Vísir - 22.11.1955, Blaðsíða 4

WXSXXi
DAGBLið
Ritstjóri: Hersteinn Fálsson.
Auglýsingastjóri: Kristján JÓRSgea.
Skrifstoíur: Ingólfsstræti 3.
'Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur).
Útgefandi: BLABAÚTGÁFAH VÍSIB KF.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjaa inf.
^AWMWWWW'IWWWWWIIWWWWWWWMWWWWWWW
Bréír frtí vntÞÖur:
Skólaböm og sælgætisát.
Takmörkun Ieipbifrei5a.
Bifreiðastjórafélagið Hreyfill hefur fyrir nokkru farið fram á
það við bæjarstjórn Reykjavíkur, að hún gerist meðmælandi
þess við samgöngumálaráðuneytið, að notuð verði heimild í
lögum til að takmarka fjölda leigubiíreiða hér í bænuxn. Voru
lög um þetta samþykkt á síðasta Aiþingi, eins og ýmsa mun
reka minni til, en tillagan, sem lögð var fyrir bæjarstjórnina á
íimmtudaginn í síðustu viku, var á þá leið, að a. m. k. ein
leigubifreið skuli -koma á hverja 125 íbúa bæjarins. Þó skuli
heimilt að endurskoða þá tölu og breyta henni, ef atvinnu-
ástand breytist, en leigubifreiðastjórar kvarta nú yfir, að atvinna
hafi farið mjög rýmandi áð undanförnu, og sé takmörkun því
nauðsynleg.
Um akstur bifreiða og rekstur siíkra fækja, sem menn ætla
að hafa atvinnu af, gildir vitanlega það sama og um önnur
atvinnutæki, að þau verða að ber sig. Hitt er svo annað mál,
að það er skerðing á persónuírelsi að banna mönnum að stimda
einhverja atvinnu, sem þeir hafa alla hæfileika til að leggja
fyrir sig. í lýðræðisþjóðfélagi hefur það jafnan veríð eitt af
un.dirstöðuatriðunum, að menn ættu að hafa heimild til að leita
sér atvimiu á því sviði sem þeir óskuðu, en síðan veltúr það
að sjálfsögðu á hæfileikunmn, hvort maðurinn hefur lent á
réttri hillu, hvort hann er hæfur til þess að stunda það starf,
semhann óskar og verður áfram í því.
Ef það er rétt, að atvinna leigubífreiðastjóra sé svo lítil, að
hún nægi ekki fyrir þann fjölda rnanna, .sem nú leggur stund á
þetta starf, fer varla hjá því, að ýmsir hugsi sig um tvisvar,
áður en þeir halda bifreið sinni úti mánuðum saraan með tapi.
Þaðmá þess vegna gera ráð fyrir, að ýmsir ökumenn •— jafnvel
margir — heltist úr lestinni, sé þeir óánægðir með afraksturinn,
og leiti sér annarrar atvinnu, en har.a er nú hægt að fá á
mörgum sviðum,. Mundi þá takmörkim koma af sjálfu sér.
Jaffiaframt mundi atvinna aukast hjá þeim, sem eftir yrðu í
Etéttinni.
Það væri lika fróðlegt að fá.að víta, hver háttur yrði .hafður
á við að vinsa þá mer.n úr, sem mættu ekki leggja fyrir sig
leigubifreiðaakstur, og hver ætti að haía slíkt úrval með hönd-
um. Hvaða sjónarmið yrðu látin ráða við það, þegar mönnum
yrði tilkynnt, að þeir mættu ekki leggja stund á þenna atvinnu-
veg lengur? Það er hætt við, að þetta yrði erfiðara en virðist í
fljótu bragði, ef taka ætti tiilit til alls, sem til. greina kæmi,
þegar ákveða ætti, hverjir skyldu íá að aka bíl sínum áfram
og hverjir ættu að hætta; Á að banna hrakfallabálkum að aka
bifreiðum til mannfluíninga, eða a eingöngu að.líta til dæmis
á starfsaldur? Hver getur sett reglur, sem tryggja það, að eng-
inn verði órétti beittur, er .atvinnusviftingarnefndin tæki til
istarfa? Það mætti leggja fram íleiri spurriingar í svipuðum
dúr, án þess að komið yrði að því aíriði, sem snertir allan al-
menning: Hvað eiga þeir að gera, sem hafa ekki yfir bíl að
ráða, en þurfa á ieigúbíl að halda, fef þannig stendur á af völdúm
leigubílatakmörkunar, að hvergi sé bíl að fá, hversu mikið sem
liggur við? ■
Það væri einkar fróðlegí fyrír allan almenning og raunar
bifreiðarstjóra líka, að gerð væri gr-ein fyrir þvi, sem tæpt er
á hér að framan, því að málið varðar vissulega allan almenning
ekki síður en bílstjórana sjálfa. Það á að gera grein fyrir því,
hvernig þeir, seín ætla að gerast dómárar í þessu takmörkun-
arimáli, hyggjast fara með það dómsvald, sem þeim verður fengið.
