Vísir - 30.09.1954, Blaðsíða 4

3
vísm
Fimmtudaginn 30. september 1954
WISIR
D A G B L A Ð
Ritstjdri: Hersteinn Pálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson.
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Vonsvikinn bi&ill.
Kommúnistar eru æfir þessa dagana, af því að úrslit urðu
önnur á Alþýðuflokksþinginu, en þeir höfðu gert sér vonir
um. Þeir höfðu vonað fram á síðustu stundu, að „þeirra maður“
yrði kjörinn formaður Alþýðuflokksins í annað sinn, maður-
inn, sem skoraði á stuðningsmenn flokks síns í Kópavogi í
vetur að kjósa lista andstæðinganna, sem af hreinni tilviljun
var listi kommúnista.
Meðan kommúnistar gerðu sér vonir um, að þessi maður
yrði áfram formaður Alþýðuflokksins og þá tilbúinn öllum
stundum til að hlaupa undir bagga með vinum og frændum
innan kommúnistaflokksins, naut flokkurinn í heild næstum
sömu ástúðar og formaðurinn sjálfur. Þetta kom greinilega
fram, þegar einhverjum varð það á að blaka við Hannibal
Valdimarssyni, því að þá heyrðust ekki há hljóð frá honum,
en þeim mun meiri skrækur var rekinn upp í Þjóðviljanum,
eins og einn úr innsta hringnum þar hefði orðið fyrir ómaklegu
aðkasti og veriú grá.v leikinn. Mátti af þessu ljóst vera, að
kommúnistar litu fyrst og fremst á formann Alþýðuflokksins
sem flokksmanns sinn en ekki foringja þess flokks, sem þeir
hafa lengi talið óalandi og óferjandi.
En eftir að flokksþingi Alþýðuflokksins var lokið, kom
fijótlega annað hljóð í strokkinn. Flokkurinn, sem kommún-
istar höfðu skömmu áður talið tilvalinn til að standa við hlið
og starfa með sér, var jafnskjótt orðdnn það, sem hann hafði
verið áður, fjandmaður verkalýðsins, og er broslegt að sjá í
þessu sambandi í gær, hversu miklu rúmi þarf nú að verja til
að ófrægja þá, sem náðarsólin skein á áður, fyrir aðeins fáeinum
<dögum.
Kommúnistar eru sárreiðir, af því að þeim tókst ekki her-
bragðið sem átti að vera að fá Alþýðuflokkinn til fylgilags við
sig til að byrja með og reyna síðan að krækja í nokku'rn hluta
hans með klofningi síðar. Fyrrihluti þessarrar fyrirætlunar
hefur mistekizt, en þó munu kommúnistar ekki af baki dottnir,
því að ýmsir munu enn blóta á laun meðal krata og langa í
ylinn hjá ,,þjóðinni“, þótt þeim verði hann sennilega skamm-
góður vermir.
jr
Ometanleg þjónusts.
VIÐSJA VISIS:
Skólanemendur fögnuðu vaiinu
á eftirmanni Piccionis.
Hann var áður menntamálaráðherra
,slátrari sakleysingjanna“.
Það er sagt, að það hafi orð-
ið gleði mikil í skólum ítalíu,
þegar tilkynnt var, hver mundi
verða eftirmaður Piccionis, sem
neyddist til að segja af sér sem
utanríkisráðherra landsins.
Hinn nýi utanríkisráðherra
heitir nefnilega Gaetano Mar-
tino, og var áður menntamála-
ráðherra. Hafði hann þá bak-
að sér óvild margra nemenda
og foreldra með því að skipa
svo fyrir, að latir Og heimskir
nemndur skyldu miskunarlaust
felldir við prófborðið. Hann tók
við hinu nýja embætti sínu rétt
um það bil sem átti að taka um
það ákvörðun, hversu margir
nemendur, sem höfðu fallið í
júní skyldu fá að þreyta próf
aftur í október.
Meðal erlendra sendimanna
varð einnig talsverð ánægja,
því að Martiano er fyrsti utan-
ríkisráðherrann síðan Sforza
greifi gegndi því embætti, sem
getur haldið uppi samræðum
á ensku, frönsku og spænsku,
án þess að þurfa að njóta að-
stoðar túlks.
stundum stappar nærri smá-
munasemi.
Hann á hús andspænis að-
Líkt við ,
Anthonuy Eden.
Martino hefur ferðast víða
um heim, og er hann mjög
kurteis og alúðlegur í fasi, svo
að honum er líkt við Anthony
Eden að því leyti. Er gert ráð
fyrir á Ítalíu, að útnefning hans
tryggi það, að utanríkisstefna
ítala verði með sama hætti og
áður, að því er snertir til dæm-
is A-bandalagið. Hann hefur
ekki oft tekið til máls um utan-
ríkismál, en ummæli hans um
þau efni hafa sýnt að hann er
mjög fylgjandi samvinnu Ev-
rópuríkja.
