Vísir - 18.04.1955, Síða 4

Vísir - 18.04.1955, Síða 4
vlsm Mánudaginn 18. apríl 1955« WXSIJR. D A G B L A Ð Ritstjóri: Hersteinn Pálsson. Auglýsingastjóri: Kristján Jónsson. Skrifstofur: Ingólfsstræti 3. AfgreiSsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur). Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F. LauSasala 1 króna. Félagsprentsmiðjan h.f. Velheppnai barnaleikrit hjá Leikfélagi Hafnarfjar&ar. Þeir vilja öngþveiti. ÞaS verður nú æ ljósara með hverjum degi sem líður, að fyrir kommúnistum vakir engan veginn að koma fram kjara- bótum við verkalýðinn með verkfalli því sem nú hefur staðið meira en mánuð. Því hefur verið haldið fram hér í blaðinu hvað eftir annað, að tilgangur kommúnista sé fyrst og fremst að skapa öngþveiti og glundroða í þjóðfélaginu, til þess að geta ruglað dómgreind manna og uppskorið nokkurt fylgi — grætt á þeirri óánægju og vandræðum, er af verkfallinu leiða. Það er nú hálfur annar mánuður síðan stungið var upp á því á Alþingi, að hlutlaus nefnd yrði skipuð til þess að fram kvæma rannsókn á hag atvinnuvegnanna, svo að úr því yrði skorið, hvort þeir gætu risið undir hærra kaupgjaldi. Ef þeir reyndust þess megnugir, mundi um kaupgjaldshækkun verða að ræða. Síðan gerði ríkisstjórnin formlega tillögu um þetta, og sendi aðilum, og þurftu kommúnistar ekki langan umhugs- unarfrest, því að þeir svöruðu samstundis, að slík rannsókn mundi taka -svo langan tíma, að þeir gætu ekki beðið á meðan. Var að sjálfsögðu gert ráð fyrir að hálfu ríkisstjórnarinnar, að verkfalli yrði frestað, meðan rannsókn færi fram. En kommún- istar vildu það ekki. Eins og þegar er sagt er nú um hálfur annar mánuður, síðan tillaga kom fram um að láta þessa rannsókn fara fram. Kommúnistar gerðu það að engu, að rannsókn gæti fram farið með aðild þeirra. Getur hver maður sagt sér sjálfur, að með ötulu starfi mundi sú rannsókn nú langt á veg komin, ef henni væri ekki lokið, og mundu þá liggja fyrir útreikningar, sem sýndu, hvort kauphækkun væri framkvæmanleg eða ekki. Ef til vill væri kauphækkun nú komin til framkvæmda. Með synjun sinni sönnuðu kommúnistar, að þeir v-oru ekki að hugsa um bætt kjör alþýðu manna, heldur vildu þeir vinna að hinu gagnstæða með verkfalli, sem þeir hafa nokkurn veginn á valdi sínu, hve langt verður. Nú boða kommúnistar, að verkfallið geti jafnvel staðið fram í júní. Það táknar með öðrum orðum, að þeir sé staðráðnir í að fella allar tillögur, sem fram koma til að leysa vandann. Þeir taka ákvörðun um að fella þær, áður en þeir hafa hugmynd um, í hverju þær kunna að vera fólgnar. Almenningur getur um það dæmt, hvort honum finnst slíkt bera vott um ábyrgð- •artilfinningu gagnvart þeim, sem kommúnistar telja sig hafa umboð fyi'ir, eða yfirleitt nokkrum manna, sem þetta land byggir. Það er ekki mikill vandi að greina kjarnann frá hism- inu í þessu máli. Kokhreysti eftir uppgjöf. A lþýðublaðið þusar mikið á laugardaginn, og þykist nú svo sem hafa staðið sig í baráttunni síðustu vikurnar. Verður ekki annað séð af blaðinu en að það hafi eiginlega tögl