Vísir - 10.07.1958, Blaðsíða 5

Fimmtudaginn 10. júlí 1958
« *
VfSIB
Bréf:
Omakleg ummæii
um ferðaskrifstofu
Fyrir h.u.b. tveimur vikum
birtist pistill um íerðir og ferða-
lög, undirritaður dulnefninu „Víð
förli“. Var þar ýmislegt rætt
um þessi mál og margt ágætt, en
einnig nokkuð, sem betur hefði
verið látið óritað. Er þar um að
ræða ummæli, sem Víðförli hef-
ur eftir háttsettum erlendum
embættismanni um öræfaferð
með Páli Arasyni á s.l. sumri. f
Vísi dags. 2. þ.m. kemur Víð-
förli svo aftur fram á sjónar-
sviðið og er nú greinilegt, að
hinn erlendi embættismaður hef-
ur átt til við hann og beðið um
leiðréttingu á ummælunum, sem
eftir öllu að dæma hafa ekki ver-
ið til þess ætluð að vera birt í
fréttablaði og þar að auki nokk-
uð aukin í meðförum hjá Við-
förla. Höfundi tekst þó ekki bet-
ur en svo til við þetta, að ekki
verður um neina leiðréttingu að
ræða, heldur öllu frekari árétt-
ing á því, er fyrr var ritað.
Eg vil taka það fram, að ég
var ekki þátttakandi í umræddri
ferð og mun heldur ekki gera
fyrirkomulag hennar í ferð eða
fæði að umtalsefni hér. Hitt þyk-
ir mér ástæða til þess að benda
á, hve óréttmætt og óheppileg
slík skrif eru til örvunar fólks
til öræfaferða yfirleitt.
Það eru ekki ýkja mörg ár sið-
an öræfaferðir hófust að nokkru
ráði hér á iandi. Helztu frum-
kvöðlar þeirra voru þeir Páll
Arason og Guðmundur Jónasson
ásamt Ferðafélagi Islands, Ferða
skrifstofu rikisins og Ferðaskrif-
stofu Orlofs. Allir þessir aðilar
hafa þar unnið merkilegt starf,
sem oft hefur verið erfitt að
vinna og örðugleikarnir margir.
En smám saman hefur þeim tek-
ist að sigrast á torfærunum og
nú er svo komið að þátttaka í
fjallaferðum þessara aðila er
mjög mikil og sumarleyfisferðir
um öræfi íslands orðnar mjög
eftirsóttar. Þegar fólk leggur af
stað í þessar ferðir gerir það sér
áreiðanlega ljóst, að ekki er við
þvi að búast, að aðbúnaður geti
verið svo sem um stuttar ferðir
I byggð væri að ræða og kemur
þar margt til greina. Um fæðið í
þessum ferðum er t.d. það að
• segja, að matarval verður að
miða við aðstæðurnar og að
miklu leyti verður að nota niður-
soðin mat. Um matartilbúning-
inn og framreiðslu fæðunnar
getur verið með ýmsum hætti
allt eftir aðstæðum hverju sinni.
Stundum eru erfiðleikarnir
meiri, stundum minni.
Eg minnist þess ekki að hafa
nokkru sinni séð á prenti kvört-
un yfir fæði hjá þeim aðilum,
sem gangast fyrir sumarleyfis-
ferðum um öræfi landsins. í því
tilfelli, sem Viðförli ræðir um,
má vel vera að útbúnaði hafi eitt-
varið til þess, að glæða ráð-
deildarhug þeirra, sem upp
vaxa og ríkin erfa. Og ekki að-
eins meðal barna, heldur einn-
ig meðal unglinga og æsku-
fólks.
Hér má segja að starfið hafi
gengið vel á því ákveðna sviði,
sem því var markað í upphafi.
Hips mundi vissulega þörf nú,
að það” starfssvið yrði stækkað.
hvað verið ábótavant hvað þetta
' snertir, en tæplega svo mjög að
ástæða sé til þess að álasa Páli
tvivegis fyrir það í viðlesnu dag-
blaði. Og heldur verður það að
teljast undarlegur gagnrýnis-
máti að bíða með þessa gagnrýni
í allan vetur og vor, en birta
( hana einmitt nú, þegar Páll og
aðrir, sem til öræfaferða efna,
1 eru að hefja starfsemi sína. Það
j skýtur og nokkuð skökku við í
því tölublaði Visis, sem birti
fyrri greinarstúfinn, að þá eru
á annarri útsíðu blaðsins tvær
tveggja dálka fréttir um fyrir-
hugaðar sumarleyfisferðir Páls
1 Arasonar og Ferðafélags Is-
lands. Það fer varla hjá þvi að
þeir, sem eitthvað eru kunnugir
þessum málum renni grun í að
eitthvað fleira búi undir skrifum
Víðförla heldur en eintóm mann-
gæskan og umhyggjan fyrir
væntanlegum ferðalöngum.
