Vísir - 23.03.1956, Blaðsíða 9
Föstudagtim 23. marz 1956.
VÍSIK
9
með möndlu-, vanilju-,
karamellu-
eða súiikalaSibragði
Mál höfða
Ulgerð-arráð ræðir brottfor skip-
verja á Jóni Þorlákssyni fvrir jólin.
Eins og menn rekur niinni til,
gengu nokkrir mcnn af einum
togara Keykjavíkurbæjar, Jóni
Þorlákssyni, rctt íyrir jólin.
Er mál þetta ekki útkljáð
enn og kom m. a. fyrir útgerð-
arráð bæjarins þ. 22. febrúar
og' segir svö í fundargerðinni:
Lagt fram bréf borgarstjóra,
dags. 27. janúar s.L, með til-
lögu Inga R. Heigasonar og
3>órðar Björnssonar í bæjar-
stjórn, varðandi ósætti milli
sjómanna og forráðamanna
bæjarútgerðarinnar, sem vísað
var til útgerðarráðs til athug-
unar.
Guðmundur Vigfússon bar
fram svo-Mjóðandi tillögu:
„Útgeröarráð samþykkir að
óska effir greinargerð skip-
stjóra og skipsliafnar á bv. Jóni
Þoriákssyr.i um -aðdraganda
þess að Rieirihluti háseta gekk
af skipinu á Flateyri 22. des-
■ember s.L"
Sigurður Ingimundarson ósk-
aði að bckuð yrði svohljóðandi
greinargérð:
„Þar sein helzt liggja fyrir í
umræddu deilumáli algerlega
gagnstæðar staðhæfingar deilu-
aðila, tel ég ekki líklegt að
upplýsingasöfnun útgerðarráðs
leiði til sátta í þessu máli. Hins
vegar er vitað að höfðað hefur
verið mál á hendur Bæjarút-
gerðinni vegna þessara atburða
og tel ég1 'rétt að bíða niður-
stöðu þeirrar rannsóknar, þar
sem liklegast er að fá fram með
þeirn hætíi það rétta í málinu.“
Ennfremur bar Sigurður
fram svohljóðandi tillögur:
„Hin síðari ár hefur verið
leitazt við að hafa togara í
heimhöín á jólunum, þegar
hægt hefur verið að koma því
við án mikils fjárhagslegs
tjóns fyrir sjómenn og útgerð-
arfélög. I samningum sjó-
mannafélaganna eru nú t.d. á-
kvæði sem banna að togari
hefji veiðiferð á Þorláksdag.
Kröfur sjómanna um að vera
heima á jólunurn verða sífellt
háværari og áðurgreind samn-
Ing'sákvæSi hara engan veg'inn
reynst fullnægjandi. Togara-
sjómenn eru sem kunnugt er
langdvölum fjarri heimilumj
sínum og því æskilegt að geta
orðiö við kröfum þeirra í þessu
efni. Til þess að tryggja það,!
að öll skipin verði heima á jól- !
unum, getur reynst nauðsynlegt
að stöðva þau fyrstu löngu
fyrir jól. Þetta er að sjálfsögðu
ekki hægt án nokkurs fjárhags- j
legs tjóns fyrir skipverja og
fyrir útgerðina.
Vegna undangenginnar
! reynslu er sýnt, að ekki verður
hjá því komizt, að skipuleggja
veiðiferðir í desembermánuði
þannig, að unnt sé að hafa
skipin í heimahöfn um jólin eða
a. m. k. um áramótin til þess að
forðast árekstra til tjóns ,og
leiðinda fyrir alla aðila.
Útgerðarráð telur nauðsyn-
legt, vegna hinnar fjárhagslegu
hliðar málsins, að leita álits
Bæjarstjórnar Reykjavíkur, og
samþykkir að óska heimildar
til þess að skipuleggja veiði-
ferðir togara í desembermánuði
á þann þeg, að hægt sé að verða
við óskum sjómanna.“
Sveinn Benediktsson bar þá
fram eítirfarandi dagskrártil-
lögu:
„í bókun bæjarfulltrúa Sós-
ialistaflokksins á bæjarstjórn-
arfundi 5. janúar s.l. er sagt að
meirihluti skipverja á tveim
togurum Bæjarútgerðar Rvíkur
hafi gerigið í land af skipunum
til þess að mótmæla brigðmæl-
um af hálfu forráðamanna
bæjarútgerðarinnar. Upplýst
er að 15 skipverjar gengu í
land af togara bæjarútgerðar-
innar Jóni Þorlákssymi vestur
á Flateyri rétt fyrir jólin í vet-
ur, að því er viföist sökum
ónægju út af því, að skipið
skyldi ekki halda beint til
Reykjavikur þegar svo nærri
var komið jólum, en sumir
skipverjar virðast hafa talið sig
hafa fyrirheit um að skipið yrði
inni fyrir jól.