og hagldir í herbúðum verkfallsmanna, kommúnistar lúti boði þess og banni — kratar hafi forustu í baráttunni, sem nú stendur yfir. Vissu menn áður, að mest bylur í tómri tunnu, en fleiri sannanir fyrir því eru ævinlega vel þegnar. Alþýðu- blaðið er óvenjulega örlátt að þessu leyti á laugardag, Blaðgarmurinn talar mikið um, að flokkur þess vilji verð- lækkunarleiðina, en ríkisstjórn og Alþingi ekki, og því sé ekki reynt að fara hana. Verður ekki annað ráðið af þessu, en að kempurnar hafi glúpnað, en einhverjir hefðu víst reynt að berjast gegn þessari andstöðu stjórnar og þings. Þar varð þó um uppgjöf að ræða, hvort sem kratar urðu hræddir við ríkis- stjórnina eða kommúnista. Það skiptir ekki svo miklu máli. Hitt er meginatriði, að kratar eru orðnir taglhnýtingar kommúnista, og hafa enga sjálfstæða skoðun varðandi verkfallsmálið eða leiðir til lausnar, sem til greina geta komið. Þeir eru aðeins bergmál af kommúnistum, og því geta þeir aldrei neitað. Aðrar eins vitsmunaverur og í Alþýðublaðið skrifa, saman- borið við aðra menn, ættu að geta komið auga á það, að kratar hafa beygt sig fyrir kommúnistum, þótt skiljanlegt sé, að þeim þyki illt að verða að viðurkenna slíkt. En kannske þeir geti Jifað eitthvað á kokhreystinni, því að hana eiga þeir ómælda. fHingað tu háfa þéil1 a.' jn, k. ekki haft annað tii næringar Þessa daga sýnir Leikfélag Hafnarfjarðar .. barnaleikritið „Töfrabrunninn", þýzkan leik í fim.ni þáttum, eftir Willy Kriiger. Tíðindamaður Visis brá sér suð ur i Fjörð i gær til þess að sjá leikritið, og er það skemmst af að segja, að ekki varð hann fyrir vonbrigðum, enda mátti heyra á hinum ungu áhorfendum, að þeir kunnu vel að meta þessa skemmt- un. Það er vandi að sýna barnaleik- rit, þótt með öðrum hætti sé, en þegar um er að ræða hin alvar- legri viðfangsefni. Hér hefur leik- stjóranum. Ævari Kvaran, og hin- Uin harðduglegu Hafnfirðingum telcizt vel uþp. Það vakti sérstaka athygli fréttamans Yísis, hve„gott samband“ var milli leikenda á sviðinu og barnana frammi i salnum, sem fylgdust af áhuga með þvi, sem gerðist, en öðru hverju skírskotuðu leikendur til barnanna, scm svöruðu hátt og snjallt og gáfu leikendum bend- ingar um, hvað nú ætti til bragðs að taka. Hugarlieimur barnanna er frjórri og ævintýrið er þeim vcruleiki. Þess vegna njóta þau e. t. v. enn betur þess, sem gerist i „töfrabrunni“ og í álfheimtmi. Leikendur skiluðu yfirleitt vel hlutverkum sinum, einkum Mar- grét Guðmundsdóttir, sem lék Duglegu Mariu, og Sólveig Jó- hannsdóttir, sem lék Lötu Maríu, en þær hafa gengið ileikslcóla, og' sér þess vitaskuld glögg merki. Hinir leikendurnir munu fletsir eða allir áhugamenn, Hulda Run- ólfsdóttir, Jóhanés Guðmunds- dóttir, Jóhanes Guðmundsson, Sigurður Kristins, Selma Samú- elsdóttir, Friðleifur . Guðmunds- son, Sverrir Guðmundsson og Valgeir Óli Gislason. — Leikfé- lag Hafnarfjarðar vinnur rnenn- ingarstarf af óvenjulegri kost- gæfni ogdugnaði, og framtak þess ber að þakka. — Halldór G. ólafs- son þýddi leikritið, Lothar Grund málaði leiktjöld, en Róbert