j Á undanförnum árum hafa
blöðin veitt miklu af rúmi sínu
I til birtingar allskyns auglýsinga,
upplýsinga og frásagna um
ferðalög bæði innanlands og ut-
an. Virðist svo sem dagblöðin öll
hafi litið með miklum velvilja á
þessa starfsemi, og ekki hvað
sízt ferðalög innanlands, bæði í
byggð og óbyggðum. Þetta er
vafalaust hið rétta viðhorf og ef
það er eitthvað eitt sérstakt, sem
gerir okkur öll að betri Islend-
ingum, þá er ég ekki í neinum
vafa um, að það er öðru fremur
þetta: að ferðast um landið okk-
ar, sjá fegurð þess og gæði. Þeir
aðilar, sem hafa gerzt brautryðj-
endur á þessu sviði hér á landi
eiga það áreiðanlega ekki skilið,
að að þeim sé veitzt mieð ómak-
legum stóryrðum um ferðir
þeirra. Okkur ber að stuðla að
því eftir megni að auka þessar
ferðir og örva fólk á öllum aldri
til þess að taka þátt í þeim. Það
er lika vafalaust tilgangur Vísis
með því að birta þennan þátt
Víðförla um vegi og vegleysur.
Einmitt þess vegna koma um-
mæli hans um Pál Arason svo
undarlega fyrir sjónir manna.
Sá erlendi embættismaður,
sem Viðförli hefur ummælin eft-
ir, er möi’gum þeim, sem ferðast
hafa um óbyggðir vel kunnur.
Maður þessi hefur tekið mikinn
fjölda litmynda á fjölmörgum
ferðum sinum um landið og þeg-
ar hann hefur komið til heima-
lands síns í fríum, þá hefur hann
iðulega haldið þar fyrirlestra og
sýnt litskuggamyndir frá Islandi
fyrir hópa stjórnmálamanna og
„diplómata". Og það sem furðu-
legast er — þ.e.a.s. ef grein Víð-
förla væri tekin alvarlega -— þá
I hefur þessi maður oftast ferð-
j ast með Páli Arasyni og kveðst
áreiðanlega gera það svo lengi,
sem hann dvelst hér á landi.
Hann hefur ekki ferðast svo
mikið með Páii af því honum
hafi líkað illa vistin, heldur af
því gagnstæða. En hann hefur
einnig ferðast með öðrum þeim
aðilum, sem efna til öræfaferða
og ekki haft yfir neinu að kvarta.
Hitt er svo annað, að það er
heldur léleg blaðamennska að
birta á prenti lausleg ummæli
manna, orð sem eru töluð í einka
samtölum um einhverja skipu-
lagsgalla eða annað þ.u.l. og
áreiðanlega alls ekki ætluð til
birtingar.
Að lokum vona ég, að Við-
förli telji sig ekki knúðan til
þess i framtíðinni að fara viðlíka
hörðum orðum um þá starfsemi;
sem einstakir menn, félög eða
stofnanir reka til kynningar á
ýmsum fegurstu og sérkennileg-
ustu stöðum á Islandi. Þessir
aðilar eiga við nógu mikla erfið-
leika að etja, þótt ekki verði af
mannavöldum lagðir steinar í
götu þeirra.
Haraldur Teitsson.
Metár í gróðursetn-
ingu trjáplantna.
í sumar veröur gróöursett 1,4 millj. trjápiantna,
en það er helmingi meira en plantað var út í fyrra.
Eltingaleikur í Eyjafirði -
Frh. af 1. síðu.
á Akureyri, en þar var dans-
leikur í gærkveldi.
Fyrir utan húsið skiptu þeir
félagar um hjól, skildu eftir
þau, sem þeir komu á og fengu
sér önnur í staðinn. Á þeim hjól-
uððu þeir að Strandgötu 51 á
Oddeyrinni, náðu sér þar í fólks-
bifreið, sem húseigandinn átti
og héldu brott á henni út úr
bænum.
