Vísir - 09.12.1955, Blaðsíða 6

VI8T*
Föstudagirm 9. desember 1955
iniMMWMMMIigWWWWWWWWMWWWMWWWWWWWWWWW
D A G B L A Ð
Ritstjóri: Hersteinn Pálssom
Auglýsingastjóri: Kxistján Jónsson. 1 j
Skrifstofur: Ingólfsstræti 3.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3. Sími 1660 (fimm línur).
' Útgefandi: BLA3DAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Lausasala 1 króna.
Félagsprentsmiðjan h.f.
^tfVWWWVWWWWWVWWWWyVWtfWWtfWUWWWWWW
limffutitinpf nytjajurta.
4 undanfömtun ártim hala íslendingar flutt inn íræ af ýmsum
trjátegundum til þess að prófa, hvort unnt mundi vera að
láta þær vaxa hér á landi. Hefur verið leitazt við að velja trjá-.
iræ frá þeim stöðum, þar sern loftslag er sem líkast því, sem
hér á landi er, þar sem þá má ætla, að slíkur trjágróður gæti
orðið hér heimilisfastur, ef svo má að orði kveða, og lands-
jnönnum til gagiis er frá líður.
Til huuLJLns hefur verið fluttur \mis anuar gróður en trjá-
gróður sá, sem almenningi r-r bezt kunnugt um, en sá gróður
mun ekki hafa verið valin \ eins eftir hnattstöðu eða loftslagi.
. Hinsvegar hefur skógræktcurstjöri gert sér far um það síðustu
vikumar að kynna sér gróðurríki ýmissa annarra landa, til þess
að ganga úr skugga um, hvort ekki mundi. vera liægt að fá
hingað „innflytjendur", sem gætu dafnað hér og orðið þjóðinni
til gagns og .góðs á einhvern hátt. Hefur slíkur innflutningur
begar átt sér stað á vegum Skógræktar ríkisins, þótt í smáum
.stíl sé, eins og gefur að skilja, en hami hefur gefið bendingar
um það, að unnt ætti að vera að finna jurtir, sem hægt mundi
vera að gróðursetja hér með góðum árangri.
Það virftist einsætt, að íslendiugar leitist við að auðga gróð-
urríki landsins á allan hátt. Það er sjálfsagt að afla útlendra
trjátegunda, sem geta dafnað hér, enda mun þjóðin öll vera farin
að vakna til vitundar um nauðsyn skógræktarimiar. En það
■má klæða landið með öðrum gróðri einnig, og lítill vafi leikur
á því, að liægt sé að fá erlendar jurtategundir til að dafna hér,
•enda þótt reynslan skeri úr um það, hverjar sé heppilegastar.
Er reynsln getur ekki slcoríð úr þessu nema unnið sé að því að
afla jurta og láta þær ganga undir próf.
Almenn ósk að LeikhúskjaHar-
inn sé opinn til kl. 1.
Þessi vinsæii veitingastaðnr fiefiir
starfað « fjögur ár
Landhelgismálíð.
T>rezkt yikublaS, málgagn. togaraeigenda í Bretlandi, og því
lítill vinur íslendinga, hefur látið þess getið, að \un ein-
hverja samninga kunni að vérða að ræða um landhelgismálið
íiér við lánd í sambandi við athugun Efnahagssamviimustofn-
unar Evrópu á lausn deilunnar milli ríkisstjórna íslands og
Bretiands. Segir blaðið, Fishing News, að tDlögur Efnahags-
samvinnustofnunarinnar sé á þá lund, að ekki verði hróflað
írekar við að stækka landhelgi íslands, meðan ein af nefndum
Sameinuðu þjóðanna vinni að því að semja reglur um land-
helgi, sem gildi þá hvarvetna, ef tillögur hennar nái samþykki
þessarrár stofnunar. Yrði þessu lofað af íslendinga hálfu, en á
"móti yrði ÍÖndunarbanninu í Bretlandi aflétt.
