Vísir - 14.02.1953, Qupperneq 7
I^augartiagími "i 4. f ebrúar 1953.
TISXS
lllflllilHIMIIIIMMNIIIIIIMI
THOMAS B. CðSTAIN:
! Ei má sköpum renna.
103
í rásinni. Mér er kaniiske ekki að treysta. Karlmömium geðjast
að mér — já, þú hefir sjálfur séð, — eg hefi vist alltaf verið
daðurgjörn og vesalings Jules varð að þola önn fyrir það, en
ekki gerði eg mér neina grein fyrir þvi fyrr en hann var dáinn. nefndi hann „trjárætur“, og
Og ef eg birtist aftur mundi eiginmaður minn verða að líða enn óskaði dómarinn sérstakrár
meiri hugarkvalir, því að þessi hræðilegi orðrómur mundi aldrei I skýringar á því orði og sam-
Utan úr heimi.
þær voru þýddar jafnharðan,
„Það var eg, sem hvatti þig til þátttöku. Þess vegna hefi eg
áhyggjur nú. Við verðum að koma í veg fyrir, að þeir haldi áfram
þessum leik. Sir Róbert er kaldur, ákveðinn, en hann fagnar
yfir hverri hættu. Hinir munu fylgja honum í blindni. Við verð-
um að stöðva þá.“
„Ég er smeykur um, að hann haldi, að hann sé búinn að grípa
bráðina. Eg hefi raunar oft séð hann í hættu fyrr. En aldrei
líkar honum lífið eins vel og þegar hættumar eru mestar.“
„Þið verðið allir að fara úr landi þegar. Eg titra og skelf af
tilhugsuninni um hvað fyrir mundi koma, ef eitthvað kæmi
fyrir ykkur. Sir Robert er tilfinningamaður og á það til að vera
ógætinn í tali — það er mér fyllilega ljóst — og það getur haft
hættulegar afleiðingar, þar sem njósnarar eru á hverju leitL
Þið eruð allir Englendingar og þetta er ekki deila, sem ykkur
er viðkomandL Þið unnuð dásamlegt afrek í kvöld, en nú ættuð
þið að hugsa ykkar ráð, og láta þar við sitja — og — og fara
heim.“
„Eg held, að þú hafir rétt fyrir þér. Eg vil Sir Robert allt hið
bezta og vil ógjaman, að hann lendi í nokkmm vanda.“
Áhyggjusvipurmn hvarf skyndilega af andliti hennar.
„Og eg vil ekki, að þú lendir í neinum vanda, Frank. Eg'
held, að eg megi segja, að eg vilji þér allt hið bezta — svo að
eg geti gefið gott ráð. Þú átt ekki að koma með mér. Þú þarft
ekki að óttast um öryggi mitt. Þú verður að fara úr Frakklandi
eins fljótt og þú getur, en áður en þú ferð,“ — hún var nú all-
hikandi á svip, — „ættirðu að fara til Margot og sættast við
hana heilum sáttum. Eg óska þess af öllu hjarta, Frank.“
„Við skildum vinir, Gaby. Við erum vinir nú, og eg held, að
við verðum það alltaf — ekkert meixa.“
Frank reyndi að grípa hendur hennar, en hún dró þær til
sín og hristi höfuðið.
„Reyndu að gera þér þetta ljóst, Gaby: Eg elska þig — þig |
eina, og það g'etm- enginn breytt neinu um það — ekkert orðið
til þess að á því verði nein breyting. Og eg held mína braut,
unz eg næ markinu, hversu miklar hindranir, sem verða kunna
á vegi mínum.“
Gabrielle hristi höfuðið næstum með ofsafenginni ákefð.
„Eg ætla — í þetta eina skipti — að reyna að vera óeigin-
gjörn. Skilst þér ekki, Frank, hve takmarkalaus eigingirni mín
hefir verið í öllu gagnvart þér. Eg hefi aldrei hugsað um þig —•
aðeins um sjálfan mig.“
Tárin komu fram í augu hennar.
„Eg gat jafnvel fallist á, að þú og vinir þínir tækju þátt í
þessum hættulega leik, er við björguðum Lavalette, — tiLþess
að eg næði því marki, að bæta um fyrir misgerðir bróður míns.
Til þess að eg fengi frið í sál minni var eg reiðubúin að hætta
til lifi þínu og vina þinna — fyrir mann, sem þið þekktuð ekki.“
Leiftursnöggt bar hún vasaklútsbleðil að augum sér.