Óku þeir fyrst sem leið ligg-
ur vestur þjóðveginn yfir Mold-
haugnaháls og beygðu að því
I búnu inn Þelamörkina.
j Nálægt Krossastöðum lenti
bifreiðin út af þriggja metra
I hárri vegbrún og síðan um það
bil 20 metra út á melholt, þar
sem hún hafnaði á toppnum. Er
bifreiðin talin stórskemmd eða
jafnvel eyðilögð.
Mennirnir sjálfir sluppu við
meiri háttar limlestingar og
beinbrot, en skrámuðust þó tals-
vert. Hljóp annar þeirra í felur,
en hinn lagði leið sína heim á
Krossastaði. Þar stóð Bedford-
vörubifreið heima við bæinn.
Þessa bifreið tók maðurinn, ók
henni niður á þjóðbrautina og
hirti ekki um að opna girðingar-
hlið á túninu, heldur ók á það
og síðan niður veginn og áfram
inn Þelamörkina.
Bóndinn á Krossastöðum, Pét-
ur Steindórsson, varð þess var
er bifreiðinni var ræst fyrir ut-
an húsið. Leit hann þá út um
glugga og sá á eftir bifreiðinni
niður á veginn.
Sími er þarna á hverjum bæ,
og símaði Pétur á nærliggjandi
bæ, þar sem hann vissi af Egg-
ert Jónssyni bónda á Hallgeirs-
stöðum, með jeppa sinn. Söfn-
uðu þeir sameiginlega liði og
óku í jeppanum á eftir bílþjófn
um.
Þegar eftirreiðarmennirnir
komu á móts við Neðri Vind-
heima, stóð vörubíllinn á veg-
inum og ökumaðurinn á leið
heim að bænum, en þar stóð
jeppabifreið á hlaðinu og var
j talið líklegt, að hann myndi
hafa ætlað sér að skipta um far-
j artæki.
Þarna handsömuðu hinir ey-
firzku bændur þjófinn, óku hon-
um til Akueyrar og seldu hann
lögreglunni í hendur. Var þetta
á fjórða tímanum í nótt.
Reynt var að taka skýrslu af
manninum strax við komuna,
en hann var svo ofurölvi, að
ekkert samhengi fékkst í fram-
burð hans.
En bæði var það, að lögreglan
hafði véitt þessum manni at-
Meira hefir verið gróðursett
af trjáplöntum í ár hér á landi,
heldur en nokkurt eitt ár áður,
sagði Hákon Bjarnason skóg-
ræktarstjóri í viðtali við Vísi í
gær.
Alls hafa verið gróðursettar
í vor og sumar 1.3 millj. plönt-
ur og við gerum ráð fyrir, að
gróðursetja um 100 þús. plönt-
ur seinna í sumar. Við hefðum
getað gróðursett 100 þús. plönt-
ur til viðbótar, því við eigum
þær til, en höfum ákveðið að
láta þær standa til næsta árs í
gróðrarstöðvunum.
Til samanburðar má geta þess,
sagði Hákon, að við gróðursett-
um ekki nema 700 þúsund
plöntur í fyrra, eða aðeins
helming þess sem við gróður-
settum í ár. Mesta gróðursetn-
ing’ á einu ári til þessa var ár-
ið 1956. Þá voru gróðursettar
tæplega ein milljón plantna.
Þess má geta til verðugs hróss
þeim, sem hlut eiga að máli, að
ýmsar stofnanir, félög og ein-
staklingar hafa kostað gróður-
setningu á um 400 þús. plönt-
um í ár. Þá hafa skógræktar-
félögin annast gróðursetningu
á 700—800 þúsund plöntum á
þessu ái’i, og lagt þar með í
þetta stai’f hátt á 4. þús. dags-
vei’k við útplöntunina eina,
fyrir utan gii’ðingavinnu, við-
hygli í gærkveldi og séð hann
þá með öðrum manni, og eins
vegna hins, að reiðhjólin voru
tvö á staðnum, þar sem bílnum
hafði vei’ið stolið á Sti’andgöt-
unni, þá grunaði hana að annar
maður myndi hafa verið í för
með honum. Voru því sendir
tveir lögregluþjónar, ásamt Sig-
urði Indi’iðasyni bifreiðaeftii’-
litsmanni og eiganda hinnar
stolnu bifi’eiðar í bifreið eftir-
litsins á veltustaðinn hjáKi’Ossa-
stöðum, bæði til að kanna
skemmdii’nar á bílnum og huga
að mannaferðum.
