Vísir - 09.04.1956, Síða 7
Mánudaginn 9. apríl 1956
VtSIR
%
Myíidariegur revíukabarett íj
! 1
Eiits og alkunna er, koma góðir gestír og tignir til Reykjavíkur
á morgun, Frikrik IX. Danakonungur og Ingiríður drottning og
föruneyti þeirra. Nú endurgjalda þau heimsókn forseta íslands,
faerra Ásgeirs Ásgeirssonar og forsetafrúar Dóru Þórhallsdóttur
fil Danmerkur vorið 1954. Mynditi að ofan var tekin af kon-
ungshjónunum og forsetahjónunum við það tækifæri.
'jóiviljinn játar loksins
En ráðamenn eystra eru
keilagir eftir sem áður.
Mánuði eftir að fulltrúar „ís-
lenzkra" kommúnista komu
'faeim af flokksþinginu í Moskvu
hefur „línan“ loks verið birt í
Þjóðviljanum.
Á laugardaginn birti blaðið
forustugr.ein, sem heitir „Rétt-
arglæpir“ og er þar loks skrifað
um það, sem verið hefur á
flestra vitorði um langt skeið,
og er raunar ekki annað en það,
sem haldið hefur verið fram í
lýðræðislöndunum um langt
árabil. í grein þessari segir m.
a. svo:
„Ráðamenn í þessum lönd-
nm játa þannig, að þar hafi
verið framin hin herfilegustu
glæpaverk, sem hljóta að
vekja viðbjóð og reiði heið-
þeginn af öllum almenningi, og
'v/erða spor í rétta átt til viðreisn-
ar trúarlífi höfuðborgarinnar, og
þegar fram liða stundir og fólk
faefur athugað þessi mál gaum-
gæfilega, þá mun minni flut.n-
Ingur fermingarbarna millum
sókna eiga sér ;stað heldur en
íra.m til þessa." u
Æfti að vera frjálst.
Heppiiegt er sjálísagt og yfir-
leitt rétt að fólk snúi- sér til
prests sóknarinnar, sem það er
I En þó finnst mér og mörguni
öðrum sjálfsagt að mönnum ætti
að vera það frjálst að 'sækja
prest út fyrir sóknina, ef menn
óskuðu þess. í þessu efni sem
öðni er frjálsræðið heppilegast.
Tilfærslur eru í bæ eins og Rvik
svo mikiar á milli sókna, að það
gerði lítið til með tilliti til bók-
faaldsins yfir sóknarbörnin, 'dáð-
fr.þcirra og gcrðir. — kr.
ariegs fólks um heim allan.
Það þarf ekki að taha fram,
að slík verk eru . fullkom-
inni andstöðu við sósíalis-
iwann, hugsjónir hans um
manngildi og siðgæði, og eng
ir menn kveða npp þyngri
dóma yfir þehn verkum en
sósíalistar.“
Þrátt fyrir þessa fullyrðingu
Þjóðviljans munu menn geta
leitað með logandi ljósi í þessu
málgagni „sósíalista“ að því,
að það hafi kveðio upp „þyngri
dóma“ yfir þessu en aðrir
menn. Þjóðviljinn hefur einmitt
talið allt gott og blessað, sem
gert hefur verið í þessum efn-
um í rikjum sósíalismans, og
! talio þessa „réttarglæpi" nauð-
synlega til að tfyggja aðstöðu
sósíalismans.
„Það eru ráðamenn í Sovét-
ríkjunum og alþýðuríkjun-
um, sem játa sjálfir að fram-
in hafi verið réttarmorð, og
ei það alger nýjung í heim-
imim; yfir slík verk hefur
verið hilmað til hiiis ýtrasta.
®g það hefur eínnig yerið
hægt eystra einnig. Það ber
að meta og virða slíka við-
iirkenníngu, svo þungbær
sein hún hlýtur að hafa ver-
ið.“
Og vitanlega ætlar Þjóðvilj-
inn að „nieta og virða“ þetta
með þvi að standa við hlið rétt-
armorðingjanna eins og ekkert
sé, því að allir ráðamenn, sem
lífi héldu, eiga vitanlega sök á,
hvernig að var farið, með því að
haísst ekki áð til að bjarga
þeim, sem ofsóttir voru.
„Hláturinn lengir Iífið“
nefnisí revíu-kabarett sá, sem
slenzkir tónar gangast fyrir að
þessu sinni.
Húsfylli var í Austurbæjar-
bíói á föstudagskvöld, er tíð-
indamaður Vísis var þar, og
undirtektir áheyrenda ágætar.
A efnisskránni er 21 atriði,
sem hefjast og enda á Gesti
Þorgrímssyni sem kyrini, en
hann virðist einkar vel fallinn
til þess hlutverks, sviðsvanur,
söngmaður góður, aldrei leið-
inlegur.
Hér verða ekki rakin einstök
atriði. Á slíkum revíukabarett-
um er ungu fólki gefinn kostur
á að koma fram sem dægurlaga-
söngvarar, og er slíkt eðlilegt
og oft gaman, Að þessu sinni
kornu fram fjórir nýliðar, Ell-
ert Halldórsson, Steinunn
Hanna Hróbjartsdóttir, Sigur-
dór Sigurdórsson og Ingi Jó-
hannsdóttir. Framsögn þeirra
var ekki nægilega skýr, en
þetta lagast væntanlega með
meiri æfingu.
