Vísir - 11.07.1958, Side 4
YlSII
Föstudaginn 11. júlí 1958
'VKSIR.
D A G B L A Ð
Visir kemur út 300 daga á ári, ýmist 8 eða 12 blaðsiður.
Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Hersteinn Pálsson.
Skrifstofurx blaðsins eru í Ingólfsstræti 3.
Ritstjórnarskrifstofur blaðsins eru opnar frá kl. 8,00—18,00.
Aðrar skrifstofur frá kl. 9,00—18.00.
Afgreiðsla: Ingólfsstræti 3, opin frá kl. 9,00—19,00.
Sími: (11660 (fimm línur)
Vísir kostar kr. 25.00 í áskrift á mánuði,
kr. 2.00 eintakið í lausasölu.
Félagsprentsmiðjan h.f.
Norrænu póstmálaráðstefnunni
iýkur formlega á morgun.
Malverkefniö aí ræða uppkast að nýju samfcomu-
lagi varðandi Norræna póstsambandið.
Þingmannaför um Sovétríkin.
Undanfarinn hálfan mánuð eða
þar um bil hefir hópur ís-
, lenzkra manna verið á ferð
; um Sovétríkin. Er það raun-
) ar ekki nein ný bóla, þótt
j íslendingar sé þar á ferð, því
l að margt hefir bent til þess á
síðustu árum, að við íslend-
ingar — „fáir, fátækir, smá-
ir“ — værum Drottins út-
j völdu, að því er Sovétríkin
j snertir. Ekkert hefir verið
j of gott handa mörlandanum,
j því að ekki hefir verið látið
j’ nægja að bjóða mörgum hóp-
j um í löng og dýrleg ferða-
I' lög, heldur hefir úrvalið úr
) hópi vísinda- og listamanna
| kommúnista verið sent hing-
; að til lands, svo að við gæt-
1 um gert okkur grein fyrir
því, hversu mikils við erum
metnir.
Margir þeirra ferðalanga, sem
farið hafa austur fyrir tjald-
| ið, hafa komið þaðan með
j glýju í augum. Þeir gerðu
1 ráð fyrir, að þar væri dýrð
að sjá, og vonir þeirra brugð
ust ekki, því að allt var dýr-
legra og mikilfenglegra en
hinir bjartsýnustu höfðu þor-
að að gera sér vonir um. Um
hitt er ekki talað, ‘að það
kunna að vera fleiri hliðar
! á lífinu austan tjalds en þær,
sem komumönnum gefst
t kostur á að sjá, en mállaus-
; um útlendingum veitist ekki
auðvelt að kynnast þeim,
enda eru slíkar ferðir sann-
arlega ekki til þess ætlaðar.
Ráðamenn í Sovétríkjunum
virðast hafa þá skoðun á ís-
lendingum, að þeir gangist
! upp við hól og smjaður, það
þurfi ekki annað en að
f klappa þeim á öxlina við og
| við, til þess að þeir geri eins
og goft þyki. Hinn mikli
menningaráróður, sem kom-
^ múnistar hafa rekið hér á
landi, hefir verið næsta
broslegur, þegar á hann hef-
ir verið litið í þessu ljósi.
Er óliklegt, að hann hafi bor-
ið þann árangur, sem til var
ætlazt, því að svo margir ís-
lendingar hafa gert sér grein
fyrir því, hvar fiskur hefir
legið undir steini. Það hefir
öfug áhrif, þegar ætlunin er ^
að skjóta spörfugla með fall- j
stykkjum, eins og sovét-)
kommúnistar hafa gert í
menningaráróðri sínum gagn .
vart íslendingum.
Fregnir þær, sem berast af för 1
þingmannanna íslenzku um!
veldi kommúnista benda til
þess, að það eigi „að slá þeim
við“ með yfirmáta elskuleg-
heitum og lotningu. Mynd af
þeim er troðið á fyrstu síðu
helztu blaða kommúnista,
þar sem foringjarnir sjálfir
komast einir — eða helztu
leppar þeirra — og þrýstnar
meyjar í skrautlegum þjóð-
búningum eru látnar sveifla
þeim í dansi á strætum og
torgum. Það verða sannar-
lega forframaðir menn, sem
heim snúa úr þvílíkum leið-
angri.
