Vísir - 15.01.1954, Blaðsíða 4

4
VISIR
Föstudagiim 15. janúar 1954
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálssoti.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónssoa.
Skrifstofur: Ingólfsstrœti J
Útgefandi: BLAÐAÚTGAFAN VtSÍR U.r
Aígreiðsla: Ingólfsstræti 3. Simi 1660 (timm linur).
Lausasaia .1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Baitdaríski goifieikarinn Hogan
„maður ársms 1953."
World Sports gdkkst fyrir atkvædagreiðsiu
til þess að íá afreksniann ársins kjörinn.
Eina áhugantálið.
Kosningarnar nálgast, og ekki fer hjá því, að blöðin í bænum
beri þess nokkurn svip. Það er eðlilegt, að þau verji þessa
dagana meira af rúmi sínu til þess að deila um stjórnmál, og
þá einkum málefni bæjarfélagsins. Andstæðingablöð Sjálf-
stæðisflokksins þykjast nú koma auga á ýmislegt það, sem betur
mætti fara í stjórn bæjarins, ekki þannig, að gagnrýnt sé með
rokum, heldur er gamli hátturinn hafður á: Að þyrla upp sem
svörtustu moldviðri, ef takast mætti að rugla dómgreind borg-
aranna svo, að þé'ir létu hafa sig til þess að fela þeim forsjá
bæjarmálefnanna næstu fjögur árin.
ÖIl andstæðingablöðin reyna daglega að sannfæra lesendur
sína um, að einmitt Alþýðuflokkur, Kommúnistaflokkur, Fram-
sóknarflokkur, að maður tali ekki um .flokk Valdimars Johanns-
sonar og Bergs Sigurbjörnssonar, hafi mestar líkur til þess aö
íella 8. mann Sjálfstaíðisflokksins. Að vísu er til málamynda
iátið líta svo út, öðru hverju, að þessir flokkar séu ósammála
um margt, en ftitt c|. ;rigum, að eitt sameiginlegt áhugamál
hafa þeir, — og aðeias eitt. — að svipta Sjálfstæðisílokkinn
meirihlutá í bæjarstjórninni. Það eina, sem bindur þessa flokka
saman í sambandi við kosningaáróðurinn er ekki annað en þetta:
Við ver'ðum að fella Sjálfstæ&isflokkinn. Hvað má hinn óbreytti
kjósandi hugsa um slíka málefnafátækt? Menn, sem hafa ekki
annað en þetta á stefnuskránni, fyrir utan glórulausan þvætting
í ©tíl við ,,úrræði“ Þjóðviljamarma, ætlast til þess, að borgarar
bæjarins láti hlunnfara sig svo, að þeir feli jafn sundurleituxri
hópi stjórn þessa bæjarféiags. Það má sannarlega segja, að
ritstjórar andstæðingablaðanna ofmeti ekki vitsmuni og dóm-
greind almennings.
Komminúnistablaðið ber feigðarmerkið á sér þessa dagana.
„Hin markvísa sókn fyrir alþýðusigri" er ekki ósvipuð óráös-
hjali sjúklings. Það vita allir, og jafnvel „þjóðin“ í Þórsgötu 1,
bezt, að þeir rnunu tapa í þessum kosníngum, og jafnvel enn
eftirminnilegar en i Alþingiskpsningunum í sumar. Þeir vita,
sem er, að gagnslaust er að reyna að blekkja íslendinga öllu
lengur á hræsni sinni um ,,ættjarðarást“ og íslendingseðli. Su
blekking er lýðum Ijós. Nú vita allir, að þessir menn eru
fjarstýrðir, og þess albúnir að svíkja þá þjóð, sem þeir upp á
síðkastið hafa reynt að blekkja sem ákafast með fagurgala.
„Arftakar Fjölnismanna“, á borð við Kristin Andrésson,
„kyndilbera frelsisins", sém nú piýða kommúnistalistann, sjá
sina pólitísku gröf gína fyrir íotum sér.
„Ilið fullkomna fréttakerfi Tímans“ hefur nú verið tekið i
notkun fyrir kosningarnar. Tímamenn fá stundum flog fyrir
kosningar og £irta æsilegar upphrópanir um eitt og annað,
ásamt myndum, sem einnig er liður í „fréttakerfinu". Þeir láta
eins og þcir hafí fundið upp púðrið', en haía raunverulega
ekkert frarn að færa en skilningsleysi á málefnum þessa ba-ja-'.