Af hír.um eldri og reýndari
skemmtikröftum var að sjálf-
sögðu meira bragð. Baldur
Hólmgeirsson er ágætur skop-
leikari og hefir góða rödd^ c-nda
sýnist hann líklegur til langlífis
á kabarettsviðinu, og Sigríður
litla Hannesdóttir var ofi kát-
leg. Skafti Ólafsson hefir meiri
„rytma“ en rödd, en stendur
sig mjög vel, er ófeiminn og
eðlilegur á sviði. Alfred Clau-
sen er öruggur söngvari, Baldur
og Konni voru óvenju skemmti-
legir, Elísa Valdimarsdóttir söng
erlent dægurlag^ alls ekki illa,
en erfitt að greina orðin hjá
henni. Karl Sigurðsson leikari
kom fram í ýmsu gerfi og var
ágætur. Ingibjörg Þorbergs var,
eins og hennar var von og vísa,
tónvís og smekkleg, lék auk þess
af myndugleik á blásturshljóð-
færi. í dansflokki ísl. tóna eru
bráðlaglegar og ánægjulega
vaxnar stúlkur, og öll var sýn-
ingin vel úr garði gerð. Helzt
mætti finna að henni, að hún er
of löng, en umfram allt ætti
hún að hefjast stundvíslega.
Hljómsveit Moraveks lék með,
og Moravek söng og lék auk þess
með í öðrum atriðum. Ketill
Jensson söng nokkur lög við á-
gætar undirtektir, en undir-
leikinn annaðist Weisshappel
ágætlega. — ThS.
Vilja ekki
samfylkja.
Leiðtogar jafnaðarmanna á
Bretlandi og meginlandinu;
iVstanverðu hafa hafnað til-1
raælum kommúnísta um sam-
fylkingu og birt tilkynningu um
þessa ákvörðun sína.
Hafa kommúnistar að undan
förnu samkvæmt fyrirmælum
frá Moskvu reynt að viðra sig
enn meira en áður upp við jafn
aðarmenn og róttæka flokica,
og er það þáttur í núverandi
baráttu kommúnista, og verði
markinu náð þótt undir ann-
arra merki sé er tilganginum
náð. — í tilkynningunni segir,
að socialisminn (jafnaðarst'efn-
an) eigi ekkert sameiginlegt
með kommúnisma. Þar sem
kommúnisminn hafi náð undir-
tökum hafi allt sem áunnist hafi
undir merki jafnaðarmennsk- j
unnar verið brotið í rúst. Þar i
|
sem kommúnisminn hafi sigr- j
að, ríki einræði, skoðanakúgun |
og þrælkun. Þá er því haldið j
fram, að þótt Stalin sé nú af- !
neitað, breyti það í rauninni
engu um stefnu og mark komm
únista.
Landsf lokkaglí-man:
Ármann J. Lárusson sigurvegari
í þyngsta flokkí.
.ífjfíf sit/it wf'ffeti'ítt' rtprtt ttjiir
i£isBitt ps( ti re f/n tijw em nt.
Lándsflokkaglíman 1956 var
háð að Hálogalaiidi í gær, en
þetta er sú 9. í röðinni.
Sigurs'egari í þyngsta flokki
var Ái'mann J. Lárusson, en
hánn vár einnig sigurvegari í
þessum flokki í fyrra. Hlaut
hann 6 vinninga og felldi alla
keppinauta .sína.
Næstur að vinnmgum í
þyngsta flokki var Rúnar Guð-
mundsson með 5 vinninga og
þriðji Gunnar Ólafsson með 4
vinninga. Alls voru þátttakendur
i þessum flokki 7 að tölu.
I 2. flokki voru þátttakendur
5. Þar var efstur Trausti Ólafs-
son með 3 vinninga og næstur
Hafsteinn Steindórsson með 2
vinninga. Einn glímumannaí
Gisli Guðmundsson, fór úr liði á
hendi og varð að hætta glímunni.
I 3. flokki voru þátttakendur 4
og varð Þórir Sigurðsson (16
ára) hlutskarpastur með 3 vinn-
inga og næstur Bragi Guðnason
með 2 vinninga.
í drengjaflokki varð Greipur
Sigurðsson sigurvegari með 2
virininga, en keppendúr voru í
þeim flokki aðeins þrír.
Þess skal getið að sigurvegar-
'arnir I öllufn flokkum nema
þyngsta flokki voru frá Ung-
mennafélagi Biskupstungna og
voru tveir þeirra, Þórir og Greip-
ur synir Sigurðar Greipssonar
fyrrum glímukóngs í Haukadal.
Siguryegarinn í þyngsta fL,
Ármann J. Lárusson, er úr Ung-
mennafélagi Reýkjavíkur, scon-
ur Lárusar Salómonssoriar fýrr-
um glímukóngs.
-----«-----
★ Pravdá scgir í morgim, að
„spillt öfl“ reyni að nota sér
,,Stalínsbaráttuna“ tíl að
rægja kommúnistaflokkinn
og stefnu hans. Menn séu að
vísu frjálsir að því að láta
í ljós skoðanir sínar, en það
verði að vera innan þeirra
takmarka, að ekki sé unnið
gegn flokknmn og stefnu
hans.
Ameriskir
Okkar vinsælu og þekktu
amerísku morgunkjólar eru
nú komnir aftur í skraut-
legu úrvali. — Ný snið. —
Nýir litir. —
9»
GEYSBR h.f.
Fatadeildin.
Aðalstræti 2.
99
f ermmgargjafa:
Raksett
Svefnpokar
Tjöld
Bakpokar
Ferðaprímusar
Spprtfatnaður, ':!
állskonár.
GEYSIR h.f.
Fatadeildin.
Aðalstræti 2.
MAÓNTTS THORLACÍUS
hæsíaréttarlögmaður.
Vtaiflutningsskrifstofa
ABalstræti 9. — Sími 1875 í
----------------------------