Vísir - 25.09.1954, Blaðsíða 4

'4
vísir
Laugardaginn 25. september 1954.
WISXR
Ð A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Sjómaimakaberettíitit í ár betri
en nokkru sinni.
Hann hefst 6 n.m., en forsala er hafln
til að afstýra biðröðum.
1 dag, laugardag, hefst for-
sala að sýningum Sjómanna-
dagskabarettsins, sem í ár hefir
rtáðið hingað betri og fjölbreytt-
ari skemmtikrafta en nokkru
sinni fyrir.
Smitandi sjúkdómur.
Þær fregnir hafa borizt frá Færeyjum nýlega, að eyja
skeggjar hafi verið varaðir við að hafa samband við (
rússneska fiskimenn, sem þeir koma stundum að landi. Er
rússneskur fiskifloti í grennd við eyjarnar, eins og skip frá!
fleiri þjóðum, og hafa Rússar að vísu ekki mikið samband við j
land, en þó kemur það fyrir, að þeir hafa sitthvað saman við
Færeyinga að sælda, og þess vegna hefur heimamönnum verið
ráðið frá því að hafa samneyti við þá, þar sem sannað þykir,
að heilsufar sé ekki sem bezt á rússnesku skipunum, og hafi
gkipverjar borið ýmsa næma sjúkdóma til lands.
En meðal þeirra, sem eru á skipum frá löndum þeim, sem
kommúnistar ráða, virðast geisi fleiri smitandi sjúkdómar en
þeir, sem hægt er að lækna með þeim lyfjum, er venjulegast
er að hafa á boðstólum í lyfjabúðum. Undanfarna daga hefur
það komið fyrir h.aj eftir annað, að menn hafa strokið af
skipum kommúnista, og virðist strokpestin grassera einna mest
meðal Pólverja, sem loka jafnvel yfirmenn og eftirlitsmenn
politískrar samvizku undir þiljum, þegar tækifæri gefst til að
komast á land í einhverju lýðræðisríkinu.
Það getur varla verið einleikið, hvað menn virðast dæma-
laust áfjáðir í að komast frá löndunum fyrir austan járntjald.
Ekki verður annað skilið af blöðum kommúnista hér og víðar,
Joan Rhodes, bráðfalleg
aflraunakona.
Vísir hefir átt tal við Einar
Jónsson, framkvæmdastjóra
prýðilega vaxin og gullfalleg,
eins og fyrr segir, en hana mun-
ar þó ekkert um að lyfta bif-
reið og spara sér þannig „tjakk-
inn“ við bílaviðgerðir. Carmin-
os nefnist 8 ára undrabarn, sem
gerir hinar undarlegustu jafn-
vægisæfingar. Borra nefnist ó-
venju fingralangur maður, sem
talinn er skáka öllum vasa-
þjófum heims. Þá er að segja frá
Curth & Co., sem m. a. koma
fram sem lifandi beinagrindur,
og mun ýmsum þá þykja nóg
um.
En ef til vill mun Chaz
Chase þykja einna forvitni-
legastur, því að hann er alæta,
sem étur bókstaflega allt, þar
á meðal fötin utan af sér. En
einstakt fyrirtæki í sinni röð
er þó hundahljómsveitin Miaz,
sem hvarvetna hefir vakið
feikna hrifningu og aflað sér
vinsælda. Auk þess eru kylíu-
iastai'ar, listhjólarar, „pappírs-
töframenn11, að ógleymdum ap-
anum Maroc, sem fær að haga
sér eins og öpum er títt, labba
um salinn og heilsa gestunum.
— Hljómsveit Ólafs Gauks Þór-
hallssonar aðstoðar við sýning-
arnar, en kynnir verður Baldur
Georgs.
um upplýsinga um listamenn
ina, sem hingað koma.
Sýningar eiga að hefjast í
Austurbæjarbíói 6. næsta mán-
En eitthvað virðist þó á vanta, að þetta lýðræðisfyrirkömu-
lag sé það, sem þjóðirnar kunna að meta. Það er viðurkennt,
að þetta lýðræði er ekki af nákvæmlega sama tagi og það vest-
ræna, því að það sé fyrst og fremst efnahagslegt lýðræði, þó
miklu fullkomnara en hið gamla. Þar er sem sagt gert ráð
en að hvergi sé eins gott að búa og starfa og í alþýðulýðveld- j kabarettsins, og leitað hjá hon-
unum svonefndu. Þar eru stjórnarathafnirnar miðaðar við
þarfir fólksins, og auk þess hafa menn verið losaðir úr viðjum
hins vestræna lýðræðis, sem er, eins og allir vita, alls ekkert
lýðræði, heldur þvert á móti. í staðinn hafa menn svo fengið
nýja tegund lýðræðis, hið austræna, sem raunverulega tryggir aðar) og Verða á hverju kvöldi,
jafnrétti allra í orði og á borði, þar er öllum tryggð nóg atvinna ki 7 og n; en auk þess verga
og þar fram eftir götunum, sem kommúnistar einir kunna upp' sérstakar barnasýningar á laug
að telja!! ardögurn kl. 5 og sunnudögum
kl. 3. Athygli skal vakin á því
að næstu tíu daga verða pant-
anir teknar frá í síma 6056 kl.