Þær raddir hafa ekki hejTzt hingað til hér á landi, eftir að
brezkir útgerðarmenn settu á löndunarbannið, að það hafi orðið
Jslendingum til verulegs tjóns. Fiskurinn er unninn meira í
landinu fyrir bragðið, og það skapar mikla og góða atvinnu,
sem ella mundi ekki vera fyrir hendi. Mönnum héfur þess
vegna fundizt, að þáð væri engin ástæða til að bera sig illa
yfir löndunarbanninu eða reka á eftir einhverjum sættum, ^em
Jcostuðu einhverjar tilslakanir af hálfu íslands. Og ekkert hefur
gerzt upp á síðkastið, sem réttlætir einhverja breytingu í þessu
'éfni út frá • sjónármiði íslendinga.
UfflferÍamál.
T> ifrei&istjóraíclagið Hreyfill hefur hafið útgáfu blaðs, sem
fjallar um umferðarmál, og er fyrsta tölublað þess komið
•út. Eins og nafnið gefur í skyn, verður þar fjaUað eingöngu
um þetta vaxandi vandamál þjóðfélagsins, aukning slysahættu
og þar af leiðandi fjölgun siysa, og hvernig unnt megi vera að
ciraga úr hvoru tveggja. Engum blandast hugur um, að unnt
sé að draga úr hættum af umferðinni, en skilyrði er vitanlega,
að nægilega margir aðilar taki höndum saman um að hrinda
öryggisstarfinu af stað og leiti til þfs^ ,;sæxtyinnu glls. .rihhíálrí-
ings, að árangurinn geti oröið sem mestúr og beztur. • ,
Lcigubifreiðastjórar liafa riðið á vaðið með blaði sínu, en
aðrir aðilar eiga að bjóða fram krafta sína, og starfsemin þarf
að vera fjöiþættari. Það þarf að láta til skarar skríða á fleiri
..viðum. Það er hægj: að cjraga úr slysunum hér, en það tekst
Öitanlcga ekki, ef aJlir eðá’ nær aliir halda að. sér höndum.
Þjóðleikhúskjallarinn Iiefut-
nú starfað í fjögur ár og nýt-
ur mikilla vinsælda gesta.
Þorvaldui- Guðmundsson
veitingastjóri bauð nokkfcum
blaðamönnum til kvöldverðar
í gærkveldi, og sýndi þeim
nýjar skreytingar sem gerðar
hafa verið á hljómsveitarpall-
inum, en þær eru gerðar af
Lothari Grundt, þeim er einn-
ig teiknaði hinn smekklega bar
Þjóöleikhússkjallarans. Á bak-
sviði hljómsveitarpallsins hef
ur verið komið fyrir litskreytt
um fiskum úr mosaik, og enn-
fr.emur eru tvær fallegar súlur
sitthvorum megin á pallinum.
Sú nýlundá verður nú: upp
tekin hjá helztu fisksöluverzlun
bæjarins, Fiskhöllinni, að rsenda
Þjóðleikhúskjallaranum' fiski»n lieim' f «crð'e™ undir"
eins kaup a ao minnsta kosti 10
kilóum. Það er ckki að efa, að
mörgum heimilum kemur þessi
ber
að loka kl. 11.30 eins og öðr-
um veitingastöðum og er þá
næsta naumur tími fyrir fólk,1 þjðnusta vcl, og þar sem kæli-
'er kemur niður eftir sýningar,) skápar eru nú verða mjög al-
en í vetur hafa flest viðfangs-J geng heimilistæki or viða hægt
efni -leikhússins staðið fram að geyma talsyert af fiski, 'óg
yfir kl. 11. Sagði Þorvaldur að nota eftir liendinni, ltevndar er
vegna sérstöðu þéssa staðar gert -ra® f>rir að keypt sé svo
væri nauðsynlegt að fá und- lnikið* ilð fleíituin n*gi H1
, . , , , ,, vikunnar, en væn miona magn
anþágu fra reglunm, svo að
hægt væri að hafa opið til kl. 1
e. m, fyrir leikhúsgesti, eins
sent heim, myndi það sennilega
lileypa kostnaðinuny> upp um
meira en húsmæður kærðu. sig
og tíðkast við frumsýningar,1 Um, og heldur velja þanu kost-
enda er það tvímælalaust ósk iniy áð síekja fiskinn i íiskimð-
gestanna. . j ina. . ;
Að lokum sagði Þorvaldur;
Guðmund;sson, að það tíðkaðisti
Skýrði Þorvaldur frá því, aSj r.okkuð, að fyrirtæki er vildu
fyrst i stað hefði starfsemin í gera starfsfólki sínu dagamun,
Þjóðleikhúskjallaranum ein-
byðu því í leikhúsið og snæddu
Góð fiskgeymsla.