Reykvíkingar hafa til þessa átt því láni að fagna að láta ékki
verða ,,Tímaþef“ eða „framsóknarlýkt“ af bænum, og sem
betur fer er engín hætta á, að slíkan daun leggi" yfir höfuð-
staðinn að kosníngum loknum.
i Alþýðublaðiö reynir af Veikum fnætti að taka uridir þenna
félega kórsöng. Þeir Helgi Sæmundsson, Gröndal og Hannjbsl
stíga nú lystiiegan dans, -eða hitt þá heldur, frammi fyrir kjór
endum. En þeim herr.um dugar enginn gleiðgosaháttur, jafnvel
þó að trúðahlutverkið-fari þeim ágætlega. Ert.-bjartsýni þessara
mantia ér ’þó. furðuíeg. Þeir .virðast a. m. k, láta . sér' dettá í
hug, að almenningur telji, að þeir séu þess umkomnir að stjórna
Reykjavík, að þeir hafi eitthvert „Xeynivopn", sem að haldi
megi koma til þess að ráða fram ’úr váú'dámálum ’ borgaranna.
Það' er'raunasaga Alþýðuflokksins, og einkanlega á hinum síð-
ustu tímum, að hann hefur aldréi.ífoo»ap.;tað|:eiga sér neiha
stefnu, alltaf tvístigið, aldrei hcM&^eÍn meti rteinu, sem deiit
hefur verið um, heldur alltaf „bæði og“, en aldrei „annað hvort
eða“. Af þessu sýpur flokkurinn nú seyðið. Það er mannlegra
að taka afstöðu og standa við hana, heldur en nota út í æsár
aðferðina „haltu mér, — siepptu mér“. Þess vegna hefur þessi
flokkur misst alla tiltrú almennings I þessum bæ.
Ea eitt áhugamál eiga þessir flokkar þó: Að reyna að fella
Sjálfstæðismenn frá völdum. Hitt virðist ekki skipta neinu
máli, að. ekki örlar á jákvæðum tillögum til þess að stjórna
þessum bæ be.tur. en gert hefur verið. Og Reýkvíkingar vita,
að það myndu þessir flokkar ekki getá, jafnvel þó svo ólíklega
tækist til, að þeir næðu meirililutanum. En Rejykvíkingai- munu
sjá til þess,' aé svo verði' ékki. SjálfstæcisflQ^kiirinn kehj$r i
Öfiugri út úr þessum kosningum en nokkur.sinni fyrr. ]
Bandaríski golfleikarinn Ben
Hogan er af mörgum íþrótta-
ritstjórum talinn fræknasti
íþróttamaður ársins 1953.
Brezka íþróttatímaritið
„World Sports“ gekkst fyrir
einskonar atkvæðagreiðslu
meðal íþróttaritsjóra og leið-
toga í árslokin um það, hver
væri snjallasti íþróttamaður
Þriðja í röðinni varð Maureen
Conolly frá Bandaríkjunum, en
hún vann á hinum frægu kapp-
mótum í tennis í Wimbledon,
ennfremur er hún bandarískur,
ástralskur og franskur meistari
í þessari grein. Jafnmörg at-
kvæði og hún fékk ítalski hjól-
reiðamaðurinn Fausto Coppi
(14), en síðan kom Fortune
ársins 1953. Úrslitin urðu þáu, • Gordien, hinn afburða snjalli
að Ben Hogan fekk flest atí|v„ j kringlukastari, sem nú á heims-
eða 23, en þar næst kom Gpr-jmetið í kringlukasti, sem mun
don Pirie, sem er brezkur lang- j vera 59.28 m. Ofarlega á lista
hlaupari, sem nú þykir með.. var einnig góðkunningi okkar,
þeim eftirtektarverðustu í
heimi, enda sett ýmis met á
árinu, en beztum tíma mun
hann hafa náð í 6 mílna hlaupi.
SaSómonsdómur eftir ai
marksúla brofsiaói.
Nýiega brotnaði marksúla í
knattspyrnukappleik í Þýzka-
landi, og var mjög deilt úm
þann atburð í íþróttadálkum
blaftanna eftir á.
