Vísir - 27.11.1954, Page 7

Laugardaginn 27. nóvember 1954
vísm
SWIFTLY, HE THREW HI5 KNIFE —
AMP BEFOR.E LAZAR COULP FIR.E
AGAIN,THE BLAPE 5PEP THR0U6H
THE AIR ANP PIEÍZCEO HI5 CHESTl
then,vvith peízfect timin&anc?
A&UlYj HE DROPPEDTOTHE
6R0UNP--JU5T A5A 3ULLET '
\ WHINEP OVERHEADl
€. (Z. Suwugks:
TARZAiM
/702
5TANPm PEFEN5ELE55
LAZAR,TARZAN
JUP5EP
5HOT WOULP COME.
Trazan stóð nú varnarlaus frammi
fyrir byssuhlaupi Lazars. Hann
reyndi að gera sér grein fyrir því
hvenser Lazar myndi skjóta næst.

Copr.lísl.EdiarRIceBurrougn* inc,—Tm,nfc.u.s,r»t.O(t.
Distr. by United Feature Syndicate, Inc.
Skyndilega fleigði hann sér til
jarðar og heyrði um leið skothvininn
•yfir höfði sér.
Hann greip snarlega til veiðihnífs-
ins,. sem hann skildi aldrei við sig'.
Og áður eii Lazar gat náð að
hleypa af einu sinni enn, þaut hníf-<
urinn í áttina til hans og hæfði hann
í brjóstið.
HIKB-
hlmh í f
41
• JERE WHEELWRIGHT •
urs og ánægju en að fá yður fyrir tengdason. En er þetta rétt
gagnvart stúlkunni?
— Nei, svaraði John hreinskilnislega. Vegna þessa er hún í
hættu stödd, en mundi annars ekki vera í neinni hættu. Eg vona,
herra Hilary, að þér álítið mig ekki eigingjarnan. En eg hefi
svarið það, að kvænast henni eða engri annars.
— Þetta er mikiil eiður, lávarður minn. Að vísu ættuð þér
búð hans og þegna hans var þannig, að hann var þeim miklu
fremur sem fjölskyldufaðir en konungur.
Þriðji hlutinn af Wattingfordkastalanum var gamall, en tveir
þriðju var ný bygging. Faðir Johns hafði, áður en hann féll í
ónáð, látið gera múrvegg um kastalann. Því næst hafði hann
byggt hús yfir hliðið og viðbót við kastalann í sama stíl og
Hampton Court Walsey’s kardínála.
Bryti kastalans hafði haft veður af því. að jarlsins væri
von og hann sá kafþykkan reyk bólstrast upp úr reykháfnum,
og steikarilminn lagði á móti honum. John sá brosandi andlit,
sem hann kannaðist við frá bernskuárunum, áður en menn Hin-
riks konungs komu og fóru með hann í kastalann.
Anthony og Margaret komu í heimsókn til hans, og Thomas
gamli Venner kom frá Somerset, til þess að heimsækja gamla
nemandann sinn. En vænzt þótti honum um það. að Anna kom.
til þess að bjóða hann velkominn heim. Hún tárfelldi af ein-
skærri gleði og hafði ferðazt margra milna vegarlengd, til
þess að fá að hvíla í örmum hans. Margir af nágrönnum hans
heimsóttu hann, ekki einungis vegna þess, að hann var léns-
herra þeirra, heldur og vegna þess, að þeir höfðu verið vinir
föður hans. eða voru bernskuvinir hans sjálfs og höfðu haft
samúð með honum fyrir það, að hann hafði verið hnepptur í
fangelsi og komu nú til að fagna heimkomu hans. Það færðist
nýtt líf í hermilisfblkið í kastalanum við komu Johns. Þegar
John og fylgdarlið hans komu heim af veiðum, var það siður-
ihn að verma sig við arininn og undir kvöldið hófst svo dans-
inn og hann var stíginn fram á rauða nótt. Herra Blackett, sem
var þegar orðinn kunnugur fjárhag húsbónda síns, leit þannig
á starf sitt, að sér bæri að sjá svo um, að John eyddi ekki of
miklu. Hann þurfti því ekki að eyða miklum tíma í störf sín
og söðlaði sinn feita brúna fák og þeysti um grundir. móa,
velli og skóga á eftir geltandi veiðihundum. Francis fekk orlof
til að fara til Devonshire til að heimsækja ættingja sína og
segja þeim frá eignum sínum. sem hann hafði fengið á svo
óvæntan hátt. Anna reið við hlið jarlsins, ljómandi af hamingju
og yndisþokka.
Um jólaleytið kom snjór. John og herra Hilary Hunsdon
voru eitt sinn á gangi í garðinum og herra Hilary gaf jarlinum
margar góðar leiðbeiningar viðvíkjandi því, hvernig ætti að
endurreisa garðinn og hefja hann til fornrar frægðar, en hann
var í hinni mestu niðurníðslu. En jarlinn vildi hafa í umhverfi
sínu fagra liti og dýrlega blómaangan. Það var farið að rökkva
og herra Hilary nam allt í einu staðar og sagði:
— Lávarður minn! Hvernig standa málin milli yðar og dóttur
minnar?
Lávarðurinn horfði stundarkorn á blómin í garðinum, en
síðan sagðii hann:
— Ef eg prætti ráða myndi eg kvænast henni strax í dag, ef
þér gæfuð samþykki yðar til þess. En þér vitið, hvers vegna
eg get það ekki.
— Það, sem eg hefi ekki séð sjálfur, hefir hún sagt mér. Og
eg skal vera hreinskilinn. Eg gæti ekki óskað mér meiri heið-