Á meðan löggæzlumeinnirnir
voru að athuga bílinn úti í holt-
inu hjá Ki’ossastöðum, var
jeppabifreið ekið eftir veginum
á leið til Akureyrar. Þekktu lög-
reglumennii’nir að við stýri
hennar sat sami maður og í gær-
kveldi hafði verið í fylgd með
bílþjófnum, sem nýlega var bú-
ið að handsama. Var honum því
þegar í stað veitt eftirför. En
er bílstjói-inn í jeppanum varð
þessa var, jók hann hraðann og
ók á ofsafei’ð til Akureyrar. Ók
hann þar niður á bi’yggju, en
hinir fylgdu fast á eftir og hand-
tóku hann áður en hann komst
út úr jeppanum. —
Maðui’inn var það mikið
meiddur og skrámaður í andliti,
að hann var lagður inn í sjúkra-
hús. Lögreglan á Akureyri tel-
ur, að hann muni hafa ökurétt-
indi, en vafasamt mjög um fé-
laga hans, sem tekinn var áður
um nóttina.
Skip þeiri’a félaga, sem ætlaði
að leggja út á veiðar í nótt, bíð-
ur íxú aðgerðai’laust í höfn í
bezta veðri, því það vantar báða
mennina.
hald og fleira, og mest af þessu
starfi verið unnið í sjálfboða-
vinnu. Mundu skógræktarfé-
lögin geta unnið enn meir, ef
þau hefðu betri starfsskilyrði.
Og sama mætti segja um starf-
ið heild, ef um fastmarkaðri
áætlun væri að ræða, en í því
efni skortir nokkuð á.
Annars má fullyrða, að mik-
ill kraftur er í skógræktarfé-
lögunum víða urn land og stór
hópur einstaklinga innan
þeirra, sem fói’nar bæði tíma
og fjármunum fyrir þessa hug-
sjón og ánægjuna, sem þeir
hafa af henni. Og í þessu sam-
bandi vil eg, sagði Hákon,
þakka ísfirðingum alveg sér-
staklega fyrir góða fyrir-
greiðslu í hvívetna í sambandi
við skógræktarþingið.
Af þeim 1.3 millj. trjáplönt-
um, sem gróðursettar hafa ver-
ið í sumar, er mest af sitkagreni
og sitka-bastarði, eða 400 þús.
plöntui’, þá 300 þús. plöntur af
skógarfuru, 200 þús rauðgreni-
plöntum, rúmlega 100 þús.
bii’kiplöntum og auk þess
nokkru af blágreni, brodd-
grenni, hvítgreni og lerki, auk
fleiri tegunda.
Stærsta samfellda gróður-
setningin í sumar var 1 Þjóð-
garðinum á Þingvöllum, í hall-
inum vestan við Gjábakka. Það
er stærsta gi’óðursetning, sem
gerð hefir verið hér á landi til
þessa og prýðilega af hendi
leyst í hvívetna. Voru gróður-
settar þar rösklega 100 þúsund
plöntur.
Skógræktarstjói’i sagði að
lokum, að útlitið væir þannig
að óbreyttum aðstæðum, að
unnt myndi verða á næstu ár-
um að planta álíka miklu af
ti’jáplöntum og gert hefði verið
nú í sumar.
Tólf daga ferð með
Guðmundi Jónassyni.
Guðmundur Jónasson bílstjórl
mun í samvinnu við Ferðaskrif-
stofu ríkisins efna til 12 daga
ferðar norður xun land og inn í
óbyg'gðir og hefst sú ferð á
laugardaginn kemur.
Á laugai’daginn verður ekið
norður á Hveravelli og þar
staldrað í einn dag og hann not-
aður til þess að fara í Þjófadali.
lAð því búnu verður ekið sem
leið liggur norður i Húnavatns-
'sýslu og Skagafjörð. Þar verður
lögð lykkja á leiðina og farið
norður að Hólum. Þá er ferðinni
heitið um Akureyri til Mývatns
og dvalið þar dag um kyrrt, en
siðan haldið i Herðubreiðarlindir
og Öskju og haldið kyrru fyrir
sinn daginn á hvorum staðnum.
I bakaleið vei’ður ekið niður
með Jökulsá með viðkomu að
Dettifossi og siðan um Ásbyrgi,
yfir Reykjaheiði til Húsavíkur
og Akureyrar og. síðan sem leið*
liggur frá Akureyri til Reykja-
víkur.
Nánari upplýsingar um þessa
ferð veitir Ferðaskrifstofa ríkis-
ins. i