Liðin, sem áttust við, voru
KSC Miihlburg og Jalin Reg-
ensburg, bæði frá Suður-
Þýzkalandi. Þegar 20 mínútur
voru eftir af síðari hálfleik, og
Jahn hafði yfir með 3 mörkum
gegn 1, rakst einn framherja
þess félags á marksúlu and-
t stæðinganna, með þeim afleið -
íngum, að, hún brotnaði. Kveð-
inn var upp sá Salómonsdómur,
j að síðar skyldi leiknar þær 20
I mínútur, sem eftir voru, á sama
■ velli og með sama dómara.
Dómur þessi þótti eftir atvikum
j sanngjarn, og í stíl við SalómOn
hextinn, en olli samt deilum,
eldíi síður en gatið á netinu í
leiknum hór heima, eins og
(menn muna.
RagnhiSd Hveger
dregur sig í hlé.
Norðmaðurinn Sverre Strandli,
sem nú á sleggj ukastsmetið
62.36 m. Bandaríski spjótkast-
arinn Heid er eimiig' ofarlega
á blaði, en hann á nú heims-
metið í spjótkasti, 80.42 m„
sem sett var á sl. ári.
Ekki verður listi þessi hafð-
ur lengri, en aðeins bent á það,
sem „World Sport" segir, að
ekki aðeins sé Hogan afburða
íþróttamaður, heldur hafi hann
og' sýnt einstæðan íþrótta-
manns anda og þrek, er honum
tókst, eftii’ lífsháskalegt bíl-
slys, með stakri þolinmæði og
eftir miklar kvalir, að komast
aftur „upp á tindinn". Slíkt sé
ekki á færi annarra en mestu
afburðamanna til líkama og
sálar.
Gömui afrek
— og ný.
Mörg afrek vorxi imnin á
sviði frjálsra íþrótta í fyrra sem
líklegt er að standi nokkxxrn
tíma, en þó er erfitt að ábyrgj-
ast neitt um slíkt.
Allir kannast við nöfn þeirra
Strandlis og Gordiens, sem
getið er annars staðar á þess-
ari síðu, en báðir settu þeir
met í greinum sínum, sleggju-
kasti og kringlukasti. Færri
munu kaimast við rússnesku
íþ.róttakonuna G. Zybina, sem
i fyrra og hitteðfyrra. marg-
bætti heímsmetið, sem hún á í
Líklegt er talið, að danska
sundkonan Ragnhild Hveger
muni senn draga sig í hlé.
Fáar eða engar sundkon.ur
hafa staðið sig _með meiri ,|i- kúiuyarpi, en„;það er 16.20 m.
gætum en. þessi þróttmiklá Annar Rússi, sem einnig setti
danska stiilka, sem náði beztum hei^osmet í ..fytja, var Lituév,
árangri fyrir stríð, hóf svo sund - sem- hljóp 400 m. grindahlaup
aftur sköinmu eftir ófriðarlok, á 50.4 sek. Það héfir þó enn
og sýndi enn, að hún var hættu-
legur keppínautur. Hún hei'ur á
sundferli sínuip, :^tí,,yfjs 40
met, og þó nokkur þeirra eru
enn r gildi.
Finnsklr ktiattspyrnu-
menn í Riksiandl
Finnska landsllðið í knatt-
spyrnu var fyrir sköimnu á ferð
í Rússlandi, og stóð sig eftir
aívikum vcl.
í Móskvu tapaði það fyrir
Torpedo (1:3), óg í Leriingrad
fana'ði það fyrir - Zenith rneð
sömu markatölu. 80 þúsund.
horfðuftá 'íyrtd iðiitir?rk-éh'' töÓ
þúsund á. þann síðari. .
•fekki veriö staðfest. Norðmaður-
inn Boysen setti nýtt heimsmet
j 100 iri.,hlaupi á 2;20.4 mín.
, , Sum metin éioi «orðin býsna
gömul, t. d.'.iðö m,.hlaup Jesse
'ðwétis, lÖ.2',sél£;:én síðan hafa
nokkrir náð sama árangri, þeir
Davis frá Bandaríkjunum, La
Beach frá Jamaíku, Ewell frá
Bandaríkjunurn og McDonald
Baiiey frá Bretlandi, en met
Owens var sett árið 1036.
