Vísir - 22.01.1954, Blaðsíða 4

VISIR
Föstudaginn 22. janúar 1954
WXSXIS.
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson,
Skrifstofur: Ingólfsstrseti X.
;:i
Útgefandi: BLAÐAÚTGAFAN VlSIR H.F.
Algreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm iínur).
Lausasala i króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Minnliigarorð :
Margrét Thors Clark.
Þeir sru hreyknir.
Það fór eins og Vísir spáði í gær, að þjóðvarnarmenn mundu
ekki vera ragir við að hrósa Bárði Daníelssyni fyrir að
draga sig í hlé úr framboði, þegar upp um það hafði komizt,
•að hann hefðd misnotað aðstöðu sína hjá opínberu embætti, til
að standa í einkaviðskiptum við menn úti um landsbyggðina.
Segir blað þeirra þjóðvarnarmanna í gær: „Bárður brást viö
'pessum ásökunum á þann drengilega og karlmannlega hátt að
œskja þess eindregið að draga til baka framboð sitt á lista
'þjóðvarnarmanna og fara fram á opinbera rannsókn í tilefni
af framannefndum ásökunum. Þjóðvarnarflókkur íslands hefur
tfyrir sitt leyti orðið við tilmælum Bárðar og samþykkt, að hann
dragi framboð sitt til baka.“
\ Öll blöð bæjarins hafa að sjálfsögðu verið full af frásögnum
af atburði þessum, því að hann er algert einsdæmí. Það
Ihéfur líka orðið til þess að auka umræður um þetta opinberlega
<og manna á meðal, a& þjóðvarnarflokkúrinn hefur frá upphafi
áátið í veðri vaka, að hlutverk hans væri að vera einskonar
samvizka þjóðarinnar. fkjaldarmerki flokksins átti að vera
yáðvendni á öllum s,í.-m, og hann ætlaði að haga baráttu
isinni þannig, að fleiri yrðu heiðarlegir eftir tilkomu hans á
,rvígvöll stjórnmálanna en verið höfðu það áður.
J, Mönnum hefur þess vegna fundizt, að þeirra tveggja atburða,
sem gerðust í sambandi við þjóðvarnarflokkinn í síðasta mánuði
<ng svo í þessari viku, væri sízt að vænta á því fyrirmyndar-
.Sieimili. í desember var auglýst, að allar bækur forlags forrnanns
itflokksins hefðu verið g'erðar upptækar, og væri þar um
.ipólitíska ofsókn að ræða. Þegar málið skýrðist, kom í ljós, að
éhér var ekki um neina upptöku bók að ræða. Bókarbirgðirnar
thöfðu verið innsiglaðar og rekstur fyrirtækisins stöðvaður, þar
sem ekki hafði verið staðið í skilum með greiðslu söluskatts.
iiHafði hið opinbera sýnt óvenjuíegt langlundargeð, áður en það
Jét til skarar skríða og gerði bækurnar „upptækar". Þar héldust
ameð öðrum orðum sannleiksástin og heiðarleikinn í viðskiptum
ií hendur, eins og vera bar.
f Nú gerðist svo það, að birt var mynd af niðurlagi viðskipta- búnaðarmálastjóri, Páll
Ibréfs, sem 1. maður þjóðvarnarlistans hafði ritað bónda, þar sem Zophoníasson, gerði frétta-
Sú harmafregn barst hingað
fyrir fáum dögum, að Margrét,
einkadóttir sendiherrahjónanna
í Washington, frú Ágústu og
Thor Thors, væri látin. Hafði
andlát hennar borið að með
sviplegum hætti og kom fregn-
in því mjög óvænt vinum og
kunningjum hinnar látnu hér
heima, er áttu sízt von slíkra
sorgartíðinda.
Margrét var 26 ára að aldri.
Hún giftist fyrir rúmu ári L.
B. Clark, kaupsýslumanni í
Washington og höfðu þau ný-
lega eignast barn. Áttu þau
fallegt heimiii og var sambúð
þeirra hin ástúðlegasta.
