Vísir - 14.01.1958, Síða 7

Þriðjudaginn 14. janúar 1958
VISIB
Landstjórinn á Kýpur
kann ekki að hræðast.
Hafln er frjálslyndur og Ettdegur til ú frnna
samkomulagsleio.
Þessa dagana dvelst í Lund-
únum til viðræðna við brezku
stjórnina Sir Hugh Foot land-
stjóri á Kýpur. .Vjtðcíeðimiar
íjalla um framtíð cyjarinnar.
Reynt er að finna einhverja
leið til samkomulags.
Erfiðléikarnir á leið til sam-
komulags eru að allra dómi
svo miklir, að vandséð ei. að
lausn finnist, sem allir telji
yiðunandi. En finnist lausn er
mjög líklegt, að það verði ekki
sízt fyrir atbeina Sir Hugh,
sem er ekki hernaðarlegur
landstjóri, og hefur þegar
komið þannig fram á Kýpur,
þann stutta tíma, sem hann
hefur verið landstjóri, að hann
hefur áunnið sér talsvert
traust eyjarskeggja, sem ekki
eru því vanir, að landstjórinn
gangi óvopnaður um og ræði
við menn vandamál þeirra.
Ðást menn að hugrekki hans.
Kann ekki að hræðast.
Það hefur raunar oft verið
sagt um Sir Hugh, sem er um
fimmtugt, að hann kunni ekki
að hræðast. Hann hefur lent í
ótal hættum. Eitt sinn munaði
litlu, að hann félli í fyrirsát
hryðjuverkamanna í Palestinu,
og í Nigeriu var gerð tilraun
til að myrða hann. Hann hefur
gegnt fjölmörgum trúnaðar-
störfum víða í brezka veldinu,
og 1943 fór hann til Kýpur
sem fulltrúi nýlendumálaráð-
herrans, og starfaði þar í tvö
ár. Er hann þar því mæta vel
kunnur. Hann naut vinsælda.
Þá var styrjöld — og stjórn-
máladeilur lágu niðri á eynni.
Frjálslyndur — og af
frjálslyndum kominn.
Sir Hugh er frjálslyndur
(liheral). Faðir hans var ráð-
herra, einnig frjálslyndur.
Einn af bræðrum hans var ný-
lega kjörinn á þing, en annar
h.efur átt sæti á þingi fyrir
verkalýðsflokkinn og er nú
blaðamaður. — Seinustu sjö
árin var Sir Hugh landstjóri á
Jamaiea og hann fór þaðan, er
þjóðin var í þann veginn að fá
fullt sjálfstæði.
Hann hefur oft sagt, að hann
geri sér.ljóst við hve gífurlega
erfiðjeika sé að etja til þess að
samkomulag náist um Kýpur.
En hann kveðst mundu nota
hvert tækiíæri og leggja sig
allan fram til þess að viðun-
andi lausn fyrir alla fáist á
vaiidamálinu.
Kaupi gull og sílfur
Biiar - islar
Sendiferðabíll með
stöðvarplássi.
. Lítill sendiferðabíll.
Dodge fólksbíll,
model 1935.
Mercedez fólksbíll,
model 1956.
Allir bílarnir fást
með litlum afborgunum.
Einnig eru tekin veð-
skuldabréf sem greiðsla.
Biia-
salan
Vitastíg 8 A.
Sími 16205.
iifasala — iíiasala
Skrifstofupláss óskast fyrir bílasolu 1—2 ár
fyrirframgreiðsla.
Uppl. í síma 23865.
ÉG FÆRI ALÚÐARÞAKKIR vinum mínum fyrir
sæmd og vinahót, er þeir'sýndu mér á sextugsafmæli mínu.
G. A. Sveinsson.
byrjar í dag. —Selt verður margt mjög ódýrt svo sem:
Baðmullar kvensokkar á 8,00 kr. — Karlmannssokkar á
6,50. — Karlm.nærbolir á 12—14,00 kr. — Kvenbolir á
15,00 og 25,00 kr. — Bi'jóstahaldara á 20,00 kr. o. m. fl.
Skólavörðustíg 8.

Fastefgnaskattar
Hin 2. janúar féllu í gjalddaga fasteignaskattur
til bæjarsjóðs Reykjavíkur árið 1958:
Húsaskattur f’’ [f iyíf íHfpi
Lóðarskattur
Vatnsskattur
Lóðarleiga (íbúðarhúsalóða)
Tunnuleiga
Ennfremur brunatryggingariðgjöld árið 1958.
Öll þessi gjöld eru á einum og sama gjaldseðli fyrir hverja
eign, og hafa ' gjaldseðlarnir verið bornir út um bæinn, að
jafnaði í viðkomandi hús.
Framangreind gjöld hvíla með lögveði á í'asteignunum og
eru kræf með lögtaki.
Fasteignaeigendum er því bent á, að hafa í huga, að gjald-
daginn var 2. janúar og að skattana ber að greiða, enda
þótt gjaldseðill hafi ekki borist réttum viðtakanda.
Reykjavík, 13. janúar 1958.
Borgarritarinn.
E. R. Bnrrcughs
lAHZAfy
2527
Varahlutir og vélar
tfl sölu
Tvær Buick vélar
ásamt gírkössum.
Fjórar hurðir á
Plyrpouth 1942.
Eitt afturbretti á
Plymouth 1942.
Selst á mjög lágu verði,
Bíla- og fasteígna-
salan
Vitastíg 8 A.
Sími 16205.
Bezt a5 augíýsa í Vísl
Allt á sama stað
Snjóhjóiharðar
700—760x15
HjóíbarÓar
•500x14 ; ' ■}'■
500x15
600x15 , j"
650x15
700—760x15
525x16
600x16 fyrir jeppa
600x16 venjulegir
650x16 koma í næstu viku
EgííB Vilhjálmsson h.f
Sími: 22240 I! !f|
Öl!
utanbæjarhlölfn
Jólablöðin
eru ódýr
og efnismikil.
Hreyfífsbú5in
Sími 22420.

alltáríö!

TMÍUÍ. sí-íornœÁ
Glaðlynt skemmtiferða-
fólk naut lífsins í ríkum
mæli á þilfari híns glæsi-
, lega skips „Lorraine“. Þar
var einungis að heyra hlát-
ur og glaðværð. En í lestar-
rýminu var öðru vísi um-
hcrfs. Einmana laumufar-
þegi leyndist þar innan um
kassa og tunnur og eini fé-
lagsskapurinn, sém hann
hafði voru rotturnar. Mað’-
urinn var Jacques Durand,'
eitt sinn frægur læknir, er
hafði orðið, fyrir hræðilegri
ógæfu.
H^PPD^ÆTTI
HASKOLANS
-• 1 "■ - "
:.5I