Vísir - 23.02.1952, Blaðsíða 5

Laugardaginn 23. febrúar 1952
V I S I R
S
RADDIR LESENDANNA:
Það á aí sanwka sjúkrasamkígÍB
T ryggingsrstoliiunfiiiiL
Herra ritstjóri. hliðra sér hjá aðstoð við ör-
Ragnar Benediktsson finnur yrkja og aðra fátæklinga, sem
að því, hvernig tryggingarnai
eru teknar frá almenningi, en í
staðinn lagðar á; drápskylfjar.
Hafi hann þökk fyrir góðvilja
sinn. Ragnar flytur mál sitt
með hógværð og prúðmennsku.
En, ,,hér duga engar fyrir-
bænir, hér þarf skít“, sagði
presturinn forðum, er honum
ofbauð sinnuleysið. Það var
aldrei, ætlast til þess, að trygg-
ingarnar ættu að vera atvinnu-
bótavinna fyrir ónytjunga Al-
þýðuflokk-sins, né-heldur sjóðir
Merkjasala KSVÍ
engan eiga að. Tryggingarnar
átti aldrei að framkvæma sem
sveitarstyrk.
Hundaskammtur eymdarinn- I
ar, sem nú er réttur að gamal- |
mennum og örykjum, er þjóð- ;
inni ekki til sóma. Skammtur- j
inn er nú helmingi lægri að
verðmæti en 1936, hvort held-
ur miðað er við dýrtíðina eða
meðal-árskaup verkamanna.
Tryggingarstofnunin er nú
sögð vera orðin stærsti lánveit-
andi landsins, og forusta Al-
Tryggingarstofnunarinnar og þýðuflokksins, sem ræður
annarra ríkistrygginga pólitísk
lyftistöng fyrir sama flokk. Þá
var það heldur ekki ætlunin, að
Lyfjaeinkasalan og lyfsalar
gætu skattlagt almenning að
vild. En verkin sýna merkin.
Það eru hrein svik, að sjúkra-
samlögin hafa ekki þegar verið'
sameinuð Tryggingarstofnun-
inni. Það eru svik, að ekki er
greiddur nema lítill hluti lyfja-
verðsins og þau lyf alls ekki
greidd, sem þeir sjúkustu þurfa
sárast með. Það eru svik, að
gamalmennum er mismunað
um lífeyri, og reynt að komast
undan greiðslum með upplýs-
ingum frá skattstofunum, sem
alls ekki eru alltaf réttar. Það
eru svik, hvernig reynt er að
hverjum lánað er, gleymir ekki
sínum mönnum. Er skemmst að
minnast þess, að Landsbankinn
var látinn lána eina milljón í
veðdeildarbréfum vestur á ísa-
fjörð, en Tryggingarstofnunin
kaupir bréfin á nafnverði, þótt
söluverð slíkra bréfa sé ekki
yfir 70%5'Þetta bjargar kann-
ske í bil krötunum á ísafirði,
en það bjargar ekki fátækling-
unum þar. Og þetta fé á ekki að
vera nein braskvara.
Það er almenn krafa, að
sjúkrasamlögin séu sameinuð
Tryggingarstofnun ríkisins
tafariaust. Það er almenn krafa,
að fullkomin rannsókn fari1
Merkjasöludagur Kvenna-
deildar Slysavarnarfélagsins er
á morgun.
Þessi árlegi fjársöfnunardag-
ur kvennadeildarinnar hefir
ætíð verið árangursríkur fyrir
*starfsemi félagsins og komið
mörgu góðu til leiðar, sem ó-
þarfi er að rekja hér, svo kunn
almenningi sem sú aðhlynning-
ar og björgunarstarfsemi er,sem
| Siysavarnarfélagið hefir með
höndum. Starfið er óþrjótandi,
því aldrei er ofmörgum manns-
lifum bjargað og aldrei of vel
hlúð að þeim er fyrir sjóvolki,
slysum og vosbúð verða.
Fátt prýðir okkur meira, ís-
lendinga, en hjálpsemin við ná-
ungann, gjafmildin og mann-
úðin er við eigum í óvenju
ríkum mæli og leggjum með því
í þann varasjóð er mölur og ryð
fær ei grandað.
Bæjarbúar hafa ætíð sýnt í
verki, að þeir kunna að meta
gott málefni og fórnfúst starf.