Marg'rét fluttist með foreldr-
um sínum til Washington er
Thor Thors varð sendiherra þar
í byrjun ófriðarins. Hún var
bráðþroska mjög, einörö og
glaðvær. Hún var óvenjulega
skemmtilega gáfuð og svo
glæsileg, að hún vakti hvar-
vetna aðdáun og athygli. Hún
varð því fljótlega ein þekktasta
unga stúlkan. í hinum fjöl-
menna og' glæsilega hópi er-
lendra stjómarerindreka í höf-
uðborg Bandaríkjanna. Þurfti
hún mörgum störfum að g'egna
í hinu fjölbreytta samkvæmis-
lífi þar. Kom hún jafnan fram
með háttvísi og glæsibrag,
sjálfri sér og' þjóð sinni til
sóma. Hún var skapmikil og
föst í skoðunum, hjartað var
hlýtt og gott og vinátta hennar
var trygg og sterk. Alltaf var
hún reiðubúin að taka upp
Fræðslustarf í þáp
fandbúnaðarÍRs um
land allt.
vöm fyrir vini sína, ef henni
þótti á þá hallað, við hvern
sem var að eiga.
Þeir sem þekktu hana bezt,
sakna hennar m.est. Þeir sakna
hinnar gáfuðu, trygglyndu og
viðkvæmu stúlku, sem fór sín-
ar eigin götur en átti jafnan
til hlýtt handtak og milt bros
fyrir vini sína, þótt stundum
liðu ár milli funda.
Að foreldrum hennar, Ágústu
og Thor Thors, eiginmanni og
bræðrum, er mikill harmur
kveðinn. Við sem vitum hversu
mikið þau hafa mist, skiljum
hve raunin er þungbær.
Vinirnir hér heima senda
þeim innilegar samúðarkveðjur
á þessari stund reynslunnar.
B. Ó.
Gefjun framleiðir
nýja teg. ullargarns.
Ullarverksmiðjan Gefjun á
Akureyri hefur nú byrjað fram-
leiðslu á nýrri tegund af ullar-
garni, sem blandað er með
svissneska undraefninu „Gri-
lon^.
Er þetta nýja gárn bæði
mýkra og mörgum sinnum
sterkara en venjulegt ullar-
garn.
Grilonefnið er svissnesk
Jiann mælist til viðskipta við hann, og bendir á, að hægt sé að m®nnum nýiega grein fyrir á-^-’Ppfinning, og hefui það alla
tiafa samband við sig í skrifstofum opinberrar stofnunar. Þeg'ar í°rmunum um rannsóknir og > °s 1 ny °n> nenia 'a® ^a ei
anaðurinn sá, að þetta hafði komizt upp dró hann sig i hlé, en,f^wðslustarf í þágu bænda, á 0 u '^el ala- u ",, !*? te U1
kvaðst ætla að fara fram á opinbera rannsókn. Þetta heitir að Slundve)li efnanagssamvinna j 11 on venju e^a u ai 11, sem
iiylja sig reykskýi á flottanum og hefur sjaldnast þótt bera vott Íslan<ís °S Bandaríkjanna, sem , ny on gem c b og el Þa’
um góða samvizku .ítarleg tilkynning hefur áður ,mikl11 kostur. Af hinu nyja
1 . v . . ... ...... . . , ! verið birt um hér í blaðinu Grilon-Gefjunargarni eru þeg-
j Það er oþarfi a& viðhata mjog morg orð um þessa tvo bresti, 1 w r UI 1 uut' I , . , ,
Sem fundizt hafa þegar í fari foringjaliðs þjóðvarnarmanna.' Binnig talaði nokkur orð,ai ^omnu a mai ’a inn 1 u'
iAnnar þeirra brást við uppljóstun um sig á „drengilegan og Glsli Kristjánsson ritstjóri, semj e a uyja ®ain’ °f 1 UI’ ®eln
r. , . . ,... . ,„ - _ . . 6> að vGits. bessari starfsemiiverða prjonaðar, hafa
.Jkarlmannlegan hatt‘, ems og Frjals þjoð hefur komizt að orð‘, d d° veua pesbd11 swnsemi 1t , ,
, . ., _ , ■ _ , , forstöðu na óskaði róðrar sam- ^ kosti íslenzku ullannnar:
en hmn, sjalfur formaður flokks raðvendm og heiðarleika, hefur |IorsiC)OU,P og °SKa01 g00iai sam f ,. , . , ,
o, 1 • ' 4 j , r , . . r i, n . I vinnu við blöðin Unxferðar- * sterkar, hlyjar og hrmda vel
hvorki synt drenglund ne karlmennsku, þvi að þratt fynr upp-i ,lunu *10 D1001IU umieioai 'f .
