Vísir - 08.06.1950, Blaðsíða 4

V l S I R
Fimmtudagiim 8. júní 1-950
DAGBLAÐ .fiMi
Ctgefandi: BLAÐAOTGÁFAN VISIR H/Jg,
Ritstjórar: Kristján Guðlaugsson, Hersteinn Pálssonu
Skrifstofa: Austurstræti 7,
Afgreiðsla: Hverfisgötu 12. Simar 1660 (fimm línurj.
Lausasala 50 aurar,
Félagsprentsmiðjan H.f.
Val þjóðarinnar.
Þjóðviljinn birtir i gær í forustugrein þrjár spurningar,
sem blaðið segir að Brynjólfur Bjarnason hafi lagt fyrir
kjósendur á síðast liðnu hausti í kosningabarátlunni, sem
þá var háð. Spurningar. þessar voru færðar í lævíslegan
búning, eins og kommúnistum er lagið, ef ske kynni, að
einhver blekktist til fylgis við kommúnistaflokkinn af að
heyra þær þuldar í útvarp. En það, sem kosningarnar
snerust raunverulega um, var það, hvort þjóðin væri ekki
orðin þreytt á því kapphlaupi kaupgjalds og verðlags, sem
hér hefir verið þreylt nær óslítið í heilan túg ára. Um það
var einnig spurt, hvort þjóðinni þælti ekki vera farið að
síga á ógæfuhliðina vegna skefjalausrar kröfustefnu kom-
múnista, sem hafa aldei haft annað markmið en að færa
efnahagslífið úr skorðum með einhverjiun ráðum. Og loks,
hvort þjóðin vildi ekki taka sér stöðu við hlið þeirra lýð-
l’æðisþjóða, sem ætla að láta sér framferði Rússa í Mið-
Evrópu að kenningu verða, vilja ekki láta gleypa sig og
færa sig í þrældómsviðjar eins og „aiþýðuríkin“ svo-
nefndu, sem hafa verið ofurseld kommúnismanum og
íá nú að njóta þeirrar „sælú“, sem hann liefir að bjóða.
Þjóðin svaraði þessu eindregið þannig, að hún afþakk-
aði bjargráð kommúnista. Áhrif þeirra voru minni eftir
kosningamar en fyrir þær og við bæjarstjórnarkosnmg-
arnar kom það meðal annars enn betur fram hér i Reykja-
vík, að gengi kommúnista fer nú óðum þverrandi. Barajtta
þeirra og áróður hefir einnig borið þcss mjög greinijeg
merki,- að þeim þykir nú góðra ráða vant til þess að
hressa upp á fylgi sitt og þó einkuin til að reyna að vaxa
aftur í áliti liinna erlendu húsbænda sinna, sem hafa þá
stöðugt undir smásjánni.
Annars var ekki að vænta en að þeir reyndu að hagnýta
sér gengislækkunina, sem framkvæmd var í vor af illri en
knýjandi nauðsýn. Þeir vita það, þótt þeir muni aldrei
fást til að viðurkenna það, að eina færa leiðin var að
skerða gengr króiiunnar. ílver hugsandi maður vissi - þótt
kommúnistar vilji ekki vita það — að gengisskerðingu
hlaut að fylgja riokkur verðhækkun. Hver hugsandi maður
veit líka, að uppbótaleiðin eða niðurgreiðsluleiðin hefði
ekki vtTÍð síður útgjaldafrek fyrir skattþegnana, því að
hvaðan hefði átt að taka féð í niðurgreiðslurnar cn eimnitt
úr þeim pyngjum, sem nú verða að gi’eiða hærra verð
fyrir innfluttar vörur en áður? Þarna var því aðeins um
tvennt að ræða — engrar undankomu auðið og sú leið
valin, sem talin var heppilegri. Kommúnistar hamast gegn
henni og er hún þó ekki annað en það, sem „alþýðuríkin“,
leppríki húsbænda þeirra, hafa verið neydd til að laka
með þökkum, þar sem Rússar hafa nýlega hækkað gengi
rúblurinar, en það láknar vitanlega það sama og að þau
felldri gjaídmiðil sinn. Þá sjaldan Þjóðviljinn minnist á
þessar ráðstafanir húsbænda sinna tclja þeir vesalingar,
scm það blað skrifa, þær ágætar og lofsverðar. En yfirleitt
rejma þeir að komasf iijá því að nefna gengisbækkun
Rússa á nafn, ef menn skyldu gcra sér grein fyrir því, sem
þar hefir raunverulega verið að gerast.