Það verður fróðlegt að heyra
fi-ásagnir þingmannanna,
þegar þeir koma heim úr för
þessari. Almenningur hlýtur
að spyrja, hvort þeir hafi
farið blindandi eða ekki,
hvort þeir hafi skoðað meira
en það eitt, sem yfirvöldin
vildu sýna þeim, hvort þeir
hafi reynt að gægjast bak
við Potemkin-tjöld þau, sem
jafnan eru uppi, þegar út-
lendingar eru þar á ferð,
hvort tekizt hafi að láta þá
gleyma því, að kommúnistar
standa hvarvetna fyrir blóð-
veldi og harðstjórn, þótt þeir
brosi fagurlega til þeirra,
sem þeir hafa hug á að véla
og blekka.
Þriðjudag 8. þ. m. hófst hérj
í bænum norræn póstmálaráð-
stefna og lýkur henni 13. þ. m.,
en umræðum var lokið í gær,
og aðalstarfinu þar með lokið.
Síðclegis í gær fóru þátttakend-
ur til Þingvalla og munu skoða
sig frekara um hér á Iandi áð-
ur en þeir halda heimleiðis.
Á ráðstefnunni hafa verið
tekin fyrir ýms póstmál, sem
eru sameiginleg hagsmunamál
allra Norðurlandanna fimm.
Merkasta málið var uppkast að
samkomulagi varðandi Nor-
ræna póstsambandið, en að
uppkastinu vann danska póst-
stjórnin og gekk frá því, en
samkomulagið á að koma í stað
þess, sem nú er í gildi, og er
frá árinu 1946. Við umræðurn-
ar kom í ljós, að fulltrúar allra
þátttökulandanna eru sammála
um allt, er verulegu máli skipt
ir í hinu nýja samkomulagi.
Rætt hefir verið við fulltrúa
flugfélaganna á Norðurlönd-
um um viss atriði varðandi
flugpóst, eða við Flugfélag ís-
lands, Loftleiðir og S. A. S.
Ennfremur var rætt um nánara
samstarf á sviði póstmálanna
um allt, sem tæknilega þróun
á því sviði varðar. Er þátttak-
endur ræddu við fréttamenn í
gær var svarað nokkrum fyrir-
spurnum þeirra um þetta, og
báru svörin með sér, að t. d.
vélanotkun er mjög vaxandi í
pósthúsum yfirleitt, og er gert
ráð fyrir samstarfi varðandi
leiðbeiningar um slíkar vélar
og innkaup á þeim, og með inn-
byrðis upplýsingum um fengna
reynslu o. s. frv. Lítils háttar
bar á góma hinar fullkomnu
vélar, sem Bandaríkjamenn
sérstaklega hafa tekið í notkun,
til flokkunar á bréfum eða
sundurgreiningar, og eru slíkar
vélar fullkomnar og dýrar, —
og enn a. m. k. allt of dýrar
fyrir Norðurlönd, nema þá
stærstu bæina, eins og K.höfn,
Osló, Stokkhólm, Gautaborg
og ef til vill Björgvin.
Á alþjóða póstmálaráðstefn-
unni, sem haldin var í Ottawa
í fyrra, var rætt um svonefnda
bréfaviku, sem er amerísk
hugmynd, og var nokkuð rætt
Um hana á fundinum, og var
rætt um hana af velvild og
nokkrum áhuga, en annars er
nokkur óvissa rikjandi varð-
andi framkvæmdarskilyrði.
Seinasta norræna póstmála-
ráðstefnan var haldin í Osló,
en hin næsta verður haldin að
ári í Danmörku.
Nokkrir fulltrúanna hafa
komið hér áður, allt að þríveg-
is. Allir furða þeir sig á hinum
öru framförum hér, ekki sízt
yfir hinum miklu framkvæmd-
um hér á sviði byggingamála,
og allir eru þeir góðir vinir og
aðdáendur íslands, og ánægðir
yfir dvöl sinni hér.