Að vetrarlagi cr htill vandi að
gcyma fisk nokkuð iengi þótt
ungis verið bundin við kaffi- þar kvöldverð áður, og eins enginn sé kæliskápurinn, þyi
sölu á leikkvöldum, síðar-hefðu hefðu sumir haldið reisugildi Mpþlagt er að geyma hann i ný-
Sækur íslemks ungí-
íngahöfundar þýddar
á norsku.
salirnir einnig verið notaðir til á ,sama hátt.
veizluhalda alls konar, en nú
væru veitingasalimir venjulega
opnir á hverju kvöldi og mat-
ur framreiddur þar frá klukk-
an 6 síðd., og er höfuð áherzla
lögð á að vanda mjög til mat-
arins og allrar framreiðslu.
Tíðkast það mjög að leikhús- Armann Kr. Einarsson rit-
gestir snæði kvöldverð áður en Jiöfundur hefur skrifað bóka-
sýningar hefjast, og upphaf- ílokk halu)a wglingwn og ev
lega var ætlunin sú, að fólk Þriðja b6kin £ þeim flokM>
gæti einnig komið niður I >rFiugferðin tll Englands“, ný-
kjallarann að sýningu lokinni, komin út á ve&um b6kaútgáfu
iætt um leikritin og skemmt odds Björnssonar á Akureyri.
séb stundarkorn, Sá mein-j Áður voru bækurnar „Falinn
baugur er þó á þessu, aS sam- fjársjóður“ og „Týnda flugvél-
kvæmt núgildaridi reglugerð, -n« komnar út £ sama flokki og
i seldust þær svo ört að þær
Mpdarlepr Ffnn-
bndsfapaöur.
Fimilandsvinafélagið Suomi
ininntist þjóðhátíðardags Finna
6. þ. m. með mytsdarlegum
kvöldfagnaði í Tjarnarcafé.
Jens Guðbjörnsson, formaður
Suomi, setti samkomuna og
bauð gesti velkomna. Síðan var
gengig til dagskrár, sem
var vönduð í hvívetna. Dr. Páll
ísólfsson flutti áheyrilegt er-
ind um tónskáldð Jean Sibelíus
níræðan, ungfrú Barbro Skog-
berg lyfjafræðmgur las ætt-
jarðarljóð, en Þorsteinn Hann-
esson óperusöngvari söng log
eftir Sibelíus við undirleik
Ragnars. Bjömssonár, Þá söng.
gengu til þúrrðar á skömmum
tíma, t. d. var „Týnda flugvél-
föllnum snjóy.ef hafður er kassi
og raðað í hann og srijór látinn
á botninn og í millilag. Þannig
geymist fiskur vel og er sem nýr
Jægar hann er tekihn í pottinn.
Og svo er hægt að taka upp
gömlu aðferðina a ðhengja fisk
upp úti. Siginn fiskúr er holl
fæða og þykir mörgum roésta
lostæti. Þá þarf að hreinsa blóð
úr hnakka, og taka sundmagann
\ir, og reyndar helzt lireistra af,
ef um ýsu er að ræða. Þá rýrnar
fiskurinn minna. Gott er einnig
að hafa skýíi yfir honuin. Þetta
segja fisksalarnir mér, sem öll-
um hnútum eru kunnúgir í ineð-
ferð fisks.