Kvennadeildin heitir á bæj-
arbúa að kaupa slysavarna-
merkin. Einnig verður selt kaffi
í Breiðfirðingabúð frá 2—7 og
dansleikur í Sjálístæðishúsinu
um kvöldið til ágóða fyrir starf-
semina.
Börn og unglingar komið í
dag á skrifstofu Slysavarna-
tMiÞB'nafýiirðB&t' —
Frh. af 8. síðu.
fari út um þúfur vegna láns-
fjárskorts. Vonandi rætist samt]
úr þeim örðugleikum, því að
þar er á uppsiglingu merkt mál,
sem mun marka djúp spor í at-
vinnulífi Hafnarbúa.
Bátaútgerðin
á vertíðinni.
Níu bátar eru gerðir út frá
Hornafirði á þessari vertíð, 5
heimabátar, 1 frá Breiðdals-
vík og' 3 frá Neskaupstað. Sjö
af bátunum róa með línu, en 2
verða með þorskanet. Eru þeir
að hefja róðra. Afli á línubát-
ana hefir verið réitingssamur,
en gæftir góðar, það sem af er
þessum mánuði. Loöna hefir
ekki enn þá gengið inn í Horna-
fjörð, en hennar hefir orðið
vart á miðunum.
Hraðfrysting.
Hinn 6. febrúar hófst hrað-
frysting hjá Kaupfélagi Aust-
ur-Skaftfellinga. Kaupir kaup-
félagið alla ýsu af bátunum.
Hefir það nú hraðfryst um 30
lestir af flökúm. Fiskiðjan Höfn
h.f. kaupir þorskinn í salt. Hef-
ir hún fengið leigt húspláss í
verstöð kaupfélagsins.
Höfn er vaxandi
káuptún.
í Hafnarkauptúni eru nú 447
íbúar. Hefir þeim fjölgað um
150 síðustu fimm árin.' Það er
því brýn nauðsyn, að-Atvinnu-
tækjum fjölgi í lireppnum, svo
að hér verði lífvænlegt, og
kleift sé að nýta þau fengsælu
fiskimið, sem eru í nánd við
Hornafjörð.
, félagsins til að sækja merki og
fram á tryggingabáknunum og selja á morgun.
því sukki, sem þar virðist við-
gangast. Og sú rannsókn verð-
ur að framkvæmast af þeim,
sem hægt er að trúa.
Ragnar Benediktsson bendir
réttilega á það, að embættis-
mennirnir eru þjónar þjóðar-
innar en ekki húsbændur.
Tryggingarnar voru settar til
hjálpar gömlum, sjúkum og
snauðum, en ekki til að vera
lyftistöng í pólitísku braski.
Tryggingunum var ekki ætlað til Snæfellsneshafna, Stykkis-
að vera drápsklyf jar á örsnauð- . hólms og Flateyjar á Breiða-
um almenningi. Þar eru skatt- firði, um miðja næstu viku. —
RlKíSINS
M.s. Skjaldbreið
ar og tollar hins opinbera al-
veg fullnægjandi.
Hj.
Tekið á móti flutningi á mánu-
dag. Farseðlar seldir á þriðju-
dag. —
Ferðaféiag fslantk efnir tíl kynn-
ingarfunda utan Reykjavíkur.
Fyrsti fundurinn verður i Hafnarfirði á morgun.
Ferðafélag íslands heldur út- j til þess að kynna landið, nátt-
breiðslu- og kynningarfund ^ úrufegurð þess, sérkennileik og
mcð ágætri efnisskrá í Bœjar- j töfra, en hinsvegar til þess að
Hefnm nú fyriríiggjandi
ti! afgreiðslu strax:
Sólar-kúafóður,
Sólar-hænsnafóður,
Sólar-hestakorn,
Blandað korn,
Kurlaðan mais,
Hestahafra,
Hveitiklíð,
Hveitikorn, og
Alfa-Alfa mjöl.
Leitið upplýsinga um hið hagkvæma verð hjá okkur,
áður en þér festið kaup annars staðar.
Síldar- og FiskimjölsverksmiSjan h.f.
Hafnarstrætii 10—12
Sími 3304.
Símnefni: PISKIMJÖL.
A BOLLUDAGINN
á hvers manns disk fiskibollur úr fiskfarsi frá
SÍLÐ og FISK
hoðar fiS futidar i dag icl. 4
í fundarsal L. I. Ú. í Hafnarhvoli.
ÁRIÐANDI MÁLEFNI Á DAGSKRÁ.
