Vísir - 26.05.1956, Side 5

Laugardaginn 26. maí 1956.
vlsm
Kíosningaskrifstoftir
Sfálfstæðisflokksins.
og
Eigum víð að taka þátt I slík
um mótum?
*
Eftir ritara Olympíunefndar.
KEFLAVÍK
Kosningaskrifstofa Sjálfstæð-
isflokksins á Suðurnesjum er í
SjáKstæðishúsinu í Keflavík.
— Skrifstofan er opin daglega
frá 10—10. Sími 21.
NJARÐVÍK
Kosningaskrifstofa Sjálfstæð-
isflokksins í Njarðvík er að
Brekkustíg' 4, Ytri-Njarðvík.
Skrifstofan verður fyrst um
sinn opin kl. 5—10 e. h. dag-
Jega. Sírni 719.
HAFNARFJÖRÐUR
Kosningaskrifstofa Sjálfstæð-
fsfíokksins í Hafnarfirði er í
Sjáifstæðishúsinu og er skrif- j
■jíofan opin alla daga frá 10-10.
Sími 9228.
KÓPAVOGUR
Kosningaskri fst'ofan í Kópa-
vogi er á Skjólbraut 6. Skrif-
stofan er opin frá 10—10 dag-
lega. — Sími 80525.
AKRANES
Sjálfstæðismenn á Akranesi
<t>g Borgarfjarðarsýslu hafa opn-
«ð kosning'askrifstofu í Hótel
Akranes og er skrifstofan opin
írá 10—10 dag hvern. Sími 400.
ÍSAFJÖRÐUR
Kosningaskrifstofa Sjálfstæð-
isílokksins fyrir ísafjörð og N-
ísafjarðarsýslu er að Uppsölum.
Skrifstofan er opin daglega frá
10—10. Sími .193.
HÓLMAVÍK.
Kosningaskrifstofa Sjálfstæð-
isflokksins í Strandasýslu er
hjá Kristjáni Jónssyni, Hólma-
' vík.
AKUREYRI
Kosningaskrifstofa Sjálfstæð-
ismanna á Akureyri og í Eyja-
fjarðarsýslu er í Hafnarstræti
101. Skrifstofan er opin 10—10
daglega. Sími 1578.
VESTMANNAEYJAR
Kosningaskrifstofa Sjálfstæð-
isflokksins í Vestmannaeyjum
er í Landssímahúsinu. Skrif-
stofan er opin frá 4—10 dag-
lega. Sími 344.
SELFOSS
Skrifstofa Sjálfstæðismanna í
Árnessýslu er á Selfossi hjá Sig-
urði Ól. Ólafssyni & Co. Skrif-
stofan er opin frá 10—10 dag
hvern.
SKAGAFJÖRÐUR
Kosningaskrifstofa Sjálfstæð-
isflokksins í Skagafirði er að
Aðalgötu 5, Sauðárkróki. Skrif-
stofan er opin 9—10 daglega.
Símar 23 og 26.
SIGLUFJÖRÐUR
Kosningaskrifstofa Sjálfstæð-
isflokksins á Siglufirði er í húsi
Sjálfstæðisflokksins við Grund-
argötu. Skrifstofan er opin frá
: 10—10 daglega. Sími 133.
Stuðningsmenn Sjálfstæðis-
flokksins eru beðnir að hafa
: samband við skrifstofurnár og
gefa þeim upplýsingar og veita
þeim aðstoð í sambandi við
kosningarnar.
Nægar kjötbirgðir
í landinu.
I fyrsta skipti um allmörg ár
eru allmiklar kjötbirgðir fyrir
hjSndi i landinu á þessum tíma
árs.
Undangengin vor hefur orðið
að grípa til ráðstafana til að
takmarka söluna, til þess að
treina kjötbirgðir sem lengst
mánuðina maí, júní og júlí.
Kemur nú í ljós hver eðlileg
kjötneýzla er þessa mánuði, þar
sem ætla rná að nægt kjöt verði
á markaðinum a. m. k. þar til
sumarslátrun hefst
Vísir hefur spurzt fyrir um
kjötbirgðirnar og fengið eftir-
farandi upplýsingar hjá Fram
leiðsluráði landbúnaðarins:
1. maí voru 2.595 smálestir af
kindakjöti í landinu eða 1.670
smál. mei^a en í fyrra á sama
tirna.