Uýsingar um viðskipti hans við hið opinbera, ber hann höfuðið,raðunautar elga að ferðast um ,. ' *U., ÞöSS bœ1?St “U lð
íistl OH situr sem fastast i formannssætinu. Veiður því að líta aUa >>“«» ‘i! W—
* viðbrögð Bárðar og FrjÚárar jjjóSar alvarlega édrepu )»““>“** •* læki 111 “™* °* °S
ifyrir fomanninn og flokkinn, er hefur slikan mann á oddinum. í kvikmynda og skuggamynda-
. jsýninga meðferðds. Rá'ðunaut-
I arnir fjórr er.u: Agnar Guðna.-
son, Rvík, Egill Jónsson frá
Hoffelli, Sigfás Þorsteinsson
Breytt aðstaða.
(f A ndstæðingai- Sjálfstæftisflokksins vilja nú kenna honum um jra
i**- það, að eitthvað af vélbátum hefur horfið úr bænum
Sandbrekku ög Öniólfur
a, Örnólfsson frá Bolungarvík.
feíðasta áii, og vitanlega er það sönnun þess, hversu illa hafi Agnar og Örnólfur eru bú-
.yerið búið að bátaútveginum hér í bæ af hálfu bæjarstjórnar-'
Jneirihlutans. Annað yrði nú upp á teningnum, ef menn snevu
íra „yíhaldinu“ og fælu þeitri möníiunrí forsjá bílSárinálefnánná;
gem vita einir, hvað á helzt að gera, til þess að hér renni upp
.sannkölluð gullöld.
H E*i hér er vitanlega aðeins háli’sögð saga — enda ekki Við
oðru að búast. Fjölmargir bátanna, er hér höfðu bækistöð, voru
gerðir út á dragnót og botnvörpu, enda ágæt aðstaða til slíkrar
titgerðar héðan vegna mikils bæjarmarkaðs og kaupa frysti-
húsanna. Nú eru þessar veiðar bannaðar vegna stækkunar
Sandhelginnar, og því hefur útgerð þeirra með þeim hætti ekki
þótt borga sig, og þeir farið til staða, sem eru nær miðunum.
i>etta stafar ekki af að Reykjavík hafi búið svo illa að þeim.
‘ ÞaJð, sem hér er um að kenna, er stækkun landhelginnar,
friðun Faxáflóa. Kannske bæjarstjórn Reykjavíkur ætt.i að
krefjast þess, að hún verði minnkuffi á nýjan leik? Slíkt
kemur vitanlega ekki til mála, en þá mundi bátunum vafa-
laust fjölga aftur. En hver vill káupa það því verði, að miðim
yerði eyðilögð?
fræðikandidatar frá landbún-
aðarháskólanurri- . í. . Khöfh, e$
Egili og Sigfús’hafa iokið prófi
úr framhaldsdeiid á Hvanneyri.
AIlii' eru þeir ungir menn, sem
hafa þegar aflað sér starfs-
reynslu. Fyrirlestrarferðir út
um land. hefjast í næsta mán-
uði. Sýnireitum verður komið
upp í hverjum hreppi í sumar.
sterkari. Hefur reynsla þegar
gýn|, að hið nýja garn er sér-
staklega hentugt í peysur og
sokka.
Matsveinar fiskískipa
á aðalfimdi.
Fiskimatsveinadeild Sam-
bantlsjj ímafrjaijðslUi Cog . fram-
i-eiðslumanna hélt aðalfund
sinn fýrir skemmstu.
Magnús Guðmundsson, mat-
sveinn á b.v. Röðli, var endur-
kjörínn formaður deildarinnar,
og með honum í stjórn þeir
Haraldur Hjálmarsson, vara-
form., Bjarni Þorsteinsson,
gjaldkeri, Bjarni Jónsson, vara-
gjaldkeri, Bjartmar Eyþórsson
ritari.
Fiskimatsveiriadeildin
nær
Grtímyko varaforsætisráð-
lierra Ráðstjórnarríkjanna
verður ráðunautar Moiotovs! 11 fra ils^rp£patsveina a
á Berlínarráðstefnunui. — ilaf,ou- stendur með
Aðrir ráðunautar hans vcrða j hióma, þrátt fyrir erfiðar að-
m. a. sendiherrarnii' í höí-. stæður, vegna f jarvista félags-
uðborgum Vesturveldanna. , manna.
