Vísir - 07.05.1957, Page 4

VÍSIR
4 x
Þriðjudáginn 7. maí 1957
WMBMWL
D A G B L A Ð
Vísir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsíður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofur blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18,00.
Afgreiðsla Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: 1660 (fimm línur).
Útgefandi: BLAÐAÚTGÁFAN VÍSIR H.F.
Vísir kostar kr. 20,00 í áskrift á mánuði,
kr. 1,50 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
14 flokkar geta verið í
Vatnaskógi í sumar.
Sex þeirra verða fyrir drengi
9-11 ára.
Þjóðfélag, sem rekur aHt
með tapi.
Ekki virðist það að ástæðu-
lausu, þótt þjóðin" færi nú
fyrir alvöru að gefa því gæt-
] ur hvert núverandi ríkis-
{ stjórn er að leiða hana í
efnahags. og atvinnumálum.
Almenningur í landinu, sem
] í tíu mánuði hefir hlustað á
endurtekin heit stjórnarinn-
ar um bjargráð og öryggi,
, horfir nú með ugg og kvíða
fram á veginn, í fyrsta skipti
; í mörg ár. Hinar sífelldu
fullyrðingar stjórnarflokk-
; anna um blessunai'ríka sam-
vinnu „hinna vinnandi
stétta“ hafa nú ekki lengur
nein áhrif til að draga úr
kvíða fólksins vegna ástands
andvirði alls útflutningsins.
Verður ekki annað sagt en
að það sé allálitlegur tap-
rekstur. Annar stærsti at-
vinnurekstur landsins, iðn-
aðurinn, virðist nú sigla
hraðbyri inn í taprekstur og
stöðvun, vegna óskynsam-
legra verðlagsákvæða. Öll
verzlun í landinu er nú rek-
in með tapi, bæði hjá kaup-
félögum og kaupmönnum,
vegna verðlagsákvæða sem
allir fullyrða að séu hrein-
asta fjarstæða. Þá er land-
búnaðurinn ótalinn, en varla
stendur hann undir tap-
rekstri allra annara atvinnu-
vega.
Sumarstarf KFUM er orðið
svo kunnugt og vinsælt, að ó-
þarfi er að kynna það, að
minnsta kosti fyrir fjölda
drengja. Aðsókn hefh- verið
svo mikil undanfaiún sumur,
að skipt hefir mörgum hundr-
uðum drengja, sem þar hafa
dvalið hvert suma:, og þeh',
sem þar hafa verið einu sinni
verða tíðir gestir upp frá því.
Talar það sínu rnáli um vin-
sældir staðarins og starfsins
þar. Margt er það, sem stuðlar
|að vinsældurh staðarins. Nátt-
úrufegurðin er þar mikii, svo
að það eitt heillar marga að
staðnum, vitandi og óvitarid-..
Þó er það fyrst og fremst sam-
veran, sem laðar drengi og
pilta þangað aftur og aftur.
Margþættir leikir og íþróttir
skiptast þar á svo og göngu-
ferðir úti í sumardýrðinni. Þá
eru bátarnir á Eyrarvatni ekki
hvað sízt vinsælir meðal drengj-
anna, sem óspart nota sér þa
svo og að iðka sund í vatnir.i,
þegar veður freistar til þess.
ins, sem er að myndast í Þetta er óglæsileg mynd. Hvort
efnahagsmálum landsins.
Það þarf ekki sérfræðinga til
að segja almenningi, að nú-
verandi stefna í efnahagsmál
: unum er á refilstigum. Eng-
um skynbærum manni getur
dulizt það. Hygginn bóndi
1 þarf ekki veðurstofuna til að
segja sér hvaða veðurfar sé
venjulega undanfari illviðr-
is. Hann veit það af reynslu
og brjóstviti. Eins er með al-
menning. Þess vegna verður
hann órólegur og uggandi
þegar hann finnur að ilia er
stjórnað og rangt stefnt.
Hér þarf ekki langt að leita.
