Vísir - 08.05.1954, Blaðsíða 7

VI s l R

Laugardaginn 8. maí 1954.
hjálp frá skipverjum var úti um þau, varð honum allt í einu
Ijóst, er enn herti storminn. Nú var skipið komið það nálægt að
j°étur sá, að stefnið var gullbryddað og menn í einkennisbún-
ir.gum stóðu í þyrpingu á stjórnpalli, og hinn mesti snyrtibrag-
ur virtist vera á öllu. Hann fór að gera sér X'onir um, að þetta
vseri herskip vinsamlegrar þjóðar — það var ekki neinn sjó-
ræningjabragur á neinu á þessu skipi.
Nú breiddi skipsfáni við hún allt í einu úr sér og hjartað í
brjósti Péturs sló'hart og títt því að skipið var franskt.
,,l>að er franskt, Trina. það er franskt, guð minn góður —“
Liðsforingi í bláum jakka, gullbryddum gekk að borðstokkn-
um og grenjaði:
„Þurfið þið aðstoðar?“
Pétur æpti á nióti:
„Vinsamlegast takið við okkur, monsjör, við getum borgað
fyrir okkur.“
Franski liðsforinginn leit í kringum sig, á haf og himin, og
svo á siglur og segl. Svo gaf hann mönnum sínum einhverjar
fyrirskipanir. Og brátt fóru hásetar að klifra upp í reiðann, og
og var freigátunni beitt upp í vindinn með öll segl slök og
Pétur beið ekki boðanna og stýrði fleytu sinni að skipshlið á
hléborða. Og nú komust .þau, hann og Trina, að því um hvaða
skip var að ræða.
Skráð var með gullnu letri á skipsstefnið: La Duchesse de
Marennes.
Norðaustur — til Bandaríkjastrandþ.
Fyrr en varði skall á sv omikill stormur, að hvirfilvindi var
líkast. Pétur mundi ekki eftir að hafa lent í öðrli eins. Og það
var miklu meira öldurót en þegar Stórtyrkinn lpgði til orustu
við brezka herskipið Albany. j
Ti-ina varð undir eins sjóveik, eins og við ináfti biast, eftir
hin langvinnu veikindi hennar og illa meðferð. jpótt hún hefði
að vísu náð sér aftur í Congo Cay furðanlega, enjsvo hafði líka
slegið að henni í opnum bátnum. Hún lá fyrir i koju, sem einn
hinna ungu liðsforingja hafði gengið úr, af mikluÁi riddaraskap.
Mamma Bellona lét ekkert á sig fá, hvorki sjógáng eða storm,
og hinir. kátu og loðnu frönsku sjóliðar gáfu heiini gælunafnið
„ Apakötturinn ‘ *.
Pétri veittist sem að líkum lætur allerfitt að géra sig skiljan-
legan. Flestir liðsforingjanna kunnu ekki nema fáein orð í ensku
og hinir óbreyttu hermenn ekkert nema frönsku. En skipherr-
ann var honum séi'staklega vinsamlegur. Hann hét Jaques de la
Chapélle. Og það var svo sem engin furða þótt hann fagnaði
honum vel, því að skyrbjúgur var útbreiddur méðal skipshafn-
arinnar og a.lmargir höfðu slasazt, marizt eða beinbrotnað
í undanförnum óveðrum. Pétur fekk ærið að stjarfa. Og hann
gekk að starfi sínu með glöðu geði og honum fannst það í
rauninni nóg laun hve menn voru honum allir af hjarta þakk-
látir fyrir hjálpina.
La Chapelle sagði Pétri, að skipið væri eitt af mörgum skip-
um úr miklum herskipa og herf mtningaskipaflota Lúðvígs kon-
ungs XVI, en skipin höfðu dreifzt í mikilli þoku og stormi.
Allur flotinn var undir stjórn de Ternay flotaforingja. Lagt
hafði verið af stað frá Brest hinn 6. maí áleiðis, til Ámeríku
til hjálpar Bandarikjamönnum. Það voru meira en tveir mán-
uðir liðnir síðan er það var. Af þessu varð Pétri Ijóst, að franski
konungurinn hafði sent her til þess að berjast með Bandaríkja-
mönnum. Og þetta var ágætur her, sém getið hafði sér hið bezta
orð á vígvöllum Evrópu og var nú undir stjóm frægs hers-
höfðingja — markgreifans af de Rochambeau. Og eftir viku
dvöl á skipinu var Pétur ekki í neinum vafa urn, að það var
þlómi franska hersins, sem var á leiðinni til Ameríku á hinum
íranska flota. Á skipinu voru flokkar úr Déux-Pöhts herfylk-
inu og Soissonsais-herfyikinu, seih hafði gétið sér frægðarorð
allt frá 15.98, . •
Nokkra furðu Péturs vakti, að rosknir hershöfðingjar, er
á skipinu voru, lögðu sig í líma með að vera sem stimamýkstir
við nokkra unga liðsforingja. Ekki höfðu hinir ungu menn
getið sér neitt frægðarorð, en þeir voru af aðalsættum, það
vár lykillinn að gátunni. En Pétur spurði hvort þeir myndu
reynast bardagamenn, ykkti skiphema öxlum.
Pétri þótti íróðlegt og skemmtilegt að bera saman hversu
ólíkum skipstjórnar- og agareglum var beitt og á Stórtyrkj-
anum. Og sjófnennirnir, hásetarnir, flestir frá Bretagne og úr
Baskalandinu, vom slyngir sjómenn, og miklu fljótari til en
þeir sjómenn, sem Pétur hafði komiz-t í kynni víð. Englending
Stjörnubíó: „Einn koss er ekki synd“. Aðalhlutverk Curd
Jiirgens og Elfie Maverhofer.
I
Myndlistaskólimi í.Reykjavík, Laugavegi 166,
opnar í dag kí. 2 e.h. sýningu í skóíanum á
verkum nernenda ór fuHorðinsdeiIdum skólans.
Teiks?:ingar
Hegganyndir
Vainsiifa- og olíumáiverk
Sýningin er aðeins opin íaugardag og sunnudag
kl. 2 til 22 báða dagana. Aðgangur ókeypis.
Síúíkur vantaw*
m hfiptit'ifffslt (S3 litl
14. maí og 1. júní.
Upplýsingar gefur yfirhjúkrunarkonan á Kópavogshælinu.
hekt meS Verzlunarskólaprófi, óskast strax til
venjulegrar skriistofustarf.a. Þarf að hafa góða rit-
hqnd. Umsókn sendist Vísi fyrir mánudagskvöld
•merkt: „Strax — 283“.
Þegar þér búið börnin í
sveitina, þá minnist þess,
að GRILON-Gefjunar-
garni'S er sterkara en
nokkuð annað garn. Peys-
ur og sokkar, prjónuð úr
því, verða því sterkari en
aðrar flíkur, en eru þá
jafn hlýjar og hrein ull-
arföt.
GRILON-garnið fæst nú í
16 Iitum.
PREBSHal
is 10
til sölu og sýraís.
BíSasalan,
Blönduhlíð 2, sími 7644.
j^iöntur tií áöiu
Ribs, sóíoer, reyni-
viður, þingvíðir tíl söíu
á Baugsvegi .26. Sími
1929. Áfgreitt eftir kl.
7 á kvöldin.

Uw
HAUKUR
Maíblaðið,
er komið ,út, fjölbreytt og
skemmtilegt.