Vísir - 19.11.1956, Síða 11
Mánudaginn 19. nóvember 1956
VtSIR
» 01
augun
honum
beirra
BEZTAÐAWGLfSAÍVÍSI
Gó'ðir
Síðan Vísir várð 12 síSur annan hvern dag, er haS viðurkenní, að
blaðið er fiað fjölbreyítasta og fróðlegasía, sem geiið er út hér.
verðuT með-vöxur frá Reykja-
vík til Húnaflóa, Skagafjarðar
og Eyjafjarðar um- miðja vik-
una., Verður tekið á móti vör-
um í dag og á morgun. Vörur
;til Siglufjarðar og Akureyrar
verða þós aðeins teknar á
morgun.
ÞAÐ ER AUBVELT AB FÁ SANNANIR FYRIR ÞESSU.
Látið senda yður blaðið ókeypis til mánaðamóta
iSiitftiitii er HifiO, Síminit er 1060.
„Rússneskur
friður....“
Framh. af 1. síðu.
án varna NA-samtakanna) með
sín tvö Þýzkaíönd“.
Svo þegar þessu öllu er lok-
Bilfarþegi ræðst á ökumann.
Fallegt málverk.
í gær varð umferðarslys á Um helgina liandtók lögregl
Hringbraut gegnt ElliheimilinuJ an einnig fataþjóf, sem farið !
ið er tímabært talið, að ræða ^ >er roskin kona varð fyrir bíl og hafði iiln í hús eitt hér í bæn-
allsherjar afvopnun og afnám meiddist mikið. j um og stolið þaðan tveimur
„allra herja á heiminum“, nema j Slysið vildi til um tvöleytið kuldaúlpum.
takmarkaðs liðs til að halda uppi í gær Kona um sextugt, Vig-j
reglu í hverju landi fyrir sig.
í kjölfar „friðar-
fregnanna“
koma svo fregnir um ofbeldi
og grimmdarverk ofan á allt
sem fyrr hafði gerzt í Ung'-
V/erjalandi. Og í gær gerist
það að nýju, að Krúsév svívirð-
ir vestrænar þjóðir svo frek- Rannsóknarlögreglan biður þá,
lega í opinberri móttöku, að sem séð hafa er slysið skeði, að
vestrænir sendiherrarganga út koma til viðtals.
pólska sendiráðinu í Moskvu í Innbroí.
dís Sigurgeirsdóttir, Hring- Árás.
braut 43 varð fyrir bíl og féll Aðfaranótt sunnudagsins var
í götuna. Sjúkiabifieið vai atvinnubílstj. að aka lieim far-
í'engin til þess að flytja kon-jþegaj sem var eitthvað drukk-
una á sjúkrahús og kom í Ijós^ jnn_ gr kom ag heimili farþeg-
að kcnan hafði brotnað á^ ans þag hann bílstjórann að
vinstra fæti og enn frernur vaig homa með sér inn og það gerði
talið að mjaðmargrindin hafi hann. En er inn í húsið kom
brákazt eða jafnvel brotnað. , réðist farþeginn að bílstjóran-
Um helgina var brotizt inn í'
gær, er Gomulka hafði boð inni,
en hann var þá á' förum ásamt þröta'jarnsafgreiðslu ’ Velsmðij
sendinefndinni pólsku, er fellst
á að Rússar hefðu áfrarn her-
stöðvar í Póllandi. Krúsév
um og veitti honum áverka,
en þó ekki alvarlegan. Bílstjór-
inn komst undan og gerði lög-
reglunni aðvart, sem handtók
þrjótinn.
Umferðarmál.
unnar Sindra við Skúlagötu.l Lögreglan handtók um helg
Farið hafði verið inn um glugga^ ina ölvaðann og réttindalaus-
og stölið 50 kg af eir og ein- an mann við akstur. Annar
lét sem engu skipti um vest^ hverjum verkfærum.
rænu þjóðirnar. Rússar gætu
iarið sínu fram og hefðu ráð un gerg m þfiss ag brjót_
þeirra í hendi ser. | ^ hm - veitingastofuna Vest-
„Vér skulum greftra yð- urhöfn við Mýrargötu. Brotin
ur,“ sagði hann m. a. Sendi- var rúða í húsinu, en fyrir
herrarnir komu inn aftur,1 innan rúðuna var krossviðar-
þegar Krúsév hafði lokið plata og þar urðu þjófarnir frá
reiðilestri sínum og hlýddu að hvérfa. Veitkigahúseig'and-
á svarræðu Gomúlka, en inn er sýaf' í húsinu vaknaði
ekki er þess getið, að hann við rúðubrotið og gerði lög-
hafi andmælt gífuryrðum regulnni aðvart.
Rússa. j Lögreglan kom á vettvang og
j voru innbrotsþjófarnir — þrír
Bæði Mikoyan og VoroshiloV| ag toiu — horfnir frá húsinu,
reyndu að sefa Krúsév, en hann^ en byrjagir ^ innbrotstilraun í
Sjóbúðina, sem er þar skammt
j maður var einnig tekinn, grun-
Aðfaranött laugardagsins var a'ðuv um ölvun við akstur.
tók því illa og greip fram í fyr
ir Voroshilov, er hann flutti
ræðu.