Enginn hefir bó hlaupið 800
m.: á jaínskörarnum tíma og
Þjóðverjinn Rudoif Harbig,
1:46.6 mín., en það afrek vann
hann árið J939. Þy’pir sá tími
með' albezttí '’fné'fuijí, serré isfcftiÁ
n
[ hafa verið.
Bóndi áústan iir sveitmn, serr
nú er búsettur hér í bæ, lieiur
sení Bergmáli smábréf i fram-
hakli af umræðununi um hangi-
kjötið, eri uiri þáð var rætt her
í dálkinum s.l. þriðjudag. G.“
segir svo í sínu bréfi: „Nýiégá
var rætt um hangikjötið í Berg-
máli. Hvers vegna er það ekki
eins gott og áður fý.rr? Eg lel
fyrstu ástæðuna vera, að’ nú höf-
um við ekki það sama kjöt og
reykt var af í gamla daga. eins og
það er oftlega nefnt. Þá var
það kjöt af 3—4 vétra sau'ðum,
er aðallega var notáð til þess að
hengja upp og ekki sízt í afskekkt
um sveitum. Sauðakjötið var ein-
göngu notað í hangikjöt.
Það var svikin vara.
Það þótti bókstaflega talað svik
in vara iijá þeim, sem verkuðu
kjöti'ð með pækilsöltun, sem
( stunduin átti sér stað. Kjötið varð
þá bæði bragðverra, saltara en
í liófi þótfi og svo þyngra. Bragð-
bezt fannst mér kjötið méð því
að salta það lítið, en jafnt skyldi
rjóða salti um allt krofið. Síðan
fannst mér bezt að reykja það
við sauðatað og við, en þá fékk
maður bragðgott kjot, sem var
bæði hollur og góður réttur. Þettu
kjöt geymdist vel, þótt saltað væri
hóflega, í þurrum og rakalaus-
um stað. En nú vantar þvi miður
fallegar sauðahjarðir, sém voru
prýði fjárbjarðanna. J. G.“ —
Þetta var bréfið frá viui mínum,
| J. G„ og þakka ég honum fyrir.
i Býst ég við, að hann, sem gamall
' bóndi, viti nokkuð hvað hann
fer i þessu eíni, þött það leysi
1 ekki vandann í sambandi við
skrifin áður.
Um gagnrýni.
Menn gagnrýna margt, jafnvel
tiver annan. Hér fer á eftir bréf
frá öldnuin vini mínum, er vill
segja sína skoðun á því máli. —
„Skilningur og rölc cru friðar*
j merki, sem er nauðsynlegt að
! öll sönn gagnrýni byggist á, seni
er til uppbyggingar manntélagi.
En sú gagnrýni, ér byggist á
skömmum og reíði er ófriðar-
merki, sem ber að forðast-, eitda
hlýtur sú gagnrýni að missa
1 marks hjá þroskaðri þjóð, sem
telja vel’ður vel upplýsta. Gagn-
rýnin er nauðsynleg, en bak við
Ixana verður að vera góðvilji til
uppbyggingar á Öllu, er betur má
fara.
Þau eru ófullkomin.
I. ÖIT rijannanna verk cru ófidl-
komin, en þcir sem skammast
mest. eru sjaldnast færir um að
ðyggja neitt upp. I þjóðfélagi,
| sem hefuu orðið að liyggja al'la
hluti upp á jáfn skömmum tinta
og hér heftir orðið að gerá, er
ekki óeðlilegt að ýmislegt Iiafi
farið öðru vísi en ætlað var, eða
hlutir ekkí komnir í jiað horf,
sem æskilegast væri. Framtíðin
ber ]>áð í skauti' sér, sem enn er
ólokið. Siimir eru svartsýnjr að
eðlisfari og vilja ekki trúa því,
að framtíðin eigi glæstar vonir
fyrir komandi kvnslóð, en við,
sem erum komnir til ára okkar,
efumst ekki. Gagnrýni skal beita
í hófi, sé henni réttilega beilt 'got
ut’ húri orðið til þess að laga sitt-
hvað.“
Þaririig fórust vini tniuuin orð.
Jíg héld. að hann hafi verið að
liugsa ttm kosningar, sem oft
tlraga i'ram það ieiðinlegasla i
fari; jsjjörmnálaflokkanna, en
péir fig:t állir rétt á sér, eftir
okkar íýSræðislegu feerfí. —• kr.