Hér 'ér þjóðfélag, sem lifir
hátt og rekur alla atvinnu-
vegi sína með tapi. Það hefir
stjórn, sem trúir því, að leið-
in til • efnahagslegrar far-
sældar sé að þverbrjóta öll
viðurkennd íögmál efna-
hagskerfisins.
Aðalatvinnuvegur landsmanna.
útgerðin, er rekin með tapi
sem nemur nálega 50 % . af
Það mætti tilnefna margt,
sem tilheyrir lífi drengjanna í
sumarbúðum KFUM í Vatna-
skógi en það skal ekki gert að
þessu sinni. Allar nánari upp-
lýsingar er unnt að fá á skrif-
stofu félagsins, Amtmannsstíg
óstjórn eða hefndargirni 12 B, hvern virkan dag, nema
veldur þessu skiptir litlu [laugardaga milli kl. 5,15 og 7
máli þegar svona er komið. síðdegis, Þar er og unnt að fá
Aðalatriðið er að fjarlægja áætlun fyrir dvalarflokka í
þau öfl úr stjórn landsins, | Vatnaskógi í sumar, en þar eru
sem í hofmóði og fávísi ráðgerðir 5 vikuflokkar fyrir
halda, að hægt sé að kippa drengi 9—12 ára, og fer sá
fótunum undan atvinnuveg- ‘ fyrsti i Skóginn föstudaginn
unum en láta þá ganga samt. '14. júní. Ráðgerðir el’u 6 flokkar
Iðnaðurinn og verzlunin hafa 1 fyrir drengi og pilta 12 ára og
undanfarin ár borið megin- Jeldri. Fer fysti flokkur þeirra
hlutann af sköttum og út- í Vatnaskóg 5. júlí.
svörum. Með almennum tap- I Látlaust er unnið að því að
rekstri atvinnuveganna, verð búa sem bezt í haginn fýrir
ur erfitt að sjá hvar ríkis- j sumarstarfið í Vatnaskógi bæði
?jóður, bæjar. og sveitarfé- að þvi er byggingar snertir og
)ög eiga að fá skatta og út- ytri aðbúnað. Er káppsamlega
s rör á næsta ári, ef áfram ■ unnið að því að fuílgera mikinn
v írður haldið eins og nú er iðkanir og knattspyrnu. Þá hafa
si ifnt. Samdráttur á einum Skógarmenn einnig unnið tals-
st.ið veldur kreppu á öðrum. jvert að skógrækt og hafa rúm-
Þa 1 gáfnaljós, sem halda að ^fega 50,000 tré vcrið gróðursett
hagt sé að reka alla at- skóginum undanfarin fimm ár. mjög vandaðar.
vir nuvegi landsins með tapi,
eri eins og molbúarnir, sem
reyndu að bera sólskinið inn
í bæinn í trogum.
Er öll vinna við uppbyggingu
og viðhald staðarins unnin í
sjálfboðaliðsvinnu af Skógar-
mönnum, sem um nær 30 ára
skeið hafa sýnt hug sinn til
staðarins og starfsins þar í
verki. Eru slíkir vinnuflokkar
í Skóginum um hverja helgi í
þessum mánuði og allt þar til
starfið hefst þar 14. júní.
Þáttökugjald í dvalarflokkum
í sumar hefir ekki verið á-
kveðið endanlega, en væntan-
lega verður það ekki meira cn
kr. 285,00 á viku fyrir drengi
9—11 ára og krónur 325,00 fyr-
ir 12 ára og eldri. Er þar með
talið fargjaldið. Dagpeningar
eru kr. 32 fyrir þá yngri og 35
fyrir eldri, sem annaðhvort sjá
sér sjálfir fyrir ferðum eða
dvelja lengur en eina viku.
Kvartanir út af
súrri mjólk.