Enrffremur - er upplýst af
framkvsemdastjórum bæjarút-
gerðarinnar, að þeir hafi ekki
gefið slík fyrirheit’ og' það við-
urkerint af ílestum skipverja,
þó einhverjir kunni að halda
öðru fram.
Ágreiningur um þetta atriði
er nú fyrir dómstólunum og
telur útgerðarráð, að það sé
dómsíólanna en ekki útgerðar-
ráSs að skera úr, hvað sé rétt í
þessu efni.
Þá vill útgérðarráð taka
fram, að það er rangt, að i þessu
sambandi hafi verið um tvo
togara að ræða.
Einnig er það rangt, að fram-
kvæmdastjórunum eða útgerð-
arráði hafi borizt símskeyti frá
skipshöfn b.v. Jóns Þorláks-
sonar eða hluta hennar í þessu
sambandi.
Telur útgerðarráð mjög var-
hugavert, að það eða fram-
kvæmdastjórnir fari að stofna
til víðtækrar rekistefnu út af
þessu máli, þótt hins vegar sé
sjálfsagt að íramkvæmdastjór-
ar útgerðarinnar upplýsi málið
fyrir’ dómstólum, þar sem því
hefur nú verið skotið til þeirra
af nokkrum skipverja.
Með tilvísun til framanritaðs
telur útgerðarráð ekki ástæða
tii að gera að svo stöddu frek-
ari samþykktir í þessu máli og
tekur fyrir næsta mál á dag-
Skrá.“
Dagskrártillagan var sam-
þykkt með 3 atkvæðum gegn 2.
ríkjvmum, auk efnahagsaðstoð-
ar, sem þeir njóta þaðan, en
hún nam 100 millj. dollara árið
sem leið. Til þessa hefur verið
neitað um lánið en gefið í skyn,
að það muni fást, ef Tyrkir
breyti um efnahags- og við-
skiptaaðferöir. En Tyrkir fást
ekki enn til að gera hér á neina
breytingu, og i haust tilkynnti
Bayer ríkisforseti, að haldið
yrði áfram með framkvæmd
umbótaáætlunarinnar — hald-
ið áfram að gera Tyrkland að
iðnaðarþjóð.
Gagnrýnendur telja nauðsyn,
að Tyrkir fari sér hægara í
þessum efnum, og geri ráðstaf-
anir til þess að stöðva verð-
bólguna.
SFiCS lliis' ítíMP ESBJ
í Tyrklandi hefur um nokk-
urí skeið verið við mikla efna-
liagslega örðugleika að stríða,
en jvrátt fyrir bá er haldið á-
fram framkvæmd mikilla um-
bótaáætlana,
Frá því á s.l. hausti hefur
mikill útflutningur á afurðum
landsmanna átt sér stað, enda
aðalútflutningstíminn, en gera
verður ráð fyrir auknum fjár-
hagsörðugleikum frá í vor og
þar til útflutningur á afurðum
fer aftur að aukast. Skuldirnar
eru miklar, a. m. k. 600 milljón-
ir dollara, og skuldareigendur
telja nauðsynlegt, að efnahags-
málunum verði komið í betra
horf.
Þrátt fyrir erfiðleikana er
haldið áfram að reisa orkuver
og verksmiðjur — í stærri stíl
en erlendir sérfræðingar telja
nauðsynlegt. En það verður að
játa, að Tyrkir hafa getað greitt
af borganir af skuldum við ýms-
ar þjóðir, m. a. Breta, og næst-
um að fullu ógfeiddar skuldir
við Ítalíu, og má ætla, að ekki
verði samdráttur í útflutnings-
verzluninni á þessu ári,
Seðlaútgá'fan héfur aukizt
mjög frá í júní í fyrra og síð-;
an óeirðirnir urðu út af Kýpur
6. sept. hefur framboð á eign-
um manna sem teljast iil þjóð-.
ernislégra minnihluta aukist.
mjög, og liafa þeir, sém selt
hafa, reynt að koma fé sinu
fyrir erlendis. Er syo að . sjá,
sem menn óttist ' uppþot og
eignatjón. Hefur þetta haft. síri
áhrif til að veikja tyrkneska
gjaldmiðiliniL '
Tyrkland hefur óskað eftir
300 millj. dollara láni í Banda-
er miðstöð verðbréfaskipt-
anna. — Slmi 1710.
Þér murnið verða talin mat-
reiðslusnillingur...
Ef þér berið hkm dásamlcga Flang-ábæti á borð ein-
hvern virkan dag, mun það þykja undur, hyað,'yður
vérður mikið úr.'tima ogpeningum. En sannicikufinn
er sá, að Flang er alls ekki dýr, og það er auðvelt að
bua harin til.
Á hátíðum og tyllidögum má skreyta Flang a!Ia vega
og bera hann á borð með berjum, aldinmauki og
rjómafroðu.