„Hér eftir skal ekkert slíkt gerast. Nú ætla eg að hugsa um
aðra, en ekki sjálfa mig. Eg ætla að gera það, sem eg veit,
að er bezt fyrir þig — og ykkur. Ó, eg' vildi, að þú gleymir mér,
og að allt gæti orðið gott milli ykkar Margot.“
„Mundirðu ekki verða neitt vansæl, ef eg gerði það, sem þú
biður um?“
„Það skulum við ekki ræða um, ef eg yrði vansæl, er það ekki
annað en það, sem eg hefi til unnið.“
„En við getum ekki komist hjá að ræða urn það,“ sagði Frank
og brosti. „En fyrst verð eg að ryðja af veginum þessum hindr-
unum.“
„Eg er ekki að reyna að leggja neinar nýjar hindranir á
þagna. Það þýðir ekkert að halda því fram, að eg myndi breyt-
ast. Eg verð vist alltaf svona og hræðilegt líf myndi bíða þín.“
„Þú mundir gera mig hamingjusamari en orð fá lýst — eg
þekk þig til hlítar. Þú getur verið eins broshýr og þú vilt —
við áðdáenduma — það skiptri mig engu — eg þekki þig,
Gaby.“
„Þú treystr mér nú. En þú mundir komast á aðra skoðun
seinna. Nei, Frank, við verðum að haga okkur skynsamlega.
Ekkert, sem þú segir getur haft mig ofan af ákvörðun minni.“
„Þú reynir að sniðganga það, að það eru ekki allir eins. Kann-
ske er hægí að' skipta mönnum í tvo flokka, þá, sem njóta ástar
aiinarar, en eru haldnir afbrýðisemi, —•. og þá, sem finna ham-
ingju í að elska. Eg er í seinni flokkinum. Það veitir mér ham-
ingju að elska þig — og það gæti ekik flögrað að mér hvað þá
meira að vera afbrýðisamur. Þú gætir daðrað við hvern sem
væri — nei — eg yrði að setja einhver takmörk — ekki við
Caradoc."
Hún gat ekki varist því að hlæja.
„Hve þrár þú ert — hvernig á eg að fara að því að sannfæra
þig um, að eg hefi rétt fyrir þér.“
BRIDGEÞATTUR
VÍSIS
RÁÐNING:
A 7-6
¥ K-4
♦ K-G-9-4
* D-G-10-8-6
bandi þess. Svaraði Kenyatta
því, að hann ætti við, að félags-
skapurinn ætti að hverfa ofan,
í jörðina eins og rætur trjánna.
Dómarinn sagði þá, að það
mætti skilja sem hvatningu
þess, að félagssakpurinn ætti
að taka upp starfsemi á laun,
en Kenyatta neitaði því, og vár
sárlega móðgaður yfir þeirri að-
dróttun.
Eitt bezta dæmið um s'vör
Kenyatta er það, er hann vár:
að þ\7í spurður, hvort hann að-
hylltist fjölkvæni: „Já, en eg
kalla það ekki fjölkvæni."
Þá var sakborningurinn
mjög móðgaður, þegar svert-
ingjakona nokkur sagði, að
hann hefði einu sinni mælt á
þessa leið: „Guð er ekki til og
Jesús Kristur var Englending-
ur!“
Menn gera ráð fyrir, að enn
líði all-langur tími, þar til
málaferlunum verður lokið.
A
¥
♦
*
K-10-8-4-2
D-5-2
8-6-2
K-4
A-D-9
9-7-6
Á-D-10
Á-9-7-5
— Vísindi og tækni
Frh. af 4. síðu.
á loft og flaug skamman spöl í
7 m. hæð. í skýrslu Hortons
segir, að flugvélin hefji sig til
flugs á h. u. b. 75 km. hraða á
klst., sem jafngildi 1800 snún-
ingshraða á mínútu. Hæfni til
flugtaks og lendingar er ágæt.
Suður spilar 3 grönd og V.
kemur út með A 4, en A. lætur
þá í G. Hvernig er heppilegast
að spila spilið?
Suður á að drepa með A ás
til þess að láta V. halda, að A.
hafi líka D., ef V. skyldi hafa
A K. Hafi A. kónginn í A er
spilið allaf upplagt, hvar sem
A K. er. Drepi S. með D. í
A er auðvita hætta á, að V.
reyni annan lit, er hann kernst
inn á 4> K., einkum þegar ¥
K. er annar hjá blindum, en þá
er spilið tapað. Eins og spilin
liggja hlýtur V. að komast inn
á A K. En S. spilar sig inn á
blindan með ♦ og reynir leg-
una í A.
A kvöldvökunni,
Jón: „Veiztu, hvaða munur
er á stúlku, sem japlar tyggi-
gúmm og' kú, sem er að
jórtra?“
Jóna: „Nei — hver er hann?“
Jón: „Kýrin er svo hugsandi
á svipinn!"