Birgðir af nautgripakjöti
voru 465 smál. eða 365 smál.
meira en í fyrra.
Af hrossakjöti vorU til 204
smál. eða 22 smálestum meira
en 1 fyrra á sama tíma.
FYRRI GREIN.
Upp úr þátttöku íslands í
Vetrar-Ólympíuleikunum í
Cortína í vetur spunnust nokkr-
ar umræður, blaðaskrif og jafn-
vel útvarpserindi um það,
hvort íslendingum væri ekki
vansæmandi að taka þátt í
Ólympíuleikunum. Fannst sum
um þeirra blaðamanna, því það
voru aðallega þeir, auk eins í-
þróttaleiðtoga er ræddi málið
frá annarri hlið — þátttaka ís-
lands óhæfa, þjóðinni til skamm
ar og heiðri hennar teflt í voða
með-‘smóú *'TfeVðu þeií' þá 'a-
stæðujíyrir þessu viðhorfi sínu,
að fréttir hermdu, að íslenzkir
keppendur hefðu verið síðastir
allra í keppninni og væri slíkt
hin mesta hneisa. Var ólympíu-
nefnd álasað fyrir þetta og
fleira.
(Grein þessi er ekki svar við
þeim ádeilum, en tekur til at-
hugunar — frá hinni hliðinni
— sum þau atriði, er þar var
kastað fram með nokkrum
þjósti).
Þó skal því kroftuglega mót-
mælt, að íslenzkir keppendur
hefðu verið síðastir, að undan-
skildri einni keppni, annarri
göngunni, heldur stóðu þeir sig
oftast mjög sæmilega, og einn
keppandinn, Eysteinn Þórðar-
son, með ágætum í hinni afar-
hörðu og erfiðu keppni. Einnig
stóð hinn eini kvenkeppandi
okkar, Jakobína Jakobsdóttir,
sig með prýði, þótt hún yrði
fyrir óheppni, eins og fleiri
stallsystur hennar. Þvi miður
var enginn möguleiki til að
prófa hæfni keppenda hér
heima, því snjólaust var um
allt land langt fram eftir vetri,
varð því að senda þá, sem lík-
legastir þóttu utan, til að fá
þennan mælikvarða. Var farið
eftir tillögum Skíðasambands
íslands í þessu efni'— er aðal-
lega varð að styðjast við á-
rangra frá fyrra vetri um getu
væntanlegra keppenda — og
treysta því að matið á getu
þeirra væri nærri lagi. Verður
Skíðasambandinu þó varla álas-
að fyrir að hafa ofmetið hæfni
þeirra, því aldrei er fullkom-
lega hægt að átta sig á því, eða
vita hvernig þátttakandi er fyr-
irkallaður í hvert sinn, jafnvel
þótt velþjálfaður íþróttamaður
eigi oftast að geta náð há-
marksárangri sínum ef mikið
liggur við, sýnir reynslan marg
oft að svo er ekki — menn eru
misupplagðir. í þolkeppni, þar
sem keppendur eru ræstir hver
um sig með ákveðnu millibili,
eins og í skíðagöngu, þarf mikla
keppnisreynslu til að átta sig á
hraða og tímaaðstöðu, einkan-
lega gagnvart ókunnum keppi-
nautum.
íslendingar hafa fimm sinn-
um tekið þátt í hinum eigin-
legu Ólympíuleikum (sumar-
leikunum). Fyrst í London
1908, í Stokkhólmi 1912, Berlín
1936, London aftur 1948 og
Helsinki 1952. í öll skiptin hafa
þeir orðið án stiga eða verð-
launa, en alltaf einn eða fleiri
keppendur „komizt upp“, þ. e.
a. s. upp úr 1. undanrás eða
undankeppni. í London 1908
keppti Jóhannes Jósefsson í
Grísk-rómv. glímu og komst i
úrslit — hann hefur þá fengið
stig, sem þá var ekki farið að
telja fram —, en varð að hætta
vegna meiðsla. í Stokkhólmi
1912 komst Sigurjón Pétursson
í undan-úrslit í Grísk-rómv.
