Vísir - 23.12.1953, Blaðsíða 3

.. i MiSviícadaginii 23: deaember 1933

MA--

"T^gT
MÉ<I

/yvyyyvvvvsft^ywywvvwvv^'vvvv%#wvvvvy|vwvivvwvvvwvvv
að hátignm skipaði lægstu
bekki
með allslcohak'; óhjóðályð.
’ Svallið kenndu þéir Sæmundi
klerki
og sáu framundan augljós merki
um byltingu og borgarastríð.
5
GLiiLy jáll
I
En annað gat hlotizt öllu verra
af ástúð konungs og þessa herra,
sem orti ættjarðar ljóð.
Vel gat svo farið við klerksins
kynni,
að konungur færi í heimsku
sinni
að elska íslenzka þjóð.
Kaftækjaverksmiðjan h.f.
Hafnarfirði.
f
Skipasmíðastöðin „Dröfn“ h.f.
Byggingarfélagið „Þór“ h.f.
QLi;Lfíc(!
Vélsmiðjan Kiettur h.f.
j. Hafnarfirði.
WAWJV-VJVWV^áVA^W.VWVJWVWA^VVyWVWVVWi ■
(fi&Lfjdí
Verzlun Þórðar Þórðarsonar,
Suðurgötu 36.
í.jvj’.'.wwvv.vww.wivwvv.wrtwuwvwywi >
Íeou
cjra fola
ía
!
óskar öllum viðskiptayinum sínum.
Vélsmiðja Hafnarfjarðar li.f.
>, W.V.VJJVWWV.VJVJJ.WJWW.WJrtWJWAWJJV <
giíLf jót!
Venus h.f.
Hafnarfirði.
Hirðinni tókst að véla og villa
vissi að þáð mundi engu spilla
að bjóða Sæmundi brauð.
Hahn gekk til skips, var gildur
. 'iG'.á velli,
gerðist klerkui- að Helgafélli
og safnaði sál&rauð.
Erikóhgurinn grét sinn kristna
bi'óðux’
á knæpunum varð hami
stundum óður
því lurid hans var ör og óim.
Og þá var það einatt þehgils
vani
að þeyta úr glasinu framan í
Dani
og' sítera Sæmund HóJm.
Þorsteinn prófastur Péturs-
son á Staðarbakka í Miðfirði
segir frá því er er Bjarni Hall-
dórssori hinn ríki, sýslumáður
Hún vetninga, sem bjó á Þing-
eyrum, hafi haldið jólagleði á
Þingeyrum þrjú ár í röð 1755,
’56, ’57 og bauð til fólki úr ná-
grenninu og heldri mönnum
lengra að. Þar talar prófastur
um theatx-e (leikrit) opera
(söngleik) og komediur og seg-
ir: „að allt virðist vera holds-
ins verk en ekki andáns, gjörð
til þess að vekja syndugra til-
hneigingar og finna þeim Gamla
Adam viðurværi. Hálf tunna
brennivísn og matur að sama
skapi gekk upp í hvert skipti.
Um miðja 18. öld var jóla-
gleði mest á þessum stöðum:
Skálholt í Biskupst., Efra-Sel
í Hreppum, Eyvindarmúla í
Fljótshlíð, Reykjavík, Flanka-
stöðum í Garði og Þingeyrum í
Húnavatssýslu og Hjalla í Ölf-
usi. Nú er glatt á Hjálla e:
orðatiltæki af því að Hjalli
■' m
Svemr Bernhöft h.f.
yyyuvv%vvvvvwmwwvWuv^^vwvvvvv^vvywwvv1
e9/°
Kexverksmiðjan Frón h.f.
:nfJ*<JhV,Wj%VWUVUVVUWVAJUVWVVJVAVUVWWhVVVV1
gLiiLf jót!
Landssmiðjan.
WJ,.,.V.V.V.V.W.V.VJV.V.V.VV.V.W.WV.V.,A%W.!
gLiLf jót!

Þetta var aukatríði í erind-
inu, sagan um Sæmund og
kónginn, en sem mátti gjarnan
vera með.
Fram að 1744 var messað á
jólanóttum ög þótti það svo
hátíðlegt, að allir fóru til kirkju
sem vettlingi gátu valdið ef
hægt var. En einn gætti bæjar.
En það var hættulegt vegna
þess, að huldufólkið sótti í það
að koma heim á bæina og halda
þar dansleiki og veizlur.
< w.v.wwv»vy>vv<jwMvwwuwvvv,vwjyvvuvvvui <
giiiLf jót!
Ford-umboðið, Kr. Kristjárisson h.f. ;!
Laugaveg 168— 170.
En éftir að jólanæturmessur
voru úr lögum numdar 1770
var tekið upp á því vestur und-
ir Jökli, að koma saman á ein-
hverjum bæ og halda jólagleði.
Var þá etið og drukkið. Menn
skutu saman matvælum og öl-
föngum, ef bóndinn var ekki
svo efnum búinri, að hann gæti
veitt vökumönnum gefinS. Þar
sem skemmtan skyldi vera
voru fyrst surignar helgar tíðir,
síðan sezt að samskotaveizlu
eða skytningi, sem kallað var,
og borðáð, síðan staðið upp og
tekið að syngja, dansa og
skemmta sér alla nóttina þar
til dagur rann.

Óska öllum nemendum mínum
jjóltM
og farsæls nýárs.
^Jri&ril Í^jömíáon

QLiLf jót!
Gött og farsælt nvár!
Þökkum viðskiptin á liðna árinu.
Hilmai-sbúð,
Njálsgötu 26.

QLiLf jót!
Farsælt nvtt ár!
Þöklc fyrir viðskiptin á liðna árinu.
Borgarþvottahúsið.

ílOii
’»G'
m__
Kjötbúðin Boi-g'.