Vísir - 06.09.1950, Blaðsíða 5

Miðvikudaginn 6. september 1950
VlSirt
Ul1gveB<sklif, fióftamaður segir frá — 5:
Mwkmar heita leppríkgunuwm lánutn
U.
JEiÉitr JVichtit&s Nuaradi isjrrr. , .
| J ugosiavm
flármáiarááherra tUwfgrerga#«>ntis. Titos.
Komnrúnistar halda því fram, að öll vandamál ,,Við báðurir
leysist, þar sem kommúmsminn fíer að ráða. iÞetta er bjálpár," svafaði
vitánlega barnaskapm-, en mörgurir nrún þýkja fróS-
legt að kynnast því, hvernig’ Rússar leysa súm vanda-
málin, sem knýja dyra hjá leppríkjurir þeirra. 1 greiri-
iririf hér á eftir er sag't frá því.
I öll viðskiptum var hætt við Erfiðleikar
stað
höí’ðu
þeirra,
tekið.
sakir óþægðar vegna Titos.
Óþægð og bannfæríng'
Moskvu Titos hafa haft í för með séf
hann, ,,og vaxandi erfiðleika fyrir
okkuf bárrist þegar í stað Kominform. Efnahagsrefsi-
tveir flugvélafarinar rúss- aðgerðir þær, sem beítt hefir
neskra sérfræðinga.“ verið gegn trúvillingastjórn
Rússneskir „sérfræðingar“ Júgöslavíu, hafa svift Aust-
eru ævinlega nefndir með ur-Évrópuþjóðir kopár þeim,
nokkurri kaldhæðni í Austur- sem þaðan var fluttur til
y'.” Evrópu — jafnvel í hópi þeirra en fer riú til Vestur-
kommúnista. Traicho Kostov Evrópu. Fyrir koparinn fá
Búlg- Júgóslavar koí, oliu og arin- Snrygl frá
þeirri að, sem þeir geta ekki feng- Vestúr-Evrópu.
Áririar riiegintilgangur
um, af því að hann var and- mönnum síriúm sakir þessa. Molotóv-áætiuttaririnar, sem
sem
aluiriiníumf f amleiðsl u Ung-
verja og Júgóslava að færa
út kvíarnar til muna, svo
að hún fari fram úr öllu, sejn
þekkist á þessu sviði í Evr-
ópu. Samkvæmt samningi,
sem þá var géfður að undir-
lagi Rússa, skuldbundu
Júgóslavar sig til að leggja
nokkrum aluminíumvérk-
smiðjum í Ungverjalandi til
ódýra raforku. Gegxl því ætla
Ungvefjar að láta Júgósiava
fá megnið af vélakosti í
samskonar verksmiðjur.
Stærð þenslunnar á þessu
sviði má ráða áf því, að til
stækkunnar einnar verk-
smiðjunnar verður varið 35
mi-lljónum doilara.
Blöð og önnrir áróðurtæki seðla í
Kominform-leppríkjanna eru J Rú'ssar
ofllcga látin syngja Rússurii spurðum Rússa af þeirn sök- jKui,uiiu,uöþ*-
Z , . ... i , . , , ,'varaíorsætisraðherra
lof og pns fyrir að gefa þeim um nijog kurteislega, hvort
' * i i • -u ti • i! ara, var relunn ur
fyrirheit um nauðsynleg lan. 'þeir vifdu ekla gera okkur . , . .. . . . ,. . , .