Ungiingaskipti reynd milli
íslands og Svíþjóðar.
i tjrsía íilruuti ht gerð t vor.
Leiðinfegur stimpill.
Ekki skal frekar rætt um ferð
þingmannanna eða hversu
vel húsbændunum þar hefir
tekizt að snúa þeim til réttr-
ar trúar. Hún markar vafa-
laust ekki nein spor í ís-
, lenzka stjórnmálasögu, þótt
. þarna hafi verið þingmenn á
J ferð. Hún mun ekki hafa
! nein veruleg áhrif innan-
! lands, enda þótt sumir lang-
, ferðamannanna muni vafa-
laust lofsyngja allt, sem fyr-
ir augun bar.
En hún getur haft áhrif erlend-
is, því að hætt er við, að hún
jj verði talin merki þess, að fs-
"Á. lendingar sé að snúast frek-
ar á sveif með kommúnist-
um, en almenningi mun gott
þykja. Þeir atburðir gerðust
rétt áður en förin átti að
hefjast, að Sjálfstæðismönn-
um þótti sjálfsagt að.skerast
úr leik. Með því móti vildu
þeir sýna þjóð sinni og öllum
öðrum, að þeir mótmæltu
morðum þeim, sem komm-
únistar höfðu framið. Með
því að fara án þess að mæla
orð á sömu lund, sögðu hinir
þingmennirnir i rauninni
með þögninni, að þetta væri
allt gott og blessað, og þeir
væru ekki uppnæmir yfir
því.
I mörgum löndum heims
starfa samtök, sem á okkar
máli mætti ef til vill nefna
Tilraun til unglingaskipta. í
Bandaríkjunum, þar sem sam-
tökin eiga upptök sin, nefnast
þau Experiment in Internatio-
nal Living. Tilgangur þeirra er
að greiða fyrir og annast um
gagnkvæmar heimsóknir skóla-
fólks milli einstakra heimila í
fjai-lægum löndum.
Fjöldi unglinga frá Norður-
löndum hefir t. d. á undanförn-
um árum ferðast til Englands,
Frakklands, Bandaríkjanna og
jafnvel Indlands og Japans,
dvaldizt þar ókeypis á einka-
■heimilum sem fjölskyldumeð-
limir, en unglingar þessara
landa í staðinn heimsótt Norð-
urlönd og notið sams konar
fyrirgreiðslu.
Tilgangur slíkra ferða er að
auka bróðurþel og kynni þjóða
á milli. Hverjum unglingahópi
fylgir jafnan leiðsögumaður frá
viðkomandi landi og fylgist
með, hversu unglingunum
vegnar.
Með þessu hafa þeir sett stimpil
. á sjálfan sig, flokka sína,
Alþingi og íslenzku þjóðina
— að svo miklu leyti sem
þeir eru fulltrúar fyrir hana
— og það verður erfitt að
þvo þenna leiðinlega stimpil
af sér.
Norræna félagið hér hafði í
vor forgöngu um, að slík ung-
lingask.ipti tækjust milli ís-
lands og Svíþjóðar.
Héðan fóru 13 unglingar,
flestir nemendur í gagnfræða-
og menntaskólum, undir leið-
sögu Sveinbjarnar Sigurjóns-
sonar skólastjóra. Komið var,
til Gautaborgar 13. júní eftir,
skemmtilega ferð með m.s.)
Heklu. Þar tók E. Borgström j
framkvæmdastjóri, sem ásamt|
Sven Molin hagfræðingi hafði
séð um undirbúning af Svía
hálfu, á móti hópnum. Var i
honum þegar í stað skipt milli
vingjarnlegra fjölskyldna frá
Gautaborg og nágrenni, sem
komnar voru niður á hafnar-
bakkann að taka á móti ó-
þekktúm, íslenzkum gesti.