Á fundi sínum 4. maí 1957
samþykkti stjórn Neytenda-
samtakanna eftiriarandi álykt-
un:
„Vegna fjölmargra kvartana,
sem skrifstofu Neytendasam-
takanna bárust um tíma eigi
fyrir alls löngu yfir súrri mjólk,
sem seld væri í rnjólkurbúðum
bæjarins, vill stjórn Neytenda-
samtakanna ekki láta hjá líða
að segja álit sitt á því máli. —
Telur hún, að Mjólkursamsöl-
unni hafi skilyrðislaust borið
að tilkynna það, þegar er þess
varð vart, að mjólkin væri göll-
uð að þessu leyti, svo að neyt-
endur vissu, að bvaða kaupum
þeir gengju, og í öðru iagi að
lækka verð mjólkurinnar, svo
sem þykir sjálfsögð krafa til
allra, er reynast hafa gallaða
vöru til sölu.
Jafnframt vill stjórn Neyt-
endasamtakanna taka það fram,
að skrifstofu þeirra hafa mjög
sjaldan borizt kvartanir vegna
lélegra gæða þeirra vara, er
Mjálkursamsalan hefur á boð-
stólum, og telur hún óhætt að
fullyrða, að þær séu yfirleitt
Stóreignaskðtturinn.
Frumvarpið um stóreignaskatt-
inn var lagt fyrir neðri deiJd
og var þar vísað til fjárhags-
nefndar. Meiri hluti nefnd-
arinnar, fulltrúar ríkisstjórn
arinnar, hafa nú lagt frarn
nefndarálit án þess að at-
huga frumvarpið eða gera á
því nokkrar breytingar. Er
af þessu ljóst, að stjórnin
ætlar sér að berja frurn-
varpið gegnum þingið án
þess að breyta í því staf-
krók eða sníða af því hættu-
legustu gallana.
Flestum er þegar orðið ljóst, að
frumvarpið er stórgallað.
Eins og: það er nú, getur það
[ haft hsettulegar afleiðingar
fyrir efnahagskerfið beint og
óbeint. Verði frumvarpið
samþvkkt óbreytt, lítur út
fyrir, að margir verði að
selja eignir sínar til að greiöa
skattinn. Skatturinn mun
þrengja að atvinnurekstri
fjölda manna með því að féð
verður tekið út úr rekstrin-
um. Fyrirsjáanlegt er, að
miklar deilur munu rísa í
öllum hlutafélögum milli
hlutahaía um það hvort fé-
lögin eigi að endurheimta
skattinn frá hluthöfum.
Það virðist óareitanlega kald-
hæðni valdhafanna að ætla
nú að innheimta milljóna
skatt hjá flugfélögunum,
Brét:
Sjómennska á að vera skyldunám
í barnaskólum.
P. Á. hefur sent „Bergmðli“
eftirfarandi bréf:
Kveðskapurinn í skólanum.
„I barnatíma útvarpsins 28.
apr., voru börn úr 10 ára bekk
eins barnaskóla bæjarins látin
kveðast á, undir stjórn eins
kennara skólans. Um þetta væri
ekki nema gott eitt að segja, ef
það gæti orðið til þess að glæða
smekk og tilfinningu barnanna
fyrir stuðlasetningu og rími. En
þarna var ekki því að fagna.
Krakkaskinnin virtust ekki hafa
nokkurn smekk fyrir stuðlum og
rími, sem kannske var ekki von.
Var beinlínis hryllingur að heyra
misþyrmingar þeirra á góðum
og gömlum visum. — En það
merkilega var að kennarinn, sem
stjórnaði, virtist þar ekki vera
krökkunum fremri,.a.m.k. heyrð-
ist hann ekki bera við að leið-
rétta þau, þó einkennilegt megi
virðast. Þarna virðist vera til-
valinn þáttur i íslenzkukennsiu,
þar sem hægt væri að tem.ia
börnum skýran og góðan fram-
burð og venja þau á sæmilega
meðferð bundins máls, svo og
kenna þeim einföldustu reglur um
stuðlasetning, hrynjanda og rím
í ísl. alþýðukveðskap. Það mætti
gera þær kröfur til kennara. að
þeir standi vörð um arfleifð isl.
tungu m. a. með þvi að þekkja
nokkuð til isl. bragfræði og geta
leiðbeint um hana.