Það er ánægjulegt til þess að
vita hverjum framföruni Reykja-
vikurbær hcfir (ekið undir for-
ystu Sjálfstæðismanna, sem liafa
lengst af haft veg og vanda af
framkvæmdunum í liöfuðborg-
inni. Engin borg, stór eða smá,
á öllu landinu hefur tekið jafn
miklum stakkaskiptuip lil hins
betra á jafn skömmum tíma og
höfuðborgin. Má það auðvitað
þakka viturlegri l'oj-ystu Sjáll'-
stæðismanna i bæjarstjórn, cr
hefur beitt sér l'yrir framkvæmd-
uniini, sem hafa verið til bags-
bóta fyrir allan almenning. —•
Ilyergi liefur verið unnið með
jafnmikílli djöí-fung að því að
byggja yfir íbúana <>g í Reykja-
vík, og þó befur verið við marg-
vísk'ga örðugleika að sfriða, þvi
aöslreyinið ú.l^bpj-ga^ii^nar liefur
veriö jafnt og pétt áruin scman.
Fólksfjölgun eykur
á vandann.
Aðflutningnrinn til liöíuðhorg-
arinnar liefur mjög uukið á
vandann lijá þcim, sem skipulag
bæjarins liafa með höndum, en
óhætt er a'ð fullyrða, að í hvi-
vetna hefur verið liadið í lio'rf-
inu og horft fram á við. Beztu
meðmælin með Sjálfstæðisl'lokkn
iim eru starfsáÖferÖir hans i liöf-
uðstaðnum, og um það geta allir
lteykvíkingar boriö vitni, sem
vilja tmgsa rökrænt um hlutina.
Þeir, sem bera liag Reykjavikur
fyrir brjósti, ættu ekki að þurfa
að vera í neinum vanda imi,
livernig' þeir eiga að ráðstafa at-
kvæði sínu við bæjarstjórnarkosu
ingarnar, sem 'fara fram i lok
mánaðarins.
Dregur nær kosninguni.
Nú dregur óðuin nær þeirri
stundu, er kosið verður um full-
trúa til bæjarstjórnar i Reykja-
vík, og verða menn þá a'ð fara
að athuga hvernig þeir eiga uð
liaga sér við kjörborðið. Það ætti
reyndar að vera öllum heilvitn
mönnum auðvelt úrlausnarefni.
Framfarirnar x höíqéborgioni
undir stjórn Sjálfstæðismanna
tala sínu máli, og geta andstæð-
ingar flokksins ekki neitað ]>vi.
Reykjavík er óðum að þok'ast i
þá átt að vera í tölu borga þeii-ru,
sem fullkomnastur mega heita.
Og Sjálfstæðismenn geta lirósað
sér af því að hafa staðið sam-
stilltir að því, að gera Reykja-
víkurbæ byggilegan. Bærinn er
þeirra verk, sem erfitt verður fyr-
ir aðra t'lokka að tileinka sér.
Standið vörð um bæinn.
Það á ekki að þurfa að eggja
góða Reykvikinga um að fyllcja
sér undir merki þess flokks, Sem
alia tíð hefnr slaðið fastast vörð
tun heill og hag Reykjavíkur, en
það er ástæða til 'þcss að benda
á, hvert óheillaspor það rnyndi
verða, ef tveir flokkar ættu að
skipla með sér verkum í bæjar-
análitnum. Það er ástæða til þcss
að minna alla Reykvíkinga á, að
eini vegurinn til jxess að á-
framhald verði á hagsæld bæjar-
búa, er að Sjálfstæðismenn vcrði
áfram við stýrið, eri með því móti
er bæjarmálunum bezt borgið.
Mun það, er þér gangið að kjör-
borðinu, að listi Sjálfstæðismanna
er D-listinn. Með því að kjúsa
hann liafið þér gcrt skyjdu yðar,
við sjáifa yður, og þá, er siðar
eiga að byggja þennan bæ. — kr.
• Tveir brezkir hermenn voru
myrtir á Suezeiði í fyrri -
nótt. Fundust lík þeirra í
liánd við járnbraut í gior-
morgun.