OTKER
Framh. af 3. síðu.
væru og athugaði' næsta ná-
grenni þéirra til að gera upp-
drætti að undankomuleið fyrir
piltana sína. Áður en ránstil-
raun var gerðt var -hún vön að
gera vandlega áætlun um til-
högun heniiar og yfirfara livert
minnsta atriði með ,,piltunum“,
skýra fyrir þeim hvar þeir ættu
að grípa tíl byssunnar og hvaða
hliðargötur þeir ættu að iara,
til þess a3 komast fram hjá um-
ferðarljósur.um. Hún varð
sannarlega ,,mikill“ foringi —•
reglulegur ,,efkiglæpon“.
En siik tfyrirmennsku-braut
hafi e. t. v. orsakazt til tilviljun
Sonur konu einnar, sem Kate
Barker leigoi hjá, tók eftir því,
að í hvert skipti sem Freddie
Barker og Karpis vinur hans
fóru út saman í viðskiptaerind-
um, voru þeir alltaf með fiðlu-
kassa. Hann komst að þéirri
niðurstöðu, að þeir væru hljóð-
íæraleikarar. En dag einn. er
hann var að blaða í leynilög-
regluriti, sá hann myndir af
þessum mönrium og neðan
undir rnyndunum stóðu þessi
uggvænlegu orð: „Leitað fyrir
morð“. Iiinn skelkaði drengur
lét lögregluna strax vita um
þetta. En þegar lögreglan kom
til að taka mennina fasta, kom
í Ijós að allur hópurinn hafði
haft sig á burt5 erigihn vissi
hvert.
Þótt þessi skyndilega burtför
geti hafa orsakazt af tilviljun
einrfi, hlýtur „Ma“ Barker að
hafa frétt um komu lögregl-
unnar. Bersýnilega hefur hún
grunað sambýlismann sinn,
Dunlop, um að leika tveim
skjöldum og að hafa geíið lög-
reglunni upplýsingar; því ekki
alllöngu seinna fannst .lík hans
niður við ströndina á Minne-
sotavatni, skotið þrem kúlu-
skotum. Nærri líkinu fannst
blóðugur kvenglófi.
Meðan þetta gerðist, hafði
mönnurn úr ríkislögrglunni
tekizt, m.eð mikiili fyrirhöfn,
að hafa hendur í hári nokkurra
glæpafélaga Kate Barker og
sona hennar. Þeir handtóku
Francis Keating, Thcmas Hold-
en og Harvey Bailey — þrjá
alræmda glæpamenn, er allir
höfðu sloppið úr rikisfangels-
um. Þegar leynilögregluriienn-
irnir leituðu á Bailey; fundu
þeir skuldabréf er voru hluti af
ránsfeng 1 bankaráni í Fob.t
Scott, Kansas. Freddie Barker
og Alvin Karpis höfðu verið
með í því ráni og strax þegar
þeir hevrðu um handtöku
Baileys, flúði allur hópurinn í
miklum flýti úr íbúð sinni í
einu íbúðahverfi Kansas City.
Við tilraun til að frelsa Bailey
frá fangelsisdómi, réðu þau
málfærslumann einn í þjónustu
sína; en tilraunir hans til að fá
Bailey sýknaðan virðast hafa
valdið þeim ypnbrigðum. Mál-
færslumaðurinn fékk boð um
að hitta „piltaria“, en árang-
urinn af að verðá við þeim til-
mælum varð sá, að hann fannst
seinna dauður.
Um þetta leyti hafði „Ma“
Barker tekizt að leysa Arthur.
son sinn úr fangelsi. (Hann sat
í lífstíðarfangelsi fýfir morð).
Þegar liún hafði styrkt lið sitt
á þennan hátt; fór hún að hugsa
„hærra“, liugsa í stórfúlgum.
Hin fyrrverandi einfalda sveita-
stúlka var nú orðin „mikil-
menni“ í glæpaheiminum, og
fjöldi glæpamanna, felustaða-
eigenda og stjórnmálamanna
lutu boði hennar og banni. Hún
var náin kunningi Diliingers
og að likindum einnig ráðgjafi
hans.
Hun var sífellt á nálum um
að hinir „voðalegu“ leynilög-
reglumenn ríkisins væru á hæl-
um sona hennar og í því skyni
að vernda þá fyrir „ofsóknum*1
þessara hræðilegu manna, fóí*
hún á fund- glæparnannalæknis
eins, er var „sérfræðingur11 í
framkvæmd skurðlækninga á
glæpamönnum án þess að
spyrja óþægilegra spurninga.
Þessi læknir tókst á hendur,
fyrir ríílega borgun, að reyria
ao framkvæma næstum því ó-
vinnandi skurðaðgerð — að
breyta fingrafönim- þeirra
Freddies og Arthurs Barkér.
Tilraun glæpamannalæknisins
heppnaðist ekki sem bezt 'ög
bakaði „sjúklingunum“ ógur-
legar kvalir.
Eins og á flestum sviðum
mannlífsins nær tízkan einnig
til glæpastarfseminnar, og
skyndilega komust mannrán i
há-tízku meðal . glæpamanna.
Ýmsir glæpamenn höfðu hagn-
ast vel á þessari . „tízku“ og
Frariih.