Nokkrir fóru til fjarlægra
staða. Var svo til stillt, að ung-
lingar á svipuðu reki væru í
fölskyldum þessum, og tókust
brátt góð kynni þrátt fyrir
nokkra örðugleika með mál í
fyrstu.
íslenzku unglingarnir dvöld-
ust síðan í hálfan mánuð hver
hjá sinni fjölskyldu og nutu
þar vinsemdar og gestrisni
góðra heimila í fögru veðri og
umhverfi, sem hinum ungu
gestum var heillandi og nýstár-
legt.
Haldið var heim með m.s.
Skemmtiferðaskipin.
Þau hafa komið hvert af öðru
þessa dagana, Gripsholm hið
sænska á laugardag, Bergens-
fjord í fyrradag og Caronia í
morgun. Ferðamennirnir hafa
ekki verið eins heppnir með veð-
ur og við helzt vildum kjósa, þvi
að öll óskum við þess, að þoka
eða dimmviðri hylji ekki fjalla-
og jöklafegurðina fyrir erlend-
um gestum, sem dveljast hér að
eins nokkrar klukkustundir. En
þótt ekki hafi verið bjart í lofti
hefur verið milt og þjóðvegaryk-
ið sennilega miklu mun minna
en það oftast er á sumrin, nema
í rigningatið.
Á gömlu staðina.
Eins og vanalega hefur verið
farið með ferðamennina á gömlu
staðina, hringinn svokallaða, þ.
e. um Hveragerði og fram hjá
SogsvirkjunC eða viðkomu þar
stundum) til Þingvalla, eða til
Þingvalla beint, og einnig var
farið til Krýsuvíkur. Það má
vera að það sé nokkrum erfið-
leikum bundið, að breyta hér
nokkuð til, vegna skammrar
dvalar skipanna, en það hefur
verið bent á það fyrr, að hér
þyrfti að koma til meiri til-
breytni, og gefa ferðamönnum
kost á að sjá fleiri staði en þessa.
Mikið tækifæri.
Sannleikurinn er sá, að þegar
stóru hóparnir hafa komið, þ. e.
með stóru ferðamannaskipunum
hefur ávallt verið farið á sömu
staðina áratug eftir áratug með
ferðafólkið, og er þetta nokkuð
litil framtakssemi eins og skil-
yrðin til fjölbreytni eru mörg,
svo sem að gefa ferðamönnum
kost á að aka fyrir Hvalfjörð og
um Borgarfjarðarhérað, en það-
ætti að vera hægt þegar skip
hefur hér tveggja daga viðdvöl,
og jafnvel þótt um dagsviðdvöl
væri að ræða. Ættum við ekki
að fara að gera okkur það Ijóst,
að Hvalfjarðarleiðin er einhver
fegursta ferðamannaleið, sem
um getur, þótt leitað sé víða urn
lönd?
Ánægt fólk.
Að því er Bergmál bezt veit,
eru ferðamennirnir flestir á-
nægðir yfir komu sinni. Nokk-
urrar óánægju mun þó hafa
gætt meðal fólks, sem skoðaði
sig um hér í bænum síðdegis á
laugardag, yfir að koma að
luktum verzlunum, — og mönn--
um finnst allt hér furðulega'
dýrt.
Heklu og komið til Reykjavík-
ur 2. þ. m.
Að þessu sinni kom aðeins
einn sænskur unglingur hing-
að. Er hann nemandi í mennta-
skóla, Ulf Gendt að nafni.
Iíann dvelst hér á heimili
Bjarna Konráðssonar læknis,
en Konráð sonur læknisins
dvaldist með fjölskyldu Ulfs í
Málmey. Vonir standa til að
fleiri sænskir unglingar komi
hingað næsta sumar, svo að
þessi ánægjulegu samskipti
verði gagnkvæm, eins og til var.
ætlast í fyrstu.
Ríkisjárnbrautir Argentínu
hafa fest kaup á 210 díesel-
vögnum hjá Fiat á Ítalíis
fyrir 21 millj. dollara.
Intourist, ferðaskrifstofa
Sovétríkjanna, hefir opnaðl
skrifstofu í London.