Dr. Martino sýndi húgrekki
sitt með því að taka við embætt
inu af Piccioni á þeim tíma, þeg
ar taka þarf mikilvægar á-
TTm þessar mundir eru liðin fimm ár, síðan hafið var að
flytja sjúklinga loftleiðis í sérstakri flugvél. Var það Björn
Pálsson, sem réðst í þetta af eigin rammleik, og hefur sjúkraflug
ekki fallið niður síðan, nema þegar veður eða aðrar óviðráðan-
legar orsakir hafa hamlað því, að þessi þjónusta væri fram-
kvæmd fyrir fólkið úti um landsbyggðina. Hefur raunar ekki
aðeins verið flogið með sjúkt fólk, heldur einnig verið farið
með lækna og lyf, þegar brýn þörf hefur verið, og ekki unnt1 herrans við málið riðinn, en
að koma við öðrum samgöngutækjum með góðu móti. J hann hefur nú verið tekinn fast
Eins og skýrt var frá í blaðinu í gær, hefur Björn Pálsson ur.
alkirkjunni í Messina á Síkiley,
og berst lítt á. Hann hefur held
ur ekki sama sið og margir
f ramg j arnir st j ór nmálamenn,
sem halda á loft sögum um
sjálfan sig.
Áður en dr. Martino sneri
sér að stjórnmálum, hafði hann
starfað við kennslustörf og get-
ið sér mikið orð fyrir. Hann
nam læknisfræði, lagði fyrst
stund á lækningar, en gerðist
síðan lífeðlisfræðikennari við
háskóla í Ítalíu og ýmsum S.-
Ameríkulöndum. Hann er enn
rektor háskólans í Messina
og hélt þar fyrirlestra
til skamms tíma. Hann hefur
ritað um 100 bækur og ritgerð'
ir um taugakerfi mannsins, ým
is vandamál í mataræði og skyld
efni.
Það mun mörgum Reykvikingi
gleðiefni að verið er að skipta
um klukku á Lækjartorgi, þvi
gamla klukkan er búin að gera
mörgum grammt í geði, einkum
•.íðari árin, þegar hún hefur
oft verið vitlaus og ekki sjálfri
sér samkvæm. Þvi klultkurnar
fjórar liafa oft sýnt mismunandi
tima og erfitt verið að átta sig á
hver væri rétt. ÞaS er aftur á
móti nauðsynlegt að hafa klukku
þarna, m. a. vegna sti’ætisvagn-
anna, því fólk varar sig' þá betur
á og verður ekki af vagninum, ef
farið er eftir klukkunni á torginu.
Gerði sitt gagn.
Aftur á móti hefur þessi klukka
gert gagn árum saman og voru
þeir margir, sem hörmuðu, að
hún skyldi vera farin að ganga
úr sér. Mun þvi mörgum finnast
vel til fuiidið hjá Héildverzlun
Magnúsar Kjaran, sem uppruna-
lega setti klukkuna þarna, að nú
skuli luin verða endurnýjuð. Það
er auðvitað nauðsynlegt að klukk-
ur, sem eru til almenningsafnota
séu réttar, því annars blekkja þær
og eru verri en ekki. En nú er
vist öruggt, að klukkan á I.ækjar-
torgi verður rétt og vcrði til leið-
beiningar mönnum.
Stórhýsi lagfært.
Úr því að ég er farinn að ræða
um miðbæinn er ekki úr vegi að
minnast á eitt stórhýsi þar, setn
nú er verið að ljúka við að prýða
allverulega. Fyrir nokkru voru
reistir miklir vinnupallar við
Reykjavíkur Apóteki. Síðan var
tekið til óspilltra málanna, þak-
ið endurnýjað og húsið allt liúð-
að með fallegum, ljósum lit. Verð-
ur að þessu mikil prýði fyrir mið-
bæinn, en áður var hús þetta, sem
gnæfir yfir allt, dökkt og drunga-
legt og sannarlega ekki til prýði.
Annars er húsið að ýmsu leyti
skemmtilega byggt og getur fegr-
að umhverfið, þegar vel er um
það hugsað.
kvarðanir um stefnu ítala. — ;
Piccioni var neyddur til að fara Hélt rauðliðum
frá vegna Montesi-málsins, þar ,í skefjum.
sem þungamiðjan var morð
ungrar stúlku, og var sonur ráð
flogið á þessum tíma svo langa vegalengd, að nægja mundi til
þriggja flugferða umhverfis jörðina við miðbaug. Þessa leið
hefur hann flogið til þess að koma næstum 300 sjúklingum í
sjúkrahús, og er víst, að lífi margra þeirra hefði ekki verið
bjargað, ef ekki hefði verið hægt að grípa til f-lugvélar til
flutnings á þeim.