5—10.30. Með þessu móti verð-
ur unnt að komast hjá biðröð-
um, og er fólki ráðlagt að not-
fyrir því, að nóg sé að skrokkurinn hafi að bita og brenna, ekki færa sér þetta fyrirkomulag,
þurfi að hugsa um „sálina hans Jóns míns“. Nú mun Það þv- ag aðsókn verður vafalaust
hinsvegar vera svo, að ekki er einu sinni alltaf hugsað um geysimikii
skrokkinn, og er þetta þá ekki því líkt, að salt vanti í grautinn,; ^ sýningum Sjómannadags-
heldur að grautur sé enginn tií og kann þá ekki vel að fara- kabarettsins koma nú fram
Það má gjarnan setja dæmið upp dálítið öðru vísi — t.d.; listamenn af sex þjóðum. Þar
með þeim hugsaða möguleika, að allir hafi nóg að bíta og verða Austurríkismenn Danir,
brenna í ríkjum þeim, sem kommúnistar drottna yfir. Þar Englendingar Júgóslavar Sví-
þurfi enginn maður að bera kvíðboga fyrir því, hvort hann ar og Þjóðvcrjar! og má óhikað
geti fætt og klætt sig og sína á morgun eða hinn daginn, eða fuilyrða, ag aldrei hafa jafn-
að óttast, að hann verði settijr á götuna af harðsvíruðum hús- margir ’góðir skemmtikraftar
eiganda, svo að nefnd sé dæmi þess, sem getur komið fyrir í komig hingað á vegum kaba-
Lestrarnámskeiö fyrir
kennara hefst
*
a
Bergmáli hefur borizt bréf frá
lesanda, er nefnir sig „Hlust-
anda“ og er það á þessa leið:
„Eðlilega hafa misjafnir dómar
almennings fallið um það, hvern-
ig þeim sem koma fram i útvarpi
tekst lestur eða framburður. Þetta
hefur reynzt skrykkjótt frá upp-
hafi, sumir voru góðir og snjallir
þegar i stað, aðrir ávallt lélegir.
— Reynir hér að sjálfsögðu mest
á þulina og má segja, að yfirleitt
hafa þeir vérið sæmilegir og sum-
ir mjög góðir, ef ekki ágætir.
Allir hafa sína gaila.
Af engum má krefjast of mikils.
Og nú eru þulirnir allir mjög
fi-ambærilegir, sumir að upplagi,
aðrir við þjálfun, og gerir fólkið
þó alltaf athugasemdir við einn
þeirra, sem það sagði einu sinni
að væri og yrði „óforbetranleg-
ur“ og li'efur það máske verið i
gamni talað. Þetta er nú allt á
vaídi útvarpsstjórnarinnar á
hverjum tíma, einnig að þvi er
snertir kvenþulina, sem vand-
farnara er með, Málrómur konu
getur vissulega verið ágætur, og
ánægjulegt að hafa hann inn á
milli, en hann verður, auk skýr-
leikans að vera þýður, eins og
verið hefur fyrr i útvarpinu, en
ekki harður eða hryssingslegur.
Nú sem stendur mun enginn fást-
ur kvenþulur vera við útvarpið,
svo að vitað sé.
Svo eru hinir.
Svo koma hinir sjálfsögðu eða
tilfengnu upplcsarar, ýmist á
bundið eða óbundið mál, sögur
eða erindi. Og þá hefst stundum
hörmungin. Þrátt fyrir ítrekað-
.
ríki • með vestrænu lýðræði..
En þrátt fyrir þetta mikla öryggi, er útkoman á þá leið, að
iheifn flýja kjötkatla kommúnista og vilja heldur fara í hina
miklu óvissu í ríkjum auðvaldsins. Hvað getur valdið því, að
menn vilja ekki búa við stjórn kommúnista þrátt fyrir það,
að þar þurfi enginn að svelta .eða skjálfa af kulda? Það hlýtur
að vánta eitthvað í líf manna þar eystr, sem.gerir það óbæri-
legt, líkt og fjörefnasnautt fæði er gagnslítið.
Sennilega er það fjörefnisskortur, sem gerir það að verk-
um, að þeir eru harla fáir, sem flýja austur á bóginn. Og þess
eru líka dæmi, að mikilsmetnir kommúnistar hafi komið von-
sviknir að austan, hafi þeim þá ekki verið hjálpað til að bera
beinin þar eystra, svo að þeir ættu.ekki afturkvæmt.