Með slíkri ráðstöfun muri.du vafalaust max*gir ágætir menn
verða dæmdir úr leik, og engum mundi nægja að ganga á nám-
.skeið fyrir xneira próf hjá hinu opinbera. Engin réttindi mundu
fást með þéim skiíríkjum, sem þeir fengju að afstöðnu prófi,
;enda þótt mennirnir hafi með því verið viðurkenndir færir til
;þess starfs, sem þéír haia viljáð búa sig mndir. Með takmörk-
uninni yrði Iqggilding hins opinbera raunverulega að engu
.gerð, hinn opinberi aðili gerður ómerkur.
En hættulegast yrði það fordæmi, sem gefið yrði með þessu.
Hver stéttin af annari gæti komið cg krafizt þess, að hú yrði
búið svo um hnútana, að enginn maður bættist í hana nema
þeir heimiluðu, sem fyrir væru í , stéttinni. Sér hver héilvita
maður, út í hverja ófæru þá væfi stéfnt, og er það furðulegt,
. að Alþingi skyldi í fj'rstu samþyfokja iög úm þetta og bæjár-
stjórn síðan takd' ipidir með því.
Nýlega var mér gengið fram
hjá lítilli . nýlenduvöruverzlun
í nágrenni við einn ungmenna-
skóla bæjarins, og staldi-aði eg
við glugga verzlunarínnar.
Hittist þannig á, að í skólanum
út í búð í frímínútum og keypt
sér gosdrykki og sælgæti.
Nú. em það eíndregin tilmæli
skólans, að foreldrar útbúi
börn sín í skólann á morgnana
með b-rauð og mjólk. Tii að
var stundáhlé. Var þetta kl. um neyta nestisins höfum við á-
10 y2 f. h.
í verzlun þessari taldi eg 33
ungmenni þanibandi sull úr.
flöskum og jóðlandi lakkrís og
kex, og nokkur reyktu síga-
rettur. Þetta var þá þeirra
morgunverður, og verð eg að
játa það, að eg varð hugsandi
yfir slíku háttalagi, því nærri
má geta hverskonar næring slíkt
er fyrir uppvaxandi æskufóllv.
Þetta er stórmál ef að er gætt,
og þyrfti að takast föstum tök-
kveðið nokkrar mínútur á dag
kl. 10.35 Sitja þá kennarar yf-
ir nemendum. til að fylgjast með
að borðhald þeirra fari skapr
lega fram. Væntum við, að þetta
megi vera nemendum til holl-
Ustu, og jafnframt nokkur vörn
gegn kaupurn á gosdrykkjum
og sælgæti.
Skólastjórinn.
Oft er fundið að ýmsu í starfs-
semi skólanna, og er þá líka
um. Munu flestar mæður hafa1 sjálfsagt að láta það koma fram
•áhyggjur af þessu ástandi, en’ éem ve! er gert og til fyrir-
hver einstakur fær lítið aðgert. myndar má telja, og það ætla
Afskiptaleysi og ömurleg tízka
virðist hér alls ráðandi. Veit
eg mörg dæmi þess, að ungling-
ar hafa þverneitað að hafa með
sér að heiman mjólk og brauð,
— fundizt slíkur nestispakki
„púkalegur", og kosið frekar að
seðja hungur. sitt í búðum og
„sjoppum“. Þessi hugsunarhátt-
ur þarf að gjörbreytast. Og þar
verða skólarnir að koma heim-
ilunum til hjálpar, bæði með
uppfræðslu og aðhaldi.
