Vísir - 07.10.1950, Page 7

Vísir - 07.10.1950, Page 7
Laugardáginn 7. október 1950 V ISlfi 153 Trnn&ðarmaðni' koniings £fti* Samueí Shallahar^er. vafið um bana, til að deyfa birtuna frá henni. Þó máfti glöggt lesa kviða og áhyggjur úr svip þeirra. Leiðtoga- lausir vissu Bourbonsinnar varla livað gera skyldi. For- ingjaJausir áræddu þeir ekki að ráðast á sjálfan konung- inn. „VopnahIé,“ kallaði konungurinn — „aðeins andartak, svo að kona þessi geti komizt leiðar sinnar. Hún tilheyrir yðar flokld frekar en mínum.“ Anne hafði týnt höfuðhúnaði sínum og hið jarprauða, glóandi hár hennar hylgjaðist niður axlirnar. Hún hallaði sér að dyrum málverkasalarins. „Nei,“ sagði hún. „Eg vei'ð kyrr.“ Hún liafði ekki augun af Blaise. „Það skiptir engu hvar eg er.“ Þrusk mikið heyrðist á hæðinni fyi-ir neðan. „Setjið mig niður,“ var sagt með ei'fiðismunum. Það var liinn helsærði de Noi'ville, senx mælt liafði. „í guðs nafni .... eftir liverju híðið þið .... þið .... Le Pont! .... Berauld hafið forystuna .... og; látið fregnii'nar berast — áfram! Þið eruð tuttugu móti tveim- ur. Áfram — og þeir ei’u úr sögunni. Svo hratt til Au- vergne.“ Menn de Norville bjuggust til uppgöngu, en andartak námu þeir staðai', þvi að hvell lúðurhljómur gall við og kæfði orð de Norvilles. Lúðurþeytarinn þeytti lúður sinn af ákafa: Undir konungsfánann! Það var kallið.“ Lúðurhljómurinn bergmálaði um allt húsið, svo að ekkert annað hljóð heyrðist. „Það er þessi brjálaði lúðurþeytari konungs, sem blæs i lúður sinn,“ kallaði einhver. „Hann komst undan og faldist í einum vesturturninuin. Látum hann blása þar til lungu hans springá — enginn sinnir kalli hans.“ „Heill hinuntl djarfa Francisque,“ sagði konungur við Blaise. „Hann er djarfliuga sveinn.“ Svo bætti liann við í liálfum hljóðum: „Einhver minntist á La Palisse.“ „Eg gerði honum orð, herra. En við getum ekki reitt okkur á, að oi'ðsendingin hafi horizt lionum. Yðar liátign kom degi of fljótt.“ „Heimskur var eg .... en við skulum vera kátir, herra de Lalliére. Við eruni vopnaðir og ákveðnir i að beita vopnum vorum. Þarna koma þessir hórusynir. Við skulum fegra þá í framan.“ Það var engu líkara, en að lúðurþeytarinn liefði heyrt orð konungs, því að aftur tók liann lil þeyta lúður sinn, svo að óp manna de Norvilles, sem kölluðu „Bourhon, Bourbon“ í ákafa, drukknuðu í lúðurhljóninuni. En nú þuslu þeir upp stigann. Ekki gátu nemá þrír farið upp stigann samliliða. Kon- ungi og Blaise veittist lélt að særa þá fyrslu svo, að þeir hrökkluðust aftur á bak og þvældust fyrir þeim, sem fyrir aftan þá voru, og varð þetta til þess að tefja fyrir árásarmönnum. Stjórnarskrármálið. Frainh. af 5. síðu. í stjórii þeirra, en að öð'ru leyti sé þeim máluni skipað með lögum. Sú mótbára lieyrist stund- um gegn upptöku fylkja eða fjórðunga að það niundi verða of kostnaðarsamt að halda þeím upþi og þar kæmi aðeins eilt skriffinnsku- og stjórnarbáknið í viðhót. Það er vafalaust að nokkur . kostnaður vcrður við stjórn1 nokkra grein fvrir stjórnar fylkja eða fjórðunga þegar skrármálinu í lieild og þeim sú skipan verður up]i tekin. j höfuðatriðum, sem halda En livað kostar það þjóðina verður hæst á loft í hinni að láta hyggðarlögin tæmast nýju sókn, sem nú er að hefj- til Reykjavikur eða fárra ast í þessu mikilvæga máli. kaupstaða ? Hvað kostar þaíTEg veit að þið sjáið, að hér þjóðina að siauka skrifstofu- er aðeins stiklað á stærstu litið jafn hlutlaust á málið og nauðsynlegt er, því hver flokkur fyrir sig og allir sam- an mundu reyna að tryggja sér sem mest fríðindi og valdaaðstöðu á kostnað þjóð- arheildarinnar. Krafan um stjórnlagaþing, ér því sjálf- sögðust af öllum þeim kröf- uiii, sein hórnar hafá 'verið fiam í sambandi við