,JVIanni vantar“.
Auglýsing i einu dagblaðanna
nýverið byrjaði þannig: „Ung-
' um manni með bílpróf vantar
j vinnu". Þarna er á ferð pest sú,
1 er nefnd hefir verið „þágufalls-
sýki“ og virðist mjög fara i vöxt
meðal ungs fólks, þrátt fyrir
aukna móðurmálskennslu þegar
í barnaskólum, og þá áfram-
lialdandi í unglinga- og æðri
skólum. Þó er það einkennilega
algengt að lieyra ungt fólk, sem
verið hefir í okkar ágætu al-
þýðuskólum brjála þannig merk-
ingu falla að nota jafnan þágu-
fall í stað þolfalls í mæltu máli,
þó minna hafi þess gætt í rituðu
máli. Dæmi eru þess að ungling-
ar, sem voru nokkurnvegin rétt
talandi, hafa tekið „þágufalls-
sýkina“ í héraðsskólunum.
Þarná er um að ræða mállýti,
sem vægast sagt íer mjög illa
i íslenzku máli, en auðvelt væri
að laga ef kennarar og aðrir,
sem áhuga liafa fyrir málvönd-
un, legðust á eitt að útrýma
„þágufallssýkinni".
Blöðrnsehu'inn.
Blað eitt nefnir Hannibal
Valdimarsson nýlega blöðrusel,
sýnilega ekki gætandi þess að
blöðruselurinn (í sjónum) er
,,eitt göfugt dýr“.
Skólaskip er ágætt það sem
þa ðnær, cn hjá þjóð, sem á til-
veru sína undir sjósókn og
fiskiveiðum þarf meira.
Sjómennska á að vera
skyldunámsgrein fyrir drehgi
frá 10 ára aldri í barnaskólum
í hafnarbæjum og sjóþorpum
landsins.
Kennslutæki höfum við næg,
þar sem eru vélknúnir nóta-
bátar síldveiðiskipanna, sem
sem barizt hafa í því árum
saman að koma undir sig
fótunum, án þess að ia til
þess opinberan styrk, eins og
tíðkast hefir í flestum öðr-
um löndum, ■■ . r
standa uppi ónotaðir frá sept.—
júní ár hvert.
Kennslunni mætti haga eitt-
hvað á þessa leið: Þegar vel
viðrar fer kennarinn, vanur
sjómaður, með drengina á bát-
unurn rétt út fyrir hafnirnar.
Meðferðis eru lóðastúfar, net
og færi, drengjunum kennd
notkun þessara veiðarfæra. Þeir,
sem reynast sjóveikir, eða sjó-
hræddir skulu undanþegnir
sjóferðum. Bátarnir skulu búnir
léttum árum við drengjanna
hæfi. Fátt stælir betur unga
■
I krafta. en hæfileg áreynsla í
hreinu sjávarloftinu.
í landlegum á kennslan að
vera verkleg og munnleg.
Kennd fiskaðgerð, flatning,
beitning, hirðing og viðhald
veiðarfæra og skipa o. s. frv.
Fullkomið skólaskip kostar
milljónatugi króna og útgerð
þess milljónir á ári; kostnaður
við ofannefnda kennslu ætti að
vera hverfandi.
Áður komu flestir sjómenn
okkar af Vestfjörðum, en þar
lærðu börnin áralagið um leið
og göngulagið.
Er smábátaútgerðinni lauk
hvarf þessi þjálfun æskunnar
í sjómennsku, þar dr ef til vill
ein orsök þess hvernig komið er.
Að þessu þarf að vinda bráð-
an bug, áður en íslendingar eru
aílir ’orðnir dægurlagasöngvar-
ar, listamenn, menntamenn og
skýjaglópai’, en fiskiskipiu