. TT . . .. ,., :, . •*' • « I-.'J ii stoðu og kommunistaflokkn- ið fra hinum fyrn banda
Þannig var Ungverialandi til; ■þann greiða að skila okkur „ ? , „ . , .. , ■ ,
, . ■ • 1 m ,, um, af þvi að hann var and- monnum smum sakir þessa
dæmis heitið þvi einti sinni, seðlunum. Voroshilov mar- , ’ 1 . ,,, . ,,, . , T, ,
»8 bas skylUi fá lán, sem'skálkur w M. cftir-'"S1"' “skum serfiicS- Russar er geta rett aðeirat fá.r menn i V.-Evropu hafa
samsvaraði 20 ,„illjónm„ 'liUnefndnr bandamanna í mgum. Wladyslaw Gonmlka, framlertt naigju s,„„ at kop- hngniynd um, er efnáhags-
, ,, , . i j- , ,• fyrrum aðalntan kommuri- ar, neyðast þess vegna til að legt móIdvorDiistarf Einn til-
dollara, fil þess að koma a landmu um þessar mundir og . . ... ’ . , . . r?, uiuvuipusuui. wuu m-
■if Öríæti cíni, hfniðst h-mn istaflokksms polska, og kaupa kopar a heimsmark- gangur þeirra leýnistarf-
' lána“ okkur fé okk- Lucretiu Patascanu, komm- aðnum til þess að geta feng- seitti er að sjúga til
1 únisti og fv. dómsmálaráð- ið öðrum hergagnaverk- sin frá V.-Evrópu ýmis herri-
herra í Rúmeníu, var varpað smiðjum undir stjórri sinni aðarlega nauðsynleg hráéfni,
fyrir róða af 'somu' sökum. nægkr birgðir af honum. seitt léppríkin og Rússar fá
Og það vai- vaxandi attdúð Rússar festa einnig karip á ekki á opnum márkaði. Hef-
jafnvægi á fjárliag sinn og
tryggja gengið. Pólverjiun og til að
Tékkum — sem einnig áttu ar aftiir, en eingungis með
í erfiðleikum vegna þess, að því skilyrði, að við gæfum
vöruskiptajöfnuður þeirra loförð um að éridurgreiða
við önnur lönd var óhagstæð- Rússuiri nafnverð seðlanna í
ur — var einnig heitið lán- dolliiruiri. Þá var verðbólgan
úm til að ná jafnvægi á þessu' orðm svo stórkosfleg, að þcir
sviði og þeir fengu loforð seðlar, sem einu sinni námu
fyrir enn hærri npphæðum. j 80 milljóna dollara virði,
Ekkert þessara lánsloforða voru ekki nema þriggja millj-
var haldið. Svo hefði meira óna dollara virði.
að segja farið, að því er Ung-1
verjaland áhrærði, að það Skuldin verður
mundi enn vera í heljargreip- vafalaust greidd.
um óstöðvandi verðbólgu, ef j Við hlógum að þessíT furðri-
Bandaríkjamenn liefðu ekki lega tilboði og þess er rétt
afhent 30 milljónir dollára í að geta, að Voroshilov gat
gulli, sem Þjóðverjar höfðujheldúr ekki varizt hrosi. En
flutt lil Austurrikis, þegar þvi fór f.jarri, að honam vteri
þeir voru néyddir til að láta híátur í huga eða hefði ver-
undan síga frá Ungverja- ið að gera að gamni síriu, því
stjórnar Titos í Júgóslavíu miklu af gúmmí erlendis, til ir fjöldá umboðsmanna verið
á rússneskum sérfræðingum,' þess að geta dregið að sér kómið fyrir 1 Vestur-Evrópu
sem leiddi til þess, að Tito birgðir með stríð fyrir aug- og cr hlutverk þéh'ra að
var lýstur í bann.
! mtt.
Framleíðsluáætlun smygla slíkurii varningi til
Einá og eg mutt skýra frá þeirra á gerfigúittittí hefir Ausfur-Evrópu.
í síðári grein, eru þessir svo- tarið úf tim þúfur. | Eitt dæmi um þetta ér það,
nefndu sérfræðingar í raun
og vern cinungis fulltrúaf
landi.
SeSIum hlaðið
á vörubíla.
að haustið 1948 voru Rússar
enn að rukka ungversku
stjórnina um seðla fyrir
millj. dollara, er þá voru ná-
Rússar áttu sjálfir drjúgan kvæmlega einskis virði. Með-
þátt í verðbólgunni í Ung- an eS var fjármálaráðherra
verjalandi, því að þeir slógu landsins, neitaði eg eindregið
eign sinni ó 80 milljónir greiða RússUm „lán“
dollai’a í ungverskum Þetta ' neitaði nieira
Ungverjar cru eina Kotti- þegar eimreiðasmiðjur í
inform-þjóðin, sem enn fær Ungverjalandi urðu að hætta
leynilögreglu Rússa. Starf! að verzla við Júgóslava. eimreiðasmíðum upp í skaða-
þeirra er ckki í því fólgið, jÞarfir rússneska flughersins bætur til Rússa sakir skorls
að leysa hin fjölmörgu efna- eru nefnilega meiri en svo, á kúlulegum. Þá kom skyndi-
hagsvandamál leppfíkjanna, J að hægt sé að láta deiluna lega sending af kúlulegum
við Júgóslava vera honum frá Svíþjóð, svo að hægt var
þröslculd. Fýfir þrem árum að taka til við eimreiðasiriíð-
ákvað rússneski aluminíum- arnar á ný.