stjórn- arskrármálið. Eg tel mig þá hafa gert bákhin í Reykjavik, vegna þess að þau þúrfa að taka í sínar hendur meira og meira af þeiin málum, sem vera ættu í höndum annarra lands- liluta og væru miklu hetur komin þar? En hvorttveggja þetta er að gerast fyrir aug- um okkar nú í dag. Mér finnst því kostnaðarhliðin á málinu hreint aukaatriði, þegar horft er á málið í lieild. Hinsvegar tel eg, að af jicssu þyrfti ekki að verða tilfinnan- legur kostnaðárauki. Kostn- aður við sýshmefndir mundi minnka verulega þvi liluti af ínálefhum þeirra mundi flytj- ast til fyllds- eða fjórðungs- stjórrianna, og auk þess múndu skrifstofuháknin í Reykjavík dragast saman og starfslið þaðan ef til vill ílvtj- ast til Iiöfuðstaða fylkjanna eða fjórðunganna þar seiu stjórnir þeirra kæinu til með að liafa aðsetur. Loks cr svo finnnta atrið- ið: Hin nýja stjórnskipan verði lögtekin á sérstöku sljórnlagaþingi og stað- fest með þjóðaratkvæði. Ekkert ákvæði er jafn sjálfsagt og þetta. Alþingi her að afsala sér öllum af- skiptum af setningu nýrra stjórnlaga þar sem það sjálft er eiri allra þýðingarmesta stofnunin sem stjórnarskráin á að setja starfsreglur og á- kveða starfssvið. Flokka- skiptingin á Alþingi er því og til fyrirslöðu að það geti atriðunum og sveigt hjá þvi að taka afstöðu til þeirra at- riða sein siður er liægt að telja aðalatriði. Þetta er gert með vilja. Fyrst verða menn að gera það upp við sig livort þeir aðhyllast fulla aðgrein- ingu framkvæmdar- og lög- gjafarvaldsins, eða þeir óska aðeins endurbóta á núver- arnli kerfi. Þeir sem aðeins óska endurbóta á þingræðis- kerfinu eiga ekki lieima í okkar samtökum og ber þvi að veita þeim að ínálum sem vilja lappa upp á þá skipan sem nú er. Hinir eiga heiina í okkar samtökum, sem vilja lireina aðgreiningu framkvæmdar- valds og löggjafarvalds og vilja miða allar aðrar breyt- ingar við það aðalalriði. Siðar þrengjum við við- fangsefnið og tökum þá til athugunar hin önnur mál, sem við nú hreyfum lítið eða ekki við, og sættum okkur þá við það sem ofan á kann að vera þar í einstökum atrið- um því aðalmarkmiðið er al- gjör aðgreining löggjafar- og framkvæmdarvaldsins og á því liöfuðmarki meiguin við aldrei missa sjónar. Kjörin fram- sögumaður. Á fundi stjórnmálanefnd- ar allsherjarþings Samein- uöu þjóðanna lagði Undén, útanríkisráðherra Svíþjóöar, til að Thor Thors, sendi- herra, yrði kosinn framsögu maöur nefndarinnar og sam þykkti nefndin þá tillögu einróma. Aðalfulltrúi Banda ríkjanna hjá Sameinuðu þjóöunum, Warren Austin, studdi tillöguna og sagði: „Herra forseti. Sendiherra Bandaríkj- anna telur sér sóma að því að styðja tilnefningu Thor Thors hins vinsæla sendi- herra íslands í Bandaríkj- unum sem lengi hefir verið fulltrúi hjá Sameinuðu þjóð unum og sannaö hefir með þýðingarmiklum störfum í þágu þeirra, aö hann er þeim kostum búinn, sem framsögumaður þarf aö hafa.“ Reykjavík, 4. okt. 1950. Hvíti dauðinn herjar Indverja. Kalkútta (VP). — Ætíað er, að liálf milljón Indverja deyi árlega úr berklaveiki. Ástandið á þessu sviði heil brigðismálanna sem annarra í Indlandi er mjög slæmt og eru í landinu aðeins til 1000 sjúkrarúm, sem ætluð eru berklaveiku fólki., ^Mihnar hhJt oió löggiltur skjalþýðandi og dóm- túlkur i ensku. Hafnastr.il (2.hæð). Simi4824 Annast allskonar þýðingar úr og á ensku. NÝrr*> BEWA/ •w1 C SumugkAs TARZAN - 707 „Við hljótum að vera í námunda við þorp þeirra,“ mælti Tarzan, og benti á vatnið. „Er við komumst fram hjá þessuin trjám, ættum við að vera liólpnir,“ bætti hann við. Tarzan uggði ekki að sér, og allt í einu lét jarðvegurinn undan honum. Kaldir fingur læstust um ökla lians og drógu hann niður á við.

x

Vísir

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.