glímu. í Berlín komst Sigurður
Sigurðsson í aðalkeppni í þrí-
stökki. í London 1948 komust
4 menn lengra en í undan-
keppni, Haukur Clausen í 100
m. hlaupi, Sigfús Sigurðsson í
kúluvarpi, Sigurður Þingeying-
ur í 200 m. bringusundi (í und-
an-úrslit) og Örn Clausen, er
varð 12. í tugþraut, en það má
teljast jafnt og að komast í
undanúrslit. í Helsinkileikun-
um 1952 komst Torfi einn upp
úr undankeppni —- í stangar-
stökki. — í undankeppni fellur
venjulega helmingur keppenda
úr leik, stundum, eins og t. d.
í 100 m. hlaupi % •— 4 af sex
í hverjum riðli. Það er því
strax mikill sigur að kornast
upp úr undanrás eða undan-
keppni, því.þarna keppa aðeins
fræknustu menn hverrar þjóð-
ar. — í Vetrar-leikunum hafa
íslendingar keppt þrisvar: í St.
Moritz 1948, í Noregi 1952 og
í Cortina 1956 (í vetur). í St.
Moritz var röð íslenzkra kepp-
enda nokkru aftan við miðju
í öllum greinum— bezt í brun-
inu 64. af 111 kepp. í Noregi
varð bezti árangur, að Ásgeir
Eyjólfsson varð 30. af 85 kepp-
endum í svigi karla. í Cortina
í vetur var bezti keppandi ís-
lendinga, Eysteinn Þórðarson,
26. af 95 keppendum í svigi
karla og Einar V. Kristjánsson
37. í sömu keppni. Sést á þessu,
að árangur skíðamanna okkar
hefur farið batnandi, miðað við
keppinauta þeirra í hvert sinn.
Nú er það svo, að Ólympíu-
leikar eru háðir aðeins 4. hvert
ár. Er því oft svo, að fræknustu
menn heimsins og einstakra
þjóða keppa aldrei á Ólympíu-
leikum, eða njóta sín þar ekki,
af því að getuhámark þeirra
lendir á milli leika. Svo var t.
d. um Norðmanninn Charles
Hoff, er lengi var fræknasti
stangarstökkvari heimsins;
hann gat aldrei keppt í þeirri
grein á Ólympíuleikum. Að vísu
keppti hann á leikunum í París
1924, en gat ekki keppt í aðal-
grein sinni vegna meiðsla.
Vannst sú grein þá á miklu lé-
legri árangri en heimsmet hans
var þá. (Hæst stökk Hoff 4,26
m.). Þannig var og um Corne-
lius Warmerdam, ér setti hið
óviðjafnanlega stangarstökks-
met sitt, 4,79 m., á seinni styrj-
aldarárum (1943), svo var einn
ig um fyrrverandi heimsmets-
hafa í tugþraut og kúluvarpi,
Sievert og Torrance og ýmsa
fleiri.
Ef Ólympíuleikar hefðu verið
háðii' þau árin, 1950—51, sem
við áttum fræknasta íþrótta-
menn í frjálsum "íþróttum, er
ekki ólíklegt — svo varlega sé
talað — að við hefðum ekki
aðeins unnið stig á leikunum,
heldur einnig verðlaun. Tug-
þrautarmet Arnar Claúsen er
talsvert hærra en Mathia.s sigr-
aði á í London 1948 og.gvipað
og 2. maður í Helsingfors 1952,
hafði. Sigurvegarinn í stangar-
stökki í London stökk sömu
hæð (4.30 m.) og Torfi 'stökk.
bæði þessi ár. En með sömu
hæð hefði hann orðið jafn 5.
manni í keppninni í Helsinki.
í London 1948 var 2. maður
með líka kastlengd í kúluvarpi
(16.68 m.) eins og met Gunn-
ars Husebys (16,74 m.), en með
sömu kastlengd hefði Gunnar
orðið 5. maður í Helsinki. Og
fleiri íslenzkir íþróttamenn
unnu afrek á þeim árum er
jöfnuðust við úrslitaafrek í Ól-
ympíukeppni. En það er smá-