hfingurinn, sem ræður yfirj Við annað tækifæri komu
_____________________________ tveir dráttarbátar til Buda-
ltD
heldur
að
samræma efna-
þeirra þörfum
Rússlands, hvort sem þeifn
likar betur eða vérr.
hagskerfi

pest frá Regensburg í Þýzka-
bankáseðlum, þegar eftir að
þeir vöru búnir að „frelsa“
landið. Ég var um þæf
mundir aðaráðgjafi Þjóð-
bankans í Pest í lögfræðiieg-
úlri efiriutt. Vaf eg, ásaittt öðr
um starfsmönnum bankans,
segja að viðurkettna, að utti
neitt sfíkt „Ián“ væri að
ræða. En þar Seitt Gero hefir
nú tekið við enibætti mínu,
er eg ekki í neinum vafa um,
að skiildin riiun verða „end-
ufgréidd.“ Gerö lýsfi því
neyddur til að veita óðstoð hVinlega yfir á stjófnáffund-
til að bera nokkurn hluta uin» áð haun teldi, að okkur
þessarar seðlafiilgu úr bæri að greiða þetta.
fjárhirzlum bankans og Samkvæmt athugimum,
hlaða hénrii á heilan flota sein fjármáíaráðuneyti Ung-
rússneskra vörubíla. Það verjalands lét framkvæma,
vildi svo einkennilega til, að ií0sta®i „fi’elsunin“ — þar á
bíla þessa höfðu Rússar meðai ráiisfengmy skaðabæt-
l'engið með láns- og leigu- nr °8 Bernámskosfnaðúr —
kjörum frá Bandarikjunum. ungverskn þjóðina uitt hálfatt
1 tíu daga samfleytt gerðum árinan milljarð dollara.
við ékki annað én að bera
seðlahlaða út lir bankanum »>Sérfræðingar“
okkar og fyrir þessa vinnu Þjatgfáð Rússa.
voru okkur gréid'd láún, sem Þegar iðnaðarráðherra Al-
samsvoruðu áttátíu senta báriá kom í heimsókii til
daglalinum. ! Budapest árið 1948, sþúfði eg j
En Þjóðverjar höfðu' rærit hann, liveraig stjórn haiis} Myird þessi éf af
prentvélilm okkar, svo að hefði bmgðiö víð ’ffl nð h;cta1fj i'yt5i verökmivm á
rikfestjórnin gat ekki með;efnahagstjón þ.ið. scni' A'lbatv-
neinu móti géfið út nýja ] ír hefði béðið,wgim þéSs, að
landi og höfðu þeir í eftir-
dragi allmarga pramma, —
tóma, að því er menn liéldu
— sem Bandaríkjamenn
höfðu látið lausa fyrir Ung-
verjum. Sem fjármálaráð-
herra varð eg að krefjast
handtöku formanna beggja
dróttarbátanna, því að í
prömmunum í’annst her-
vægilegur varningtir, sem
smyglað hafði verið frá her-
riáttissvíeði Bandaríkjanna í
Þýzkalandi. En Ernest Gero
barmaði málshöfðun gegn
mönniinnm og sliýrði mér
l’rá því, að skipstjórarnir
hefðu einungis framkvæmt
skipanir frá honum sjáll'urii.
Mér kæmi þetta því ekki við..
Öllum íáðum
ér beitt.
Þegar eg var staddur í
Sovéthluta Berlínar sumafið
1948, fór eg einhverju
sinni til járnbrautarstöðvar-
inna til að tilkynna áhöfn
Dieselknúins brautarvagns,
sem eg hafði til umráðá, að
eg færi aftur til Budapest
Abd E1 Resim, sem vami eftir sltamma stund. Eg kom
,us > mraái jTir Ermarsund. Verð- að hópi ungverskra kommún-
lannin Vúni 1000 sterlingspund. Hann er ékki óhraustlefiur, ista, þar seni þeir vofú að
rir hann $úgur á; íarid. láta trékassá’ í farangufs-t