1946 50. Eina uppskeran, sem ekki bregzt, eru blessuð börnin og eftir stríðið hcfir harnakomum íjölgað mjög. fram' yfir áætlun. Koma hér gömul lög Rússum í koll. Alit var gert iil að hvetja fólk til að f jölga mannkyninu sem mest, sett á stofn harhaheim- ili, svo mæðhrnar gæti unnið ber ábyrgðina. , úti, vöggustofur og heimili Bágt var lífið í Rússlandi fyrir óskilgetin börn. Einnig á keisaratímunum, aðmörgu,var pipáfsveinum, pipSr- Ieyti, en Ráðstjómin bcr 4->éyjuni og bamlausu fólkE byrgð á því ástandi sem nú gert að greiða . sérstaka er. 1 fimm-ára áætlunar- (skatta. Og ef einhver kona skýrslunum má sjá, liversu ufrekaði það, að .éignast töli kröpp eru kjör manna. ÞarA^rn eða tléiri var hún, er ÖIl áherzla lögð á þunga- vesalingurin, kölluð til iðnaðmn, og að framleiða) K^eml, fékk þar ;heijúnafn kol, olíu, stál, vélar og vopna- °§' niedalíu (!) I «, búnað — allt nema það seni I margt annað af þægindum jfólkið Jiaríhast. En þ.jóðin F«iðingum lífsins. Sem dæmi um kvart- j verður að spara og fara alls t í’jálgar til muna. anirnar, eru hér svo hvers- ‘ á mis, svo að hæg't sé að I Og. þetía har áraugur. - dagsleg bréf, sem áróðurs- byggja risavaxnar verksmiðj- 5 milljónii’ barna á ári í stað tímarit í sovétríkjunum ur fyrir þvmgaiðnað. 3 milljóna, gera strik í reikn- dirfðist að prehta. 1 Ætla ætti, að þctta hefði j inginn. Ekld áfti þó að bæta 1) „Verksmiðja, sem býr tii hreytzt eftir heiinsstyriöldina . kjör fólksins í neinu, en að- Vinir Zhdanovs á ómíð. Allar þessar síðustu lireins- anir bitnuðu á vinum og „vina vinum“ Andreis Zhda- gagnrýndi Pravcía son hans — ekkert blað í Ráðstjórnar- ríkjununi hafði áður dirfst að (Guð forði því). Og að því þó að ekki sé minnst á þörf-1 sprengja jleyti hefir vérksmiðjunni ina fyrir skó og fatnað. -Enj Við það er og að glíma, að ! tekist vel. Oddarnir á títu- þó að stundum sé skipt um. gott ræktunarland er ekki , ,v ... , , . ,,, iprjónunum eru algerlega; skoðanir þarna, er haldiðj mikið’, samanhorið við við- . . ,.i ,-v jsþoir og tryggja það að eng-jíast við iyrn steinu um iðn- attu landsins. Norðurhlulmn opnt u i cga u, tpio a ll)n stmgj slg á þeim, og ó- j aðinn. Vandræði fólksins, um(er of kaldur fyrir akuryrkju, mögulegi ei’ íþrótta hátíð í Moskva. Virtist hann þá sjúkur og frámunalega , ... • ' V, ;áhyggjufiillur. Fám vikum nov s, hins, Jatna mektar-! , , , ■ ... siðar t agustmanuði -- manns, sem graium varmco ,. , . , ... , lezl hann. um nott, ur hiarta- mikitli prakt i Kreml veggn- , . • • bdnn.i JarðarJorm var íéngleg. mn.'Víniráír sófnast að slík- um valdamanni eihs og' flug- Ur að hunángi. Þegar Jiann dó, 52 ára að aldri, var hannj Breytt stoi- næstur Síalin að völdum og var álitið að bann vrði eftir- maður hans. Zhdáhov hafði liönd í um stcfnu. Enn var ríkispólitík þó sömu haldið utan- uppi, þangað til seint á- árinu 1948. neitt að næla méð þéii' ." 2) !ð keyptum skopp- arakringlu lianda barni. Hún var dregin upp og snérist og söngíaði. I annað sinn er hún var dregin upp, snéríst Iiún, en söngíítði ekki. í þriðja sirm var hún dregin upp og snér- isi j)á hvorki né sönglaði, Og ]iegar átli að draga hann upp í fjórða sinn neitaði Jnin vcndingu.1,4 fatuað og húsnæði, engu höfð. Enn hafa Ráðst,jó rnarríkin 3.500.000 manna her. Ilonum til stuðnings vinmir einn sjöundi hluti iðnaðarins að því, að búa til hemaðartæld. Svo segja skýrshtr Ráð'stjórn- arinnat'. Fleira kemur ti! greina. I þessu, er eru að en sunnan til er of þurrt Er því hætta á að landrými skórti ef fólkinu fjölgar svo mjög. Að sjálfsögðu eru víð- áttumildar mýrar, setn má þurrka og sandar, sem má J’ækta með áveitum og er noklaið að því unnið, eiiinig að þvi að planta skjólbeltum, en þess háttar undirbúningur tekur alltaf langan tima. - Rússum er því nauðsyn á að þó -ckki talið] Frh. á 2. síðu.

x

Vísir

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.