. Og þetta fjörefni, sem skortir í skipulag kommúnista er
frelsið’— möguiéikinn til að géta bætt aðstöðu sína, hvort sém
valdhöfunum er það ljúft eða leitt, skipta um valdhafa með
krossi á litlum pappírsmiða, segja skoðun sína, án þess að eiga
öxina yfir höfði. sér, geta farið úr starfi, ef . annað hentugra
býðst, ferðast milli landa, þegar svo býður við að horfa. Margt
flþira nlietti telja, en allt er þetta. bannað hjá kommúnistum,
og þess vegna vilja menn ekki það frelsi eða lýðræði, sém þeir
gurna af.
rettsins, enda allir á heims-
mælikvarða, hver í sinni grein.
Aðalkostur þessarar kaba-
rettsýninga er einkum sá, að
þar er áreiðanlega eitthvað fyrir
alla, unga jafnt sem gamla. Þar
eru djarflégir fimleikar, furðu-
legar aflráunir, jafnvægislistir
og ýmis spaugileg tiltæki.
Atriðin eru alls
14 á skemmti-
skránni, sagði Einar
Jónsson. Þar kem-
ur t. d. fram gull-
falleg stúlka, Joan
Rhodes að nafni,
sem af ýmsum er
talih sterkasti
kvenmaður heims-
ins. Þó er hún
Hund ahl jómsveit
Míaz.
Á mánudaginn kemur hefst
lestrarnámskeið, sem ætlað er
barnakennurum í Reykjavík.
Námskeið þetta verður tvíþætt,
annars vegar verða fyrirlestrar.
cn hins vegar sýnikennsla.
Fyrirlestrána flytja ýmsir
kunnáttumenn i lestrar- og ís-
lenzkukennslu svo og sálfræðing-
ár. Mun Ólafur Gunnarsson frá
Vik flytja fyrsta fyrirlesturinn á
námskeiðinu, en síðan verða dag-
lega erindi um lestrarkennslu og
að því búnu almennar umræður
á eftir.
manna virðist útvarpsstjóri ekk-
ert skeyta þessu — fær stundum
til þess litt færa menn eða alls-
endis ófæra, sem eyðil^ggja ger-
samlega efnið fyrir hlustendum,
og er þetta hastarlegast, er sum-
ir útvarpsólæsir liöfundar fara
með efnið á þenna hátt. Ef
dæma á af þessu virðast jafnvel
skynsamir menn enga tilfinningu
hafa fyrir því, hvernig leshæfni
þeirra er.
Spurningin er:
Spurningin er: Vilja þeir trana
sér fram undir öllum kringum-
stæðum og stenzt forsjón út-
varpsins það ekki? — eða hleyp-
ir hún hverjum og einum að, sem
kemur og fer fram á slíkt? Að
sjálfsögðu er það óhafandi, og er
nú meira en mál til komið, að
hlutaðeigendur fari að bæta ráð
Sýnikennslan er fyrst og fremst sítt i þessu efni.“ Þannig farast
fólgin í því að æfðir lestrarkonn-1 hlustanda orð og visar Bergmál
arár sýna þær lestraraðferðir shrifinu til hlutaðeigandi manna»
sem þeir hafa notað við kennstu Þakkar um leið bréfið.
sína og telja hagkvæmasta. ^
, Námskeið þetta verður sett kl.
4 e. h. á mánudaginn með nokk-
urri viðhöfn i Melaskólanum og
þar munu bæði kcnnslumálaráð-
herra og borgarstjórinn í Reykja
vík flytja ávörp.
Námskeiðið sténdur yfir alla
næstu viku, fram á n.k. laugár-
dag.
Sjúklingur sknfar:
I' „Kæra Bergmál, Viltu gera svo
vel og koma áleiðis fyrir mig
fyrirspurn til Ríkisútvarpsins.
Hvers vegna á óskalagaþáttur
sjúklinga að falla niður meðare
Ingibjörg Þorbergs tekur sumay-
frí sitt? Sjálfsagt er öllu starfs-
fólki útvarpsins veitt sumarfrí,
en engu hefur þó þurft að sleppa
úr dagskránni, nema óskalögum
^ sjúklinga, Álítur Rikisútvarpið of
1 margar ánægjustundir sjúklinga?
Siúklingur.“ — Von er að spurt
s?, cn Bergmál getur frætt bréf-
ritarann lim að ætlunin er að
flytja tónlist á- þeim tímum, er
Óskálögin hafa verið flutt og er
það nokkur sárabót. --- kr.
KAUPHOLLIN
er miðstöð verðbréfaskipé-
anna. — Siml 1710.