Bjarnason sá um ljósin. Allt var þetta vel af hendi leyst. Bréf frá fuglavini: Snjótiltlingurinn og tilhugalíf hans. Islendingar hafa lítið ritað um sálarlíf fugla. Fyrst og fremst þarf maður að eiga þess kost að dvelja með fuglunum og hafa tækifæri á að fylgjast með háttum þeirra og leikjum og skilja tilgang látbragðanna. Eg hefi haft það einstakn tækifæri, að hafa fyrir utad gluggann á skrifstu miimi í vetur stóran hóp af snjótitling- um, sem eg hefi reynt að at- huga. Eg byrjaði á því strax að láta hveitibrauðsmola á pallinn við gluggann og hefi haldið þeirri reglu síðan. Mér virtist sem eini áhugi fuglanna fram eftir öllum vetri væri að ná í æti. Eftir að kom- ið var fram að marzlokum, sá eg að hættir þeirra fóru að breytast og það var önnur hreyfing eða látbragð en á sér stað fyrir veðrabrigði. Þeir héldu meira kyrru fyrir. Kvenfuglinn flaug hátt í loft og einn karlfuglinn fór á eftir. Þau settust von bráðar með stuttu; millibili annarsstaðar, en flugu svo að glugganum aft- úr. Þetta munu hafa verið fyráu ástaræfintýrin. Þegar þau komu aftur, tók einhver karl- fugl á móti kvenfuglinum þannig að þau stungu saman nefjum og flugu þannig 1—2 m. í loft upp. Flaug kvenfuglinn síðar á stað með þeim sama karlj langan spöl frá glugganum og settist hún ekki annars staðar, heldur sveigði heim að gluggan- um aftur og settist. Þegar kven- fuglinn hafðí sezt kom karlinn fyrri og vildi nú ekki láta hana koma nærri brauðmolunum. Flaug kvenfuglinn upp og fyrri karlinn á eftir, fara nokkrar sveiflur í loftinu, eins og karl- innvildi ná í hana.Síðan settust þau nokkur spöl frá glugganum og karlinn hljóp í kringum hana og teygðj :úr.;öfrurn, vtengn um um leið. Kvenfuglinn laut áfram eins og hún væri að hneigja sig. Þetta gerist svo eldsnöggt, að ekkert mátti trufla til þess að maður missti ekki af því. Ekki virtust þau neitt samlynd- ari eftir þetta. Hún er með ýmsum karlfuglum á eftir og stundum í hópi kvenfugla. Úr því að þessir leikir hafa verið hafnir endurtaka þessi lát- brögð sig í nokkra daga þangað til kvenfuglinn fer að halda sig að væntanlegum maka sínum og fylgja honum stöðugt eftir. Snjótittlingurinn er mjög mannglöggur. Eg tók eftir því að þegar eg lét brauðmolaria fyrir utan gluggann, fór hann nokkra metra frá mér og át molana tvo metra frá því sem eg sat; án þess að láta sér bregða. Ef annar gaf þeim, þeg- ar eg var ekki við, flugu þeir brott og komu aðeins að mol- unum með leiftur hraða. Hvar sem eg gekk um úti, svifu þeir um tístandi fyrir of- an mig og fylgdu mér eftir. Eg hugsa að allt tilfinnmgalíf og ástarleikir þeirra séu full- komnari og fínlegri en hjá stærri fuglum. Hraði og snögg- ar hreyfingar gera manni örðugra að fylgjast með háttum lítilla fugla. Verðum við því að laða þá að oklcur til áð eiga þess kost að geta fylgst með og skilið látbi;ögð þeirra. Er þessi aðferð mjög góð til að hæna þá að molum eða öðru, er þeir sækjast eftir. Verða þá allir leikir þeirra og lífshættir í námunda við manninn, svo að betri kostur er að fylgjast með. Það er fróðlegt fyrir hvern mann .að kynnast og skilja líf fuglanna. Það er í mörgum til- fellum svo ólíkt lífi annarra lífvera, að maður hefur gaman að kynnast einkennum hverrar tegundar fyrir sig. Náttúran er fjölbreytt og við ,-.a9 íleiða- .