Það vai'ð því stórgleði á heim-
lii mínu, er sonur minn kom
með bréf úr Gagnfræðaskóla
verknáms, sem undiiTÍtað var
af skólastjóranum Magnúsi
Jónssyni. Bréfið var á þessa
leið;
Foreldrar!
Langflestir nemendur skól-
ans byrja í skólanum kl. 8,15 á
morgnana, og eru sjaldnast
lausir úr skólanum ■ fyrr en kl.
12,35 eða 1,25 á daginn, og ein-
staka . daga eru þeir lengur.
Þetta er of langur tími fyrir
unglinga að vera næringarlausir
Hefur og því miður of oft .borið
á því, að nemendur hafi farið
eg.að þetta bréf skólastjórans
sé, og mættu aðrir talta sér þáð
til fyrirmyndar. Eg vil þakka
skólastjóranum bréfið, sem
hafði t-ilætluð áhrif á heimili
mínu.
Móðir.
Námsstyrkir á vegum
Ísi.-ameríska félagsins.
Þessir menn hafa hlotið
námsstyrki á vegtun íslenzk-
amíeríska félagsins skólaárið
1955—56:
Gunnar Böðvarsson verk-
fræðingur. en hann mun leggja
Bíóhléin tekin
upp aftur?
Fjrrirspurit iini
þau og xuíðaverð.
Vísi hefur borizt eftirfarandi
fyrírspurn frá kvikmyndahús-
gesti, og kemur hlaðið heiuii
hér með á frainfæri við réíta
hlutaSeigendiu'.
„Fyrir nokkru fór eg í kvik-
myndahús. Miðinn var krónu
dýrari en Jg hafði jjfeitt fyrir
hann siðast, þegar eg fór í bíó,
og haíði eg átt von á því, þar
sem-það hafði verið látið í veðri
vaka, að þéir mundu hækka,
ef hlé yrðu lögð niður að lokinni
atkvæðagreiðslu kvikmynda-
húsgesta uin það. Nú hafðí at-
kvæðagreiðslan faríð svo, eins
og allir vita, áð mikill meiri
hluti vai* andvígur hléunum,
og kom því hækkunin til fram-
kvæmda. En hitt kom mér á
óvart, að hi.é var haft í mynd-
ínni efíír sem áður. Verð eg að
segja það, að mér finnst þetta
éinkennileg vinnubrögð, og
vænti þess, að kvikmyndahúsa-
eigendur gefi skýringu á þessu,
því að eg hefi heýrt, að fleiri
bíó hafi hækkað miðana, er
hléin voru felld niður, en tekið
stund á stærðfræðilega éðlis- þau svo upp aftur rétt á eftir
fræði í Kaliforníu. Valdimar |— án þess að lækka miðaverðið
Kristinsson viðskiptafræðingur, aftur.“
ha^fræði, Hörður Frímannsson, j Vísír hefir ekki kannað það,
hvort rétt sé hermt um, að öll
kvikmyndahúsin hafi haft þaxm
hátt á, sem greint er hér að
framan, en tekur undir þau
ummæli kyikmyndahússgests-
ins, að ekki komi til nokkurra
mála, að hækka verðið á þeim
grundvelli. að hléum sé hætt,
en :taka þau svo, upp aftur, án
þess að lækka verðið á ný, Ættu
kvikmyndahúsaeigendur eða
félag þeírra að gera grein fyrir
þessu máli, því að hér er um
ósvífið athæfi að.ræða.
verkfræðingur, Ólafur Stef-
ánsson viðskiptaf.æðingur, við-
skiptafræði, Haukur Böðvars-
son^ enskar og amerískar bók-
mennti, Othar Hansson, físk-
iðnfræði.
Rétt er. .að ve.kja athygli á
því, að Íslenzk-ameríska félagið
hefir og milligöngú um að koma
ungum íslendingum til tækni-
þjálfunar og' greiðir fyrir þeim-
um útvegun hspfilegs starfs í
Bandaríkjunum. S.l. starfsár
hafði félagið milligöngu um
dvöl og nám um tuttugu karla
og kvenmi í Bandaiíkjunum.