Menn skulu varast að láta blekkjast af hrópum kom-
múnisla og hafa það hugfast, scm er mergurjim máísins:
Ekki varð komizt hjá lífsvenjubreýtingum, af því að af-
urðir okkar voru nær óseljanlegar, sumpart vegna hins
háa verðlags á þeim og sumpart vegna þess, að úrvalið
á heimsmarkaðnum er nú mcira en nokkru sinni og verð
fer þar lækkandi jafnframt, svo að áhrifin verða tvöföld.
Það liggur í augum uppi, að það vandræðaástand, sem
hér hcfir myndazt á undanfprnum árum, lagast ekki á
einni nóttu eða fáeinum dögum, jafnvpl'þótt gcngislækkun
sé beitt. Slíku hefir enginn haldið fram, en alþýðu manna
hefir verið bent á, að rétt sé að bíða átekta, mcðan efna-
hagslífið er að jafna sig og enginn skyldi láta æsingar
konnnúnista rugla dómgreind sína. Hlutverk þeirra er
ekki að Ieysa vandræðin heldur að magna þau.
Leikskóli
Sumargjafar
- jf v. ■ •*?*-/" •"
á Stýrimannaskólanum
við Öldugötu.
tekur til starfa um miðjan
júní. — Tekið á móti um-
sóknum í síma 6479 frá kl.
1—5 næstu daga og á
skrifstofu félagsins, Iiverf-
isgötu 12.
LAXANET
URRIÐANET
SILUNGANET
felld niéð korki og lilýi,
tilbúin að leggja i vatnið.
G E Y S I R H.F.
veiðarfæradeildin.
Stúlka
óskast á heimili austur í
Grímsnes. Éngar mjaltir.
Uppl. á Barónsstíg 53, III.
hæð.
Vinnupláss
má vera í góðum skúr eða
kjallara óskast til leigu
nú þegar. — Upplýsingar
í síma 6225.
HallóE - Hallóí
Til sölu gyllt víravirkis-
stokkabelti 76 cm. verð
kr. 2300.00, víravirkisnál
verð kr. 300.00, dökkar
hárf'léttur kr. 480.00 —
Tilboð sendist afgr. Vísis,
merkt: „Nýtt — 1128“.
éJimilipaf'élacjó ^Sáíandá
verður haldinn í fundarsalnum i húsi félagsins í
Reykjavík, laugardagirin 10. júní 1950 og hef'st kl.
IVz eftir hádegi.
Dagskrá samkv. félagslögunum.
Aðgöngumiðar að fiuidiniun ásamt atkvæðaseðluin
verða afhentir hluthöfum og umboðsmönnum hiuthafa
á skrifstofu félagsins í dag og á morgun kl.,1—5 e. li.
Stjórnin.
Hressingar og livíldarhehnili tqkur til starfa 12. þ.m.
og verður til húsa í Barnaskólanum i Hveragerði
Vistmenn komi þann dag kl. 4—8 e,h. Ferðir frá
Ferðaskrifstofu rikisins kl. 5% og 614 e.h. —- Herra
læknir Kjartan Ólafsson hefir tekið að sér alla læknis-
hjálp og sérfræðilegt eftirlit fyrir Hressingarheimilið.