Fyrstu árin notaði Björn við þjónustu þessa litla flugvél,
sem var að ýmsu leyti óhentug til þessarra flutninga, sákir
þess hve lítil hún var og þröngt í henni. Réðst hann þess vegna
í að afla stærri flugvélar, einnig tókst samvinna milli hans og
stjórnar Slysavarnafélagsins um vélina, svo að sjúkraflugið er
komið á miklu traustari grundvöll en áður, þegar það hvíldi
að öll-u leyti á einum manni, og er reksturinn að sjálfsögðu
miklu öruggari fyrir bragðið.
Þjónusta þessi er af því tagi, að enginn mundi vilja, að hún
legðist niður, enda ekki hætta á því, þegar annars vegar eru
samtök eins og Slysavarnafélag íslands, sem verðskuldar heitið
félag allra landsmanna fremur en nokkur annar félagsskapur,
og hinsvegar ótrauður, áræðinn og leikinn flugmaður eins og
Björn Pálsson. En af því að hann var brautryðjandi á þessu
sviði, ber að þakka honum við þessi tímamót fyrir framtak
hans og dugnað.
Fjórir stj órnmálamenn, þar á
meðal Giuseppe Pella, fyrrum
forsætisráðherra, höfðu verið
beðnir að taka utanríkismálin
að sér, en allir neitað, áður en
Scelba leitaði til dr. Martinos.
Fróður læknir.
Hinn nýi . utanríkisráðherra
er Sikileyingar eins og Scelba
forsætisráðherra. Um hvorug-
an er þó hægt að segja, að þeir
sé eins og menn frá eyjunni
eru sagðir, funheitir ástríðu-
menn, sem tala einkum með
handapati og látum. Ef einjrver
ólga er undir niðri hjá dr. Mar-
tino, leynir hann því undir full
kominni ytri rósemi, en ann-
ars á hann marga strengi á
hörpu sinni. Hann brýnir sjaldn
ast röddina, en vinnur og tal-
ar af mikilli nákvæmni, svo að
Árið 1946 var dr. Martino
kosinn á þing fyrir Frjálslynda
flokkinn, sem er lítill en áhrifa
mikill. Er hann talinn einn lagn
asti þingmaðurinn, og var m.
a. um skeið varaforseti full-
trúadeildarinnar. — Reyndu
kommúnistar þá að beita sín-
um venjulegu brögðum, tefja í
mál, ata þingmönnum auri og ! Astandið batnar.
Stórhýsi og' umhverfið.
Stórliýsi setja alllaf svip á um-
hverfi sitt, og því nauðsynlegt að
þeim sé vel við haldið, en á því
hefur verið nokkur brestur sums
staðar í bænum og hefur áður
verið á það minnzt. Nú er það
auðvitað, að slikt viðhald kostar
oft mikla peninga og kann það
oft að ráða miklu um, að nauð-
synlegt viðhald sé framkvæmt.
En þar sem slikar byggingar
blasa við manni í fjarlægð verður
að gera kröfur til þess að þær
líti sómasamlega út. Til dæmis
ætti mönnum tæplega að haldast
uppi að múrhúða ekki hús árum
saman, þvi að slíkar byggingar
eru ávallt ljótar auk þess sem
þær grotna niður, ef ekki er geng-
ið frá þeim i tíma.
þess háttar, en komust ekki upp
með moðreyk, þegar dr. Mar-
tino var í forsæti.
Hann var samtals sjö mán-
uði menntamálaráðherra og
vann þar gott starf til að bæta
menntun þjóðarinnar. Hann hef
ur fyrirlitningu vísindamanns-
Þó hefur ástandið í þessuin
málum batnað mjög hin síðari ár,
er almenningur fór að hafa á-
huga á því að prýða bæinn sinn.
Og ndá það víðast teljast þolan-
legt, þótt nokkur dæmi séu þess,
að menn trassi að þrífa og lireinsa
kringum sig. En vonandi fer þetta
, , batnandi með árunum, öllum tii
ms a yfirborðsmennsku og sagði ánægju og augnayndis. _ kr.
kennurum, að Italía þarfnaðist
ekki hundraða þúsunda fáfróðra
unglinga með stúdentspróf upp
á vasann, heldur lærðra manna
á verklegum efnum. Varð þetta
til þess, að ,,mannfall“ varð
mikið við vorpróí' í júní s.l.,
og var það kallað „slátrun sak-
léýsingjanna“.
m
inmng arójif o l d