Mannrán og aftökur.
Leppstjóm Rússa í Ungverja
landi, stjórn Kadars, hefur neit
að afdráttarlaust, að nokkur
nauðungarflutningur hafi átt
sér stað, en fregnir berast svo
títt um slíka flutninga^ að eng-
inn vafi er talinn, að þær hafi
við rök að styðjast. Engir vita
betur hvað er að gerast í land-
inu en flóttamenn og fréttarit-
arar, sem hætta til lífi sínu,
til að afla frétta um ástandið.
Fregnir frá Vínarborg herma,
að áframhald sé á nauðungar-
flutningum, rúsneskir herflokk
ar handtaki heila hóþa fólks,
standi þeir það að því að dreifa
flugmiðum, verkamenn, sem
meita' að vinna séu skotnir.
frá. Höfðu þeir brotið rúðu þar
líka og voru að plokka: gler-
brotin úr glugganum þegar lög-
reglufta bar að. Handtók hún
piltana og flutti á lögreglu-
stöðina.
eða kápukraganum, og meiri
hluti verkamanna skíeyti
ekki boðinu um að hverfat,
til vinnu. Þess sjást ekki
einu sinni merki.
einu sinni mérki, að menn
muni almennt liverfa til
HREINS
kerti
við
hátíðieg
tækifæri
Þeir hugsa þeim
þegjandi þörfina.
Þess er nú krafist, að liðsfor-
ingjar í ungverska hernum
votti Kadar-stjórninni hollustu
sína og skrifi undir yfirlýsingu
um samstarf við Rússa. Þeir,
sem ekki vilja skrifa undir, eru
skrásettir og nafnalistinn
En þrátt fyrir þetta hópist geymdur í landvarnaráðuneyt-
fclkið cnn saman á götunum inu, þar sem örveaislöafeelan
mcð þjóðfánaliti sína í jakka liefur aðgahg ;
V
HREINS
KERTI
★ Líklegur til forystu komm-
únista í Frakklandi er tal-
inn vera Auguste Lecoeur,
sem éitt sirin var ger flokks-
rækur vegna Títóisma. — I
Frakklandi vinna þúsundir
pólskra námumanná cg nýt-
ur Lecoeur mikil stuðnings
Jú, þetta málverk verður ágætt, það þarf bara að
bæta miklu meira af gulum og miklu meira af rauðum
lit á það og þá. . . . Greifingjapabbi stóð þarna og var
að tala við sjálfan sig. Hann hafði selt málaratrönum-
ar sínar upp þarna inni í skóginum og var að mála
mynd af trjánum, sem skörtuðu sínum fegurstu haust-
þtum.
En hvað þú ert búmn að mála þarna fallegt mál-
verk, sagði Mikki refur, sem kom þarna að. Mikki setti
sig gleraugun og hrósaði myndmm á hvert reipi.
Getur þú ekki málað mynd af mér spurði rebbi)
Lg vil helst að þú málir af mér mynd, þar sem ég hangi
greninu mínu, þá hef ég þó eitthvað fallegt, sem ég
get horft á á eftir. Sjálfur er ég svo lélegur málari að
ég get ekki einu sinni málað mús.
Þú ert þá þeim mun duglegri að veiða þær, tautaði
greifinginn. Nokkrum dögum semna setti hann svo
málarafrönur sínar upp fyrir framan grenið hans Mikka
og spurði hann hvermg hann vildi nú hafa myndina.
Mikki sagði að myndin yrði að vera falleg og hún yrði
að vera lík honum. Greifmgjapabbi byrjaði svo strax
var allan daginn önnum kafinn við lista-
gaf sér bara tíma til að fá sér svolítinn kafíi-
kvöldið var svo málverkið tilbúið. Hoiium
fannst sjálfum, að myndin væri sannkallað listaverk.
En Mikki var alls ekki ánægður með það. Það var
ekkert líkt honum, hann var ekki með þennan lynisku-
lega svip! Svo hljóp hann mður til hænsnanna og spurði
þau, hvort myndin væri góð. Þau hældu henni á hvert
reipi og sögðu að hún væri alveg eins og hann, það gæti
alls ekki verið betra. Þetta þótti Mikka illt að heyra.
Var harm þá svona lymskulegur og kænn að sjá. Nú
vissi hann af hverju honum mistókst svo oft, það var
því að augun voru svo lymskuleg. Mikki hengdi ekki
upþ myndina, heldur fekk hann sér sólgleraugu, sem
hann setti alltaf uþp, þegar hann ætlaði að beita sínum
þekktu refsahrögðum, þá gat enginn séð lymskuglamþ-
ann í augum hans, því það var elcki um það að villast,
. udd um hann.
til sölu.
Bíðasalaii
Guðm'undur
Klapparstíg 37aSími- 82032
4
.«@1
30