._JSL
Aðalfundur
MálfundaíelagiS GoÍnn heldur aðalfund sinn í
Sjálfstæðishúsinu n. k. sunnudag 28. þ.m.
kl. 5 e.h. stundvislega.
FUNDAREFNI:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Félagsmál.
Félagsmenn eru minntir á að hafa skírteini sín með sér.
STJÓRN ÓÐINS.
Til sölu
Sófi og tveir stólar, sófaborð, bókaskápur, lampaborð,'
og krómuð barnakerra og þoki. Einholti 7, norður endi, uppi.
QtZTA
HÚSHJÁLPIN
A kvöldv&kuititi.
MacTavish kom til vinar síns
MacPherson, en hann var þá-
önnum kafinn við að læra að
lesa á blindraletur. MacTavish
varð skelkaður og hryggur. —
„Kæri garnli vin,“ sagði hann,
,eg vona að ekkert alvarlegt.
gangi að augunum í þér?“
„Sei, sei, nei,“ sagði MacPher
son. ,Eg læri bara að lesa svona
til þess að geta sparað raf-
magnsljósið á kveldin.“
•
Á neðanjarðarstöðvum járn-
brauta í New York og víðar
eru hátalarar, sem leiðbeina
og skipa fyrir hvernig fólk
skuli haga sér, svo að síður
komi til slysa. Fyrir nokkru
var Tallulah Baukhead, hin
kunna leikkona og útvarps-
stjarna fengin til að tala þessar
viðvaranir og skipanir á plötur
og er þeim síðan útvarpað á
neðanjarðar járnbrautarstöðv-
um. Leikkonan er fræg og bæði
umtöluð og umdeild. En enginn
er í vafa um það, að skipunum
hennar verði hlýtt, er hún kall-
ar með sinni dimmu hljómþýðu
rödd: „Frá dyrunum gott fólk!
Leyfið fólki að komast úr lest-
inni áður en þið farið inn! Ekki
reiðast! Ekki troðast!"
HRtlNSAR OG FAGAR ALLT
Hlý nær-
föt — bezta
vörnin
gegn kuld-
anum. —
Úrval í öli-
um stærð-
um.
Tskyrtur
hvítar og gular
aftur fyrirliggjandi.
L.H. MULLER