Skrifstofa félagsins. ér í Hafnar-
stræti.19, en hún er opin þriðju-
daga 17.30—18.30 ;
fimmíudaga kl. 18—19
MAGN0S TKORLACIUS
kæstaréttarlögmaðar.
Mftlflutningsskrifstofa
í gær var því í graridaleysi
haldið fram bér í dálkunum, að
hvergi væri um þessar mundir
bibíía fáaníeg i bókaverzlunum.
Tilefnið til þess að um þetta var
rætt, var að maður nokkur, sera
ætlað hafði að kaupa eintak af
biblíunni til þess að gefa i ferrn-
ingargjöf, hafði hvergi fengiS
hana, þar serii hann hafði spurzt
fyrir um bókina. En að því et“
virðist hefur hann leitað langt
yfir skammt, því mér var í gær-
kvehti tjáð að enginn hörgulí
væri á biblíunni, og fengist hún
í íslenzkri þýðingu hjá bóka-
verzlun Snæhjarnar Jónssonar í.
Iiafnarstræti, og kannske viðar,
Heimildarmaður ininn hélt
svo ákveðið fram, að bibliau
væri ófáanleg, að ég bjóst við áð
hann hefði kynnt sér málið hjá
öilum bóksöhira, en svo var ekki.
Biblían prentuð hér.
En úr þvi að ég er farinn að>
minnast á þá helgu bóli, biblí-
una, get ég haldíð áfram að.ræða
nánar um hana. Heyrzt hefur að
í undirbúningi sé að prenta bibli-
una hér, en ekki í Englandi, eins
og fram til þessa hefur veriS
gert. Hingað til hefur sú biblia^
sem hér Iiefur yfirleitt fengist
verið gefin út af brezka og er-
lenda biblíufélaginu, er sér um
útgáfu biblíunnar af fjölmörguiu
tungumálum og sendir hana uras
allan heim. Brezka og erlenda
biblíufélagið styðst við öflug
samtök, þar sem byggt er mik-
ið á sjálfboðaliðsvinnu og stýrkj-
um, svq tekizt hefur með því
nióti að gefa bibliuna út á tungri-
málum smáþjóða fyrir tiltölu-
lega mjög Iágt verð.
Nýja testamentið,
Nyja testaméntið'mun .riú verat’
í prentun hér og prentað með
stærra letri en menn hafa áður
vanizt til hægðarauka fyrir gam-
alt fólk, sem varla les letur það».
sem testamentm hafa yfirleitt áð-
ur verið þreátUq með. Hætt er við
að útgáfa biblíunnar hér verði
mun dýrarij én sú, sem crlendi*
er prentuð, vegna þess að Bibliu-
félagið liér er vanmáttúgt enn.
og getur varla lagt fram fé til
niðurgreiðslu á verði bókarinn-
ar líkt og hið erlenda félag gal.
Á móti kemur svo, að varla get-
um við til frambúðar treyst á vel-
gjörðir Brezka og erlenda biblíu-
félagsins, cnda rétt að taka út-
gáfu þessarar bákar í okkar
heridur. cins og annarra bóka.
Annar ekki eftirspurn.
Og svo er það; að Brezka og er~
lenda biblíuféiágið hefur varlæ
haft við að gefa út biblíuna á
ýmsum tungumálum, því eftir-
spurn eftir lienni fer ávallt si-
vaxandi. Það hefur líka 'reýnzt
svo, að oft liefur verið hörgull á
biblíunni hér á iandi, og húix
ekki verið almennt fáanleg, þótt
eintök hafi verið til í einstaka
hókaverzlun. Biblíari er sú bók.
sem þarf að vfera til á hveriu
heirriili. Og er þess vegna mildls
um vert, að aílfaf sé fyrir hendi
upplag af henní og helzt á þvi
verði, að öiium sé mögulegt a5
eignast hana. — kr.
. ASalstræti 9. — Sími 1875. |
Kaupi isL
Mmexki.
S. ÞORMAK
Spítalastíg 7
(efti: 10. 5)