STJÖRNIN.
bíói Hafnarfjaiðar á rnorgun
kl. 3 e.h.
Á þessum fundi skýrir for-
seti félagsins, Geir H. Zoega,
vegamálastjóri, frá starfi og til-
gangi félagsins, Pálmi Hannes-
son rektor flytur erindi um
Kjöl og sýnir þaðan skugga-
myndir í litum. Hallgríinur
Jónasson kennari lýsir ævintýri
á öræfum og loks verður sýnd
litkvikmynd úr Þjórsárdal sem
Ósvaldur Knudsen málara-
meistari hefir tekið, en Krist-
;ján Eldjárn þjóðminjavörður
talar með myndinni. Kvikmynd
þessi var sýnd á fundi Ferða-
félagsins hér í Rvík í haust er
leið. og vakti mikla hrifningu
áhorfenda.
Ferðafélagið hefir nú ákveðið
að efna' til kyiiningarfuhda
1 utan Reykjavíkur, annarsvegar
kynna starfsemi félagsins og
vekja áhuga almennings fyrir
gagnsemi þess og menningar-
legri viðleitni í þá átt að glæða
áhuga fólks fyrir ferðalögum
og . auka kynni þess á landinu.
Fundurinn á morgun er
fyrsti fundurinn sem Ferða-
félagið efnir til í þessa átt, en
gefi hann góða raun og verði
vel sóttur mun félagið efna til
samskonar funda víðar úti á
landsbyggðinni.
Næsti skemmtifundur Ferða-
félagsins hér í Rvík verður n.
k. miðvikudagskvöld í Sjálf-
stæðishúsinu.
Signrgeir Sigurjóassoia
hœstaréttarlögviaðUT.
Skrifstofutími 10—12 og 1—5.
Aðalstr. 8. SínH 1043 og 80950.
OKKUR íslendingum hættir j
mörgurn til þess að hafa mikið
álit á okkur, tölum oft digur-
barkalega um ýmsa hluti, þótt
oft sé því skeytt aftan í, svona
til öryggis eða frekari skýring-
ar, „miðað við fólksfjölda“.
Hefir þessi varnagli um fólks-
fjöldann oft komið að góðu
haldi, eins og að líkum lætur.
Auðvitað er gott að hafa sjálfs-
traust, en betra er að hafa það
í hófi, eins og fleira. En hóg-
værð hjartans og lítillæti er oft
affarasælla og auðvitað smekk-
legra en rembingur.
♦ Það kemur ekki ósjaldan
fyrir íþróttamenn okkar,
og e. t. v. einkum íþróttafröm-
uði okkar, sem allir eru fyrir-
taks menn, að telja okkur meiri
nienn en við raunverulega er-
um, og' hefir þetta stundum
komið okkur í koll, eins og al-
kunna er. Þó er þetta engan
\-eginn sagt til þess að gera lít-
ið úr afrekum margra íslenzkra
íþróttamanna, sem eru ágæt,
jafnvel þótt ekki sé „miðað við
fólksfjölda".
♦ En nú rakst eg á frétt frá
aðalfundi Sundráð.s
Reykjavíkur, sem haldinn var
16. þ. m„ og þar er m. a. þessi
dásamlega ályktun: „Fundurinn
skorar á Sundsamband íslands
og stjórn SRB að beita sér fyrir
landskeppni ísleridinga í sundi
við einhverja eflenda þjóð“.
Þeir eru hvergi hræddir, menn-
irnir í sundráðinu, eins og sjá
má af þessari hógværu áskor-
un. Eg veit ekki, hvort sund-
ráðsmenn eru g'ersneyddir
venjulegri kímnigáfu, en ofan-
rituð áskorun virðist þó ein-
dregið benda til þess, að svo
sé, nema þeir séu þá að narr-
ast að okkur hinum.
4* íslendingar eru miklir
sundmenn, en hinu munu
færri trúa, að rétt sé að beita
sér fyrir landskeppni í sundi
við einhverja erlenda þjóð. Það
væri vafasamt grín fyrir okkur
áhorfendur að horfa á lands-
keppni okkar manna og t. d.
Japana, Ástralíumanna eða
Bandaríkjanna, en sundráðið
munar ekki um slíkt. Sem sagt:
Komið ef þið þorið, „einhver
erlend þjóð“. Segið svo, að enn
lifi ekki með okkur horskur,
nærrænn forn- og ramm-
íslenzkur andi!
ThS.