©
Hann var skáld, og hann
sendi blaðinu eitt hinna and-
legu afreka sinna, sem hann
hafði gefið nafnið: „Hvers
vegna er eg á lífi?“
Hann fékk kvæðið endursent
brautina framundan. Þær voru komnar til sögunnar áður. Það með svohljóðandi bréfi: „Vér
er ekki eingöngu það, að þú getur ekki gengið að eiga konu, J höfum því miður ekki not fyrir
sem ekki nýtur neinnar virðingar. Eg er snauð að fé. Eg á ekki ljóð yðar, en vér getum hins-
g'rænan eyri. Eg hefi selt skartgripi mína, — jafnvel fatnað — vegár svarað spurningu yðar:
eg á í rauninni ekld. annað en það, sem eg stend í.“ | „Þér eruð á lífi, af því að þér
„Guði sé lof fyrir fátækt þína. Eg segi það í þeirri von, a'ð senduð oss kvæðið í pósti í stað
eg standi þá betur að vígi —“ j þess I að f æra oss * það eigin
„Frank, eg veit hvérnig ástatt er í Englandi. Það verður langt hendi!“
þangað til þú verðúr einn eigandi blaðsins. Þú þarft konu, sem ©
getur hjálpað þér, auðuga konu. Margot er einmitt kona handa Will Rogers, gamanleikarinn
þér. Hún hefur allt til að bera, auð, fegurð, er mikils virt. Ef ameríski, sagði frá því í end-
urminninguin sínuin, að kona
hans hefði átt í mestu vand-
ræðum með son þeirra hjóna,
skaltu sjá, að hann verður fljót-
ur að troða henni ofan í bux-
urnar.“
Cittu Jihtti ðar.
í bæjarfréttum Vísis 14. fe-
brúar 1918 mátti m. a. lesa
þetta:
þú vilt ekki líta á málið skynsamlega verð eg að gera það.
Þú verður að gera það sem skynsamlegast er.“
„Síðan hvenær byrjaðir þú á því að hugsa um það eitt, að
gera það, sem skynsamlegast er?“
„Eg er ekki að tala um sjálfa mig — þá kemst víst ekki heil-
brigð skynsemi að. Eg er að tala um þig, og eg væit, að því fvrr
sem þú ert laus við mig því betra. Það er allt og sumt.“
„Hvað er þetta! Enn ein hindrun!"
„Enn ein -^r og kannske sú alvarlegasta. Eg er ekki stöðug
Öskudagurinn
var miklu ærslaminni núna
en undanfarin ár, og hefur það
vafalaust stafað af því, að helli-
rigning var mikinn hluta dags-
ins. Það er annars gömul kenn-
ing, að dagurinn eigi að eiga
átján sína líka á föstunni (átján
bræður) hvað veðráttu snertir
og væri betur að.það rættist.
f ••
Okuhæfni reynd.
í Róm geta bílstjórar reyn,t
viðbragðsflýti sinn og öku-
hæfni með sérstöku tæki. í
gegnum tækið rennur stöðugt
áfram hvítur renningur, sem
markaðar eru á tvær samhliða
línur, og bugðast rétt eins og'
vegir gera. Sá, sem reyna á,
hefir lítið stýri eða hjól milli
handanna, er stýrir blýanti, sem
síðaíi sýnir á pappírsrening-
unum hvernig stýrt er. Sam-
hliða línurnar merkja auðvitað
vegarbrúnirnar.
Varnar uppiitun.
Fundinn hefir verið upp
vökvi, sem hefir þau áhrif, að
séu rúðugler úðuð með honum,
upplita sólargeislarnir ekki
áklæði húsgagnanna og vitan-
leg'a ekki önnur tæki. Vökvinn
hefir líka þau áhrif, að glerið
helzt hreint og fágað að innan-
verðu.
Hljómleikar
verða i Iðnó
Býflugnarækt hafin
á Islandi.
Nýlega var stofna'ð félag í
Reykjavík, sem nefnist Bý-
ræktarfélag íslands.
Markmið þess er að vinna að
í kvöld. Er það býflugnarækt og hafa forgöngu
lúðraíélagið Harpa, sem þá
ætlar að láta til sín heyra af
nýju, undir stjórn herra Reynis
Gíslasonar. Hefur flokkurinn
er vildi aldrei troða skyrtunni j æft sig af kappi undanfarið og
ofan í buxurnar. En Wiil var
ekki í iniklum vandræðum, því
að hann sagði við konu sína:
„Þú skalt bara sauma knipp-
linga á skyrtufaldiun, pg þá
tekið stórmiklum framförum.
Er það furðulegt, hve mikið
stjórnandanum hefur tekizt að
gera úr flokld þessum, svo erfT
^tt, sem þfmn á aðstöðu á marga
um að gerðar verði tilraunir
með hana og annað sem henríi
viðkemur hér á landi svo sem
hunangs- og vaxframleiðsla,
ræktun hunangspaddna o. fi.
Félagið mun hafa með hönd-
um fræðslustarfsemi og leið-
beiningar um búgrein þessa,
með námskeiðum og á annan
hátt.