-h«gwm- að því2|seris.t Stöðugt bcrast bréf um verk^ fallið og afleiðingar þess og eM augljóst, að þessi mál eru imw hugsunarefni allra, eins og eðli* legt er. í bréfi þvi, sem hér fer áj eftir, er vikið að undanþáguní þeim, sem verkfallsforsprökkun-* um hefúr náðarsamlegast þókn-« ast að veita. „Eg' licf orðið þess var, að kommúnistar halda því allmjög áj loft, að mikil sáítfýsi hafi komi'ði fram hjá þeim mönnum, sena verkfallsmenn hafa á oddinum, ag einskærri umhugsun fyrir al- menningi liafi til dæmis verið leyfður flutningur mjólkur til bæl arins og dreifing, fisksalarnii", liafi fengið benzín á bilana o. s* frv. Þó hefur verið haft i hótun* um að stöðva mjólkurflutning og dreifingu og sömuleiðis látið íl það skína, að fisksölunum yrðil neitað um benzin. Munu komm- únistar hafa haft til athugunar a‘S gera það, eflir blaðafregnmn a?S dæina, en gugnað á þvi. „Þjónusta við almenning.“ ' Er talað um þetta af hálfu fyrr- nefndra aðila sem eins konau „þjónustu við almenning“, þein vilji eklci gera almenningi erfittl fyrir, þess vegna geti menn enn fengið mjólk, fisk — og ferðasti i strætisvögnum. En ætli gylling-í in fari ekki af umhyggjuskrafi og skrifum, ef það er ■athugað, að tilslakanirnar eru ef til vill enrt frelcar í þágu þess mikla fjöla, sem í vérkfalli á en annarra, og allar hefndar- og sveltiráðstafan- ir bitna á svo miklum fjölda verK fallsmanna, að það væri tvíeggj- að sverð, að beita þeim. Hér má’ og minna á, hvernig þessir aðilatf nota undanþágiiaðstöðu sínai (benzinundanþágurnar o. fl.). I Hylli almennings. ' Það er á hinn bóginn vel skilj- aiilegt, livers vegna komnuinistart reyna að slá ryki i augu almenn- ings með þvi að Iialda því frain, að verkfallsnefndin liafi sýnfi hinu miklu tilliliðrunarsemi. Það er vegna þess, að þcir telji sigi þurfa að beita blekkihgum til að reyna að vinna sér hylli almcnn- ings i verkfalli, sem hefur veiifS óvinsælt frá uppliafi og verðui’, því óvinsælla sem lengra líður og; veldur stöðugt meiri óánægjut verkamana, sem eru farnir aði sjá, að framvegis væri þeiint hyggilegra að fela öðruin forsjáí móla sinná en kommúnistmn. B.‘6 Wý norsk met í sundi. )>að þótti tíðindum sæta áí dögunum, er Norðmenn sigruðw; Dani i landkeppni í sundi. í móti þcssu voru sett þrjii] norslc met. Lars Krog synti 100 metra flugsund á 1.08.1 mín., Silja Hafsás 100 metra, baksuml kvenna á 1.20.1 mín. og MaiIiV] Licr 100 m. bringusund á 1.26.0 mín. j Norðmenn fengu 5 fyrstiil verðlaun á mótinu og Dunirj jafnmöi-g. Norðmenn tclja. þettai éitt bezta hcppnaða sundmót, sem þeir hafa tekið þátt í. maður nær föður lífsins og þrá- ir að elslca allt sem fagurt er og gott. urit -tH i'f J. A. J

x

Vísir

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Vísir
https://timarit.is/publication/54

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.