Hann er til viðtals daglega kl. 1—3 e.h.. Shni 3020.
Vegna mikilla eftirspurna um nokkra daga dvalartítna
og einstakar máltíðir, verður sökum húsnæðiseklu,
ekki hægt að verða við þeirri þjóhustu l'yrst um sinn.
Allar nánari upplýsingar gefur i'rú Matthildur Björris-
dóttir kaupkona, Laugaveg^ 34, sími 4054, daglega
^ kl. 4—-6 e.h. v
ma(sioíuit
Bezt aií auglýsa í Vísi
Ódýr hgöthaup
Nokkrar Iieilar og hálfar lunnur af
SÖLTUÐU TRYPPAKJÖTI óseldar.
Sendum heim til kaupenda hér í bænum.
S>anilantl Cáí.
á a m uu'in, Ltfeiacj- a
Sími 2678.
♦BERGMAL♦
Það var vafalaust vinsælt
og rétt til fundið hjá stjórn
Eimskipafélagsins að senda
hinn nýja og glæsilega fár-
kost í sýniför kringum
land. íbúar hinna smærri
hafnarbæja landsins eiga
vissulega rétt á að skoða hinn
nýja og myndarlega „Gull-
foss“, enda þeirra eign ekki
síður en okkar Reykvíkinga.
Það hefir þó vakið nokkur
vonbrigði, að skipinu var
siglt fram hjá sumum höfn-
um, en látið koma við á öðr-
um sem tæpast geta tali^t
„rétthærri“ en hinar. „Berg-
máli“ hefir í þessu sambandi
borizt eftirfarandi bréf frá
„gömlum Eskfirðing“. Það
hefir því miður beðið birt-
ingar í viku:
❖
„Velkominn, Gullfoss, glæsi-
skipið, úr hringferðinni kring-
um landið okkar. Að hkindum
hefir það margan glatt, aS sjá
hið frí'Sa skip. En þó fór það
svo, að einn af elztu kaupstöðum
Austurlands vaf eftir skilinn,
en þaö var Eskifjörður. Þaö
uröu mörgttm þar vonbrigði, að
sjá Gullfoss sigla fyrir .á lcið
sinni inn á Keyðarfjörö. Eski-
fjörður . hefir verið höíuðból
Suður-Múlasýslu frá 1780, að
Þorlákur Magnússon ísfjörö
sýslumaður, settist þar að, ver-
ið síðan óslitið sýslumannsset-
ur o. fl. Frá Eskifirði liafa ver-
ið á sjnum tima veiddar lumdruð
þúsunda tunna af sílcl, og ílutt-
ar út á erlenrlan markað. Út-
gerð var upp úr aklamótunum
talsverð og. íiskútflutningur
þar af leiðandi all-mikill.
Þessi lítilsvirðing frá
óskabarni íslands kémur
mörgum góðum Eskfirðingi
til þess að hugsa til baka, til
þeirra tíma, þegar stofnað
var Eimskipíífélag íslahds.
Vorum við svo óduglegif að
safna fé til félagsins? Eða
hafa skipin haft svo lítið að
gera fyrir Eskfirðinga?
Þar er þó eimþá frjáls vérzl-
un, er flytur og' hcíir fliitt niest
íheð Eimskip. Mér ér nær að
halda, að Emil Nielsen heíði
munað eftir Eskifirði. Mig tek-
ur það sárt, að svona skyldi
fara. E11 munið þó: Allt með
Eimskip. Murfið líka: Allt fyr-
ir landið okkar. Reykjavík, 1.
júní 1050. — Gamall Esk-
firðinguf.“ -— Þetta .mál skal
ekki rakið nánar hér ,að sinni,
en þó virðist mega líta svb á,
að Gullfoss hefði getað rénnt
inn á Eskifjörö, um leið og
komið var til Reyöarfjaröar.
Grcmja „gantals Eskíirðipgs“
cr skiljanleg.