Það er langt síðan ....
ÞaS er nú larigur tími síðari
fiskur liefuf fengizt scridurTreirii,
enda nú inikið farið að leggjast
niður að senda vörur heim. En
þáð cr"aftur á móti alltaf þakk-
arvert, þegar reynt er að sýría
aúkriá þjónustu, en það er nú,
eins og háttar um vinnúafl á
heimilum mjög aðkallandi og
nauðsýnlegt. Eins og að ofan er
drepið á eru ýmsar leiðir til þess
áð geyma fiskinn, þótt kæliskáp-
urinn sé ekki fyrir hendi. Og
þár sem l'lestar fjölskyldur eta
íisk 4—6 sinnum á viku, er það
magn seni mirinst er sent heim
ekki meira en svo, að það ætti
að koma ýmsum vel.
Ódýrasta kjötið.
Nú er.'syo komið, að rjúpan er
orðin ódýrasta lcjötið, sem fá-
in“ gefin út í tveimur útgáfum M.rilcgt ei, og^spáir það góðu ^um
fyrir jól í fyrra. ,
að á jólaborðinu verði sá réttur
»T, , , „ ,, , ... , , 'aigengastur. Sagt er að enn sé'
Nu hetur Gyldendalíorlagið i r, ... .. ., . , • .
Karlakórimi Fóstbræðúr udnir o-ló ákveðið nð láta bvða bennri :miklð 11 a rjnpu 1 íry-bhúsum
' ,Uiloakve<>iðaöUtaþyöaþenna >ið5j vegar um landv Sem skotiri
j -n Ragnars Bj .mssonar. j ullgiingabókaflokk á norsku og var á fyixa> og svo hafa ókjör
bx an syndi Árm Kjartansson-gefa út þ&r i laxidLi. Mun fyrsta bœtzt við, því fréttir hérmá að
vikmynd ira Vatnajokli, en ,';j}6kili }t01Ila ut hjá forl^iriú að hiiridruð Séú nú drépin daglegáj
■ári. Ennfremur hefir komið til Nú er hægt'að fá rjúpuna ham-
tals að þýða bækurnar á fleiri fletta og spikdregna beint í pott-
erlend tungumál. i inn hiá öilum kjötsölum og á því
„Flugferðin til Englands“ er! verði, sun ilcstir geta ráðið við;
I sem vilja hája hátiðainat á ha-
! tiðum. Það er ekki arnalegt að
þessi ágæti hátiðamatur skuli
vera svo ódýr, miðað við önnur
Guðmundur frá Miðdal skýrði.
Loks var stiginn dans. Skemmt
unin var fjölsótt og þótti tak-
ast ágætlega.
"■ V-iéi; r"V- Jýó ,4'J
Kínversic
barnanáttfðt
handbróderuð.
VERZLUNIIN
FRAM
Klapparstíg 37, síini 11937.
WVWWIftWWWVMVWMVW
sp'énriiándi eirts og íyrrj;'bæk-|
urnar og segir m. a. frá ferð
Árna í Hraunkoti, til Englands
og ýmsum ævintýrum sem hann
| lendir í þar, og svo seinna eftir
| að hanii er kominn heim til ís-
j lands aftur. Bókinni er skipt
l niður í 12 kafla, en þeir eru:
Gvéndur gullhattur, Flugferðin
til Englands, Gamli kastalinn,
Raxmsóknarferðin, Fyrirsátiri
við ána, Undrahellirinn, Leynd-
ardómurinn leysturi Um loftiii j
matarkaup. — Kr.
blá, Heimkoman, Ráðabrugg, í
Hraunshólma, Litla flugvélin.
Bókin er skreytt skemmtileg-
um téikningum éftir Odd
. Björnsson.